teatralizacja_zajec2.pdf

(485 KB) Pobierz
Temat: TEATRALIZACJA ZAJĘĆ W PRZEDSZKOLU
Grażyna Wąsowska „Teatralizacja zajęć w przedszkolu”
TEATRALIZACJA ZAJĘĆ W PRZEDSZKOLU 
Teatr nierozerwalnie wiąże się ze słowem, Czerpie pomysły z życia,
zachowań ludzkich i sytuacji, a także z przygotowanych tekstów literackich.
Utwór literacki bywa uzupełnieniem przedstawienia teatralnego lub jego
podstawą.
Warto zaznaczyć, że działania teatralne podążają w dwóch kierunkach.
Wtedy, gdy dziecko jest obserwatorem , mamy do czynienia z teatrem dla dzieci
(tworzonym przez profesjonalistów). Dziecko ma możliwość indywidualnego
przetwarzania tego, co zobaczyło na scenie teatru i ma pełne prawo do krytyki.
Ważne zatem, aby było świadkiem dobrze zrealizowanego spektaklu.
Drugim rodzajem jest teatr dziecięcy – tworzony przez dzieci, które
zostają powierzone opiece pedagogów. Ten właśnie teatr wspomaga
indywidualny rozwój młodego człowieka. Istotna staje się droga dojścia do
przedstawienia, czyli praca twórcza, która znajduje swoje rozwiązanie w
występie końcowym.
Ważnym elementem w pracy z dzieckiem są ćwiczenia, które prowadzą
do rozluźnienia organizmu, przezwyciężenia strachu przed wystąpieniami
publicznymi, a także wykorzystujące jego możliwości ruchowe. Teatr budowany
przez dzieci powinien spełnić rolę uwolnienia dziecka od stanu, w którym musi
zachowywać się w określony sposób, bo inaczej nie wypada. Potrafi wyrazić
swoje emocje, otworzyć się na problemy swoje i innych. Pomocnym w tym są
ćwiczenia związane z ruchem scenicznym, doskonalące aparat mowy oraz
działania twórcze na podstawie tekstów.
1
Grażyna Wąsowska „Teatralizacja zajęć w przedszkolu”
WSPÓŁPRACA W GRUPIE
Cele operacyjne: dziecko potrafi współdziałać w grupie, eliminować niewłaściwe zachowanie,
koncentruje się na określonym zadaniu.
Miło mi cię widzieć
Dzieci chodzą powoli po całej Sali – we wszystkich kierunkach – z zamkniętymi oczami.
Starają się nikogo nie potrącić. Jeśli jednak kogoś dotkną – otwierają oczy i kłaniają się z
uśmiechem.
Stop!
Swobodny, szalony i głośny bieg po całej sali. Na sygnał (wzrokowy lub słuchowy) dzieci
szybko tworzą koło i tają nieruchomo w zupełnej ciszy.
W tej zabawie dążymy do maksymalnego skrócenia czasu ustawiania się w kole, bez dobierania
się według sympatii.
Lustro
Dzieci dobierają się parami. Jedno z nich wykonuje różne miny i gesty – drugie powtarza je jak
w lustrze. Następuje zamiana ról – to które powtarzało, jest inicjatorem. (Zalecana częsta
zmiana partnerów).
Chwalony
Wszyscy uczestnicy siedza w kole. Wewnątrz, wygodnie na krześle siedzi jedno dziecko. Dzieci
starają się powiedzieć po jednym miłym zdaniu na temat siedzącego.
2
Grażyna Wąsowska „Teatralizacja zajęć w przedszkolu”
Rzeźbiarz
Dzieci dobierają się parami. Jedno jest rzeźbiarzem, drugie pozwala „modelować” z siebie
dowolną rzeźbę. Potem dzieci zamieniają się rolami – rzeźbiarz staje się „materiałem”.
(Zalecana częsta zmiana partnerów).
Pomnik
Jedno dziecko stoi na krześle lub stoliku. Pozostałe dzieci biegają dowolnie po całej sali. Na
sygnał, uczestnicy zabawy przybierają pozę zaproponowaną przez stojące wyżej dziecko.
Bardzo cię proszę...
Dzieci dobierają się parami. Jedno z nich zaciska dłoń, drugie na różne, dowolne sposoby prosi,
aby pokazało, co ukrywa w garści. Następnie – zmiana ról: dziecko zaciskające pięść jest
proszącym. (Zalecana częsta zmiana partnerów).
Nie bój się!
Dzieci są rozstawione wokół Sali. Kilkoro z nich chodzi z zamkniętymi oczami. Grupa nie
pozwala, aby błądzące dzieci uderzyły się o ścianę meble lub o siebie nawzajem.
Chodź do mnie...
Dzieci parami umawiają się (w tajemnicy przed innymi), jakim sygnałem będą się nawoływać –
np.: „dzyń – dzyń”, „miau”, „hop – hop”, „ćwir – ćwir”, „bum” itp. następnie wszyscy
rozbiegają się po całej sali, zasłaniają oczy i nawołują się ustalonymi sygnałami.
Należy, wśród ogólnych nawoływań szybko znaleźć swoją parę. ( Zalecana częsta zmiana
partnerów).
Okręt
Dzieci ustawiają się w dowolnych miejscach sali. Są skałami. Jedno dziecko z zawiązanymi
oczami ma za zadanie przejść między „skałami” z jednego końca sali na drugi. „Skały”
syczeniem dają o sobie znać, aby okręt nie rozbił się o nie.
3
Grażyna Wąsowska „Teatralizacja zajęć w przedszkolu”
PRZYGOTOWANIE APARATU MOWY, UŚWIADOMIENIE MOŻLIWOŚCI  
GŁOSU I POPRAWIENIE JEGO SPRAWNOŚCI
Cele operacyjne: dziecko potrafi prawidłowo artykułować wszystkie głoski i grupy
spółgłoskowe, odpowiednio moduluje głos, reguluje oddech podczas mówienia.
Ćwiczenie oddechu
Dmuchany krokodylek
Dziecko leży na podłodze na wznak, mięśnie rozluźnione. Jest krokodylkiem, z którego uszło
powietrze. Na sygnał nauczyciela: „ pompeczka!” – unosi złączone nogi pionowo ku górze i z
wielkim sykiem na głosce s wciąga maksymalna ilość powietrza. Nauczyciel reguluje długość
trwania tej pozycji, licząc na przykład do trzech. Dziecko wstrzymuje oddech. Na sygnał:
„dziureczka”, dziecko wypuszcza powietrze przez złączone wargi („brrrrrru!”) i opuszcza
powoli nogi, starając się robić to równomiernie.
Ryba
Stojąc z opuszczonymi rękami, dziecko jak najszybciej wciąga powietrze. Trzymając powietrze
w płucach, trzy razy otwiera i zamyka usta, tak jak ryba po czym, ruszając dalej ustami,
wydycha je powoli. Całość powtarza kilkakrotnie. W czasie kolejnych spotkań ilość „klapnięć”
z zatrzymanym w płucach powietrzem zwiększa się do kilkunastu. Warunkiem jest
wykonywanie „ryby” bez wysiłku.
4
Grażyna Wąsowska „Teatralizacja zajęć w przedszkolu”
Ćwiczenia szczęki
Ryba wirtualna
Kciuki dotykają zagłębień pod uszami, opierając się o kość szczękową; palce zaciskają się
coraz mocniej, w miarę jak usta otwierają się ruchem robota jak najszerzej.
Tygrysek roślinożerny
Głowa wtulona w ramiona, oczy zmrużone; kotek zwracając się na lewo i na prawo otwiera
„groźnie” szczękę, szczerząc kły.
Pies łapiący muchy
Kłapnięcia szeroko otwartymi ustami.
Ćwiczenia języka
Całowanie kaktusa
Utrzymując język w płaszczyźnie poziomej, należy wycofać go jak najgłębiej robiąc
„murzyńskie wargi”, czynność powtórzyć kilkakrotnie, robiąc coraz kwaśniejsze miny.
Wąż
Poruszanie językiem w lewo i w prawo pośrodku otwartych ust bez wysuwania go na zewnątrz.
Wąż konspirator
Poruszanie językiem jak wyżej, przy zamkniętych ustach.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin