PRZEKONANIA O SOBIE WSPIERAJĄCE POCZUCIE WŁASNEJ WARTOŚCI
• Mam prawo do istnienia.
• Wysoko siebie cenię.
• Mam prawo szanować i traktować jako ważne własne potrzeby i pragnienia.
• Nie po to istnieję, by dorastać do cudzych oczekiwań. Moje życie należy do mnie.
( Odnosi się to również do innych. Każdy człowiek jest panem swojego życia. Nikt nie
żyje na świecie po to, by spełniać moje oczekiwania.)
• Nie uważam siebie za czyjąś własność ani nie uważam nikogo za swoją własność.
• Zasługuję na miłość.
• Zasługuję na podziw.
• Zwykle jestem lubiany i szanowany przez tych, których lubię i szanuję.
• Powinienem postępować wobec ludzi sprawiedliwie i uczciwie, a inni powinni
postępować sprawiedliwie i uczciwie wobec mnie.
• Zasługuję, by być traktowanym przez wszystkich uprzejmie i z szacunkiem.
• Kiedy ludzie traktują mnie nieuprzejmie lub bez szacunku, świadczy to o nich, nie o mnie.
Świadczy to o mnie tylko wówczas, gdy takie traktowanie uznaję za słuszne.
• Jeżeli ktoś nie odwzajemnia moich uczuć, może to być bolesne i rozczarowujące, ale nie
świadczy o mojej wartości.
• Żaden człowiek czy grupa nie może dyktować, co powinienem myśleć i odczuwać na swój
temat. Ufam podpowiedziom swojego umysłu.
• Widzę to, co widzę, i wiem to, co wiem.
• Bardziej mi służy poznanie prawdy niż zachowanie przekonania, że mam "rację" za cenę
niedostrzegania faktów.
• Jeżeli będę wytrwały, zrozumiem to, co potrzebuję zrozumieć.
temat.
• Jeżeli będę wytrwały, a moje cele realistyczne, to będę w stanie je osiągnąć.
• Jestem w stanie sprostać fundamentalnym wymaganiom życia.
• Zasługuję na szczęście.
• Jestem "wystarczająco dobry". (Co nie oznacza, że nie muszę się już niczego uczyć ani
bardziej rozwijać. Oznacza natomiast, że mam prawo do podstawowej samoakceptacji.)
• Potrafię podnosić się po porażkach.
• Mam prawo popełniać błędy - to jeden ze sposobów, w jaki się uczę. Błędy nie są
powodem do potępiania siebie.
• Nie rezygnuję ze swoich sądów. Nie udaję, że moje przekonania są inne, niż są naprawdę,
by zdobyć popularność czy aprobatę.
• Rzecz nie w tym, co "oni" myślą, ale co "ja" wiem. To, co wiem, jest dla mnie ważniejsze
niż czyjeś błędne przekonanie.
• Nikt nie ma prawa narzucać mi idei i wartości, których nie akceptuję, tak jak ja nie mam
prawa narzucać innym swoich idei ani wartości.
• Jeżeli moje cele są racjonalne, zasługuję, by odnieść sukces w ich realizacji.
• Szczęście i sukces - tak jak zdrowie - są moim naturalnym stanem, a nie chwilowym
odchyleniem od normy. To niepowodzenie - tak jak choroba - jest odchyleniem.
• Rozwój i spełnienie siebie są uprawnionymi celami moralnymi.
• Moje szczęście i samorealizacja są szlachetnymi celami.
drakula55