KONSPEKT ZAJĘĆ
Miejsce: Przedszkole nr 3 w Andrychowie
Oddział: integracyjny dzieci cztero – pięcioletnich
Tematyka kompleksowa: Poznajemy życie ludzi na dalekiej północy
Temat dnia: Zapoznajemy się z wyglądem i sposobem życia fok na podstawie wiersza B. Lewandowskiej „Plusk do wody”
Data: 18. 02. 2005 r.
CEL OGÓLNY: poszerzenie wiadomości na temat foki
CELE SZCZEGÓŁOWE:
1. POZNAWCZE
a) dziecko pełnosprawne:
· zna cechy wyglądu foki, sposób jej poruszania się i co jest jej pożywieniem
● nazywa poszczególne części jej ciała ( głowa, tułów,płetwy, ogon)
● określa koloryt foki
● porównuje wielkość fok poprzez stopniowanie przymiotników ( mała, większa, największa)
● opisuje wygląd foki budując proste zdania w oparciu o ilustrację i sylwetę
● udziela poprawnych odpowiedzi na pytania do wiersza
● poprawnie dokonuje analizy wyrazu dzieląc go na sylaby – przelicza ilość sylab
●zapoznaje się z graficznym zapisem wyrazu foka
b) dziecko o specjalnych potrzebach edukacyjnych:
● prawidłowo wskazuje części swojego ciała
● opisuje wygląd foki (koloryt) na podstawie ilustracji; zna sposób jej poruszania i wie, czym się żywi (Jaś, Paulina, Sylwia)
● wybiera fokę spośród innych zwierząt (Mikołaj)
● buduje proste zdania o foce (Paulina, Sylwia, Janek) w oparciu o ilustrację
● dzieli wyraz foka na sylaby z jednoczesnym wyklaskiwaniem
● udziela odpowiedzi na proste pytania dotyczące wiersza
●szybko reagują na sygnał podczas zabawy ( Mikołaj podskakuje z pomocą, wysuwa odpowiednie nogi we właściwym czasie)
●lepią fokę z plasteliny uwzględniając jej budowę, koloryt (Mikołaj razem z nauczycielem stara się ulepić poszczególne elementy foki
2.REWALIDACYJNE I WYCHOWAWCZE
·ćwiczy sprawność manualną ręki podczas wykonywania postaci foki z plasteliny – uwzględnia budowę i koloryt foki
· rozwija spostrzegawczość
● wskazuje prawą i lewą nogę (rozwijanie somatognozji)
· właściwie zachowuje się podczas zajęć
·rozwija umiejętność czekania na swoją kolej przy wypowiadaniu się
● integruje się z grupą podczas wspólnych zabaw
METODY PRACY:
· słowne ( rozmowa)
· oglądowe (pokaz)
· praktycznego działania: ćwiczebne
FORMY PRACY:
· grupowa
· indywidualna (jednolita i niejednolita)
ŚRODKI DYDAKTYCZNE:
- tekst wiersza B. Lewandowskiej p.t. „Plusk do wody”
- sylwety i obrazki przedstawiające fokę,
-napisy foka i mors
- kaseta z nagraniem piosenki „Pingwin”
- plastelina
-koła lub obręcze hula – hop
-sylwety innych zwierząt (pingwin, niedźwiedź polarny, mors)
- piłeczka
CZYNNOŚCI NAUCZYCIELA
(sytuacja edukacyjna)
CZYNNOŚCI DZIECI
CZYNNOŚCI DZIECI O SPECJALNYCH POTRZEBACH EDUKACYJNYCH
1. Zabawa integrująca grupę „ witajcie nogi, witajcie ręce…”
2. Zaproszenie dzieci przed gazetkę.
Zaprezentowanie dzieciom zagadki o foce i zmotywowanie ich do jej rozwiązania.
● zapoznanie z graficznym zapisem wyrazu foka i porównanie go z napisem mors
● podział wyrazu foka na sylaby poprzez jego wyklaskanie, wystukanie)
3. Zapoznanie dzieci z wyglądem foki
Przedstawienie ilustracji foki w naturalnym środowisku, motywowanie do aktywnej obserwacji
4. Odczytanie wiersza B. Lewandowskiej i analiza jego treści.
● nauczyciel zadaje pytania do wiersza
● wyjaśnienie znaczenia słowa obibok
5. Zabawa ruchowa niedźwiedź i foki
6. Podanie ciekawostek na temat życia fok Opisywanie cech charakterystycznych wyglądu foki na podstawie sylwet przypiętych do gazetki oraz na podstawie ilustracji przyniesionych przez nauczyciela
a)ustalenie koloru sierści foki
b) zwrócenie uwagi na jej budowę: głowa, płetwy, ogon
c) porównanie wielkości sylwet fok ( mamy – foki, taty – foki, synka – foki) poprzez użycie określeń: mały, większy, największy
7. Ćwiczenia w budowaniu zdań zawierających słowo foka
Nauczyciel rzuca piłeczkę do każdego dziecka; każde dziecko mówi jedno zdanie
8. Zabawa przy muzyce – „Pingwin”
Rozwijanie koordynacji wzrokowo- ruchowej.
9. Lepienie z plasteliny foki z uwzględnieniem jej budowy i kolorytu
10. Oglądanie wykonanych prac.
● dzieci witają się z kolegami poprzez dotknięcie się tą częścią ciała, o której mówi nauczyciel, każde dziecko wita się z każdym
● słuchają zagadki, próbują ustalić jej rozwiązanie ( aneks)
●spostrzegają napis foka, obserwują go następnie porównują z napisem mors
● dzielą wyraz foka na sylaby najpierw go wyklaskując następnie wystukując rękami o podłoże, przeliczają ilość sylab
● dzieci oglądają ilustracje w atlasie przedstawiającą fokę
● słuchają wiersza
● udzielają odpowiedzi na pytania dotyczące wiersza
● próbują ustalić naprowadzani przez nauczyciela, co oznacza wyraz obibok
● uczestniczą w zabawie, prawidłowo reagują na znak
● słuchają ciekawostek podawanych przez nauczyciela
● opisują cechy charakterystyczne wyglądu foki budując proste zdania w oparciu o sylwety i obrazki; wyróżniają w jej budowie: głowę, płetwy, ogon); określają kolor porównują wielkość poprzez wskazywanie i nazywanie poszczególnych sylwet fok
● każde dziecko buduje jedno zdanie zawierające wyraz foka (np. Foka mieszka na dalekiej północy)
● uczestniczą w zabawie, starają się śpiewać tę piosenkę, prawidłowo ją ilustrują wskazując siebie prawą i lewą nogę
● Lepią z plasteliny fokę, uwzględniają jej budowę, dobierają właściwy kolor plasteliny
● uczestniczą aktywnie w zabawie, witają się z kolegami odpowiednią częścią swojego ciała, Mikołaj wskazuje nazwana przez nauczyciela część ciała a następnie wita się nią z nauczycielem i innymi dziećmi
● słuchają zagadki, podejmują próbę jej rozwiązania
●spostrzegają napis foka, odróżniają go od napisu mors ( Janek, Paulina, Sylwia)
● dzielą wyraz foka na sylaby, wyklaskują go i wystukują, przeliczają liczbę sylab; Mikołaj wyklaskuje za nauczycielem, próbuje wypowiedzieć słowo foka
● oglądają ilustrację przedstawiającą fokę
● starają się udzielić prawidłowej odpowiedzi na pytania nauczyciela (potrafią powiedzieć, o kim jest mowa w wierszu, jak się ta foka nazywała); Mikołaj wskazuje fokę wśród innych zwierząt
● uczestniczą w zabawie, prawidłowo reagują na znak; Mikołaj bawi się razem z nauczycielem
● słuchają ciekawostek
● próbują nazwać kolor sierści foki - popielaty ( Sylwia i Paulina), zapoznają się z tym kolorem
● porównują wielkość sylwet fok- nazywają te wielkości: mała, większa, największa; Mikołaj wskazuje dużą i małą fokę
● Formuje proste zdanie w oparciu o ilustrację; Mikołaj chwyta piłkę i powtarza za nauczycielem wyraz foka
● angażują się w zabawę, naśladują chód pingwina, prawidłowo reagują wysuwając prawą i lewą nogę w odpowiednim momencie, podskakują i klaszczą w dłonie 3 razy
● lepią fokę według pokazu nauczyciela, uwzględniają jej budowę, dobierają właściwy kolor plasteliny; Mikołaj ugniata plastelinę i lepi fokę z pomocą nauczyciela
Opracowała:
Lic. Katarzyna Zątek
Zabawa „Pingwin”
O, jak przyjemnie i jak wesoło ( dzieci maszerują dookoła sali)
W pingwina bawić się, się, się. (dzieci podskakują 3 razy w górę)
Raz nóżka prawa (wysuwają prawą nogę w bok)
Raz nóżka lewa (wysuwają lewą nogę w bok)
Do przodu (skaczą do przodu)
Do tyłu (skaczą do tyłu)
I raz, dwa, trzy (trzy razy klaszczą w dłonie)
B.Lewandowska „ Plusk do wody”
Mama – foka, tato – foka
Mają synka Obiboka.
Mama prosi: „Obiboku”,
Nurkuj w fale! Próbuj skoków!”
- Pracuj synku! – prosi tato.
- Tłustą flądrę dam ci za to.
Babka też na wnuka fuka:
„Ważną sprawą jest nauka!
Obiboku! Lato mija!
A on nadal bąki zbija!”
Nagle mors zawołał basem:
„Ten Obibok jest brudasem!”
„Co? Brudasem? O, akurat!”
I Obibok – plusk! – dał nura!
mgosia733