2001 Vademecum NATO.pdf
(
2161 KB
)
Pobierz
724248792 UNPDF
Vademecum
Vademecum NATO
2001
Office of Information and Press
NATO - 1110 Brussels - Belgium
Bureau de l’information et de la presse
OTAN - 1110 Bruxelles - Belgique
ISBN 92-845-0175-X
HB0801POL
© NATO 2001
O
RGANIZACJA
P
AKTU
P
ÓŁNOCNOATLANTYCKIEGO
(NATO)
P
AŃSTWA
C
ZŁONKOWSKIE
Belgia, Dania, Francja, Grecja, Hiszpania, Holandia, Islandia, Kanada,
Luksemburg, Niemcy, Norwegia, Polska, Portugalia, Republika Czeska,
Stany Zjednoczone, Turcja, Węgry, Wielka Brytania, Włochy
Na mocyTraktatu Północnoatlantyckiego podpisanego w Waszyngtonie,
w kwietniu 1949 r. utworzono Sojusz, którego zadaniem jest obrona
zbiorowa, zgodnie z artykułem 51 Karty Narodów Zjednoczonych. Traktat
zawarto na czas nieokreślony. 4 kwietnia 1999 r. obchodzona była
pięćdziesiąta rocznica tego wydarzenia.
Zgodnie z artykułem 10 Traktatu, Sojusz pozostaje otwarty i mogą do
niego przystąpić inne państwa europejskie, które będą zdolne do tego,
aby wspierać jego zasady i przyczyniać się do bezpieczeństwa w obszarze
północnoatlantyckim. Grecja i Turcja dołączyły do pierwotnej dwunastki
państw członkowskich Sojuszu w 1952 r. Trzy lata później do Sojuszu
przystąpiła Niemiecka Republika Federalna, a Hiszpania uczyniła to w roku
1982. Na Madryckim Szczycie Sojuszu w czerwcu 1997 r. szefowie państw
i rządów państw członkowskich zaprosili trzy kolejne państwa do otwarcia
rozmów akcesyjnych. 12 marca 1999 r. Polska, Republika Czeska i Węgry
formalnie stały się członkami NATO. Obecnie Sojusz skupia siedemnaście
państw europejskich oraz Stany Zjednoczone i Kanadę.
W odpowiedzi na wewnętrzne i zewnętrzne przemiany, jakim Sojusz
podlega od zakończenia zimnej wojny, utworzona została Rada Partnerstwa
Euroatlantyckiego (EAPC), pomyślana jako forum do konsultacji i
współpracy z państwami partnerskimi w całym obszarze euroatlantyckim.
NATO stworzyło intensywny program praktycznej współpracy i regularnych
konsultacji z 26 państwami uczestniczącymi w programie Partnerstwa dla
Pokoju (PdP), zainicjowanym w 1994 r. Wypracowane zostały nowe
struktury odzwierciedlające zintensyfikowaną współpracę Sojuszu z Rosją
oraz jego partnerstwo z Ukrainą, a także wzmocniono dialog z
zainteresowanymi państwami w regionie Morza Śródziemnego. Sojusz
przeszedł daleko idącą reformę wewnętrzną i zewnętrzną, stając się
narzędziem pokoju i stabilności w obszarze euroatlantyckim na początku
nowego tysiąclecia.
3
W 1999 r. NATO obchodziło pięćdziesiątą rocznicę istnienia. W kwietniu
tego roku, w Waszyngtonie odbył się kolejny szczyt Sojuszu, co zbiegło się
z najgorętszym okresem kryzysu w Kosowie, kiedy państwa członkowskie
NATO prowadziły kampanię lotniczą w celu zakończenia czystek etnicznych
i łamania praw człowieka, dokonywanych przez rząd Federalnej Republiki
Jugosławii. Konflikt ten zakończył się w drugiej połowie czerwca 1999 r., po
wycofywaniu się sił serbskich i rozmieszczaniu dowodzonych przez NATO
Sił Pokojowych w Kosowie (KFOR), które z upoważnienia Rady
Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych nadzorowały wdrażanie
Wojskowego Porozumienia Technicznego zawartego 9 czerwca 1999 r.
Głównym tematem Szczytu Waszyngtońskiego był trwający wówczas
kryzys w Kosowie oraz kwestie odnoszące się do przyszłej stabilności w
Europie Południowo-Wschodniej. W Waszyngtonie zdecydowano, między
innymi, o zaakceptowaniu i opublikowaniu zrewidowanej Koncepcji
Strategicznej Sojuszu; o przyjęciu Planu Działań na rzecz Członkostwa
(MAP); poparciu wysiłków zmierzających do dalszego wzmocnienia
programu Partnerstwa dla Pokoju; a także o uruchomieniu nowych inicjatyw
mających na celu dostosowanie zdolności obronnych państw
członkowskich NATO do zmieniających się wymogów oraz nadaniu
nowego tempa wysiłkom podejmowanym w celu ograniczenia proliferacji
broni masowego rażenia.
Późniejsze posunięcia Sojuszu koncentrowały się przede wszystkim
na wzmocnieniu Europejskiej Tożsamości w dziedzinie Bezpieczeństwa i
Obrony (ESDI) w ramach NATO oraz na tworzeniu struktur do współpracy
pomiędzy NATO a Unią Europejską, w odpowiedzi na decyzje Unii
Europejskiej o zwiększeniu jej zadań operacyjnych odnośnie do
zarządzania kryzysowego i misji pokojowych.
****
Godło NATO zostało przyjęte przez Radę Północnoatlantycką jako
symbol Sojuszu Północnoatlantyckiego w październiku 1953 r. Okrąg
symbolizuje jedność i współpracę, a róża wiatrów oznacza wspólną drogę
do pokoju obraną przez państwa członkowskie Sojuszu Północno-
atlantyckiego.
4
Plik z chomika:
hermes50-2
Inne pliki z tego folderu:
1775 Reglement für die Armen-Anstalten zu Hirschberg.djvu
(2604 KB)
1811 Przepis musztry i obrotów dla piechoty francuskiej t-1 1971r.djvu
(2761 KB)
1811 Przepis musztry i obrotów dla piechoty francuskiej t-2 1971r.djvu
(3156 KB)
1811 Przepis musztry i obrotów dla piechoty francuskiej t-3 1971r.djvu
(7695 KB)
1811 Przepis musztry i obrotów dla piechoty francuskiej t-4 1971r.djvu
(8526 KB)
Inne foldery tego chomika:
002-01 WOJSKO POLSKIE DO 1914.07.27 PUBLIKACJE
002-02 WOJSKO POLSKIE 1914.07.28-1939.08.31
002-02A WOJSKO POLSKIE 1914.07.28-1939.08.31 RÓŻNE DOKUMENTY
002-03A WOJSKO POLSKIE 1939.09.01-1947 NA ZACHODZIE
002-03B WOJSKO POLSKIE RUCH OPORU 1939.09.01-1947.02.22 W POLSCE
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin