Strony PKS - Pytanie
1. oskarżyciel publiczny
2. oskarżony
3. interwenient
a w sprawach o przestępstwa skarbowe - podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej
Stroną jest uczestnik porcesu który ma interes prawny w korzystnym dla siebie rozstrzygnięciu o przedmiocie procesu.
Przedmiot procesu - głównym przedmiotem prawa karnego skarbowego jest rozstrzygnięcie kwestii odpowiedzialności karnej określonej osoby ściganej za zarzucany jej czyn. Ubocznym przedmiotem PKS charakterystycznym dla spraw o przestępstwa skarbowej jest kwestia odpowiedzialności posiłkowej określonego podmiotu który został do odpowiedzialności pociągnięty.
Odpowiedzialność posiłkowa jest majątkowa ma charakter majątkowy.
Stroną bierną w PKS jest podmiot zagrożony pociągnięciem do odpowiedzialności karnej (karnej lub posiłkowej)
Czynną stroną jest podmiot który występuje z określonym żądaniem. Najczęściej ukarania ale PKS może przyjmować postać roszczenia co do przedmiotów podlegających przepadkowi.
Istnieje podział stron na:
1. zasadnicze (oskarżyciel publiczny, oskarżony)
2. szczególne (interwenient, podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej)
Przedstawione podziały pozostają ze sobą w logicznym stosunku krzyżowania się np. logiczną stroną bierną jest podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej.
Oskarżyciel publiczny jest organ państwa (np. prokurator) jest stroną dla której motorem działania jest interes publiczny to stanowi podstawę do uznania działalności oskarżyciela publicznego z zwłaszcza prokuratora za działalność w charakterze rzecznika interesu publicznego.
Zasadniczym oskarżycielem publicznym w sprawach karnym w szerokim znaczeniu jest prokurator. Ten organ posiada również uprawnienie do wystąpienia w roli procesowej w każdej sprawie o przestępstwa i wykroczenia skarbowe. Działalność innych organów państwa w charakterze oskarżyciela publicznego wymaga wyraźnego umocowania ustawowego. Art. 121 KKS przewiduje się że oskarżycielem publicznym oprócz prokuratora jest organ który wnosi i popiera akt oskarżenia.
Strony szczególne procesu karnego skarbowego:
1. podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej tj. osoba fizyczna, prawna lub inne jednostki organizacyjne posiadające na mocy obowiązujących przepisów zdolność prawną za którą działał sprawca przestępstwa skarbowego występując w charkaterze pełnomocnika, zarządcy, pracownika lub w jakimkolwiek innym charkaterze i która mogła odnieść lub odniosła korzyść majątkową z przestępstwa skarbowego.
W razie istnienia przesłanek wynikających z definicji organy procesowe są zobowiązane do pociągnięcia określonego podmiotu do odpowiedz. posiłkowej.
Ze strony procesowej
Podmiotem pociągniętym do odpowiedz. posiłkowej jest osoba fizyczna, prawna lub inne jednostki organizacyjne która została wezwana w tym charakterze do udziału w toczącym się postępowaniu.
Pociągnięcie do odpowiedzialności posiłkowej następuje w drodze postanowienia które w postępowaniu przygotowawczym przygotowuje organ przygotowawczy a w postępowaniu jurysdykcyjnym - sąd
Postanowienie nie podlega zaskarżeniu.
Do zmiany w tym także poprzez uchylenie postanowienia o pociągnięciu do odpowiedz. posiłkowej dochodzi również w drodze postanowienia. Postanowienie o pociągnięciu do odpowiedz. posiłkowej pełni podobne funkcje jak postanowienie o przedstawieniu zarzutów w odniesieniu do kwestii odpowiedz. karnej.
Postanowienie o odpowiedz. posiłkowej lub postawieniu zarzutów nie może nastąpić zbyt wcześnie lub zbyt późno.
Sytuacja podmiotu pociągniętego do odpowiedz. posiłkowej przestwawia się w sposób dość szczególny na gruncie całego systemu procesu karnego podmiot nie jest zagrożony odpowiedz. karną ale przy tym wyposarza się go w szereg wylicznoych w ustawie uprawnień które są charakterystyczne dla udziału oskarżonego w procesie karnym skarbowym m. in.
- prawo do odmowy składania wyjaśnień
- prawo do składania wyjaśnień
- brak obowiązku dostarczenia dowodu przeciwko sobie
- prawo do korzystania z pomocy pełnomocnika któremu przyznaje się szereg uprawnień charakterstycznych dla udziału obrońcy
Niekiedy ustawa przewiduje obligatoryjne pełnomocnictwo po stronie podmiotu pociągnętego do odpowiedz. posiłkowej. Działalność podmiotu pociągniętego do odpowiedz. posiłkowej i jego pełnomocnika mieści się w ramach prawa do obrony w znaczeniu szerokim. Mówiąc o zasadzie prawa do obrony należy mieć zatem na uwadze nie tylko samego skarżonego i jego obrońcę ale także podmitot pociągnęty do odpowiedz. posiłkowej i jego pełnomocnika (adwokat lub radca prawny)
Podmiot pociągnięty do odpowiedz. posiłkowej nie może być przesłuchany w charakterze świadka. Może jednak łączyć z tą rolą procesową rolę interwenienta jest to szczególny wypadek w którym dopuszczalne jest łączenie w procesie karnym skarbowym przez jeden podmiot przeciwstawnych ról procesowych.
2. Interwenient - osoba która występuje z roszczeniem co do przedmitów podlegających przepadkowi w procesie karnym skarbowym.
Z tej definicji wynika że interwencja jest dopuszczalna zarówno w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykorczenia skarbowe. Interwencja może być zgłoszona do czasu rozpoczęcia przewodu sądowego. Jest to termin nieprzekraczalny po tym terminie interwencja jest bezskuteczna.
Bezskuteczna jest również interwencja w której nie podano imienia i nazwiska, nazwy oraz miejsca zamieszkania lub siedziby interwenienta. W przypadku innych braków formalnych interwencji osobę występującą z interwencją wzywa się do usunięcia braków w terminie 7 dni pod rygorem nieważności.
Zgłoszenie interwencji spełniające warunki że jest skuteczna ma charakter konstytuujący - powoduje że w prociesie karnym skarbowym pojawia się podmiot jakim jest interweniet.
Nie jest do tego wymagana zgoda sądu lub innego organu kierującego postępowaniem. Sąd lub organ postępowania przygotowawczego może odmówić określonemu podmiotwi udziału w charkaterze interwenienta jeżeli interwencja bezskuteczna (bo np. przekroczono termin, lub nie wskazano siedziby) albo z roszczeniem występuje osoba której ona nie przysługuje.
Zażalenie na odmowę udziału w charakterze interwenienta gdy postępowanie jurysdykcyjne (sądowe) to nie ma tylko w postępowaniu przygotowawczym.
Jeżeli określona osoba nie zgłosiła interwencji nie z własnej winy przysługuje jej roszczenie o bezpodstawne wzbogacenie w stosunku do skarbu Państwa.
Taka sytuacja będzie miała miejsce zarówno wtedy gdy:
-określony podmito nie wiedział o toczącym się postępowaniu
- nie został należycie pouczony o uprawnieniach i obowiązkach związanych ze zgłoszeniem interwencji
Powództwo o bezpodstawne wzbogacenie może być wniesione do 3 miesięcy od czasu gdy osoba dowiedziała się o prawomocnym orzeczeniu przepadku max. 2 lata od takiego orzeczenia. Interwenient jest ograniczony do granic interwencji w swojej działalności procesowej to ograniczenie podlega złagodzeniu jeśli występuje jednocześnie w roli podmiotu pociągniętego do odpowiedz. posiłkowej. Interwenient może kumulować tę rolę strony szczególnej z rolą świadka.
Oskarżony - jest podstawową stroną bierną procesu karnego skarbowego. Rozumiemy w sensie
1. stricto (ścisłym) jest to osoba co do której wniesiono akt oskarżenia lub wniosek o warunkowe umorzenie postępowania karnego skarbowego
2. largo (szerokim) także podejrzany - osoba co do której wydano postanowienie o prdstawieniu zarzutów alb bez takiego postanowienia przedstawiono zarzut lub przesłchano w chrakterze podejrzanego.
Osoba podejrzana tj osoba co do której istnieje uzasadnione przypuszczenie że popełniła przestępstwo lub wykroczenie skarbowe ale nie wydano co do niej postanowienia o przedstawieniu zarzutów ani nei przesłuchano w chrakterze podejrzanego bez wydawania postanowienia.
Oskarżonemu przysługuje prawo do obrony, może realizować osobiście lub poprzez ustanowionego obrońcę.
Oprócz uprawnień jak prawo do udziału w czynnościach składania wniosków oświadczeń na oskarżonym spoczywają pewne obowiązki np.:
- obowiązek poddania się badaniom
- stawienia na wezwanie oganów procesowych
- informowania o zmianie miejsca zamieszkania.
Czasem ustawodawca posługuje się w stosunku do osoby zagrożonej odpowiedzialnością karną określeniem sprawca np. w sytuacji wystąpienia z wnioskiem i rozpoznawania takiego wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.
Przedstawiciele procesowi stron - 2 grupy
1. przedstawiciele ustawowi - występują w procesie karnym skarbowym po stronie czynnej lub biernej. Oskarżyciel publiczny nie ma przedstawiciela ustawowego. Interwenient będzie posiadał przedstawiciela ustawowego jeżeli jest małoletni lub ubezwłasnowolniony całkowicie lub częściowo. W tych samych wypadkach będzie miał podmiot pociągnięty do odpowiedz. posiłkowej. Poza wymienionymi sytuacjami interwenient oraz podmiot pociągnięty do odpowiedz. posiłkowej korzystają z przedstawiciela ustawowego gdy z natury rzeczy nie mogą występować same bo są podmiotami zbiorowymi. Oskarżony będzie posiadał przestawiciela ustawowego gdy jest ubezwłasnowolniony całkowicie lub częściowo.
2. obrońcy i pełnomocnicy
Obrońcą może być adwokat lub radca prawny co oznacza rozszerzenie przestawicielstwa o podmiot radcy prawnego. Obrona może być fakultatywna kiedy to oskarżonemu pozostawia się możliwość ustanowienia obrońcy lub obligatoryjna jeżeli musi mieć obrońcę
Pozostałe sytuacje kiedy musi mieć obrońcę:
1. jeżeli jest głuchy, niemy lub niewidomy
2. jeżeli jest uzasadniona wątpliwość co do poczytalności
3. jeżeli są okoliczności utrudniające obronę
Realizacja prawa do obrony może nastąpić poprzez ustanowienie obrońcy z wyboru albo wyznaczenie obrońcy z urzędu.
Do wyznaczania obrońcy z urzędu dochodzi w następujących wypadkach:
1. obrona obligatoryjna a oskarżony nie ma obrońcy z wyboru
2. oskarżony wroóci o ustanowienie obrońcy z urzędu podnosząc że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony bez uszczerbku dla koniecznego utrzymania siebie i swojej rodziny.
Obrońca jest zobowiązany dokonywać czynności wyłącznie na korzyść oskarżonego. Czynności dokonywane prze obrońcę a niekorzystne dla oskarżonego są niedopuszczalne i powinny być odrzucane przez organ postępowania, sąd lub w postępowaniu przygotowawczym prokuratora lub inny organ przygotowawczy
Możliwa jest obrona przez jednego obrońcę kilku oskarzonych pod warunkiem że ich interesy nie pozostają w sprzeczności. Niekiedy ustawodawca przewiduje tzw. przymus adwokacko- radcowski chodzi o sytuację w których do dokonania określonej czynności konieczny jest adwokat lub radca prawny. Jeden z wymienionych podmiotów musi sporządzić i podpisać skargę o wznowienie postępowania lub skargę kasacyjną.
Pełnomocnik - może być zarówno adwokat jak i radca prawny. Przy czym z pomocy radcy prawnego w tym zakresie może korzystać bez ograniczeń interwenient lub odpowiedzialny posiłkowo. Możliwość korzystania z radcy prawnego w charakterze pełnomocnika przez inne podmioty jest ograniczona i dotyczy sytuacji w których pełnomocnikiem ma być radca prawny instytucji społecznej, samorządowej zajmujący się prowadzeniem spraw tej instytucji.
Oprócz wymienionych stron (interwenienta i podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej) z pomocy pełnomocnika może korzystać każdy inny podmiot jeżeli wymagają tego jego interesy w toczącym się postępowaniu.
W sposób szczególny uregulowana została sytuacja procesowa pełnomocnika występującego po stronie podmiotu pociągniętego do odpowiedzialności posiłkowej. Jego status prawny jest zblizony do statusu obrońcy w procesie karnym skarbowym. Pełnomocnik ten może dokonywać czynności wyłącznie na korzyść reprezentowanego może być ustanowiony z wyboru lub z urzędu a przede wszystkim jego udział w postępowaniu może być obligatoryjny.
Z pełnomocnictwem obligatoryjnym mamy do czynienia gdy podmiot pociągnięty do odpowiedzialności posiłkowej jest:
- głuchy, niemy niewidomy
- nieletni
- zachodzi uzasadniona wątpliwość co do poczytalności
- zachodzą okoliczności utrudniające obronę
WSZCZĘCIE POSTĘPOWANIA KARNEGO SKARBOWEGO
Podstawą wszczęcia jest uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa. Uzasadnione podejrzenie wskazuje że do wszczęcia postępowania karnego skarbowego wymagane jest istnienie pewnego materiału dowodowego na którego podstawie opiera się konstrukcja podejrzenia popełnienia przestępstwa lub wykroczenia karnego skarbowego.
Do wszczęcia nie jest wystarczający sam domysł lub przypuszczenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia karnego skarbowego jeśli nie znajdują oparcia w materiale dowodowym. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do istnienia podstawy wszczęcia postępowania karnego skarbowego można w celu jej sprawdzenia przeprowadzić czynności sprawdzające które mogą polegać na:
1. przesłuchaniu osoby zawiadamiającej o popełnieniu czynu w charakterze świadka lub wezwanie jej do uzupełnienia danych zawartych we wniosku
2. sprawdzeniu określonych faktów przez organ procesowy.
Czynności sprawdzające poprzedzają proces karny skarbowy z zatem w razie niepotwierdzenia istnienia podstawy wszczęcia procesu należy wydać postanowienie o odmowie wszczęcia procesu karnego skarbowego. Na postanowienie przysługuje zażalenie. Zażalenie to w Procesie karnym skarbowym jest rzadko stosowane.
Postawienie zarzutów - prowadzi do rozdzielenia 2 faz postępowania przygotowawczego
IN REM ściganie anonimowe
IN PERSONAM ściganie imienne
w ramach tej instytucji dochodzi do skierowania procesu karnego skarbowego przeciwko określonej osobie. Podstawę postawienia zarzutów stanowi uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa lub wykroczenia skarbowego prze określoną osobę. Na instytucję przedstawienia zarzutu składają się następujące czynności:
1. Podstawowe:
- sporządzenie postanowienia o przedstawieniu zarzutów
- niezwłoczne ogłoszenie postanowienia podejrzanemu
- niezwłoczne przesłuchanie podejrzanego
2. uzupełniające na które składają się:
- pouczenie o prawie żadania sporządzenia uzasadnienia postanowienia o postawieniu zarzutów
- sporządzenie uzasadnienia postanowienia o przedstawieniu zarzutów i doręcznie go podejrzanemu w instrukcyjnym terminie 14 dni
Postanowienie o przedstawieniu zarzutów powinna zawierać:
- wskazanie oskarżonego
- dokładne określenie zarzucanego mu czynu
- wskazanie kwalifikacji prawnej
W dochodzeniu nie ma obowiązku sporządzenia postanowienia o przedstawieniu zarzutów w takich wypadkach kiedy się nie sporządza zarzut jest formułowanie ustnie i wpisywany do protokołu. W dochodzeniu jest obowiązek sporządzenia postanowienia o postawieniu zarzutów jeśli jest obowiązek tymczasowego aresztowania
Postępowanie mandatowe wraz z instytucją dobrowolnego poddania się odpowiedzialności stanowi specyficzną konstrukcję procesu karnego skarbowego która zasadza się na założeniu konsensualnego założenia procesu karnego skarbowego. Obok tej bardzo istotnej cechy łączącej różnice są w momencie wprowadzenia do prawa karnego skarbowego.
Przesłanki postępowania mandatowego stanowią warunki decydujące o dopuszczalności prowadzenia postępowania skarbowego w trybie szczególnym.
Przesłanki można podzielić na:
a/ negatywne - stany wyłączające możliwość prwoadzenia postpowania mandatowego do których należą:
- popełnienie czynu zabronionego prowadzącego do uszczuplenia należności publiczno-prawnej chyba że należność została uiszczona
- zbieg kumulatywny wykrocznia skarbowego z przestępstwem skarbowym
- jeżeli zgłoszono interwencję co do przedmiotów podlegających przepadkowi
- jeżeli zachodzi potrzeba orzeczenia przepadku
b/ pozytywne
- kwalifikacja czynu jako wykroczenie skarbowe
- fakt iż sprawca i okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości
- możliwość poprzestania na orzeczeniu grzywny w wymiarze nie przekraczającym dwukrotnego minimalnego wynagrodzenia
Nałożenie grzywny za wykroczenia skarbowe w drodze mandatu karnego jest rozstrzygnięciem o odpowiedzialności karnej za taki czyn nie stanowi jednak orzekania o przedmiocie procesu karnego skarbowego ta bowiem czynność stanowi funkcję wymiaru sprawiedliwości która jest zastrzeżona dla sądu.
Rodzaje mandatów i sposób ich uchylenia
na gruncie spraw o wykroczenia skarbowe mamy 2 rodzaj mandatów
1. mandat wydawany sprawcy bezpośrednio po uiszczeniu grzywny nałozonej przez organ procesowy - gotówkowy
2. mandat kredytowany - wydawany sprawcy za jego zgodą na przyjęcie mandatu. Ten musi być uiszczony w terminie 7 dni od nałożenia grzywny przez organ procesowy.
Kodeks karny skarbowy nie zna odrębnej postaci mandatu jako mandat zaoczny - pod nieobecność sprawcy taki występuje w sprawach o wykroczenia powszechne.
Nie jest jednak wykluczone nałożenie mandatu w sytuacji stwierdzenia popełnienia wykroczenia skarbowego w razie nieobecności sprawcy. W takim jednak wypadku najczęściej dojcie do wszczęcia postępowania przygotowawczego, wezwania sprawcy w celu przesłuchania i przy tej okazji do nałożenia mandatu karnego w jednej z dwóch funkcjonujących na gruncie KKS postaci.
Mandat karny staje się prawomocny z chwilą jego uiszczenia (gotówkowy) lub przyjęcia i od tego momentu możliwe jest jego wzruszenie w drodze wniosku o uchylenie prawomocnego mandatu karnego.
Uchylenie mandatu karnego może nastąpić jeżeli karę grzywny w postępowaniu mandatowym nałożono za czyn który nie stanowił wykroczenia skarbowego. Z wnioskiem o uchylenie mandatu karnego występuje w terminie 7 dni od przyjęcia mandatu osoba wobec której mandat orzeczono.
Uchylenie prawomocnego mandatu może nastąpić także z urzędu. Uprawnionym do uchylenia prawomocnego mandatu jest sąd w którego okręgu mandat został nałożony.
Wobec tego że wniosek o uchylenie mandatu karnego dotyczy prawomocnej decyzji należy uznać iż stanowi on nadzwyczajny środek zaskarżenia.
Uchylenie prawomocnego mandatu nie następuje w sytuacjach w których wprawdzie nałożono mandat z naruszeniem przepisów prawa jednakże w związku z czynem który stanowił wykroczenie skarbowe.
Dobrowolne poddanie się odpowiedzialności
postępowanie to jest inaugurowane przez sprawcę na podstawie wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności. Złożenie takiego wniosku może nastąpić do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu. O uprawnieniu do złożenia wniosku sprawca powinien być pouczony w toku postępowania przygotowawczego przez organ prowadzący to postępowanie. W przypadku osoby która ukończyła 17 rok życia a nie ukończyła 18-go wniosek może byż złożony przez jej przedstawiciela ustawowego.
W stosunku do sprawcy który złożył wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności znajdują odpowiedznie zastosowanie przepisy dotyczące podejrzanego oznacza to że sprawcy przysługują uprawnienia strony w ramch postępowania o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.
Postępowanie w przedmiocie dobrowolnego poddania sie odpowiedzialności obejmuje 2 fazy
1. negocjacyjna odbywa się przed finansowym organem postępowania przygotowawczego. Organem prowadzącym fazę negocjacyjną może być wyłacznie finansowy organ postępowania przygotowawczego.
2. sądowa
Złożenie przez sprawcę wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w ramach postępowania odbywającego się przed niefinansowym organem postępowania przygotowawczego powinno skutkować automatycznym przekazaniem wniosku do finansowym organów postęp. przygotow.
Skuteczność wniosku u udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności należy do spełniena przez sprawcę pewnych warunków minimalnych określoncy jako warunki brzegowe dobrowolnego poddania się odpowiedzialności do których należą:
1. uiszczenie w całości uszczuplonej należności publiczno-prawnej
2. uiszczenie tytułem kary grzywny w przypadku przestępstwa skarbowego conajmniej 1/3 minimalnego wynagrodzenia a w przypadku wykroczenia skarbowego 1/10
3. uiszczenie zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania
Ponadto w sytuacjach w których orzeczenie przepadku przedmiotu jest obligatoryjne sprawca musi wyrażić zgodę na przepadek a w razie niemożności złożenia przedmiotów przepadku na ściągnęcie ich równowartości.
Jeżeli wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności zawiera braki formalne a są one tego rodzaju że wniosek nie może uzyskać biegu wzywa się sprawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni. W razie usunięcia braków w tym terminie wniosek uważa się za złozony w pełni skutecznie w pierwotnym termnie jego wniesienia.
W razie nie usunięcia braków w wskazanym terminie wniosek uznaje się za bezskuteczny. W tej sytuacji postępowanie karne skarbowe należy prowadzić na zasadach ogólnych.
Termin do usunięcia braków wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności należy zaliczyć do terminów zawitych czyli takich którym uchybienie powoduje bezskuteczność czynności ale które jednocześnie podlegają przywróceniu.
Wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności może być cofnięty przez sprawcę do czasu wniesienia oskarżenia nie wcześniej niż przed upływem 1 m-ca do jego złożenia
Przedstawione ograniczenia czasowe w zakresie cofnięcia wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności wskazują że cofnięcie wniosku nie wchodzi w rachubę gdyby wniosek do sądu w następstwie przeprowadzenia fazy negocjacyjnej został złożony przed upływem 1 m-ca do złożenia wniosku przez sprawcę.
W razie skutecznego cofnięcia wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności jesto ponowne złoęnie jest niedopuszczalne. Skuteczne cofnięcie wniosku oznacza także że postępowanie toczy się na zasadach ogólnych.
Finansowy organ postępowania przygotow. jest uprawniony do wniesienia zamiast aktu oskarżenia wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności do sądu.
wynika stąd że wniosek finansowego organu postępowania przygotow. o udzielenie przez sąd zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności stanowi czynność zastępującą akt oskarżenia czyli jest surogatem aktu oskarżenia.
Uzasadnienie wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności można ograniczyć do wskazania że wina sprawcy i okoliczności popełnienia czynu nie budzą wątpliwości a także do wskazania innych okoliczności pozwalających na ustalenie iż dobrowolne poddanie się odpowiedzialności jest wystarczającą reakcją na przestępstwo lub wykroczenie skarbowe.
Do istoty fazy negocjacyjnej należy możliwość zakreślenia przez finansowy organ postępowania przygotow. dalej idących wymagań od których zależy uwzględnienie wniosku sprawcy aniżeli wymagania stanowiące warunki brzegowe.
Finans. organ postępowania przygotow. w ramach tych dodatkowych warunków
a/ zobowiązuje (obligatoryjnie) do uiszczenia w całości uszczuplonej należności publiczno-prawnej
b/ może zobowiązać sprawcę do:
- uiszczenia tytułem kary grzywny kwoty która łącznie z kwiatą już uiszczoną nie będzie przekraczała połowy kwoty stanowiącej maksymalną grzywnę którą można wymierzyć za dane przestępstwo lub wykroczenie skarbowe
- może również zobowiązać do uiszczenia dalszych kosztów postępowania
- do wyrażenia zgody na przepadek przedmiotów w sytuacjach w tkórych nie jest obligatoryjne albo ściągnięcia równowartości pieniężnej jeżeli nie można ich złożyć
Pomimo popełnienia warunków pozytywnych dobrowolnego poddania się odpowiedzialności postępowanie w tym przedmiocie jest niedopuszczalne jeżeli:
1. czyn jest zagrożony karą pozbawienia lub ograniczenia wolności
2. został popełniony w warunkach umożliwiających nadwyczajne obostrzenie kary
3. zgłoszoni interwencję co do przedmiotów podlegających przepadkowi chyba że została ona cofnięca prze interwenienta do czasu złożenia wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności do sądu.
W razie stwierdzenia jednej z przeszkód w ramch postępowania o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności lub ustalenia braku inncy podstaw do ustalenia sprządzenia wniosku o dobrowolne poddanie się odpowiedzialności finansowy organ postępowania przygotow. wydaje postanowienie o odmowie uwzględnienia wniosku.
Faza sądowa w przedmiocie dobrowolnego poddania się odpowiedzialności.
Fazę sądową trybu dobrowolnego poddania się odpowiedzialności rozpoczyna w myśl zasady skargowości złożenie przez finansowy organ postępowania przygotowaw. wniosku o udzielenie zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.
Wniosek ten oprócz funkcji inicjującej spełnia także
- funkcję bilansującą tj. podsumowuje fazę negocjacyjną
- funkcję informacyjna - pozwala na zaznajomienie się sprawcy innych uczestników postępowania a także innych osób nie uczestniczących w postępowaniu z zarzucanym sprawcy czynem
- funkcję programową. Ta funkcja łączy się ze związaniem sądu podmiotowymi i przemiotowymi granicami rozpoznawania sprawy dtoyczącymi osoby sprawcy i zarzucanego mu czynu
W analizowanyym trybie postępowania związanie sądu ma charakter dalej idący. Dotyczy bowiem również możliwości oznaczenia przez sąd konsekwencji prawnych zarzucanego sprawcy czynu.
W zakresie tych konsekwencji sąd jest związany zawartym uprzenio porozumieniem. Taka koncepcja legislacyjna oznacza sprwoadzenie roli sądu do zwyczajnego zatwierdzenia wcześniej zawartego porozumienia albo do jego "odrzucenia"
Sąd rozpoznaje wniosek o dobrowone poddanie się odpowiedzialności na posiedzeniu w składzie jednosobowym. Uwzględniają wniosek o dobrowolne poddanie się odpowiedz. sąd wydaje wyrok.
Wyrok jest rozstrzygnięciemkwiestii odpowiedzialności karnej za przestępstwo lub wykroczenie skarbowe obalającym domniemanie niewinności nie jest wyrokiem sk...
sum_adm