opinia_Daniel-kl.III.doc

(27 KB) Pobierz

Daniel Szymczak                                                                      Prace Małe, dn. 11.05.2011

 

OPINIA

 

Jest uczniem klasy trzeciej. Jest pogodnym i miłym, trochę zbyt dziecinnym, jak na swój wiek chłopcem. Systematycznie i punktualnie uczęszcza na zajęcia.

Uczeń spontanicznie wypowiada się na znane i bliskie tematy.                       W wypowiedziach czasami popełnia błędy gramatyczne. Nie zawsze prawidłowo rozpoznaje wszystkie litery. Problemy z analizą i syntezą sylabowo-wyrazową przekładają się na technikę czytania – Daniel czyta bardzo wolno, głoskując trudne i dłuższe wyrazy. Skupienie nad techniką czytania sprawia, że często nie rozumie treści czytanego tekstu, co skutkuje niesamodzielną pracą – przepisuje od kolegi (po przesadzeniu ściąga odwracając się do tyłu). Potrafi wyuczyć się tekstu na pamięć. Potrafi poprawnie odwzorować poznane litery, zachowując ich kształt i proporcje, najczęściej jednak pisze niestarannie – litery są zbyt wąskie. Popełnia błędy nawet podczas przepisywania tekstu.

Dodaje i odejmuje w zakresie 100 często pomaga sobie palcami. Umie uporządkować liczby rosnąco i malejąco. Aktywnie uczestniczy w zajęciach muzyczno-ruchowych. Jest bardzo sprawny fizycznie i manualnie. Wykonuje pomysłowe prace plastyczno-techniczne.

Daniel nie zawsze jest przygotowany do zajęć – unika czytania, gdyż sprawia mu ono duży problem. W odrabianiu lekcji, często pomaga mu mama lub brat, często zbytnio go wyręczając. Unikanie czytania sprawia, że chłopiec często pracuje niesamodzielnie – ściąga. Kiedy jest pilnowany rozwiązuje zadania z treścią schematycznie, tzn. jeśli jest na dodawanie to sobie radzi, jeśli nie to wynik jest błędny, gdyż uczeń dodaje tylko liczby z tekstu, nie czytając zadana.

W bieżącym roku szkolnym pojawiło się także niepokojące zachowanie, tzw. „pajacowanie”. Chęć akceptacji przez klasę, od której wyraźnie odstaje oraz osiągania sukcesów sprawia, że Daniel na zwróconą mu uwagę odpowiada bagatelizując to, co się stało lub czego nie zrobił, żeby wywołać rozbawienie. Często stosuje wtedy zdrobnienia (spieszczenia) właściwe dla języka małych dzieci.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin