POŻEGNANIE KL. 6 2011
PAULINA
Dzisiaj kończy się pewien etap naszego życia. Za kilka chwil rozejdziemy się. Zabierzemy ze sobą wspomnienia dobrych i złych chwil przeżytych w murach tej szkoły. Ale zanim się rozstaniemy, powspominajmy, jak to było.
Najpierw były marzenia o szkole. Nie mogliśmy się doczekać, kiedy to nastąpi.
Wzięliśmy tornistry, worki z kapciami i ruszyliśmy do nowej szkoły. Cieszyliśmy się, że będziemy mieli wielu nowych kolegów.
BARTEK
- Radość nie trwała zbyt długo. Trzeba było wcześnie wstawać, żeby zdążyć na 8.00. Często za oknem było jeszcze ciemno, a tu mama ściągała z nas kołdrę.
NATALKA
- W szkole było coraz więcej nauki, pani kazała robić słupki i uczyć się czytać, a na to nie zawsze już mieliśmy ochotę. Wielu z nas dużo by dało, żeby cofnąć czas, znaleźć się znowu w przedszkolu i beztrosko szaleć.
- Ale niestety, nic już nie dało się zmienić i trzeba było mężnie znosić wszystko, co los nam przeznaczył. Mijały lata. Każda następna klasa była trudniejsza od poprzedniej. Coraz więcej czasu trzeba było poświęcić na naukę. Czekało się na piątek, na święta, ferie i …. oczywiście wakacje.
PRZEMEK
- Niestety wakacje od wakacji dzieli cały rok. I trzeba go było jakoś przeżyć. Przychodziły naprawdę trudne chwile: kartkówki, sprawdziany, powtórzenia.
Bywało, że przyszedł człowiek do szkoły niedouczony, ale z nadzieją, że nikt tego nie odkryje, a tu nauczyciel wyrywa go do odpowiedzi i … oczywiście „ jedynka”. Tłumaczenie, że nie miało się czasu, że bolała głowa, na nic się nie zdały.
SEBASTIAN
Nie wspomnieliśmy dotychczas o pewnej ważnej rzeczy. Szkoła podstawowa to przecież miejsce, gdzie przeżywało się swoje pierwsze miłości. W miłości bywa różnie, jedni mają powodzenie, inni nie.
Wiosną dużo trudniej nas było zatrzymać w szkole czy w domu. Tak chciało się polecieć na randkę, a tu lekcje nieodrobione, lada moment zebranie z rodzicami. Siedział człowiek nad książkami, wkuwał, co się dało, ale cały czas miał świadomość, że: „ Mijają dni, miesiące, mija rok, Prawdziwe życie mija nas o krok.”
SYLWIA
Mamy trzynaście lat. Za nami lata szkoły podstawowej, mnóstwo chwil smutnych, ale też wiele radości, śmiechu i dobrego humoru.
Najbliższa przyszłość to gimnazjum.
Za kilkanaście minut weźmiemy do ręki świadectwo ukończenia szkoły podstawowej. Na ten moment czekaliśmy długo. Niektórym łezka się zakręci w oku …
PIOTR
Drodzy nauczyciele! W dniu dzisiejszym pragniemy serdecznie podziękować Wam za Waszą pracę, za przygotowanie fundamentów do dalszego kształcenia
Nauczycielom, którzy rozbudzali w nas duszę humanistów i ciekawość życia, tym którzy ukazywali nam piękno ojczystego języka, głębię poezji i wielkość miłości do ojczyzny naszych przodków - dziękujemy
DAMIAN
Nauczycielom przyrody i historii, za to, że często wbrew naszej woli - uparcie udowadniali nam, że wiedza jest wielka, ciekawa i nieskończona – dziękujemy
PAULINAWdzięczni jesteśmy tym, którzy rozbudzili w nas miłość do sztuki, prowadząc nas przez świat plastyki i muzyki – dziękujemy
Pani od matematyki, za udostępnienie trudnej, ale jakże użytecznej wiedzy i umiejętności niezbędnych w dalszym życiu – dziękujemy
SEBASIANPragniemy też podziękować wszystkim, za sprawą których jesteśmy sprawni, silni i zdrowi – dziękujemy
Pani katechetce, która pokazywała nam właściwą drogę wiodącą do Boga – dziękujemy
Nauczycielom języka rosyjskiego i angielskiego za możliwość nauki słówek i gramatyki języków obcych, która na pewno przyda się nam w życiu. – dziękujemy
Skomplikowane tajniki obsługi komputera oraz arkana wiedzy technicznej ułatwiają funkcjonowanie we współczesnym świecie dzięki nauczycielom techniki i informatyki – dziękujemy
Pani z biblioteki, która wytrwale zachęcała nas do czytania i czuwała nad właściwym doborem naszych lektur – dziękujemy
Chcemy podziękować pani dyrektor za to, że potrafiła w tych trudnych czasach ciągle nas wspierać, pokazywać właściwą drogę – dziękujemy
Pracownikom obsługi za cierpliwość i wyrozumiałość. Postarajcie się zapomnieć o wszystkim tym, co było złe z naszej strony – dziękujemy
Wam kochani rodzice należą się szczególne słowa podziękowania. Dziękujemy za miłość i troskę, za to, że byliście z nami w chwilach radosnych i smutnych– dziękujemy
Dziękujemy za trud, starania, za cierpliwość za wyrozumiałość – a zdajemy sobie sprawę z tego, że nie byliśmy wzorową klasą.
Przepraszamy za wszystkie zmartwienia, których przysporzyliśmy i obiecujemy, że w Gimnazjum nie przyniesiemy Wam wstydu i będziemy się starać uczyć jak najlepiej
Zapewniamy, że uczynimy wszystko, by nie zawieść Waszych oczekiwań
Życzymy wszystkim dużo zdrowia, szczęścia, cierpliwości, sukcesów w pracy, spokoju ducha i uśmiechu od ucha do ucha. Byście zawsze mili byli i w pokoju zgodnie żyli. Tak wam życzą absolwenci, bo na zawsze chcą zapaść w waszej pamięci
dorotkar