Prosto z jajka
Przewidywane osiągnięcia ucznia:
• Z uwagą słucha opowiadania czytanego przez nauczyciela.
• Samodzielnie wyszukuje i czyta wskazane fragmenty tekstu.
• Wypowiada się na temat humoru sytuacyjnego obecnego w tekście.
• Tworzy dialogi w parach na podany temat.
• Buduje wielozdaniową wypowiedź ustną na temat tradycji związanych z Wielkanocą.
• Wykonuje rysunek pisanki, komponując na niej własne wzory.
• Opisuje wygląd kurczątka, używając przymiotników.
• Ilustruje fragmenty tekstu za pomocą ekspresji ruchowej.
Przydadzą się:
„Świerszczyk” nr 7/2006,
szablony pisanek wycięte z kartonu, flamastry
Przebieg zajęć:
◙ Uczniowie układają się wygodnie na podłodze lub dywanie, podkładają ręce pod głowę i słuchają z zamkniętymi oczami muzyki relaksacyjnej (np. CD sześciolatka „Już w szkole” Wydawnictwo Nowa Era sem. 2., poz. 40., 41.).
◙ Wizualizacja czytanego przez nauczyciela opowiadania.
Po chwili nauczyciel przycisza muzykę i czyta opowiadanie Małgorzaty Węgrzeckiej „Prosto z jajka”, dzieci zaś starają się wyobrazić sobie barwne obrazy: łąkę pełną kwiatów i motyli, fruwające pszczoły.
◙ „Narodziny kurczątka” – etiudy pantomimiczne
Gdy nauczyciel czyta tekst: Ko, ko, ko, kochane dzieci! Czas wstawać!... No, może trochę ciasno..., wówczas leżące dzieci wchodzą w rolę kurczątek w ciasnej skorupce jajka – zwijają się w kłębuszki, podciągają nogi zgięte w kolanach pod brodę i chwytają je rękami. Powoli próbują się wydostać ze skorupki. Naśladują zachowanie kurczątka z opowiadania. Gdy dzieciom – kurczątkom uda się wydostać z jajka, chodzą po sali i popiskują jak kurczęta.
◙ Detektyw Żółty Smok, czyli jak powstają przezwiska?
Dzieci oglądają w „Świerszczyku” (nr 7/2006 s. 2) ilustrację przedstawiającą kurzą rodzinę. Wypowiadają się na temat wyglądu kurczątka, które jako ostatnie wykluło się z jajka. Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło KURCZĄTKO i dopisuje obok przymiotniki, których dzieci użyły w swoich wypowiedziach, określając wygląd pisklęcia, np.:
KURCZĄTKO duże puszyste
(jakie?) żółte miękkie
silne małe
wesołe delikatne
Następnie dzieci wyjaśniają wypowiedź kurzej mamy: wielki jak smok i pije jak smok, a potem zastanawiają się, jak powstają przezwiska.
◙ Tworzenie dialogów w parach.
Dzieci dobierają się w pary. Jeśli liczba uczniów w danym dniu jest nieparzysta, tworzą trójkę. W parze same określają swoje role – jedno z nich jest Świerszczykiem, a drugie detektywem Żółtym Smokiem. Chętne pary prezentują swoje dialogi na temat narodzin piskląt, ich wyglądu, zachowań, nadawanych przezwisk itp.
◙ Wielkanocne pisanki.
• Swobodne wypowiedzi dzieci na temat Wielkanocy i tradycji związanych z tymi świętami, szczególnie z przygotowaniem pisanek.
• Wzorki pisankowe – ćwiczenia plastyczne.
Dzieci otrzymują od nauczyciela wycięte z kartonu szablony pisanek, które dowolnie ozdabiają flamastrami, projektując własne wzory szlaczków. Po zakończonej pracy przypinają pisanki w wyznaczonym miejscu sali.
◙ „Detektywi” – zabawa ruchowa (modyfikacja zabawy „Ciepło – zimno”).
Uczniowie siadają w kręgu i wybierają ze swojego grona „detektywa”, odliczając np. do 17. Wybrane dziecko opuszcza salę. Wówczas nauczyciel odpina jedną z pisanek i ukrywa ją w dowolnym miejscu w sali. Zadaniem „detektywa” po powrocie do sali jest odnalezienie ukrytej pisanki. Koleżanki i koledzy kierują jego poszukiwaniami, mówiąc ciepło lub zimno. Gdy „detektyw” odnajdzie pisankę, przypina ją do planszy i siada na swoim miejscu. Teraz od niego zaczyna się odliczanie podanej przez dzieci liczby. Zabawę można powtórzyć kilka razy.
◙ Rundka niedokończonych zdań.
• Uczniowie przekazują sobie w kręgu ostatni odnaleziony szablon pisanki i kończą zdanie: Detektyw to człowiek… (np. odważny, spostrzegawczy, opiekuńczy, mądry).
• Można też zorganizować rundkę zdań związanych z tematem, np.:
Wielkanoc to święta obchodzone zawsze… (wiosną).
Zwyczajem związanym ze świętami wielkanocnymi jest…(kolorowanie jajek).
W okresie świąt wielkanocnych powstają kolorowe… (pisanki, kraszanki i malowanki).
agabusz