"Art. 36. Ustala się następujące rodzaje obiektów hotelarskich:
Art. 37. Ustala się dla:
W badaniu wyodrębnia się następujące grupy turystycznych obiektów zbiorowego zakwaterowania badanych przez GUS:
· HOTEL - obiekt hotelarski zlokalizowany głównie w zabudowie miejskiej dysponujący co najmniej 10 pokojami, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych, świadczący szeroki zakres usług związanych z pobytem gości. Każdy hotel musi świadczyć usługi gastronomiczne. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług wyróżnia się pięć kategorii hoteli: najwyższa - 5 gwiazdek, najniższa - 1 gwiazdka.
· MOTEL - obiekt hotelarski zlokalizowany przy trasach komunikacji drogowej, który poza usługami hotelarskimi przystosowany jest również do świadczenia usług motoryzacyjnych i dysponuje parkingiem. Motel musi posiadać co najmniej 10 pokoi, w tym większość miejsc w pokojach jedno- i dwuosobowych. Każdy motel musi świadczyć usługi gastronomiczne. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług wyróżnia się pięć kategorii moteli: najwyższa- 5 gwiazdek, najniższa - 1 gwiazdka.
· PENSJONAT - obiekt hotelarski, który świadczy usługi hotelarskie łącznie z całodziennym wyżywieniem i dysponuje co najmniej 7 pokojami. Musi świadczyć usługi gastronomiczne. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług wyróżnia się pięć kategorii pensjonatów: najwyższa - 5 gwiazdek, najniższa - 1 gwiazdka.
· INNY OBIEKT HOTELOWY - obiekt noclegowy, podzielony na pokoje, podlegający jednemu zarządowi, świadczący pewne usługi, w tym przynajmniej codzienne sprzątanie pokoi, słanie łóżek i mycie urządzeń sanitarnych (np. obiekt spełniający zadania hotelu, motelu lub pensjonatu, któremu nie została nadana kategoria).
· DOM WYCIECZKOWY - obiekt położony na obszarze zabudowanym lub w pobliżu zabudowy, posiadający co najmniej 30 miejsc noclegowych, dostosowany do samoobsługi klientów oraz świadczący minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów. Każdy dom wycieczkowy musi posiadać przynajmniej jedną placówkę gastronomiczną. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług wyróżnia się trzy kategorie domów wycieczkowych: najwyższa - kat. I, najniższa - kat. III.
· SCHRONISKO - obiekt położony poza obszarem zabudowanym, przy szlakach turystycznych, świadczący minimalny zakres usług związanych z pobytem klientów. Schronisko posiada przynajmniej jedną palcówkę gastronomiczną. Pojęcie "schronisko" nie obejmuje schronisk młodzieżowych.
· SCHRONISKO MŁODZIEŻOWE - obiekt przeznaczony do indywidualnej i grupowej turystyki młodzieżowej, dostosowany do samoobsługi klientów. Schronisko młodzieżowe jest placówką zlokalizowaną w samodzielnym budynku lub w wydzielonej części budynku. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług wyróżnia się trzy kategorie schronisk młodzieżowych: najwyższa - kat. I, najniższa - kat. III.
· SZKOLNE SCHRONISKO MŁODZIEŻOWE - placówka oświatowo-wychowawcza umożliwiająca rozwijanie zainteresowań i uzdolnień oraz korzystanie z różnych form wypoczynku i organizacji czasu wolnego.
· OŚRODEK WCZASOWY - obiekt (lub zespół obiektów) noclegowy przeznaczony i przystosowany do świadczenia wyłącznie lub głównie usług związanych z wczasami.
· OŚRODEK KOLONIJNY - obiekt (lub zespół obiektów) noclegowy przeznaczony i przystosowany do świadczenia wyłącznie lub głównie usług związanych z koloniami.
· OŚRODEK SZKOLENIOWO-WYPOCZYNKOWY - obiekt (lub zespół obiektów) noclegowy przeznaczony i przystosowany do przeprowadzania kursów, konferencji, szkoleń, zjazdów itp. Może być także przystosowany do świadczenia usług wczasowych.
· DOM PRACY TWÓRCZEJ - obiekt, w którym są zapewnione właściwe warunki do wykonywania pracy twórczej i wypoczynku twórców, wykorzystywany również (głównie przez ich rodziny) jako ośrodek wczasowy.
· ZESPOŁY OGÓLNODOSTĘPNYCH DOMKÓW TURYSTYCZNYCH - domek turystyczny - budynek niepodpiwniczony, posiadający nie więcej niż cztery pokoje, dostosowany do świadczenia usług typu hotelarskiego. Domki turystyczne mogą tworzyć zespoły ogólnodostępnych domków turystycznych a także organizacyjnie wchodzić w skład innych obiektów noclegowych. W grupie zespoły ogólnodostępnych domków turystycznych mogą znajdować się również miejsca kempingowe.
· KEMPING - teren zwykle zadrzewiony, strzeżony, oświetlony, mający stałą obsługę recepcyjną i wyposażony w urządzenia (sanitarne, gastronomiczne, rekreacyjne) umożliwiające turystom nocleg w namiotach, mieszkalnych przyczepach samochodowych, a także przyrządzanie posiłków oraz parkowanie pojazdów samochodowych. W zależności od wyposażenia i zakresu świadczonych usług wyróżnia się cztery kategorie kempingów: najwyższa - 4 gwiazdki, najniższa - 1 gwiazdka.
· POLE BIWAKOWE - wydzielone miejsce w terenie zadrzewionym, niestrzeżone, oznakowane i ogrodzone prowizorycznie, umożliwiające turystom nocleg w namiotach. Na polu biwakowym znajdują się punkty poboru wody pitnej, podstawowe urządzenia sanitarne i tereny rekreacyjne.
· OŚRODEK WYPOCZYNKU SOBOTNIO-NIEDZIELNEGO I ŚWIĄTECZNEGO - zespół obiektów i urządzeń zlokalizowanych w niedużej odległości od aglomeracji miejskiej w bezpośrednim sąsiedztwie terenów o walorach przyrodniczych korzystnych dla rekreacji, w strefach z zapewnioną komunikacją środkami przewozu publicznego. Ośrodek wyposażony jest zgodnie z potrzebami krótkotrwałego wypoczynku i rekreacji. Umożliwia obsłużenie jednocześnie znacznej liczby osób o różnych upodobaniach. Obiekty noclegowe wchodzące w skład ośrodka mogą być wykorzystywane na potrzeby wczasów.
· ZAKŁAD UZDROWISKOWY - zakład opieki zdrowotnej położony na terenie uzdrowiska i wykorzystujący przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych naturalne zasoby lecznicze uzdrowiska i świadczący usługi noclegowe.
· POZOSTAŁE NIESKLASYFIKOWANE - obiekty, które w czasie niepełnego wykorzystania zgodnie z ich przeznaczeniem lub w części, pełnią funkcję obiektu noclegowego dla turystów. Są to m.in. internaty, domy studenckie, hotele robotnicze itp. Do 2004 roku do tej grupy tej zaliczano również obiekty, które nie spełniają wymogów kategoryzacyjnych dla poszczególnych rodzajów obiektów.
Źródło: GUS Turystyka w 2004 r.
Jednostki mieszkalne w hotelu
Zenon BŁĄDEK
Jednostka mieszkalna jako podstawowa komórka strukturalna w obiektach hotelarskich i ze względu na swoją powtarzalność ma wpływ na:
· wartości użytkowe pionu pobytowego,
· sprawność systemu organizacji pracy,
· unifikację wyposażenia i środków technicznych,
· kształtowanie przestrzenno-architektoniczne obiektu,
· koszty realizacji i eksploatacji.
Pod pojęciem jednostki mieszkalnej (j.m.) rozumie się zespół pomieszczeń występujących w części pobytowej, składający się z: pokoju mieszkalnego, przedpokoju, węzła higieniczno-sanitarnego i innych uzupełniających elementów (balkony, loggie, aneksy kuchenne, jadalnie, barowe itp.). W bazie popularnych i sezonowych obiektach turystyczno-pobytowych zespół ten jest znacznie skromniejszy.
Kliknij w zdjęcie aby zobaczyć powiększenie
Wyposażenie meblowe jednostek mieszkalnych
Przykłady aranżacji jednostek mieszkalnych
Przykład aranżacji jednostki apartamentowej
Funkcje występujące w j.m. to przede wszystkim: wypoczynek nocny i dzienny, praca i zabiegi higieniczno-sanitarne. W zasadzie w hotelach nie przewiduje się funkcji przyrządzania posiłków z wyjątkiem jednostek rezydencjonalnych i apartamentowych.Wyróżnia się następujące typy j.m.:
· podstawowe – dwułóżkowe (niekiedy z dostawką),
· „studio” – jednołóżkowe z dostawką (aranżowane w typowej dwułóżkowej j.m.),
· apartamentowe – dwu- i więcej izbowe, posiadające indywidualne wykończenie i wyposażenie,
· wieloosobowe – trzy- i więcej łóżkowe, stosowane w popularnej bazie hotelarskiej i turystycznej,
· rezydencjonalne – wieloizbowe, przystosowane do obsługi ruchu familijnego, w skład których mogą wchodzić: jedna lub więcej sypialni, kilka węzłów higieniczno-sanitarnych, pokój dzienny z aneksem kuchennym i inne pomieszczenia pomocnicze,
· specjalne – przystosowane do obsługi określonej grupy lub jednostek np. dla biznesmenów (o zmiennej funkcji wyposażeniowej), osób niepełnosprawnych itd.
Powyższy podział nie wyczerpuje wszystkich możliwych rozwiązań, ujmuje jedynie najistotniejsze elementy programowe. Współczesne hotelarstwo bazuje na typowych jednostkach modularnych, oferując ich zróżnicowaną aranżację. Celem stworzenia jednostek familijnych (składających się z dwu lub trzech pomieszczeń) umieszcza się między sąsiadującymi pokojami wewnętrzne (podwójne) drzwi. Liczba takich jednostek dochodzi nieraz do 10% ogólnej pojemności użytkowej pionu pobytowego.We współczesnym hotelarstwie preferuje się łączenie przedpokojów i pokojów w obrębie j.m. (rezygnuje się ze stosowania drzwi między tymi pomieszczeniami). Komfort akustyczny jednostki uzyskuje się poprzez stosowanie od strony korytarza stolarki o podwyższonych parametrach izolacyjności. Rozwiązanie to usprawnia komunikację wewnętrzną i nie powoduje utrudnień przy poruszaniu się z bagażem.Szczegółowe wymagania w zakresie powierzchni j.m. przedstawiono w tabeli nr 5 (str.23). Podane wartości należy traktować jako minimalne i odnoszące się do krajowego hotelarstwa. Wielkości te w światowej bazie są bardziej zróżnicowane i określone przez stowarzyszenia branżowe, systemy hotelowe i inne jednostki administracyjno-gospodarcze upoważnione do regulowania minimalnych wymagań kategoryzacyjnych.Pokój hotelowy, jako zasadniczy element j.m., został wykształcony w długim procesie eksploatacyjnym.Najczęściej stosowane moduły w bazie noclegowej oraz ich wpływ na wielkość jednostek podano w tabeli 4 (str.23). Wynikają one z ogólnych zasad stosowanej koordynacji wymiarowej, osi konstrukcyjnych oraz technologii budownictwa. Często jednak jednostki przybierają kształt nieregularny i wieloboczny. W niektórych rozwiązaniach funkcje użytkowe mogą być rozmieszczone na dwóch poziomach.Powierzchnia zajmowana przez wyposażenie meblowe w typowej j.m. powinna kształtować się w granicach 40-50%.Wzrost wymagań sanitarnych jest tak duży, że w światowym hotelarstwie nie dopuszcza się obecnie do budowy nowych obiektów bazy noclegowej bez sprzężonych węzłów higieniczno-sanitarnych. Różnicuje się je jednak pod względem wyposażenia w zależności standardu hotelu.W pionie pobytowym występują następujące typy węzłów higieniczno-sanitarnych:
· rozbudowany - stosowany w j.m. o charakterze reprezentacyjnym (w skład jego wyposażenia wchodzą: obudowana umywalka lub ich zestaw, wanna, natryski, bidet, wc.). Część z tych urządzeń powinna znajdować się w wydzielonych pomieszczeniach. W omawianym węźle mogą wystąpić różne udogodnienia, jak np. wanna z hydromasażem , wielofunkcyjne kabiny natryskowe, mini sauna, toaletka, bogaty zestaw galanterii łazienkowej, armatura z termoregulacją, dodatkowe punkty oświetleniowe, aparat telefoniczny, itd.
· pełny - stosowany w j.m. w standardzie podstawowym. W skład wyposażenia wchodzą: umywalka, wanna z natryskiem, w.c.
· Uproszczony - stosowany w j.m. w standardzie popularnym. W skład jego wyposażenia wchodzą: umywalka, natrysk, w.c.W j.m. wielołóżkowych (3 i więcej łóżek) zaleca się dodatkowo w.c.. w oddzielnym pomieszczeniu.
Parametry wymiarowe i aranżacja j.m. uzależnione są – poza elementami technicznymi – od czynników subiektywnych, wchodzących m.in. w zakres psychologii.Przy projektowaniu j.m. konieczne jest:
· określenie optymalnej wielkości jednostki, wewnętrznych proporcji i kształtu przy uwzględnieniu możliwości technicznych i programu użytkowego,
· określenie odczuć psychofizycznych uwzględniających zróżnicowanie indywidualnych wymagań użytkownika,
· ustalenie prawidłowych odległości między przegrodami, meblami i innymi elementami wyposażenia z punktu widzenia potrzeb antropometrycznych i występujących funkcji,
· ustalenie optymalnych wartości izolacyjnych (termicznych i akustycznych),
· dobór źródeł światła, ich intensywności i rozmieszczenia przy uwzględnieniu wielofunkcyjności j.m.,
· określenie wpływu koloru i rodzaju materiału na samopoczucie użytkownika.
W światowym hotelarstwie - w specjalistycznych jednostkach badawczo-rozwojowych prowadzone są wielopłaszczyznowe studia, których wyniki są wprowadzane przez poszczególne systemy (łańcuchy) hotelarskie, zabiegające o jak najszerszą obecność na rynku turystycznym.
W praktyce recepcyjnej wyróżnia się następujące typy j.m.:
· podstawowe dwułóżkowe (niekiedy z dostawką),
· „studio” jednołóżkowe z dostawką (aranżowane w typowej dwułóżkowej j.m.),
· pojedyncze jednołóżkowe,
· apartamentowe dwu- i więcej izbowe, posiadające indywidualne wykończenie i wyposażenie,
· wieloosobowe trzy- i więcej łóżkowe, stosowane w popularnej bazie hotelarskiej i młodzieżowej,
· rezydencjonalne wieloizbowe, przystosowane do obsługi ruchu familijnego, w skład których mogą wchodzić: jedna lub więcej sypialni, kilka węzłów higieniczno-sanitarnych, pokój dzienny z aneksem kuchennym i inne pomieszczenia pomocnicze,
· specjalne - przystosowane do obsługi określonej grupy, lub jednostek np. dla biznesmenów (o zmiennej funkcji wyposażeniowej noc-dzień), osób niepełnosprawnych itd.
Obiekty hotelarskie powinny zapewniać dogodne warunki umożliwiające wykonanie podstawowych czynności życiowych. Pominięcie niektórych funkcji lub ich uproszczenie powoduje naruszenie podstawowych zasad umowy, która jest zawierana między gestorem bazy a użytkownikiem. W warunkach nasycenia rynku usługami hotelarskimi istnieje mniejsza obawa o nie wywiązanie się z tej umowy. W sytuacji niedoboru bazy dochodzi często do przypadków uproszczeń, zawyżania cen, zmniejszenia zakresu i poziomu świadczonych usług. Aby temu zapobiec określa się minimalne wymagania dotyczące wyposażenia, uzbrojenia technicznego oraz programu funkcjonalno-użytkowego.
Regulamin hotelu
Agnieszka BUCZKOWSKA
Każdy obiekt hotelarski świadczący usługi noclegowe, stawiając sobie za główny cel zapewnienie swoim Gościom spokojnego i bezpiecznego pobytu, powinien opracować regulamin. Regulamin hotelowy podobnie jaki inne regulaminy jest zbiorem przepisów postępowania przedsiębiorstwa /w tym wypadku obiektu hotelowego / wobec konsumenta czyli Gościa i jednocześnie zachowania się Gościa w danym obiekcie hotelarskim. W dużym uproszczeniu można więc stwierdzić, że stanowi podstawową informację o obowiązujących w obiekcie hotelarskim warunkach /zasadach/. Regulamin taki powinien określać kwestie porządkowe związane z pobytem gościa w hotelu a także niektóre kwestie określające zasady świadczenia usług. Układając regulamin, warto pamiętać o jego zgodności z minimalnymi wymaganiami kategoryzacyjnymi określonymi w Dz.U. nr 188 z 19 sierpnia 2004 roku. Opracowując regulamin należy również zadbać o to żeby goście poczuli, że jest to miejsce w pełni bezpieczne i zapewniające wysoki poziom obsługi.Regulamin hotelowy powinien zawierać postanowienia w zakresie:
· określenia doby hotelowej - określenie doby hotelowej jest terminem umownym, bowiem z reguły nie trwa 24 godziny. Jest ona ustalana przez kierownictwo poszczególnych obiektów. Ustalając czas trwania doby hotelowej należy zwrócić uwagę, aby pracownicy służby pięter byli w stanie posprzątać zwalniane pokoje przed przyjazdem nowych gości.
· trybu przedłużenia pobytu - hotelarz może odmówić przedłużenia pobytu gości w przypadku wykorzystania wszystkich miejsc noclegowych /pokoi/ lub w przypadku gości nie przestrzegających obowiązującego regulaminu.
· podejmowania lub użyczania pokoju osobom trzecim - zabrania się użyczania pokoju osobom nie zameldowanym w hotelu. Pokój jest wynajmowany konkretnym osobom.
· przebywania osób trzecich w pokoju hotelowym w porze nocnej - osoby nie zameldowane w hotelu mogą przebywać w pokoju gościa w godzinach od 7.00 do 22.00.
· obowiązującej ciszy nocnej - hotelarze są zobligowani do zapewnienia wszystkim gościom bezpieczeństwa i spokojnego pobytu, dlatego cisza nocna obowiązuje od 22.00 do 7.00.
· trybu składania reklamacji - goście maja prawo do składania reklamacji w przypadku zauważenia uchybień w jakości świadczonych usług. Wszelkie reklamacje przyjmuje recepcja.
· świadczonych usług - wszyscy pracownicy powinni znać wymagania kategoryzacyjne jakie obowiązują dany obiekt hotelarski w celu jak najlepszego informowania gości o świadczonych w obiekcie usługach.
· usług świadczonych nieodpłatnie, /j.w./
· odpowiedzialności za utratę lub uszkodzenie rzeczy wniesionych przez gościa - hotelarze ponoszą odpowiedzialność za rzeczy i mienie gościa zgodnie z przepisami k.c. Gość powinien niezwłocznie powiadomić recepcję o zaistniałej szkodzie niezwłocznie po jej stwierdzeniu.
· ograniczeń w korzystaniu z urządzeń elektrycznych - gość ponosi odpowiedzialność za wyrządzone szkody na mieniu hotelowym powstałe z jego winy lub winy osób go odwiedzających.
· innych informacji porządkowych.
Warto również zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z artykułem 385 par 2 Kodeksu Cywilnego, żaden regulamin hotelowy nie jest wydawany z upoważnienia przepisów szczegółowych, a jedynie stanowi próbę uporządkowania zasad świadczenia usług przez zainteresowanego tym hotelarza. W związku z tym, iż regulamin jest jedynie wewnętrzną sprawę hotelarza będzie wiązał jednocześnie gościa hotelowego jedynie wówczas, gdy ten znając jego treść wyraził zgodę na włączenie go do treści umowy. Ważne jest więc, aby pracownicy recepcji i rezerwacji zadbali o to, aby gość zapoznał się z jego treścią. Dlatego też często hotelarze umieszczają regulamin hotelowy w widocznym miejscu w recepcji, drukują na karcie pobytu, czy wykładają w pokoju razem z innymi materiałami informacyjno-reklamowymi.Tak więc można stwierdzić, że regulamin hotelowy odgrywa bardzo ważną rolę w prowadzeniu działalności hotelarskiej i dlatego powinien zostać również przetłumaczony na język angielski oraz inne języki, w zależności od narodowości przyjmowanych gości. Najczęściej spotyka się tłumaczenia w języku angielskim, niemieckim, francuskim i rosyjskim. Warto również pamiętać, że dyrekcja każdego obiektu hotelarskiego wysoko ceniąc sobie współpracę gości hotelowych w przestrzeganiu regulaminu musi go zatwierdzić.
PRZYKŁADOWY REGULAMIN HOTELOWY
Dyrekcja hotelu będzie Państwu bardzo wdzięczna za współpracę w przestrzeganiu niniejszego regulaminu, który ma służyć zapewnieniu spokoju i bezpieczeństwa pobytu wszystkich naszych Gości.
gocha456