Otwory hydrotermalne.pdf

Otwory hydrotermalne

Autor: Łukasz Wieczorek

Data publikacji: 16.07.06 | Ostatnia modyfikacja: 16.07.06

Do końca lat siedemdziesiątych naukowcy uważali, że wszystkie żywe organizmy na Ziemi

potrzebują do życia światła słonecznego. Dopiero odkrzycie dokonane przez ekipę

płetwonurków, badających ocean w pobliżu wysp Galapagos, zmieniło ten pogląd. Natknęli

sie oni na cuduwny świat zadziwiających stworzeń, żyjących w całkowitej ciemności na

głębokości 2600 m pod wodą.

Zwierzęta te żyją dookoła wypływających z otworów w dnie morskim strumieni ciepłej wody.

Wyloty te spotyka się w miejscach, gdzie woda morska przediąka do skał przez szczeliny w

dnie morza. Tam nagrzewana jest do temperatury 350°C przez magmę (płynną skałę),

zalegającą pod skorupą ziemską. Podgrzanie wody powoduje, że jest ona wypychana na dno

morskie, a następnie ku powierzchni morza przez otwory w skorupie ziemskiej. Ciśnienie

wody na tej głębokości jest ogromne - 100 razy większe od ciśnienia powietrza w oponie

samochodu.

Wrząca woda, która wydziela się z otworów, jest niebywale bogata w minerały takie jak:

żelazo, mangan, wapń, miedź, cynk i siarczki. Różna zawartość minerałów powoduje, że

niektóre z otworów hydrotermalnych są czarne, podczas gdy inne np. białe. Niekiedy

minerały odkładają się woków wylotu. Powstają wtedy kominy o wysokości sięgającej nawet

55 m.