Sztuka Autentycznosci.pdf

WPROWADZENIE

Serce energetyczne 1 jest źródłem cnót znanych jako: współodczuwanie oraz

wdzięczność. Nazwy te są zewnętrznymi tytułami na potęŜne częstotliwości serca

definiujące esencję jednostki. Cnoty serca to źródła energetyczne za pomocą których

nieśmiertelna dusza, podczas zamieszkiwania osobowości ludzkiej w świecie formy,

wyraŜa się i postrzega.

W sercu energetycznym zawiera się jaźń, która za pośrednictwem platformy jaką są

cnoty serca, dociera do wszystkich wymiarów – zarówno materialnych jak i

niefizycznych. Na cnoty serca składają się: wdzięczność, skromność, dzielność,

współodczuwanie, zrozumienie i przebaczenie. Istnieje wiele dodatkowych ich odcieni,

lecz te są fundamentalnymi cnotami czy teŜ częstotliwościami tworzącymi strukturę

platformową serca energetycznego; z ich poziomu funkcjonuje królestwo jaźni czy teŜ

duszy.

Kiedy cnoty te są wyraŜane i otrzymywane autentycznie – bez zagęszczeń ego i umysłu

– to ich działanie jest zwielokrotnione i daje się podtrzymywać przez inne formy Ŝycia

(ludzkie oraz poza ludzkie).

Zwykłe światło jest niekoherentne, gdyŜ rozchodzi się we wszystkich kierunkach i fale

świetlne mają róŜne fazy, a zatem brakuje struktury pod energię zwielokrotnioną.

Jednak laser wytwarza intensywne światło, gdyŜ składa się z koherentnych fal

świetlnych zestrojonych kierunkowo i mających taką samą fazę, co powoduje

wzmocnienie światła. Stąd teŜ lasery mogą spełniać funkcje, których zwykłe światło nie

jest w stanie.

Podobnie jest w przypadku cnót serca, które gdy są koherentne z jednostką lub grupą

jednostek, potrafią wytwarzać zdumiewające efekty, które często postrzega się jako

nadprzyrodzone. Aby miało to miejsce, potrzebna jest koherencja pomiędzy cichymi

czy teŜ ukrytymi poziomami (wewnętrzne źródło) cnót serca, a ich typowo

zewnętrznymi odpowiednikami (działania/zachowania). Koherencja, w tym przypadku,

oznacza funkcjonowanie oparte na autentyczności i prawdziwości.

A zatem, w jaki sposób wprowadzić owe częstotliwości emocjonalne w koherencję? W

obrębie Nauczającego Zakonu Lyricusa 2 umiejętność ta znana jest jako: sztuka

autentyczności.

STRUKTURA WIEDZY EGOUMYSŁU

Enkulturacja egoumysłu przez nasze wzorce społeczne stymuluje go do rozwinięcia

systemu wartości zestrojonego z konsensusem społeczeństwa lub grupy funkcjonującej

w obrębie wzorców społecznych. W związku z czym, nasza wiedza, obyczaje, wartości,

postawy i zachowania ukształtowane są w duŜym stopniu przez głęboko zakorzenioną

strukturę społeczną świata trójwymiarowego.

Jaźń lub świadomość nie zawiera się w obrębie świata trójwymiarowego; stąd teŜ nie

moŜe ona być skutecznie przebadana za pomocą trójwymiarowych analiz, ani nawet

przez najprecyzyjniej dopasowany układ logiczny umysłu. Fundamentalny brak

równowagi w obszarach religijnych, filozoficznych i psychologicznych wynika z braku

zrozumienia jednej rzeczy: nieograniczona jaźń nie moŜe być badana przez umysł, który

został poddany enkulturacji i ograniczony do ram świata trójwymiarowego.

Mistycyzm zakłada, Ŝe istnieje tajemnica będąca podstawą Ŝycia wprawiająca w

zakłopotanie egoumysł, który w związku z tym, szuka wyjaśnień i racjonalnych

uzasadnień tej niewytłumaczalnej tajemnicy, a poszukiwania te są tym co karmi i

podtrzymuje naukę, religię, psychologię i filozofię. ChociaŜ wielu wierzy, Ŝe narzędzia te

czy teŜ dziedziny posuwają naprzód nasze badania nad świadomością

transcendentną, to jest to trochę jak próba badania głębin oceanicznych z pokładu

samolotu.

Struktura wiedzy egoumysłu obserwuje drobne fale na powierzchni duszy, lecz

dogłębne źródło tych fal pozostaje nieuchwytne – struktura tego źródła jest

superstrukturą wszystkich rzeczy materialnych i niematerialnych. To powoduje, Ŝe ego

umysł odczuwa frustrację i w pewnym stopniu podejrzliwość, przynajmniej w przypadku

tych, którzy przebudzili się do tej rzeczywistości. Egoumysł szuka moŜliwości do

wyraŜania inteligencji poprzez aktywności o duŜym stopniu doniosłości; podczas gdy

dusza jest inteligentna sama w sobie, dzięki wiarygodnemu odbieraniu i transmitowaniu

cnót serca.

DąŜeniem egoumysłu jest otrzymanie zapłaty lub nagród za swoją aktywność;

podczas gdy dąŜeniem duszy jest podtrzymywanie kultury cnót serca w obrębie

gęstości światów formy. Jaźń, w pewnym sensie, znajduje się pomiędzy dwoma

światami, które posiadają wspólny element: Cel. W najbardziej światłych momentach

Ŝycia, kaŜdy z nas zdaje sobie sprawę, Ŝe istnieje głębszy cel Ŝycia, zwłaszcza naszego

Ŝycia. Fragmentaryczny świat formy przykuwa uwagę naszych zmysłów, lecz to nie jest

to, co satysfakcjonowałoby naszą wrodzoną tęsknotę za celem.

Właśnie dlatego egoumysł jest sfrustrowany u tak wielu spośród tych, którzy tu są i

czekają na odkrycie swojego celu. Sztuka autentyczności to praktyka zachowania

koherencji pomiędzy głębszym przebudzaniem się cnót serca w kaŜdym z nas, a ich

rzetelnym wyraŜaniem w światach formy. Jednostki, które osiągnęły w swoim wnętrzu

stan przebudzenia do częstotliwości serca energetycznego oraz praktykują – najlepiej

jak to potrafią w danej chwili – wyraŜanie tych częstotliwości w swoich zachowaniach i

działaniach, praktykują tym samym swój najwyŜszy cel.

Pozwól, Ŝe podkreślę kluczowy fragment: jednostki te praktykują swój najwyŜszy cel.

One nie poszukują go. One nie zastanawiają się nad tym, jaki jest ich cel. Nie są teŜ

sfrustrowane przez zagadkę swojego na pozór nieuchwytnego celu. One po prostu

praktykują go. śyją nim jako integralnym elementem swojej ekspresji Ŝyciowej, dąŜąc

do zwiększenia stopnia koherencji pomiędzy – adekwatnym do ich obecnego

zaawansowania poznawczego – zrozumieniem cnót serca, a tym jak mogą one

wyraŜać te cnoty serca z autentycznością.

Struktura egoumysłu moŜe łatwiej zestroić się z sercem energetycznym wtedy gdy

rozumie, Ŝe jej prawdziwy cel właśnie się spełnia, a nie Ŝe jest oddalony i silnie

abstrakcyjny, poprzez powoływanie się na mistyczną, ukrytą naturę ducha. Zestrojenie

takie zwiększa zdolność jednostki do autentycznego wyraŜania cnót serca w postaci jej

zachowań i działań.

Ziemskie prace duchowe przepełnione są tyloma przestrogami, regułami, nakazami,

prawami, wzorcami postępowania i praktykami ezoterycznymi, Ŝe sztuka

autentyczności moŜe się przy nich wydawać dziwnie prosta, a za czym idzie mniej

skuteczna. JednakŜe, to właśnie w prostocie działania cnót serca tkwi prawdziwa moc

transformacji i rozwoju – nie tylko dla osób je praktykujących, ale dla większej części

ludzkości we wszystkich jej ekspresjach wymiarowych.

KaŜda jednostka jest aktywnym uczestnikiem struktury rzeczywistości, którą obserwuje i

doświadcza w światach formy. Uczestnictwo to zachodzi głównie dzięki centrom

energetycznym instrumentu ludzkiego 3 i ich koniunkcji ze światem trójwymiarowym.

Energetyki te, jakkolwiek subtelne by one nie były, dynamicznie kształtują twoją

rzeczywistość, nasączając ją znacznikami postrzeŜeniowymi, które definiują twoją

ścieŜkę ascendencyjną od punktu nowicjusza do punktu świadomego współtwórcy

nowych rzeczywistości.

Nie jest wystarczającym posiadać abstrakcyjne zrozumienie cnót serca. Przykładowo,

wiedzieć Ŝe wyraŜanie wdzięczności za dary jakie przynosi ci Ŝycie jest rzeczą

niezbędną – to jedna sprawa, wyraŜanie tej wdzięczności – to druga sprawa, ale

rozumienie kiedy i jak wyraŜać ową wdzięczność z autentycznością osadzoną w

częstotliwościach serca energetycznego, wymaga specjalnej świadomości –

zestrojenia się najczystszymi częstotliwościami serca i zaangaŜowania się w rzetelne

kroczenie subtelnymi ścieŜkami cnót serca.

Wielu uwaŜa, Ŝe ich Ŝycie powinno być bardziej pomyślne i obfite. śe Ŝycie powinno

rozwijać się wedle ich potrzeb. Wygoda powinna być ucieleśnieniem ich siły Ŝyciowej.

Tym niemniej, na Ziemi zdeponowane są zagęszczenia energetyczne niezliczonych

pokoleń ludzkości. Zagęszczenia te potrzebują transformacji, aby planeta mogła

przesunąć swoją częstotliwość rdzeniową na wyŜszy stan wymiarowy. KaŜdy z nas

przebywający w ciele na Ziemi jest częścią tego procesu transformacji. Jest on

naturalnym stanem świadomości polegającym na pragnieniu wykroczenia poza niŜsze

gęstości hamujące otwartą i naturalną ekspresję cnót serca, nawet jeśli proces ten

moŜe przebiegać przez setki jeśli nie tysiące wcieleń w instrument ludzki.

TenŜe wspólny proces transformacyjny jest dokładnie tym, który ludzkość współtworzy

wraz z planetą. Kiedy juŜ jest on prawdziwe zrozumiany przez umysł i serce jednostki,

praktykowanie sztuki autentyczności postrzegane jest jako imperatyw duchowy.

PRAKTYKOWANIE SZTUKI AUTENTYCZNOŚCI

Sztuka autentyczności to subtelna praktyka. Istnieją pola energetyczne

współodczuwania, zrozumienia, wdzięczności, dzielności, przebaczenia, oraz

skromności, które otaczają instrument ludzki – kaŜdy instrument ludzki bez wyjątku –

niczym kokon otaczający motyla we wczesnym stadium Ŝycia. Pola te są

energetycznymi odpowiednikami znamienia Pierwszego Źródła 4 , umieszczonego na

duszy indywidualnej. Funkcjonują one w naszym świecie formy jako koherentne

fluktuacje w większych, wzajemnie połączonych polach multiwersu nazywanych przez

nauczycieli Lyricusa terminem: Domena Jedności . Ujęte razem, pola te często

nazywane są boską miłością – energetyczną „krwią” krąŜącą poprzez multiwers –

podtrzymującą wszystkie formy Ŝycia, zarówno te doczesne jak i nieśmiertelne.

Jednostka sprawniej i skuteczniej uzyskuje dostęp do tych pól inteligencji (cnót serca)

jeśli uaktywni autentyczność uczuć. Nie jest to kwestia umysłu ani zrozumienia

intelektualnego. W sprawach dotyczących cnót serca i wiąŜących się z nimi postaw,

umysł podąŜa za wiodącym impulsem serca. Praktykowanie sztuki autentyczności

polega na magnetycznym przyciąganiu owych pól inteligencji do własnej

świadomości, a następnie na ich wyraŜaniu w swoim zachowaniu i działaniach, wobec

wszelkich form Ŝycia jakie w kaŜdym momencie czasu i na kaŜdym centymetrze

przestrzeni napotykasz na swojej ścieŜce, czyniąc to najlepiej jak tylko potrafisz.

Tak wygląda praktykowanie sztuki autentyczności, i kiedy ma ono miejsce, twoje

uczucia stają się bardziej bosko zainspirowane, bardziej magnetyczne energetycznie,

bardziej wyzwalające dla ogółu. Podstawą autentycznego zachowania jest

pamiętanie o swojej boskiej więzi oraz wspótwórczych zdolnościach z Pierwszym

Źródłem, pomimo enkulturacji społecznej. Lecz jeśli o tym zapomnisz, to nadrzędnym

działaniem jest przypomnienie sobie i odbudowanie takiej więzi, co czynione jest za

pośrednictwem cnót serca.

Jak widzisz, istnieją dwa główne komponenty składające się na tę praktykę:

przyciąganie otaczających cię pól inteligencji, oraz wyraŜanie tych emocji i postaw w

swoich zachowaniach i działaniach. Większość ludzi wyraŜa swoje emocje bez

korzystania z pól inteligencji, które ich otaczają – bez „wchłaniania” boskiej miłości,

która otacza ich w kaŜdej chwili i w kaŜdych okolicznościach.

A zatem, aby praktykować sztukę autentyczności twoje uczucia muszą być

przyciągane z energetycznej „studni”, która zapewnia tobie łącze do Pierwszego

Źródła oraz potencjał pod współtwórcze wyraŜanie. Łącze to istnieje od tak dawna, jak

ty sam istniejesz. Nie jest ono utworzone niedawno. JuŜ prędzej moŜna powiedzieć, Ŝe

jest ono od niedawna zapomniane. Kiedy wizualizujesz diagram zamieszczony na

stronie drugiej, pozycjonując siebie w jego centrum, wyobraź sobie jak przyciągasz

cnoty serca do swojej świadomości i czyniąc to zwiększasz przepustowość łącza

pomiędzy tobą, a Pierwszym Źródłem. Poprzez takie działanie oczyszczasz ścieŜki,

którymi autentyczne uczucia cnót serca docierają do twojej świadomości, w postaci

nowych wzorców inteligencji oraz nowych ekspresji zachowawczych.

Wizualizacja ta moŜe być wykonywana kiedykolwiek i gdziekolwiek; pomoŜe ona tobie

zidentyfikować całość tego łącza. Nasze łącze z Pierwszym Źródłem nie bazuje jedynie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: