Jak uaktualnić/zmienić swoją dystrybucję Linux-a. Greg Louis, glouis@dynamicro.on.ca v1.11, 6 Czerwca 1996. Wersja polska: Bartosz Maruszewski B.Maruszewski@zsmeie.torun.pl v1.02, 26 Lipca 1997 Wskazówki jak przechodzić z jednej dystrybucji Linux-a na inną. Doku ment ten został napisany w standardzie ISO-8859-2. Wersja oryginalna znajduje się pod adresem ftp.icm.edu.pl <ftp://ftp.icm.edu.pl:/pub/Linux/sunsite/docs/HOWTO/mini/>. ______________________________________________________________________ Spis treści 1. Prawa autorskie i zrzeczenie (disclaimer). 2. Wprowadzenie. 2.1 Jak uśmiercić i przywrócić do życia twojego Linux-a! 2.2 Dlaczego ktoś chciałby w ogóle to robić ? 2.3 Czy musisz "niszczyć i ponownie instalować" ? 2.4 Jak długo to będzie trwało ? 3. Sam proces uaktualnienia. 3.1 Zapisuj wszystko co robisz. 3.2 Zrób pełne archiwum aktualnego systemu. 3.3 Zarchiwizuj /etc wraz z podkatalogami na jednej lub więcej dyskietkach. 3.4 Utwórz osobne archiwa dla każdej grupy plików, które chcesz zachować. 3.5 Przygotuj dyskietki "root" i "boot" do nowej instalacji. 3.6 Sformatuj dyskietki na tymczasowe jądro i na końcową wersję. 3.7 Zablokuj logowanie się i zarchiwizuj katalogi /root i /home. 3.8 Zrestartuj komputer z nowych dyskietek "boot" i "root". 3.9 Skasuj partycje Linux-owe fdiskiem i stwórz je ponownie. 3.10 Uruchom nową instalację. 3.11 Wyedytuj /etc/fstab po wystartowaniu nowego systemu. 3.12 Odtwórz pliki konfiguracyjne do katalogu /etc i jego podkatalogów. 3.13 Skonfiguruj i skompiluj jądro. 3.14 Odtwórz archiwa, które wcześniej zrobiłeś. 3.15 Sprawdź bezpieczeństwo. 3.16 Odblokuj logowanie się. 3.17 Przepraszam, ale jeszcze raz: 3.18 Podziękowania. 4. Od tłumacza. ______________________________________________________________________ 1. Prawa autorskie i zrzeczenie (disclaimer). Procedura, którą dokument ten próbuje opisać jest wysoce niebezpieczna dla twoich programów i danych zapisanych na dysku. Wykonujesz to wszystko TYLKO I WYŁĄCZNIE na własne ryzyko. Opisane tutaj kroki działały u autora; nie ma żadnej gwarancji, że będą one działać u ciebie ani że postępując zgodnie z nimi nie uszkodzisz sobie programów czy danych zawartch na dysku. Jesteś zdany całkowicie na siebie podczas robienia użytku z podanych tu procedur i autor nie jest odpowiedzialny za jakiekolwiek uszkodzenia czy niewygody wynikłe z ich użycia. Prawa autorskie do tego dokumentu należą do Dynamicro Consulting Limited i jest on wydany na podstawie licencji GNU. Ogólnie oznacza to, że możesz go kopiować i modyfikować, ale nie możesz zabraniać innym robienia tego samego. Komentarze i pytania proszę kierować do autora. Szczególnie mile widziane są opisy udanych uaktualnień złożonych systemów, które zostaną wykorzystane do przyszłych wersji. Zmiany od wersji 1.1 ˇ Dodałem tę sekcję historyczną. ˇ Dodałem sugestię Zoltán Hidvégi odnośnie mtime i ctime. Dzięki Zoltán ! ˇ Dodałem sekcję Podziękowania. 2. Wprowadzenie. 2.1. Jak uśmiercić i przywrócić do życia twojego Linux-a! Celem tego dokumentu jest zaoferowanie wskazówek, które pomogą ci w niszczeniu i ponownej instalacji twojego Linux-a. Nie jest to żadna głupko-odporna książka kucharska; ale mam nadzieję, że posłuży jako pewnego rodzaju wykaz tego o czym musisz pomyśleć, i wykaz kolejności w jakiej musisz zrobić różne rzeczy. Jeśli ktoś napisałby takie coś zanim dokonałem swojego pierwszego uaktulanienia, byłoby to dla mnie bardzo pomocne. Tak więc mam nadzieję, że będzie to pomocne dla ciebie, jeśli masz jakiegoś Linux-a do przerobienia. Ale nie bierz tego za świętą prawdę: twoja droga do przebycia będzie prawie na pewno się różniła od mojej. Nawet nazwy katalogów z tego dokumentu mogą być różne od tych, które ty będziesz musiał użyć; na przykład niektórzy mają /usr/home zamiast /home; inni nazywają to /u, a niektórzy (brrr) to nawet umieszczają swoich użytkowników bezpośrednio w /usr ! Nie można odnieść się dokładnie do twojego systemu także użyłem tu nazw, które wystepowały u mnie. Zauważysz także, że używam dystrybucji Slackware oraz że zakładam, że masz wystarczająco dużo RAM-u i miejsca na dysku, żeby skopiować źródła do jądra na dysk i zrobić swoje jądro. Jeśli twój system jest inny, niektóre z moich zaleceń nie będą pasowały; ale mam nadzieję, że generalnie będziesz się mógł w dalszym ciągu opierać o ten dokument w swoim projekcie przebudowy. 2.2. Dlaczego ktoś chciałby w ogóle to robić ? Dobre pytanie ! Jeśli można tego uniknąć, to nie rób tego ! (Jest to najprostsza najważniejsza rekomendacja w tym przewodniku !!!) Ale przychodzi taki czas, że po prostu musisz. Na przykład: Zainstalowałem sobie dysk 4GB i okazało się, że mój Slackware 2.0 biedaczek nie wiedział, że dysk może mieć więcej jak 2GB i poczuł się bardzo zawstydzony. Tak więc musiałem uaktualnić go do wtedy-świeżej wersji 2.3. Operacja ta była dla mnie ciężkim przeżyciem, i jest jednym z powodów, dla których piszę te uwagi. Zrobiłem prawie wszystko źle i tylko szczęście i fakt, że miałem obok drugiego chodzącego Linux-a uratowało mnie od katastrofy. Jako inny przykład mogę podać, że nie mogłem skompilować działającego jądra "a.out" z serii 1.3, używając Slackware 2.3 spoza komputera, który przedtem spartaczyłem. Wziąłem się w garść, kupiłem Slackware 3.0 na CD-ROM-ie i przeszedłem na ELF-a. Tym razem ponowna instalacja poszła lepiej, po części dzięki poprzedniemu gorzkiemu doświadczeniu, które posłużyło jako źródło większości pomysłów, które wam tutaj oferuję. 2.3. Czy musisz "niszczyć i ponownie instalować" ? Jest bezpieczniej. Jeśli zainstalujesz nową wersję dystrybucji na starszą, to będziesz miał mieszaninę starych i nowych binariów, starych i nowych plików konfiguracyjnych i nie będzie to zbyt ciekawe miejsce do administrowania. Wyczyszczenie systemu i ponowna instalacją tego co rzeczywiście chcesz mieć, jest drastycznym lecz efektywnym sposobem na osiągnięcie przejrzystego i dobrze działającego systemu. (Oczywiście mówimy tu o instalacji kompletnie nowej dystrybucji a nie o uaktulanieniu dwóch pakietów ! Aby uniknąć całkowitej instalacji nowego systemu najlepiej w miarę pojawiania się nowych wersji konkretnych pakietów uaktualniać je -- szczególnie chodzi tu o gcc i jego biblioteki oraz binutils. Jeśli potrafisz w ten sposób utrzymać w miarę bieżące wersje pakietów, to nie potrzebujesz całkowitego uaktualnienia.) Jak pisze Patrick Volkerding (on także zaleca procedurę z kompletnym wyczyszczeniem systemu), instalacja systemu ELF na systemie "a.out" jest przepisem na katastrofę; bo jeżeli wiedziałbyś dostatecznie duży, żeby spróbować, to nie czytałbyś tego dokumentu ! Chociaż nawet bez tych komplikacji lepiej, żebyś zaczął zupełnie od nowa. 2.4. Jak długo to będzie trwało ? To oczywiście zależy od tego, jak złożony jest twój system. Ale oceniłem, że na udane uaktualnienie (to drugie - nie pytaj ! ;) ) poświęciłem około 10 godzin na robienie archiwów, 6 godzin na przebudowanie systemu spowrotem do momentu, w którym mogłem się zalogować a następne pół dnia czy coś koło tego na odtwarzanie niekrytycznych danych. Z biegiem czasu odkrywam jeszcze małe szczegóły, które nie są do końca takie jakie chciałem -- naprawiam je wraz z odkrywaniem ich -- ale generalnie 20 godzin powinno wystarczyć na sensowną odbudowę systemu. Może mniej jeśli instalujesz z dysku (ja używałem CD-ROM-u), albo więcej jeśli musisz instalować z dyskietek. Może mniej jeśli masz szybkie Pentium - więcej jeśli jest to 386. No, rozumiesz o co chodzi. To tyle tytułem wstępu. Oto jak się przygotować jak już się zdecydowałeś, że to zrobisz. Uzbroj się w cierpliwość i: 3. Sam proces uaktualnienia. 3.1. Zapisuj wszystko co robisz. Bardzo ważne jest to, żebyś zapisywał wszystko co robisz w czasie przygotowywania się i przeprowadzania uaktulanienia. Szczególnie ważna jest lista archiwów, które będziesz robił przed zniszczeniem swojego systemu. 3.2. Zrób pełne archiwum aktualnego systemu. Ogólnie mówiąc archiwa są zapisywane na mediach, które mają dostęp sekwenycyjny. Przez to, nie będziesz chciał użyć tego całkowitego archiwum do odtworzenia znaczącej ilości plików; jest tam za dużo plików, których nie chcesz. Lepiej jest stworzyć mniejsze archiwa, fragmentów dysku, które będziesz chciał później odtworzyć. Później podam listę przykładów. Dlaczego więc powinieneś zacząć od całkowitego archiwum ? Dwa podstawowe powody: 1. w przypadku całkowitego niepowodzenia instalacji nowszej wersji systemu będziesz mógł bezboleśnie powrócić do sytuacji wyjściowej. 2. niezależnie od tego jak dokładnie przygotujesz się do uaktulanienia, istnieje bardzo duża szansa, że jeden lub dwa ważne pliki zostaną przeoczone. W tym przypadku cała niewygoda w odtwarzaniu tych dwóch plików z całego archiwum będzie lepsza od obchodzenia się bez nich. Aby zaoszczędzić czas i miejsce, jeśli ciągle masz nośnik ze swoją starą dystrybucją, możesz chcieć zarchiwizować tylko te pliki, których mtime czy ctime jest późniejszy niż oryginalnych z instalacji. 3.3. Zarchiwizuj /etc wraz z podkatalogami na jednej lub więcej dyskietkach. To jest inna ekstremalna sytuacja: nie będziesz odtwarzał tych plików (przynajmniej w większości); będziesz je porównywał z tymi, które powstały po nowej instalacji. Dlaczego ? Ponieważ te nowe mogą zawierać dane, których nie ma w tych starych, albo mogą wyrażać stare dane w nowy sposób. Zmiany w protokołach,...
Porozmawiajmy.TV