meteorologia w4.doc

(237 KB) Pobierz
WYKŁAD 4

WYKŁAD 4                            15.05.2007

 

Krążenie wody w ATMOSFERZE i na ziemi.

 

1mol powietrza suchego w dolnych warstwach atmosfery ma gęstość 28,966g/mol

1 gramocząsteczka pary wodnej ma gęstość 18,02g/mol

Stosunek tych dwóch wielkości określa gęstość pary wodnej względem powietrza suchego i wynosi:

Przyjmuje się, że powietrze, które ma temperaturę wyższą od temperatury krytycznej zachowuje się jak gaz doskonały.

 

Prawo Boyle’a-Mariotta (proces izotermiczny):

 

p∙V = const

 

V – objętość gazu

p – ciśnienie gazu

 

Prawo Gay-Lussaca (proces izobaryczny):

 

Vt = V0∙(1 + α∙t)

 

(1 + α∙t) – dwumian rozszerzalności cieplnej gazów

wprowadzając temperaturę bezwzględną T, gdzie T = t + 273

 

VT = V0∙[(1 + α)∙(T - 273)]

 

które po wprowadzeniu liczby 1/273 i uporządkowaniu

 

VT = V0α∙T

 

Prawo Daltona:

 

              i = 1, 2, …, n

 

Ciśnienie mieszaniny fizycznej gazów równe jest sumie ciśnień poszczególnych składników mieszaniny.

 

Prawo Charlesa (proces izochoryczny):

 

Jeżeli zmienia się objętość gazu dla tej samej masy gazu, to jego ciśnienie jest proporcjonalne do temperatury.

 

Równanie Clapeyrona – równanie stanu gazu doskonałego:

 

pv = RT

 

Przy ciśnieniu stałym, a więc gdy w temperaturze T ciśnienie pT=p0=pt równanie Gay-Lussaca można dla jednostki masy gazu μ zapisać następująco:

 

– objętość właściwa gazu

V – objętość gazu

M – masa gazu

 

porządkując równanie

 

                            (I)

 

wyrażenie

 

 

jest stałą charakterystyczną dla danego gazu, tzw. stałą gazową. Dla różnych gazów R przyjmuje różne wartości.

 

Zatem równanie (I) można ostatecznie zapisać

 

 

Prawo Avogadra:

 

Podaje ono, że stosunek gęstości dwóch różnych gazów, pozostających pod tym samym ciśnieniem i w tej samej temperaturze równy jest stosunkowi ich ciężarów cząsteczkowych, co można zapisać:

 

                            (II)

M – masa gazu

V – objętość gazu

– gęstość gazu

μ – ciężar cząsteczkowy gazu (molekularny ciężar gazu)

 

Wyrażenie dla wszystkich gazów w tej samej temperaturze i pod tym samym ciśnieniem ma tę samą wartość liczbową i określa objętość jednej gramocząsteczki.

 

Dla T = 273K i ciśnienia p = 1013hPa

 

 

równanie (II) dla jednej gramocząsteczki dowolnego gazu przyjmuje postać:

 

 

Stała R* w tym równaniu nie zależy już od rodzaju gazu i nosi nazwę uniwersalnej stałej gazowej.

 

Uniwersalna stała gazowa:

 

Aby otrzymać równanie stanu dla dowolnej masy gazu M, trzeba obie strony tego równania pomnożyć przez stosunek i wówczas:

 

 

a ponieważ jest ilością gramocząsteczek (moli) w masie M, to równanie powyżej można zapisać:

 

 

Równanie Clapeyrona, będące równaniem stanu gazu doskonałego, wiąże zatem 3 podstawowe parametry, łatwo mierzalne: ciśnienie p, objętość V i temperaturę T.

 

Dla mieszaniny gazów w liczbie i, równanie stanu można zapisać:

 

 

- średni ciężar cząsteczkowy mieszaniny

 

Dla powietrza ciężar cząsteczkowy mieszaniny wynosi

 

[kg/mol]

 

Równanie stanu dla powietrza suchego:

 

              p∙V = Rs∙T              (III)

 

lub

 

              p∙v = n∙R*∙T              (IV)

 

Rs – stała gazowa dla powietrza suchego

 

 

gdzie:

 

 

Stąd, aby zachodziła tożsamość pomiędzy równaniami (III) i (IV) musi zachodzić zależność:

 

 

liczbowo:

 

, czyli

 

 

Równanie stanu powietrza wilgotnego:

 

 

v – objętość właściwa

Rs – stała gazowa dla powietrza suchego

Tv – tzw. temperatura wirtualna powietrza wilgotnego

 

Tv = T(1-0,608s)                                                                                                                                            (V)

 

s – wilgotność właściwa [g/kg]

s = 622[g/kg]

lub s = 0,622[-]

e – prężność pary wodnej

p – ciśnienie powietrza

 

wprowadzając s do wyrażenia (V) uzyskuje się:

 

Tv = TV(1 + 0,378)

 

Wprowadzenie temperatury wirtualnej związane jest z tym, że właściwa stała gazowa R dla powietrza wilgotnego jest większa od właściwej stałej gazowej dla powietrza suchego, ponieważ:

 

Rpary = 1,6Rpowietrza

 

Przy korzystaniu z równania stanu () przyjmuje się zwykle dla powietrza wilgotnego R=2,8704∙103 tj. właściwą stałą gazową powietrza suchego. Jednakże w celu zachowania równości należy podwyższyć temperaturę, tzn. dla powietrza wilgotnego należy przyjąć równanie stanu w postaci:

 

                            (VI)

 

Temperatura wirtualna jest temperaturą umowną, jaką należałoby mieć powietrze suche, aby jego gęstość przy tym samym ciśnieniu równała się gęstości danego powietrza wilgotnego.

 

Gęstość powietrza.

 

Gęstość powietrza suchego łatwo ustalić z równania Clapeyrona dla powietrza suchego:

 

 

gęstość ς jest odwrotnością objętości właściwej v

 

 

stąd

 

 

stąd

 

 

Gęstość powietrza wilgotnego ustalić można znając temperaturę powietrza T, ciśnienie atmosferyczne p i prężność pary e.

 

 

Natomiast dla części mieszaniny składającej się z pary wodnej z równania stanu uzyskuje się:

 

 

gdzie:

współczynnik lub 0,622 jest stosunkiem gęstości pary wodnej (18,02 [g/mol]) do gęstości powietrza suchego (28,966 [g/mol]).

 

 

Mając na uwadze, że stosunek jest wielkością małą, można z wystarczającą dokładnością przyjąć:

 

 

(na zasadzie, w której wyrażenie (1-a)(1+a) = 1-a2 przy małej wartości a wyrażenie 1-a2 można przyjąć bliskie jedności) i wtedy:

 

 

co wynika też z równania (VI).

 

Zmiany gęstości powietrza z wysokością:

 

wysokość w km

0

12

25

40

gęstość w g/m3

1293

319

45

4

 

Równanie statyki atmosfery:

 

 

 

 

izobary – linie łączące punkty o jednakowym ciśnieniu

 

W celu przeanalizowania pionowej zmiany ciśnienia wraz z wysokością bierzemy pionowy słup powietrza o jednostkowym przekroju. Wydzielamy z niego nieskończenie małą warstewkę dz, której dolna płaszczyzna leży na wysokości z, a na nią działa siła ciśnienia p skierowana ku górze. Na górną płaszczyznę powierzchni wydzielonej warstewki znajdującej się na wysokości z+dz działa siła pionowa p+dp skierowana w dół. Na dolnej płaszczyźnie z działa siła ciężaru ρ∙g.

 

z równania stanu gazu:

 

 

Para wodna w atmosferze:

Maksymalna zawartość pary wodnej:

Prężność pary nasyconej można określi wzorem Magnusa w formie:

 

 

gdzie:

E lub es – maksymalna prężność pary wodnej

T – temperatura bezwzględna =273±t

t – temperatura w °C

 

 

 

gdzie:                            stałe:                            nad lodem                            nad wodą

                            a                            9,5                                          7,5

                            b                            265,5...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin