14 MMPI.doc

WISKAD – pierwsza wersja MMPI (w adaptacji Choynowskiego) nie miała opracowanych polskich norm. Stosowana w Polsce była z normami amerykańskimi. W efekcie w polskich warunkach np. depresja zawsze była podwyższona.

              MMPI ma opracowane normy dla młodzieży, jednak w normalnych warunkach test ten jest stosowany u osób powyżej 18 roku życia.

              UWAGA: MMPI jest testem osobowości zaburzonej. Dla osób zdrowych – nie jest on zbytnio użyteczny, spada jego rzetelność.

Konstrukcja skal MMPI miała przebieg empiryczny. Przykładowo w skali schizofrenii:

W skali MMPI jest 566 pytań, ale tylko 350 ma charakter pytań diagnostycznych.

Wyniki surowe przeliczane są na skalę TENOWĄ  T(50;10)

SKALE KONTROLNE:

Skala L (prymitywna skala kłamstwa) – 15 pytań. Wysoki wynik – oznacza duże nasilenie mechanizmów obronnych oraz brak wglądu. Jest to jedyna ze skal zbudowana racjonalnie, a nie empirycznie.

Skala F (skala „symulacji” najrzadsze cechy) – 64 pytania – skala wychwytująca przypisywanie sobie cech niezwykłych, dziwnych, skrajnych, wchodzą w tą skalę również fundamentalne przekonania religijne. Wysoki wynik w tej skali może świadczyć o dużej ekscentryczności, lub świadome zawyżanie swoich objawów i symulację.

Skala K (skala dysymulacji) – 30 pytań. Podwyższone K oznacza, że profil będzie zaniżony. Osoba z wysokim wynikiem w skali K charakteryzuje się silnymi (dojrzałymi) mechanizmami obronnymi. Mały samokrytycyzm – akceptacja siebie. Wynik niski – oznacza łatwe przyznawanie się do wad, trudności, symulację i samokrytykę.

Do obliczania profilu MMPI – wprowadzone poprawki K – poprawki na oszukiwanie, symulowanie.

WSKAŹNIK GOUGHA:  F – K

Wskaźnik symulacji

Obliczany na danych surowych F – K

Na danych uzyskanych w USA:

F – K >= 9              oznacza symulację

F – K =< -11              oznacza dysymulację

W Polsce

F – K >= 14              symulacja

F – K =< -8              dysymulacja

W skali MMPI pierwsze trzy skale diagnostyczne to TRIADA NEUROTYCZNA1-2-3

Natomiast skale 6-7-8 to TRIADA PSYCHOTYCZNA.

POSZCZEGÓLNE SKALE MMPI

Skala 1: Hd – Hipochondria

Hipochondria to silna obawa, przekonanie, że jest się chorym, często skupiona na jednym organie, bez urojeń.

Na ogół hipochondria jest przypadłością ludzi po 50tym roku życia.

Osiowe objawy:

-          Trwałe przekonanie o chorobie

-          Brak akceptacji lekarskich orzeczeń i badań

Często występuje „obok” depresji – przy diagnozie ważna jest kolejność zaburzeń: czy pierwsza była depresja, czy hipochondria. Pierwszeństwo można ustalić na podstawie wywiadu, lub przy dokładnej analizie pytań.

Wysoki wynik w Hd to wskaźnik ograniczenia zainteresowań, niechęci do podejmowania aktywności, braku wiary we własny sukces, braku wiary w poradzenie sobie z chorobą.

Skala 2: D – Depresja

Skala jest dość niestabilna. W dużym stopniu zależy od chwilowego stanu osoby badanej, nie jest zaś wskaźnikiem cechy (depresyjności).

              Podwyższenie w skali depresji może być pierwotne lub wtórne! Była już o tym mowa w przypadku hipochondrii.

              Wysoki wynik oznacza brak pewności siebie, introwersję, zaburzenia koncentracji, uwagi, pamięci.

              Bardzo różny jest zakres tematyczny pytań. Treść pytań dotyczy następujących tematów:

Ø      Subiektywne poczucie depresji (przygnębienie, poczucie niższości)

Ø      Spowolnienie psychoruchowe

Ø      Złe samopoczucie fizyczne

Ø      Otępienie psychiczne (poczucie braku energii, zaburzenia uwagi, pamięci)

Ø      Zagłębianie się w smutnych rozmyślaniach

Skala 3:Hy – Histeria

              Niska rzetelność w dużej mierze wynika stąd, że w MMPI skala składa się z dwóch części, które korelują ze sobą ­około – 0,46. Te części to:

1. Skala objawów oczywistych: zawierająca pytania o objawy somatyczne.
2. Skala objawów subtelnych: zawierająca pytania dotyczące osobowości histerycznej i związane z funkcjonowaniem społecznym.

Podskale wyodrębnione przez Grahama:

1.      Zaprzeczanie lękom społecznym (wysokie wyniki: ekstrawersja, ufność)

2.      Potrzeba kontaktu interpersonalnego (wysokie wyniki: naiwna, ufna, unikanie konfrontacji)

3.      Zmęczenie i złe samopoczucie (wysokie wyniki: słaba koncentracja, uwagi, nuda, brak zainteresowań – bez pytań somatycznych)

4.      Skargi somatyczne

5.      Hamowanie agresji (wysokie wyniki: zaprzeczanie wrogim impulsom, przeczulenie na punkcie traktowania jej przez innych)

Skala 4:Pp – Psychopatia

              Skala ta zawiera pytania wskazujące na: osłabiony kontakt emocjonalny z otoczeniem, brak zdolności korzystania z doświadczeń, trudności z korzystaniem ze wzmocnień społecznych (tym samym słabe przyswajanie norm) i osłabienie wyższej uczuciowości.

              Psychopatia jest również związana z pozytywnymi aspektami: poszukiwaniem wrażeń, aktywnością, energią.

              Mechanizmy obronne związane ze skalą 4 to: racjonalizacja i acting out. 

              Wyniki około 60 – świadczą o nonkonformizmie i oryginalności.

              Wyniki niskie – duży konwencjonalizm, uległość normom, osoby takie są godne zaufania i odpowiedzialne.

              O prawdziwej psychopatii możemy mówić tylko wtedy gdy 4 jest jedyną podwyższoną skalą.

              Podskale:

1.      Konfliktów rodzinnych

2.      Postawa wobec autorytetów. Odrzucanie standardów, wczesne kolizje z prawem, silne przekonanie o własnej nieomylności.

3.      Niewzruszoność społeczna. Autorytaryzm, silna ekstrawersja.

4.      Alienacja

5.      Społeczna – wyobcowanie, samotność, obwinianie innych, samoobwinianie i brak rozwagi

6.      Autoalienacja – poczucie braku sensu życia, depresja, poczucie winy.

Skala 5:MF – Męskości – Kobiecości

              Wysoki wynik surowy świadczy o dużej kobiecości.

              Niski wynik przeliczony – świadczy o dobrej identyfikacji  z własną płcią.

              Wysoki wynik przeliczony – świadczy o nasileniu cech właściwych dla płci przeciwnej.

              Grupa kryterialna: mężczyźni o zainteresowaniach kobiecych. Grupa ta okazała się zbyt mało liczna dlatego też skonstruowano tą skalę częściowo racjonalnie (nie empirycznie) korzystając z innej skali mierzącej zainteresowanie męskie i kobiece.

Skala 6: Pa – Paranoja

              Grupa kryterialna stanowiły osoby ze schizofrenią paranoidalną, paranoją i stanem paranoidalnym. Była to grupa bardzo różnorodna.

              Osoby takie charakteryzuje podejrzliwość i nadwrażliwość w kontaktach międzyludzkich – jest to wspólny mianownik wszystkich schorzeń osób znajdujących się w grupie kryterialnej.

Osobowość paranoidalna – cechy charakterystyczne to: nadwrażliwość na odrzucenie, mocne przeżywanie przykrości, codzienne zdarzenia interpretuje jako przejaw wrogości świata.

Podskale:

1. Idee prześladowcze – przekonanie, że świat jest niebezpieczny, wrogi, ludzie nas krzywdzą, podejrzliwość, nieufność.
2. Przewrażliwienie – głębokie przeżywanie, osamotnienie, poczucie niezrozumienia.
3. Naiwność – opisuje siebie jako osobę wrażliwą o wysokich standardach moralnych, ufność.

Skala pierwsza i druga odnoszą się raczej do obwiniania otoczenia, skala trzecia raczej do idealizacji samego siebie.

Dominujący mechanizm obronny to PROJEKCJA

-          Wyniki 65-75: osobowość paranoidalna, nadwrażliwość, przeniesiona agresja (osoby mające coś do ukrycia, np. nieprzystosowanie seksualne)

-          Wyniki 55-65: osoba ufna, życzliwa z dobrym wglądem

-          Wyniki 34-45: nadmierna wrażliwość, brak wglądu, niska potrzeba osiągnięć.

-          Wyniki poniżej 35: mogą świadczyć o podobnych sprawach, co wyniki bardzo wysokie – ale przy większym nasileniu tłumienia.

Skala 7: Py – Psychastenia (zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne)

Skala, którą ustalono empirycznie była bardzo krótka i niespójna. Dołączono do niej więc pytania, które wysoko korelowały z pierwotnie ustaloną. Skala jest więc rzetelna, ale gubi kliniczność. Dla osób chorych jej rzetelność wynosi 0,71.

Psychastenia wiąże się z takimi cechami jak: ogromne trudności w podejmowaniu decyzji, wysokie samokaranie, nieokreślone poczucie winy, poczucie niższości, powściągliwość interpersonalna, natręctwa myślowe.

Występują również wtórne objawy fizjologiczne – powodowane przez lęk.

              Osobowość psychasteniczna – ostrożność, przeżywanie wątpliwości, tworzenie schematów, obsesyjny perfekcjonizm, pedanteria, uległość wobec norm społecznych, ale też przenoszenie swojego perfekcjonizmu na innych t wywołuje wrogość i poczucie niezrozumienia.

              Brak podskal.

Wyniki podwyższone: wskaźnik lęku, koncentracji na sobie, przeżywanie chaosu, dyskomfortu, wątpliwości, napięcia; trudności w podejmowaniu decyzji, introwersja, brak wiary w siebie, sztywność, formalizm, osoby nudne i nieśmiałe.

              Mechanizmy obronne – RACJONALIZACJA, RYTUAŁY

Wyniki niskie: dobre przystosowanie, wytrwałość, dobre funkcjonowanie.

Skala 8: Sc - Schizofrenia

Grupę kryterialną stanowiły osoby ze schizofrenią. Ponieważ istnieją różne rodzaje schizofrenii, to co łączyło te osoby to niezwykłość zachowań.

Ogólna charakterystyka schizofrenii:

Podskale:

1. a. Alienacja społeczna – poczucie krzywdy, braku miłości i wrogość do bliskich.

1. b. Alienacja emocjonalna (autoalienacja) brak chęci do życia, myśli samobójcze.

2. a. Utrata władzy ego w sferze poznawczej: strach przed szaleństwem, odczuwanie myśli jako narzuconych z zewnątrz.

2. b. Utrata władzy ego w sferze woli i intencji: poczucie, że żyją z ogromnym wysiłkiem, brak zadowolenia z życia, ucieczka w marzenia, trudności z podejmowaniem decyzji.

2. c. Utrata władzy ego w sferze kontroli: brak kontroli emocji, impulsów, huśtawka emocji.

3. Dziwne doznania sensoryczne: poczucie obcości ciała, zmienianie się wrażliwości skórnej, zmiana głosu

Wysokie wyniki skali Sc:

-          poczucie zepchnięcia na margines, braku umiejętności interpersonalnych, trudności w kontaktach, osoba skryta, unikająca i wycofująca się.

-          trudny i niezrozumiały tok myślenia

-          dziwactwa

-          łatwa dezorganizacja w sytuacji stresu

-          problemy w oddzieleniu fikcji od rzeczywistości

...