„Święty Koran”

TEKST POLSKI

na podstawie wydania polskiego z 1996 roku opartego

na angielskim

przekładzie Malika Ghulam Farid

koran-free@wp.pl

POLSKA 2002

1.        AL-FĀTIHAH (objawiony przed Hijrah)

1.W imię Boga, Miłosiernego, Litościwego. 2.Chwała Bogu, Panu światów. 3.Miłosiernemu, Litościwemu, 4.Królowi dnia Sądu. 5.Oto Ciebie czcimy i Ciebie prosimy o pomoc. 6.Prowadź nas drogą prostą, 7.Drogą tych, których obsypałeś dobrodziejstwami, nie tych, na których jesteś zagniewany, ani tych, którzy błądzą.

2.        AL-BAQARAH (objawiony po Hijrah)

CZĘŚĆ I

1.W imię Allacha-Miłosiernego, Litościwego. 2.Alif Lām Mīm. 3.Oto jest księga doskonała. Nie ma w niej żadnych wątpliwości. Jest ona przewodnikiem dla sprawiedliwych. 4.którzy wierzą w to, co niewidzialne, przestrzegają Modlitwy oraz wydają z tego, czym My ich obdarzyliśmy. 4.i którzy wierzą w to, co zostało objawione tobie, jak i w to, co zostało objawione przed tobą, i mocno wierzą w Życie Przyszłe. 6.To oni właśnie – ci, którzy postępują zgodnie z przewodnictwem ich Pana-znajdą szczęście. 7.Ci zaś, którzy nie uwierzyli-a jest im wszystko jedno czy ich ostrzegasz, czy nie ostrzegasz-oni nie uwierzą. 8.Allach nałożył pieczęć na ich serca i ich uszy, a na ich oczy zasłonę. Tych czeka ciężka kara. 9.Wśród ludu są też i tacy, którzy powiadają: „Wierzymy w Allacha i Dzień Ostatni”, podczas gdy w ogóle nie są wiernymi. To oni chcieliby oszukiwać Allacha i ludzi wierzących, ale oszukują tylko samych siebie. Tylko, że oni tego nie rozumieją. 11.W sercach ich panowała choroba, więc Allach ją powiększył. Czeka ich ciężka kara, ponieważ kłamali. 12.Kiedy powiada się im: „Nie czyńcie zamieszania na ziemi”, odpowiadają: „Jesteśmy przecież krzewicielami pokoju”. 13.Zważajcie! To z pewnością oni zieją zamęt, lecz tego nie spostrzegają. 14.A kiedy powiada się im: ”Uwierzcie, jak uwierzyli inni”, odpowiadają: „Czyż mamy wierzyć tak, jak uwierzyli głupcy?” Zapamiętajcie sobie! To z całą pewnością oni są głupcami, lecz o tym nie wiedzą. 15.A kiedy spotykają wierzących, powiadają: „Wierzymy”. Kiedy jednak są sami ze swymi hersztami mawiają: „Jesteśmy całkowicie z wami. My się tylko wyśmiewamy”. 16.Allah ukarze ich szyderstwa i pozwoli im trwać w występku, chodzić na oślep. 17.To właśnie tacy ludzie zamienili przewodnictwo na grzech, jednak to ich kupczenie nie przyniosło im zysku, a i nie są właściwie prowadzeni. 18.Ich dzieło jest jak dzieło człowieka, który wzniecił ogień, a kiedy ten ogarnął go ze wszystkich stron, Allach zabrał wszelkie światło i pozostawił ludzi w gęstej ciemności; i oni nie widzą. 19.To oni właśnie są głusi, niemi i ślepi; oni więc nie powrócą. 20. Albo jest ono podobne do rzęsistego deszczu z chmur, od którego zapada gęsta ciemność , biją gromy i błyskawice. Tacy ludzie wkładają sobie palce w uszy w obawie przed śmiercią z powodu uderzeń piorunów. Allach okrąża niewiernych. 21.Błyskawica mogłaby nieomal odebrać im wzrok. Kiedy tylko nad nimi błyśnie, wkraczają w nią. Kiedy zaś robi się nad nimi ciemno, zatrzymują się. Gdybyż Allach tylko zapragnął, odebrałby im słuch i wzrok. Zaiste, Allach ma taką moc, by uczynić wszystko-co tylko zechce. 22.O wy, ludzie! Czcijcie Pana, który nas stworzył, oraz tych, którzy byli przed wami, byście mogli bronić się przed złem. 23.Czcijcie Pana, który ziemię uczynił waszym posłaniem, a niebo dachem, i sprawił, że woda spada z chmur, i w ten sposób dał wam owoce do spożywania. Nie ustanawiajcie zatem równych Allachowi, skoro wiecie. 24.A skoro powątpiewacie względem tego, co My zesłaliśmy naszemu słudze, to napiszcie choć jeden podobny rozdział a wezwijcie do tego swoich pomocników-oprócz Allacha-o ile jesteście prawdomówni. 25.Jeżeli jednak tego nie dokonacie-a nie dokonacie tego nigdy- to strzeżcie się Ognia, którego strawą są ludzie i kamienie i który przygotowany jest dla niewiernych. 26. A przekazujcie dobre nowiny tym, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, albowiem dla nich są ogrody, poniżej których płyną potoki. Kiedy będą otrzymywać nieco z owoców  tych ogrodów, zawsze powiadać będą: „Oto jest, co było nam dane przedtem”; otrzymają dary podobne do siebie. W ogrodach tych mieć będą czystych małżonków i tam będą mieszkać. 27. Allach nie gardzi dawaniem przykładu, choćby tak małego jak komar lub nawet mniejszego. Ci, którzy wierzą, wiedzą, że to jest prawda od ich Pana, natomiast ci, którzy nie wierzą, powiadają: „Co Allach chce powiedzieć poprzez taki przykład?” Na jego podstawie Pan wielu osądza jako błądzących, wielu dzięki niemu prowadzi. Przy jego pomocy nikogo jednak nie osądza Pan jako błądzących z wyjątkiem nieposłusznych. 28. którzy zrywają przymierze z Allachem po jego zawarciu oraz rozrywają to, co wedle Boga powinno być złączone, i sieją zamęt na ziemi. Właśnie tacy ludzie są przegrani. 29. Jak możecie nie wierzyć w Allacha? Byliście bez życia, a On to życie wam dał, później zaś spowoduje, że pomrzecie, by następnie dać wam życie na nowo. Wtedy do Niego będziecie musieli powrócić. 30.On to stworzył dla was wszystko, co jest na ziemi. Potem zwrócił się w stronę niebios i udoskonalił je jak siedem niebios. To  On ma doskonałą wiedzę o wszystkim. 31.Kiedy Pan twój powiedział aniołom: „Zamierzam ustanowić namiestnika na ziemi”, oni odrzekli: „Czy umieścisz na niej kogoś, kto będzie siał tam zamęt i przelewał krew, my zaś będziemy głosić chwałę Twoją i wynosić pod niebiosa Twą świętość” Odrzekł Pan: „Ja wiem to, czego wy nie wiecie”. 32. I nauczył Pan Adama wszystkich nazw, a potem ustawił obiekty tych przed aniołami i powiedział: „Powiedzcie, jak nazywają się te rzeczy, o ile macie słuszność”. 33.Odpowiedzieli: „Ty jesteś święty! Nie ma w nas żadnej wiedzy poza tą, którą Ty nam dałeś. Zaprawdę, Tyś jest Wszechwiedzący, Mądry. 34. Pan zaś powiedział: „ O Adamie, wymień im te nazwy”. I kiedy ten powiedział aniołom te nazwy, Pan rzekł: „Czyż nie powiedziałem wam, że to Ja znam tajemnice nieba i ziemi oraz to, co objawione i co ukrywacie?” 35.I przypomnijcie sobie, kiedy My powiedzieliśmy aniołom: „Bądźcie ulegli Adamowi”; a wszyscy się podporządkowali. Lecz Iblīs tego nie uczynił. Odmówił, bo zbyt wysoko cenił siebie. To on właśnie był spośród niewiernych. 36.I powiedzieliśmy : „O Adamie, zamieszkaj wraz ze swą żoną w tym ogrodzie i jedzcie z niego w obfitości, gdzie tylko zechcecie. Nie zbliżajcie się jednak do tego drzewa, abyście nie stali się grzesznikami”. 37.Ale Szatan sprawił za pomocą tego drzewa, iż oboje popełnili błąd, przez co wyprowadził ich ze stanu, w jakim się znajdowali. My zaś powiedzieliśmy: „Odejdźcie stąd. Niektórzy z was są wrogami innych. Mieszkanie dla was znajduje się na ziemi, jak i zaopatrzenie na pewien czas”. 38.Wtedy  Adam nauczył się od swego Pana pewnych słów modlitwy, przez co On zwrócił się doń z miłosierdziem. Zaprawdę, On często powraca z miłosierdziem i jest Litościwy. 39.Powiedzieliśmy: „Odejdźcie stąd wszyscy, a jeśli nadejdzie do was przewodnictwo ode Mnie, wtedy na tych, którzy pójdą za Moimi wskazówkami, nie spadnie strach ani nie będą boleli”. 40. Ci jednak, którzy nie uwierzą i potraktują Nasze Znaki jak kłamstwa, zostaną mieszkańcami Ognia-w nim zamieszkają. 41. O dzieci Izraela(Jakuba)! Pamiętajcie o łaskach, którymi was obsypałem, i wypełniajcie swoje przymierze ze Mną. Ja zaś spełnię Moje przymierze z wami, a przede Mną tylko powinniście odczuwać bojaźń. 42.Uwierzczie w to, co zesłałem, a co spełnia to, co z wami, i nie bądźcie pierwszymi, którzy w to nie uwierzą. Nie odstępujcie Moich Znaków za marną cenę i u Mnie tylko szukajcie schronienia. 43.I nie mieszajcie prawdy z fałszem ani świadomie jej nie ukrywajcie. 44.Przestrzegajcie Modlitwy oraz płaćcie Zakāt; chylcie czoło wraz z tymi, którzy chylą swe czoło. 45.Czy czytając tę Księgę zachęcacie innych, by uczynili to, co dobre, i zapominacie o samych sobie? Czyż wtedy nie zrozumiecie? 46.Szukajcie pomocy w cierpliwości i w modlitwie. A jest to naprawdę trudne dla wszystkich z wyjątkiem tych, którzy mają pokorę w duchu. 47.którzy z całą pewnością wiedzą, że to oni spotkają swego Pana i do Niego powrócą. 48.O Dzieci Izraela! Pamiętajcie o łaskach, jakimi was obdarzyłem oraz o tym, że to Ja wyniosłem was ponad wszystkie narody tych czasów. 49.I strzeżcie się dnia, kiedy żadna dusza nie będzie mogła zastąpić innej, kiedy nie będzie za nią przyjęte żadne wstawiennictwo, kiedy nie zostanie od niej przyjęte żadne zadośćuczynienie, ani nie otrzyma ona żadnej pomocy. 50.I pamiętajcie czas, kiedy My wybawiliśmy was przed Faraona ludem, który zadawał wam straszne męki, zabijał waszych synów, a oszczędzał wasze niewiasty. W tym to zawierała się wielka próba dla was od waszego Pana. 51.I pamiętajcie czas, kiedy rozdzieliliśmy morze i uratowaliśmy was i kiedy zatopiliśmy lud Faraona, podczas gdy wy przyglądaliście się temu. 52.Kiesy zaś daliśmy Mojżeszowi obietnicę czterdziestu nocy, wy wzięliście sobie cielca za obiekt czci podczas jego nieobecności i staliście odstępcami. 53.Później My przebaczyliśmy wam, abyście mogli okazywać wdzięczność. 54.I przypomnijcie sobie, kiedy daliśmy Mojżeszowi Księgę oraz Wnikliwość, aby właściwie wami kierować. 55.I kiedy Mojżesz rzekł do swego ludu: „O ludu mój, zaiste zgrzeszyłeś oddając się czci cielca. Przeto zwróć się do swego Stwórcy i zabij w sobie wszystkie swoje złe pragnienia. To bowiem jest dla ciebie najlepsze w obliczu twojego Stwórcy. Potem Pan zwrócił się do was z miłosierdziem. Zaprawdę, On często powraca z miłosierdziem i jest Litościwy. 56. I przypomnijcie sobie, kiedy powiedzieliście: „O Mojżeszu, nie uwierzymy ci, jeśli nie ujrzymy Boga twarzą w twarz”. Wtedy spadł na was grom i sami, na własne oczy, ujrzeliście konsekwencje swojego postępowania. 57.Później podnieśliśmy was z martwych po waszej śmierci, abyście mogli być wdzięczni. 58.I uczyniliśmy tak, że chmury dawały wam cień i zesłaliśmy Mannę i Salwa, mówiąc: „Spożywajcie z tego co dobre, a co wam daliśmy”. Oni zaś nie skrzywdzili Nas, lecz samych siebie. 59.I przypomnijcie sobie czas, kiedy powiedzieliśmy: „Wejdźcie do tego miasta i pożywcie się obficie skąd tylko zechcecie. Wejdźcie w bramę w uległości i powiedzcie: „Boże! Przebacz nam nasze grzechy”. My wybaczymy wam wasze grzechy i pomnożymy tych, którzy czynią dobro”. 60.Grzesznicy zamienili przekazane im słowa na inne. Zesłaliśmy więc na grzeszników karę z nieba, albowiem byli nieposłuszni. 61.I przypomnijcie sobie czas, kiedy Mojżesz modlił się o wodę dla swego ludu, a My powiedzieliśmy: „Uderz laską w skałę”. I wytrysnęło z niej dwanaście źródeł, aby każde plemię poznało miejsce, z którego może pić. I powiedziano im: „Jedzcie i pijcie z tego, czym obdarzył was Bóg, i nie dopuszczajcie się żadnej niegodziwości na ziemi, siejąc niepokój”. 62.I przypomnijcie sobie, kiedy powiedzieliście: „O Mojżeszu, zaprawdę, nie zadowolimy się jednym rodzajem pożywienia. Przeto pomódl się do swego Pana za nas, aby dał nam to, co rodzi ziemia: jej zioła, jej ogórki i jej pszenice, jej soczewicę i jej cebulę”. On zaś odrzekł: „Czy zamienilibyście to, co lepsze, na to, co gorsze? Idźcie do jakiegoś miasta, a tam znajdziecie to, o co prosicie”. I zostali ugodzeni poniżeniem i nędzą, i ściągnęli na siebie gniew Allacha. Stało się tak dlatego, iż odrzucili Znaki Boże i starali się zabijać Proroków niesprawiedliwie. Stało się tak, ponieważ zbuntowali się i zgrzeszyli. 63.Zapradę, ludzie wierzący, Żydzi, chrześcijanie oraz Sabianie – jeśli jakaś ich część prawdziwie wierzy w Allacha i Dzień Ostatni oraz spełnia dobre uczynki – otrzymają nagrodę od Pana i nie spadnie na nich strach ani nie zaznają smutku. 64.I przypomnijcie sobie czas, kiedy zawarliśmy z wami przymierze i wznieśliśmy wysoko nad wami Górę, mówiąc: „Trzymajcie mocno to, co wam daliśmy, i pamiętajcie, co się w tym kryje, abyście doznali zbawienia”. 65.Wtedy to zawróciliście i gdyby nie łaska Allacha i Jego Litość wobec was, z pewnością byście przegrali. 66.Z pewnością poznaliście koniec tych spośród was, którzy zgrzeszyli wobec Szabatu. Wtedy powiedzieliście im: „Stańcie się małpami, wzgardzonymi”. 67.W ten sposób daliśmy lekcję ludziom z tamtych czasów oraz tym. Którzy mieli przyjść po nich. Jest to również lekcja dla tych, którzy maja bojaźń Bożą. 68.I przypomnijcie sobie, kiedy Mojżesz powiedział do swego ludu: „Allach nakazuję wam zabić krowę”, A oni spytali „Czy urządzasz z nas pośmiewisko?” A on odrzekł: „Ja szukam schronienia u Allacha, albowiem inaczej stanę się jednym z tych, którzy są nieświadomi”. 69.Wtedy odrzekli: „Pomódl się za nas do twojego Pana, aby powiedział nam, jaka ona ma być”. Mojżesz odrzekł: „Bóg powiada, że ma to być krowa ani stara, ani młoda, ani dojrzała – gdzieś pomiędzy tym. A teraz czyńcie to, co się wam nakazuję”. 70.Odpowiedzieli: „Pomódl się za nas do twego Pana, aby powiedział nam, jakiego ma ona być koloru”. Mojżesz odrzekł: „Bóg powiada, że ma ona być ciemnobrązowa, czysta i o silnym głosie, zachwycająca swoich właścicieli”. 71.Powiedzieli: „Pomódl się za nas do twego Pana, aby nam wyjaśnił, jaka ona być, bowiem wszystkie krowy wydają się nam jednakowe. A jeśli Allach zechce, to – zaiste – będziemy właściwie pokierowani”. 72.Odpowiedział im: „Pan Bóg powiada, że ma to być krowa, która nie jest ugięta do orania ziemi ani do nawadniania upraw. Ma to być krowa bez skazy, jednobarwna”. Powiedzieli: „Teraz wypowiedziałeś prawdę”. Potem zabili krowę, choć raczej woleliby tego nie czynić. 73. I przypomnijcie sobie czas, kiedy zabiliście człowieka i z tego powodu zapanowała między wami niezgoda. Allach zaś ujawnił to, co ukrywaliście. 74.Wtedy My powiedzieliśmy „Porównajcie ten incydent z jakimś podobnym, a c odkryjecie prawdę”. Tak zatem Allach daje życie zmarłym i ukazuję wam swoje Znaki, abyście mogli zrozumieć. 75.Potem wasze serca zatwardziły się tak, że stały się twarde jak kamienie lub jeszcze twardsze. A wśród kamieni są i takie, z których tryskają strumienie lub woda, kiedy je rozłupać. Zaprawdę, wśród nich są i tacy, którzy poniżają samych siebie w bojaźni przed Allachem. Allach zaś zważa na to, co czynicie. 76.Czy oczekujecie, że oni wam uwierzą, gdy jakaś ich grupa usłyszy Słowo Boże, a później je poprzekręca, dobrze je zrozumiawszy i poznawszy tego konsekwencje. 77.A kiedy spotykają ludzi wierzących, mówią: „Wierzymy”. Kiedy jednak spotykają się wzajemnie w zacisznym miejscu, powiadają: „Czy mówicie im (wiernym) o tym, co Allach odkrył przed nami, aby w ten sposób mogli się z wami spierać przed waszym Panem? Czyż nie zrozumiecie?” 78. Czyliż oni nie wiedzą, że Allach wie to, co trzymają w tajemnicy, jak i to, co ujawniają? 79.Niektórzy z nich są analfabetami. Ci nie znają Księgi, lecz swoje własne fałszywe mniemania, a nie czynią nic oprócz dociekań. 80.Dlatego biada tym, którzy piszą Księgę swoimi własnymi rękami, a potem mówią: „To pochodzi od Allacha”, by móc za nią wziąć nędzną cenę. Biada im zatem za to, co napisały ich dłonie, jak i za to, co zarabiają. 81.i powiadają: „ Ogień nas nie dosięgnie, chyba że na ograniczoną liczbę dni”. Powiedz: „Czyż otrzymaliście obietnicę od Allacha? Wiedzcie, że Allach nigdy nie zerwie swojego przymierza. Albo czy mówicie o Allachu to, czego nie wiecie?” 82.Zaprawdę, każdy, kto czyni zło i jest ogarnięty przez swój własny grzech, jest mieszkańcem Ognia, w nim zamieszka. 83.Natomiast ci, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, są mieszkańcami Nieba, w nim zamieszkają. 84.I przypomnijcie sobie czas, kiedy zawarliśmy przymierze z Dziećmi Izraela: „Nie będziecie czcić nikogo poza Allachem, będziecie dobrzy dla rodziców, rodziny, sierot i biednych, będziecie przestrzegać Modlitwy i płacić Zakāt. Potem odwróciliście się z uczuciem awersji z wyjątkiem nielicznych. 85. I przypomnijcie sobie, kiedy zawarliśmy przymierze z wami: „Nie będziecie wzajemnie przelewać swojej krwi ani wyrzucać swych ludzi z domów”, a wy je potwierdziliście i byliście świadkami. 86. A jednak to wy właśnie zabijacie się nawzajem i wyrzucacie niektórych spośród was z ich domów, wspomagając ich wrogów przeciwko nim w grzechu i występku. A kiedy przychodzą do was jako jeńcy , wykupujecie ich, podczas gdy samo ich wyrzucanie było z waszej strony nieprawością. Czy zatem wierzycie w jedną część Księgi, a nie wierzycie w inne? Jakąż ma być zatem nagroda dla tych z was, którzy tak postępują, jeśli nie niełaska w życiu doczesnym? W Dniu Sądu ludzie tacy otrzymają najsroższą karę. Zaprawdę, Allach baczy na to, co czynicie. 87.Otoci, którzy przekładają życie doczesne nad Życie Przyszłe. Dlatego ich kara nie będzie pomniejszona ani nie otrzymają pomocy w żadnej innej formie. 88.I zaiste, daliśmy Mojżeszowi Księgę, i zesłaliśmy Posłańców, by szli jego śladem. I Jezusowi, synowi Marii, daliśmy wyraźnie Znaki i wzmocniliśmy go Duchem Świętości. Czyż zatem za każdym razem, kiedy będzie do was przybywał Posłaniec z tym, czego nie pragniecie, będziecie zachowywać się arogancko i traktować niektórych jak kłamców, a innych zabijać? 89.Powiedzieli: „Nasze serca okryte są zasłoną”. Nie, to Allach przeklął ich z powodu ich niewiary. To, w co wierzą, to zbyt mało. 90. a kiedy otrzymali Księgę od Allacha spełniającą to, co jest z nimi – a przedtem to, o co modlili się w związku ze zwycięstwem nad niewiernymi – kiedy przyszło do nich to, o czym wiedzieli, że jest prawdą, odrzucili to. Klątwa Allacha niechaj spadnie na niewiernych.  91.Złem jest to, czemu zaprzedali swoje duszę – iż nie uwierzyli w to, co objawił Allach, żałując, że Allach zsyła łaskę na tego spośród swoich sług, którego wybierze. Ściągnęli zatem gniew na gniew, a przecież na niewiernych czeka upokarzająca kara. 92.A kiedy powiada się im: „Uwierzcie w to, co zesłał Allach”, odpowiadają: „Wierzymy w to, co zostało nam zesłane”, lecz nie wierzą w to, co zostało zesłane później, choć jest to Prawda spełniająca to, co jest z nimi. Powiedz: „Dlaczego zatem próbowaliście zabijać Proroków Allacha wcześniej, skoro wierzyliście?” 93.Mojżesz przyszedł do was z wyraźnymi Znakami, a potem wy podczas jego nieobecności wzięliście sobie za obiekt czci cielca i staliście się odstępcami. 94.I przypominacie sobie czas, kiedy zawarliśmy z wami przymierze i wysoko nad wami wznieśliśmy Górę, powiadając: „Trzymajcie się mocno tego, co wam daliśmy i słuchajcie”. Oni zaś odrzekli: „Słuchamy i jesteśmy posłuszni”. A jednak ich serca napełniły się miłością do cielca z powodu ich niewiary. Powiedz: „Złem jest to, do czego zachęca was wasza wiara, o ile jesteście wierzącymi”. 95.Powiedz: „Jeżeli mieszkanie Życia Przyszłego z Allachem jest tylko dla was, wyłączając wszystkie inne ludy, to proście o śmierć, jeśliście prawdomówni”. 96.Ale oni nigdy o to nie poproszą z powodu tego, co ich własne ręce wysłały przed nimi. Allach wszak dobrze zna złoczyńców. 97.Ty zaś z całą pewnością stwierdzisz, że spośród wszystkich ludów oni są najbardziej chciwi, a nawet bardziej niż ci, którzy ustanawiają równych Bogu. Każdy z nich pragnie otrzymać życie tysiącletnie, lecz tak długie jego istnienie nie odsunie go ani na krok dalej od kary. A Allach widzi wszystko, co oni czynią. 98.Powiedz: „Jeśli kto jest wrogiem Gabriela – on to bowiem spowodował, że to spłynęło na wasze serca z rozkazu Allacha, wypełniając poprzedzające je objawienie, i jest przewodnictwem i dobra nowiną dla wiernych. 99.”Jeśli kto jest wrogiem Allacha i Jego aniołów, Jego Posłańców, Gabriela i Michała, to zaiste, Allach jest wrogiem każdego takiego niewiernego”. 100. I zaprawdę, zesłaliśmy wam wyraźnie Znaki i każdy w nie wierzy z wyjątkiem nieposłusznych. 101.Cóż? Czy za każdym razem, kiedy będą zawierać przymierze, jakaś ich część będzie je odrzucać? Nie, większość z nich nie ma wiary. 102.Lecz teraz, skoro przybył do nich Posłaniec od Allacha, spełniając to, co jest z nimi, część ludu, któremu dana była Księga, odrzuca Księga Allacha za siebie, jakby jej nie znali. 103.I idą śladem przekleństwa, którego śladem szli buntownicy przeciwko Królestwu Salomona. Salomon zaś wierzył – zbuntowali się zaś ci, którzy nie uwierzyli. To właśnie oni uczyli ludzi fałszu i oszustwa. To oni twierdzą, że postępują zgodnie z tym, co zostało objawione dwu aniołom w Babilonie – Hārūtowi i Mārūtowi. Ci dwaj jednak nikogo niczego nie nauczyli, dopóki nie powiedzieli: „Jesteśmy zaledwie próbą od Allacha, dlatego nie odrzucajcie tego, co mówimy”. Zatem ludzie nauczyli się od nich tego, jak oni rozróżniają pomiędzy mężczyzną i jego żoną. Oni jednak nikogo tym nie zranili z wyjątkiem rozkazu Allacha. Przeciwnie, ci ludzie (przeciwnicy Świętego Proroka) uczą się tego, co może zranić ich samych i co może nie być dla nich niczym dobrym. Oni dobrze o tym wiedzą, iż ten, kto w tym frymarczy, nie ma swojej części dobra w Życiu Przyszłym. I zaiste, złem jest to, czemu zaprzedali swoje dusze. Gdybyż jednak tylko o tym wiedzieli. 105.I gdyby uwierzyli i postępowali sprawiedliwie, to z pewnością lepsza byłaby ich nagroda u Allacha. Gdybyż tylko wiedzieli. 105.O wy, którzy wierzycie, nie powiadajcie Prorokowi ”Rā’inā”, ale mówcie „Unzurnā” i słuchajcie go. Niewiernych zaś czeka bolesna kara. 106.Ci, spośród Ludu Księgi, Którzy nie wierzą, lub spośród tych, którzy łączą innych bogów z Allachem – ci nie pragną, aby jakiekolwiek dobro spłynęło na was od waszego Pana. Allach jednak wybiera dla swej łaski kogo tylko zechce. A jest Allach Panem niezmierzonej szczodrości. 107.Jeśli jakieś posłannictwo My skracamy albo powodujemy, że zostaje zapomniane, zsyłamy lepsze od niego lub jemu podobne. Czyż nie wiesz, że Allach ma taką moc, by czynić, co tylko zechcę? 108.Czyż nie wiesz, że Królestwo Niebios i ziemi należy wyłącznie do Allacha? Poza Allachem nie ma dla was żadnego innego obrońcy ani pomocnika. 109.Czy zwątpicie w Posłańca wysłanego do was, tak jak zwątpiono w Mojżesza przedtem? Każdy, kto zamienia wiarę na niewiarę niewątpliwie schodzi z właściwej drogi. 110.Wielu spośród Ludu Księgi z powodu czystej zawiści z ich strony chciałoby, aby po tym, jak uwierzyliście, mogli na nowo zamienić was w niewiernych, już po tym, jak przedstawiona im została prawda. Lecz przebaczajcie i nie zważajcie aż do czasu, kiedy Allach wyda swój wyrok. Zaprawdę, Allach posiada taka moc, by uczynić wszystko to, czego zechce. 111.I przestrzegajcie Modlitwy, i płaćcie Zakāt. A cokolwiek dobrego wyślecie przed sobą dla siebie samych, odnajdziecie to z pomocą Allacha. Zaprawdę, Allach widzi wszystko, co czynicie. 112.Oni zaś powiadają: „Nikt nigdy nie wejdzie do Nieba, chyba że będzie Żydem lub chrześcijaninem”. Są to ich próżne życzenia. Powiedz: „Dajcie dowód, jeśliście prawdomówni”. 113.Nie, kto odda samego siebie Allachowi i będzie czynił dobro, ten otrzyma swą nagrodę od Pana. Na tego nie spadnie strach ani nie będzie on żałować. 114.Żydzi zaś powiadają: „Chrześcijanie robią ceremonie z niczego”, a chrześcijanie mówią: „Żydzi robią ceremonie z niczego”, podczas gdy jedni i drudzy czytają tę samą Księgę. Tak mówią ci, którzy nie mają żadnej wiedzy – i podoba im się to, co mówią. Allach jednak rozsądzi ich w dniu Zmartwychwstania w kwestii tego, co wywołuje między nimi niezgodę. 115.Bo któż może być bardziej niesprawiedliwy niż ten, kto zabrania głoszenia chwały Allacha oraz stara się je zrujnować? Ludzie tacy nie wchodzili do nich, chyba że ze strachu. Dla nich niełaska na tym świecie. Dla nich tez wielka kara w świecie przyszłym. 116.Do Allacha należą Wschód i Zachód. Zatem dokądkolwiek się zwrócicie, tam będzie oblicze Allacha. Zaiste, Allach jest Szczodry, Wszechwiedzący. 117.I powiadają: „Allach wziął sobie syna”. On jest święty! Nie, wszystko w niebiosach i na ziemi należy do Niego. Do Niego należą wszyscy posłuszni. 118.On wszak dał początek niebiosom i ziemi. Kiedy On coś nakazuję, powiada tylko danej rzeczy: „Stań się”, a ona się staje. 119.Ci zaś, którzy nie mają żadnej wiedzy, powiadają: „Dlaczego Allach do nas nie przemówi lub nie da nam jakiegoś Znaku?” Tak samo powiadali ci, co byli przed nimi, a było to podobne. Serca ich wszystkich są podobne. Zaprawdę, My uczyniliśmy wyraźne Znaki ludowi, który mocno wierzy. 120.Wysłaliśmy ciebie z prawdą jako zwiastuna dobrych wieści oraz tego, kto ostrzega. I nikt nie będzie cię pytać w sprawie mieszkańców Piekła. 121.I Żydzi nigdy nie będą z ciebie zadowoleni ani chrześcijanie, chyba że zaczniesz wyznawać ich kredo. Powiedz: „Zaprawdę, jedynie przewodnictwo Allacha jest przewodnictwem prawdziwym”. A jeżeli pójdziesz za ich złymi pragnieniami, posiadając wiedzę, jaka na ciebie spłynęła, nie będziesz miał w Allachu przyjaciela ani pomocnika. 122.Ci, którym daliśmy Księgę, postępują zgodnie z nią, tak jak to powinni robić. To oni w nią wierzą. Kto jednak w tą Księgę nie wierzy, ten z pewnością przegrywa. 123.O Dzieci Izraela! Przypomnijcie sobie Moje Łaski, którymi was obsypałem, oraz że to Ja wyniosłem was ponad wszystkie narody tego czasu. 124.I strzeżcie się dnia, w którym żadna dusza nie będzie zastępstwem dla innej duszy, ani nie będzie od niej przyjęte żadne zadośćuczynienie, ani nie uchroni jej żadne wstawiennictwo, oraz kiedy żadna dusza nie otrzyma pomocy. 125.I przypomnijcie sobie, kiedy Pan wypróbował Abrahama przy pomocy pewnych poleceń, które on wypełnił. Pan rzekł: „Uczynię cię przywódcą ludzi”. Abraham spytał: „A spośród mego potomstwa?” Bóg odpowiedział: „Moje przymierze nie dotyczy odstępców”. 126.I przypomnijcie sobie czas, kiedy uczyniliśmy Dom miejscem schronienia dla ludzkości, jak i miejscem bezpiecznym. Powiedzieliśmy: „Weźcie sobie miejsce Abrahama za miejsce Modlitwy”. I nakazaliśmy Abrahamowi i Izmaelowi mówiąc: „Oczyśćcie Mój Dom dla tych, którzy wypełnią okrążenie oraz dla tych, którzy pozostaną w środku w celach nabożnych, jak i dla tych, którzy kłaniają się i upadają na twarz w Modlitwie”. 127.I przypomnijcie sobie, kiedy Abraham powiedział: „Panie mój, uczyń to miejsce miastem pokoju i daj owoce tym jego mieszkańcom, którzy wierzą w Allacha i Dzień Ostatni”. Allach rzekł: ‘Także i tego, który nie wierzy, obsypię dobrodziejstwami na czas jakiś. Potem wyznaczę mu karę Ognia, a jest to zły los”. 128.I przypomnijcie sobie czas, kiedy Abraham i Izmael wznosili fundamenty Domu modląc się: „Panie nas, przyjmij to od nas. Tyś bowiem jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący”. 129.”Panie nasz, uczyń nas obu poddanymi Tobie, z naszego zaś potomstwa także uczyń lud Tobie poddany. Wskaż nam sposoby oddawania czci i zwracaj się do nas z litością. Tyś jest bowiem tym, kto często powraca ze współczuciem i tyś jest Litościwy”. 130.”I, Panie nasz, powołaj spośród nas Posłańca – spośród tych, którzy potrafią zrozumieć Twoje Znaki oraz nauczać Księgi i Mądrości oraz którzy mogliby je oczyszczać. Zaprawdę, tyś jest Potężny, Mądry”. 131.Bo któż odwróci się od religii Abrahama, jeśli nie ten, kto sam z siebie czyni głupca? Jego wybraliśmy na tym świecie, a i w przyszłym z pewnością znajdować się on będzie pośród sprawiedliwych. 132.Kiedy Pan powiedział Mu: „Poddaj się”, on odrzekł: „Ja już poddałem się Panu Światów”. 133.Do tego samego zachęcał Abraham swoich synów – także i Jakuba – powiadając: „Synowie moi, zaprawdę, Allach wybrał tę religię dla was. Nie pozwólcie zatem, aby dosięgła was śmierć, chyba że w stanie, kiedy okażecie zupełne podporządkowanie się:. 134.Czy byliście obecni, kiedy śmierć przyszła do Jakuba i kiedy rzekł do swych syn ów: „Kogo będziecie czcić po mnie?” Odrzekli: „Będziemy czcić tego Boga, Boga twoich przodków – Abrahama, Izmaela i Izaaka – Jedynego Boga. Jemu się podporządkujemy”. 135.Oto ludzie, którzy odeszli. Dla nich jest to, na co sobie zasłużyli. Dla was zaś jest to, na co zasłużyliście sobie wy sami, a nikt nie będzie was pytać o to, co czynili oni. 136.I powiadają: „Czyście Żydzi czy chrześcijanie, będziecie właściwie prowadzeni”. Powiedz: „Nie, wyznawajcie religię Abrahama – tego, który zawsze skłaniał się ku Allachowi. On nie był z tych, którzy z Allachem łączą swych bożków”.137.Powiedzcie: „Wierzymy w Allacha oraz w to, co zostało nam objawione, i co zostało objawione Abrahamowi i Izmaelowi, Izaakowi, Jakubowi i jego dzieciom, i co było dane Mojżeszowi i Jezusowi, i co było dane wszystkim innym Prorokom od ich Pana. Nie dokonujemy między nimi żadnych rozróżnień. Jemu to siebie oddajemy”. 138.I gdyby oni uwierzyli tak, jak wierzycie wy, wtedy byliby właściwie prowadzeni. Jeśli jednak odwrócą się, będą skłonni do tworzenia rozłamu u Allach z pewnością wystarczy ci przeciwko nim, albowiem On jest Wszystkosłyszący, Wszechwiedzący. 139.Powiedz: „Przyjęliśmy religię Allacha, a któż jest lepszy niż Allach w nauczaniu religii. Jego tylko czcimy”. 140.Powiedz: „Czy dyskutujecie z nami w sprawie Allacha, kiedy On jest naszym Panem i waszym Panem? Dla nas są nasze dzieła, a dla was dzieła wasze. Jemu tylko jesteśmy szczerze oddani”. 141.Czy powiadacie, że Abraham i Izmael, i Izaak, i Jakub, i jego dzieci byli Żydami lub chrześcijanami?” Powiedz: „Czy lepiej wiecie wy czy Allach i kto jest bardziej niesprawiedliwy niż taki człowiek, który ukrywa świadectwo otrzymane od Allacha? Allach w pełni zdaje sobie sprawę z tego, co czynicie”. 142.Oto lud, który odszedł. Dla niego jest to, na co sobie zasłużył. Dla was zaś będzie to, na co wy sobie zasłużycie. Nikt nie będzie was pytać o to, co oni czynili.

CZĘŚĆ II

143.Głupcy pośród ludu powiedzą: „Co odwiodło ich od ich Qiblah, którego byli wyznawcami?” Powiedz: „Do Allacha należą Wschód i Zachód. On prowadzi kogo chce właściwą drogą”. 144.I w ten sposób wynieśliśmy was ponad narody, abyście stali się obrońcami ludzi, Posłaniec zaś od Allacha obrońcą was. Nie wyznaczyliśmy wyznawanego przez ciebie Qiblah w żadnym innym celu, lecz abyśmy mogli odróżnić tego, który idzie za Posłańcem Allacha, od tego, który odwraca się na pięcie. A jest to rzeczywiście trudne z wyjątkiem tych, którymi kieruje Allach. Allach nigdy nie pozwoliłby, aby wasza wiara poszła na marne. Zaiste, Allach jest Współczujący i Litościwy wobec ludu. 145.Zaprawdę, widzimy, że często zwracasz twarz w stronę nieba. Przeto z pewnością spowodujemy, że odwrócisz się w stronę Qiblah, które jest ci drogie. Zatem zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. Gdziekolwiek będziecie, zwracajcie tam swe oblicza. Natomiast ci, którym dana została Księga, wiedzą, że jest to prawda od ich Pana. Allach zważa na to, co oni czynią. 146.I gdybyś nawet przekazał każdy Znak tym, którzy otrzymali Księgę, oni nigdy nie będą wyznawcami twego Qiblah ani ty nie będziesz wyznawał ich Qiblah, także i niektórzy z nich nie pójdą za Qiblah innych ludzi. I gdybyś miał zamiar zaspokoić ich pragnienia posiadając wiedzę, która na ciebie spłynęła, wtedy z pewnością będziesz podobny do grzeszników. 147.Ci, którym daliśmy tę Księgę, uznają to tak jak uznają swoich synów, lecz z pewnością niektórzy z nich świadomie ukrywają prawdę. 148.Oto prawda od twego Pana. Dlatego nie bądź jak ci, którzy powątpiewają. 149.Każdy posiada cel, ku któremu zwraca całą swoją uwagę. Zatem prześcigajcie się wzajemnie w dobrych dziełach. Gdziekolwiek będziecie, Allach wszystkich nas połączy. Zaiste, Allach posiada moc czynienia wszystkiego, czego zechce. 150.I skądkolwiek przybędziesz, zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. Taka bowiem jest prawda od twego Pana. Allach wszak baczy na to, co czynisz. 151.I skądkolwiek przybędziesz, zwróć swe oblicze w stronę Uświęconego Meczetu. I gdziekolwiek będziecie, zwracajcie oblicza swe w jego stronę, aby ludzie nie mieli przeciwko wam argumentów z wyjątkiem tych, którzy są niesprawiedliwi. Nie obawiajcie się więc ich, lecz okazujcie bojaźń przede Mną, abym Ja mógł udoskonalić Moje dla was łaski oraz abyście wy mogli być właściwie prowadzeni. 152.Tak samo jak My wysłaliśmy wam Posłańca spośród was samych, który recytuje wam Nasze Znaki i oczyszcza was, i naucza was Księgi i Mądrości, oraz naucza was tego, czego nie znaliście. 153.Dlatego pamiętajcie o Mnie, a Ja będę pamiętał o was. I dziękujcie Mi, i nie bądźcie wobec mnie niewdzięczni. 154.O wy, którzy wierzycie, szukajcie pomocy poprzez wytrwałość i Modlitwę. Zaprawdę, Allach jest z tymi, którzy są cierpliwie wytrwali. 155.I nie mówcie o tych, którzy polegli za sprawę Allacha, że umarli. Nie, oni żyją, tylko wy tego nie widzicie. 156.A My wypróbujemy was czymś ze strachu i głodu, i utraty bogactwa i życia i owoców, a będziemy nieść dobre nowiny tym, którzy są cierpliwie wytrwali. 157.Któż, gdy napotka go zły los, powiada: „Zaprawdę, do Allacha należymy i do Niego powrócimy”? 158.Oto ci, na których spływają błogosławieństwa od ich Pana, jak i łaska. Oto także ci, którzy są właściwie prowadzeni. 159.Zaiste, Al.-Safā i Al.-Marwah to również znaki Allacha. Dlatego nie jest grzechem, jeśli ten, kto odbywa Pielgrzymkę do Domu albo wypełnia Umrah, obchodzi je oba. I jeśli ktoś czyni dobro poza tym, co obowiązkowe, wtedy Allach docenia dobre uczynki, a jest Wszechwiedzący. 160.Ci, którzy ukrywają to, co My zesłaliśmy w formie Znaków i przewodnictwa po tym, jak przedstawiliśmy to ludziom wyraźnie w Księdze, oni właśnie będą wyklęci przez Allacha. Tak samo przeklinają ich ci, którzy maja prawo przeklinać. 161.Lecz do tych, którzy okazują skruchę, poprawiają swe postępowanie i głoszą prawdę, zwracam się z przebaczeniem. Ja zaś często powracam ze współczuciem i jestem Litościwy. 162.Na tych, którzy nie wierzą i umrą jako niewierni, spadnie bicz Boży, klątwa aniołów i ludzi. 163.Ci pozostaną pod jej działaniem. W ich przypadku kara nie zostanie pomniejszona ani nie zostanie im udzielona zwłoka. 164.Wasz Bóg jest Jedynym Bogiem. Nie ma Boga poza Nim – Miłosiernym, Litościwym. 165.Zaprawdę, w stworzeniu niebios i ziemi, przemienności nocy i dnia, i w okrętach pływających po morzu z tym, co ludziom przynosi korzyść, i w wodzie, którą Allach zsyła z nieba i dzięki niej ponagla ziemię po jej śmierci i rozrzuca po niej wszelkie zwierzęta, i w zmianach wiatru, jak i w chmurach, które muszą służyć zawieszone pomiędzy niebem i ziemią – w tym wszystkim są Znaki dla ludu, który posługuje się rozumem. 166.Lecz są wśród ludzi także i tacy, którzy za obiekty czci biorą sobie coś innego niż Allacha, miłując to, tak jak Allacha właśnie miłować powinni. Jednak wierzący są silniejsi w swojej miłości do Allacha. A gdyby ci, którzy grzeszą, mogli teraz ujrzeć czas, kiedy zostaną ukarani, uświadomili sobie, że wszelka moc należy do Allacha i że Allach srogo karze. 167.Gdybyż mogli ujrzeć, kiedy przywódcy postradają swych wyznawców i ujrzą swą karę, a wszelkie ich więzy zostaną rozcięte. 168.Ci zaś którzy za nimi szli, powiedzą: „Gdybyśmy mogli tylko powrócić, porzucilibyśmy ich tak samo, jak oni porzucili nas”. W ten sposób Allach wskaże im ich uczynki jako udrękę dla nich, a nie wydostaną się z Ognia. 169.O wy, ludzie! Jedzcie z tego, co prawowite i dobre na ziemi. Nie chodźcie śladami Szatana. Zaiste, on jest waszym jawnym wrogiem. 170.To on zachęca was do tego, co złe i obrzydliwe, oraz do tego, byście mówili o Allachu to, czego nie wiecie. 171.A kiedy powiada się im: „Idźcie za tym, co zesłał Allach”, oni powiadają: „Nie, będziemy wyznawać to, w czym odnajdujemy naszych ojców”. Cóż, jeśli nawet ci ojcowie w ogóle nie mieli pojęcia i nie kroczyli właściwą drogą. 172.Przypadek zaś tych, którzy nie wierzą, jest jak przypadek tego, kto krzyczy do tego, co nie słyszy niczego oprócz wołania i krzyku. Oni są głusi i ślepi, więc nie rozumieją. 173.O wy, którzy wierzycie, jedzcie z rzeczy dobrych, które My wam daliśmy, i składajcie dzięki Allachowi, jeśli On jest rzeczywiście tym, którego czcicie. 174.On uczynił nieprawowitym dla was tylko to, co umiera samo z siebie oraz krew i mięso świńskie, jak i to, z powodu czego wzywane było imię inne niż Allacha. Jeśli jednak kimś powoduje konieczność i nie jest w swym działaniu ani nieposłuszny, ani nie przekracza określonych granic, ten nie popełni grzechu. Zaprawdę, Allach najbardziej przebacza, jest Litościwy. 175.Ci, którzy ukrywają to, co zostało zesłane przez Allacha z Księgi oraz biorą z to marna cenę, oni to właśnie napełnią swe brzuchy niczym innym niż tylko ogniem. Allach nie przemówi do nich w Dniu Zmartwychwstania ani ich nie oczyści. Na nich czeka sroga kara. 176.To właśnie oni wzięli sobie błąd za przewodnika, a karę za przebaczenie. Jakże wielka jest ich wytrwałość wobec Ognia! 177.Oto dlaczego Allach zesłał Księgę, zawierającą Prawdę. Z pewnością ci, którzy nie zgadzają się co do księgi, daleko posunęli się we wrogości. 178.Nie jest prawością to, że zwracacie swoje oblicza na Wschód lub na Zachód. Prawdziwie sprawiedliwym jest ten, kto wierzy w Allacha i Dzień Ostatni, i aniołów, i Księgę, i Proroków, oraz łoży swe pieniądze z czystej miłości do Niego na swych krewnych i sieroty, i potrzebujących, jak i dla tych, co w podróży i którzy proszą o jałmużnę, oraz na cele wykupienia jeńców. Prawdziwie sprawiedliwym jest ten, kto przestrzega Modlitwy i płaci Zakāt. Sprawiedliwymi są ci, którzy dotrzymują obietnicy, kiedy takową dają, oraz cierpliwi w biedzie i cierpieniach, jak i wytrwali w czasie wojny. Właśnie tacy ludzie okazują się prawdomówni i to oni są prawdziwie bogobojni. 179.O wy, którzy wierzycie! Nakazuje się wam wyrównujące odwzajemnienie w kwestii zabitych: człowiek wolny za wolnego, niewolnik za niewolnika, niewiasta za niewiastę. Temu, komu udzielone zostanie odpuszczenie przez jego zranionego brata, załatwienie sprawy odpłacenia krwi dokonane będzie sprawiedliwie, a zabójca zapłaci mu stosowne odszkodowanie. Oto ulga od waszego Pana oraz litość. Kto od tej pory dopuści się grzechu, tego spotka ciężka kara. 180.W sprawie zadośćuczynienia jest dla was życie – o ludzie rozumni! – abyście mogli cieszyć się poczuciem bezpieczeństwa. 181.Zaleca się wam. Że kiedy do któregoś z was przyjdzie śmierć, i jeśli pozostawia on bogactwo, powinien on sporządzić testament na korzyść rodziców i najbliższej rodziny – testament sprawiedliwy. Oto obowiązek, jaki spoczywa na bogobojnych. 182.A jeśli ktoś zmieni go, poznawszy jego treść, zaciąży na nim grzech. Zaiste, Allach jest Wszystkosłyszący, Wszystkowiedzący. 183.Jeśli jednak ktoś dopatrywał się stronniczości lub błędu ze strony dawcy testamentu i doprowadził do pokoju między nimi (zaangażowanymi stronami), nie będzie to u niego grzechem. Zaiste, Allach jest Wszechwybaczający i Litościwy. 184.O wy, którzy wierzycie! Nakazuje się wam post, tak jak nakazywany on był tym, co byli przed wami, abyście mogli chronić się przed złem. 185.Zalecany post ma trwać określoną liczbę dni, lecz jeśli ktoś spośród was będzie chory lub będzie w podróży, ten będzie pościł taką samą ilość innych dni. W przypadku zaś tych, którzy mogą pościć tylko z wielką trudnością, istnieje pokuta – nakarmić biednego. Bo jeśli kto czyni dobro z własnej woli, to lepiej dla niego. Post bowiem jest dla was dobrem – obyście tylko wiedzieli. 186.Miesiąc Ramadan to ten, w którym Koran został objawiony jako przewodnictwo dla całej ludzkości z wyraźnymi dowodami prowadzenia i roztropności. Dlatego jeśli ktoś z was będzie w tym miesiącu w domu, tam niechaj pości. Jeśli jednakże ktoś jest czasowo chory lub odbywa podróż, ten powinien pościć tę samą liczbę innych dni. Allach pragnie dla was wygody, On nie pragnie dla was trudności. Allach pragnie, abyście mogli dopełnić liczby i abyście mogli wychwalać Allacha za to, że wami kieruje, i abyście byli Mu wdzięczni. 187.A kiedy moje sługi spytają cię o Mnie, powiedz : „Jestem w pobliżu. Odpowiadam na modlitwę proszącego, kiedy się do Mnie modli. Powinni oni zatem słuchać Mnie i wierzyć we Mnie, aby mogli iść słuszną drogą. 188.Prawowitym czyni się dla was łączenie się z waszymi z żonami w nocy podczas postu. One są swoistym rodzajem stroju dla was, wy zaś jesteście swoistym strojem dla nich. Allach wie, że niesprawiedliwie postępowaliście wobec siebie, w związku z czym wrócił się On do was z litością i daje wam ulgę. Możecie zatem wchodzić w wasze żony i szukać tego, co dał wam Allach. Możecie też jeść i pić aż do czasu, kiedy biała nić zacznie się odróżniać od czarnej nici świtu. Potem dopełnijcie postu aż po zapadnięcie nocy i nie wchodźcie w swe żony. Przebywajcie w meczetach w celach nabożnych. Oto granice nakreślone przez Allacha, więc nie zbliżajcie się do nich. W ten sposób Allach czyni swoje przykazania jasnymi dla ludzi, aby mogli zabezpieczyć się przed złem. 189.I nie trwońcie swojej własności wśród siebie za pomocą fałszywych środków i nie oferujcie jej jako łapówki dla ważnych ludzi, moglibyście bowiem roztrwonić część bogactwa innych ludzi w sposób niewłaściwy, wiedząc o tym. 190.Pytają cię o księżyc w nowiu. Powiedz: „Jest on sposobem mierzenia czasu dla ogólnej wygody ludzi oraz Pielgrzymki”. I nie jest prawym z waszej strony, abyście wchodzili do domów tylnymi drzwiami. Prawdziwie prawym jest ten kto boi się Boga. Wy zaś powinniście wchodzić do domów przez ich drzwi główne, jak i okazywać bojaźń przed Allachem, aby się wam dobrze wiodło. 191.I walczcie w sposób Boży przeciwko tym, którzy prowadzą walkę przeciwko wam, ale nie dopuszczajcie się grzechu. Zaprawdę, Allach nie lubi grzeszników. 192.A zabijajcie tych grzeszników zawsze, gdy ich spotkacie, oraz wypędzajcie ich stamtąd, skąd oni przedtem wypędzali was. Prześladowanie bowiem jest gorsze niż zabijanie. I nie walczcie z nimi w Świętym Meczecie lub w jego pobliżu, chyba że oni będą z wami tam właśnie walczyć. Jeśli jednak oni walczyć będą z wami, walczcie z nimi. Taka jest odpłata dla niewiernych. 193.Jeśli jednak odstąpią, wtedy zapewne Allach będzie najbardziej Przebaczający, Litościwy. 194.I walczcie z nimi aż do czasu, gdy nie będzie już więcej prześladowań, a głoszona będzie jedynie religia Allacha. Jeśli jednak oni odstąpią od swego, wtedy pamiętajcie, że nie dopuszcza się żadnej wrogości, chyba że wobec złoczyńców. 195.Pogwałcenie Świętego Miesiąca można pomścić podczas  Świętego Miesiąca. Względem wszystkich rzeczy Świętych istnieje prawo odwetu. Tak zatem, jeśli ktoś grzeszy przeciwko wam, ukarzcie go za jego grzech na tyle, na ile on zgrzeszył przeciwko wam. I bójcie się Allacha oraz wiedzcie, że Allach jest z tymi, którzy się Go boją. 196.I łóżcie a sprawę Allacha, i nie pogrążajcie się w ruinie w wyniku działania waszych własnych rąk, jak i czyńcie dobro. Zaprawdę, Allach miłuje tych, którzy czynią dobro. 197.I dopełniajcie pielgrzymki oraz Umrah dla sprawy Allacha. Jeśli jednak coś was powstrzymuje, to uczyńcie jakąkolwiek łatwo osiągalną ofiarę. I nie gólcie swych głów aż do czasu, gdy ofiara ta dotrze do miejsca swego przeznaczenia. A jeśli ktoś spośród was jest chory lub ma dolegliwość głowy, ten powinien odpokutować albo w formie postu, albo poprzez jałmużnę lub ofiarę. Lecz kiedy jesteście bezpieczni, wtedy ten, kto chciałby skorzystać z Umrah razem z Pielgrzymką, powinien złożyć jakąkolwiek łatwo osiągalną ofiarę. Ci z was, którzy nie znajdą żadnej ofiary, powinni pościć trzy dni w czasie Pielgrzymki, zaś dni siedem po powrocie do domu. Razem będzie tych dni dziesięć. Powyższe jest dla tych, których rodzina nie mieszka w pobliżu Świętego Meczetu. I bójcie się Allacha i wiedzcie, że Allach srogo karze. 198.Miesiące Pielgrzymki są dobrze znane. Jeśli zatem ktoś postanowił odbyć w tych miesiącach, powinien pamiętać, że nie ma wtedy miejsca na sprośności, ani występki, ani na kłótnie. Cokolwiek zaś uczynicie dobrego, Allach będzie o tym wiedział. Zabezpieczcie się odpowiednio na tę podróż, a z całą pewnością najlepszym zabezpieczeniem się jest sprawiedliwość. A ukazujcie bojaźń wyłącznie przede Mną, o ludzie rozumni. 199.Nie jest z waszej strony grzechem, abyście poszukiwali szczodrości Pana waszego. Lecz kiedy wylejecie się z ‘Arafāt, pamiętajcie o Allachu w Mash’ar al-Harām, oraz pamiętajcie, jak On wami kieruje, chociaż przedtem byliście z tych, którzy zeszli z drogi. 200.Następnie wyruszcie z miejsca, z którego wyruszają inni, i szukajcie przebaczenia u Allacha. Zaprawdę, Allach jest najbardziej Przebaczający, Litościwy. 201.A kiedy wypełnicie akty czci dla was wyznaczone, świętujcie chwałę Allacha, tak jak zwykliście świętować chwałę waszych ojców, a może nawet z większym oddaniem. Pośród ludzi są i tacy, którzy powiadają: „Panie nasz, daj nam dobre rzeczy tego świata”. Taki człowiek nie będzie miał udziału w Życiu Przyszłym. 202.Spośród nich biorą się i tacy, którzy mawiają: „Panie nasz, daj i dobro w świecie Przyszłym, oraz uchroń nas przed Mękami Ognia”. 203.Dla nich będzie ich udział z powodu tego, na co sobie zasłużyli. Allach zaś Jest Szybki w rachowaniu. 204.I pamiętajcie o Allachu przez wyznaczoną liczbę dni. Lecz jeśli ktoś pośpieszy się i oddali w czasie dwóch dni, nie będzie to z jego strony grzechem. Kto natomiast pozostanie dłu...