Hawthorne Rachel - Strażnicy Nocy 1. Blask księżyca.pdf - Strażnicy Nocy - VampikaMarika

Rachel Hawthorne

Blask ksi ęŜ yca

yca

Prolog

Staliśmy w świetle księŜyca, Lucas i ja.

W lesie było cicho i spokojnie. Otaczały nas olbrzymie

drzewa. Ich liście szeleściły ostrzegawczo w delikatnych

podmuchach ciepłego letniego wietrzyku. Ale nie zwracaliśmy na

to uwagi. Liczyliśmy się tylko my.

Był o wiele wyŜszy ode mnie i musiałam odchylić głowę, Ŝeby

spojrzeć w jego srebrne oczy. Były hipnotyczne i powinny mnie

uspokoić, ale sprawiały, Ŝe moje serce jeszcze przyspieszyło. A

moŜe sprawiła to bliskość jego ust.

Zrobił krok w moją stronę, a ja się cofnęłam. Oparłam się o

drzewo. Czy byłam na to gotowa? Czy byłam gotowa na

pocałunek, który zmieni moje Ŝycie? Wiedziałam, Ŝe jeśli mnie

pocałuje, juŜ nigdy nie będę taka sama. śe my nie będziemy tacy

sami. śe nasz związek się zmieni…

Zmiana. Na tym słowie skupiały się moje myśli.

Blask ksi

Tyle się w nim zawierało. Nabrało dla mnie głębszego znaczenia

teraz, kiedy juŜ rozumiałam.

Nagle Lucas znalazł się jeszcze bliŜej. Nie zauwaŜyłam

Ŝadnego ruchu, tak szybko się przemieszczał. Kolana ugięły się

pode mną i byłam wdzięczna, Ŝe mam za plecami drzewo. Uniósł

rękę i oparł ją na pniu nad moją głową, jakby i on potrzebował

wsparcia. I znalazł się jeszcze bliŜej. Czułam zachęcające ciepło

bijące od jego ciała. W normalnych warunkach przyciągnąłby

mnie do siebie i zamknął w mocnym uścisku, ale tej nocy nic nie

wydawało się normalne.

Był piękny w świetle księŜyca. Naprawdę wspaniały. Jego

gęste proste włosy istny melanŜ kolorów: białego, czarnego,

srebrnego z refleksem brązu – opadały na ramiona. Zapragnęłam

ich dotknąć, dotknąć jego.

Ale wiedziałam, Ŝe kaŜdy najmniejszy mój gest będzie dla

niego znakiem, Ŝe jestem gotowa. A nie byłam. Nie chciałam tego,

co mi oferował. Nie dzisiaj. A moŜe i nigdy.

Czego się bałam? To był tylko pocałunek. Całowałam się z

innymi chłopakami. Całowałam się z Lucasem.

Więc czemu na samą myśl o nim czułam się sparaliŜowana?

Odpowiedź była prosta: wiedziałam, Ŝe ten pocałunek połączy nas

na zawsze.

Delikatnie odgarnął mi włosy z czoła. Kiedyś powiedział, Ŝe

ich kolor przypomina mu barwę lisa. Wszystko kojarzyło mu się z

lasem. Ale pasowało to do niego i jego samotniczego trybu Ŝycia.

Dlaczego był taki cierpliwy? Dlaczego nie naciskał? Czy on

teŜ to czuł? Czy rozumiał doniosłość tego…

Pochylił głowę. Nie poruszyłam się. Ledwo oddychałam.

Pomimo wszystkich moich obaw chciałam tego. Pragnęłam tego.

Choć nadal z tym walczyłam.

Jego usta niemal dotknęły moich. Niemal.

Kaylo zamruczał zachęcająco. Poczułam jego ciepły oddech na

policzku. JuŜ czas.

Zapiekły mnie oczy. Pokręciłam głową, odmawiając przyjęcia

tego do wiadomości. – Nie jestem gotowa.

Usłyszałam w oddali groźne, gardłowe warczenie.

Zesztywniał. Wiedziałam, Ŝe teŜ to słyszy. Odsunął się ode mnie i

obejrzał przez ramię. Wtedy je zobaczyłam: dwanaście wilków

krąŜących po obrzeŜach polany.

Lucas ponownie spojrzał na mnie; w jego srebrnych oczach

widziałam rozczarowanie.

Więc wybierz kogoś innego. Ale nie moŜesz przejść przez to

sama.

Odwrócił się i zaczął iść w stronę wilków.

Czekaj! – zawołałam za nim.

Ale było za późno.

Pozbywał się ubrania. Szedł coraz szybciej, wreszcie ruszył

biegiem. Skoczył…

Kiedy dotknął ziemi, był wilkiem. W ułamku sekundy

zamienił się z człowieka w dzikie zwierzę. Był piękny.

Odchylił do tyłu głowę i zawył do księŜyca, zwiastuna zmian,

herolda przeznaczenia. Ten pełny udręki dźwięk sprawił, Ŝe

przeszedł mnie dreszcz. Wołał mnie. Walczyłam ze sobą, ale w

głębi serca wiedziałam… Musiałam odpowiedzieć.

Zaczęłam do niego biec…

Trudno było uwierzyć, Ŝe jeszcze dwa tygodnie temu pomysł,

Ŝe wilkołaki istnieją, wydawał mi się niedorzeczny.

A teraz ja, Kayla Madison, miałam stać się jedną z nich.

Rozdzia ł 1

Niecałe dwa tygodnie wcześniej…

Strach. Był niczym Ŝywa, mieszkająca we mnie istota.

Czasami czułam, jak krąŜy po moim ciele, usiłując wyrwać się na

wolność. Towarzyszył mi i teraz, kiedy razem z Lindsey

przedzierałyśmy się przez gęste zarośla parku narodowego.

Dochodziła północ. Na szczęście umiałam całkiem dobrze

opanować panikę, która we mnie narastała. Nie chciałam, Ŝeby

Lindsey myślała, Ŝe popełniła błąd, namawiając mnie na pracę

jako przewodniczka. Powinnam była nauczyć się od niej kilku

tricków, jak zwalczać swoje demony. Z Lindsey była naprawdę

twarda sztuka.

Rozdzia

Hawthorne Rachel - Strażnicy Nocy 1. Blask księżyca.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: