Praca pochodzi z serwisu www.e-sciagi.pl
STRATEGIA EURODYSTRYBUCJI
Strategia eurodystrybucji
obejmuje:wszystkie decyzje i działania dotyczące dostarczania eurokonsumentom towarów we właściwym miejscu i czasie na obszarze europejskim. Są to przede wszystkim:
· tworzenie i wybór odpowiednich kanałów zbytu,
· fizyczny przepływ towarów.
Strategię eurodystrybucji
charakteryzuje duża dynamika rozwoju, zmierzająca do coraz większego stopnia standaryzacji dystrybucji w Europie. Wynika to z:
· rozwoju nowych systemów eurologistycznych,
· europeizacji handlu,
· koncentracji handlu w Europie,
· przyjmowania do UE krajów Europy Środkowo-Wschodniej.
W ramach eurorynku występują zdyferencjonowane struktury dystrybucji między poszczególnymi rynkami lokalnymi i krajowymi.
Celem eurodystrybucji jest wybór optymalnych kanałów zbytu.
Formy dystrybucji możliwe do zastosowania na eurorynku:
· bezpośredni i pośredni eksport lub import,
· bezpośredni i pośredni zbyt,
· długość szczebli zbytu,
· jedna i wiele dróg zbytu,
· własne i obce organy dystrybucji,
· indywidualna i kooperacyjna droga dystrybucji.
Eurologistyka obejmuje tę działalność przedsiębiorstw, która dotyczy transferu towarów przedsiębiorstwa od miejsca produkcji do ostatecznych odbiorców w optymalnym czasie, właściwej ilości i do odpowiedniego miejsca zbytu.
Szacuje się, ze wprowadzenie Europejskiego Rynku Wewnętrznego UE oznacza spadek wydatków przedsiębiorstw związanych z formalnościami granicznymi (opracowanie formularzy związanych ze zróżnicowaniem podatków oraz przepisami weterynaryjnymi i higienicznymi) średnio o 1,5% wartości towaru; biorąc pod uwagę czas oczekiwania na granicy, koszty firm spadają o około 2% wartości towaru.
Wraz ze zniesieniem granic wewnętrznych Unii Europejskiej profitują głównie małe i średnie firmy, których średnie koszty związane z formalnościami granicznymi były z reguły dużo wyższe niż koszty wielkich koncernów.
Obserwuje się nowe tendencje zmian w systemie eurologistyki, z formy zwanej „siatką” do formy „piasty i szprychy”, które umożliwiają scentralizowane kierowanie procesami logistycznymi w wymiarze krajowym i lokalnym. Forma ta prowadzi do lepszego wykorzystania zasobów, umożliwia eurosourcing, oszczędność kosztów, optymalizacje procesów logistycznych oraz zintegrowanie łańcucha dostaw na obszarze eurorynku.
Możliwe jest wykorzystanie przewagi konkurencyjnej poprzez dostosowanie przemieszczeń w łańcuchu dostaw nie tylko produkcji, ale i eurologistyki, głównie w eurosourcingu, euroskładaniu produktów, systemach just-in-time, poprzez usługi serwisowe w ramach euromarketingu.
Wiele szczebli
Przedsiębiorstwo krajowe
Jedna
Eksporter
droga
zbytu
Importer
Zagraniczny konsument końcowy
Wiele
¯
dróg
Handel hurtowy
Zagraniczny
konsument
Zagraniczny konsument
magdal100