Buchanan Edna - Britt Montero 02 - Nie igra się z Miami.pdf - Britt Montero - gosiadabrowska

Edna Buchanan

NIE IGRA SIĘ Z MIAMI

MIAMI IT’S MURDER

Przekład Paweł Wieczorek

Wydanie oryginalne: 1994

Wydanie polskie: 1996

Dla Marylin Lane,

wiernej przyjaciółki,

prawdziwej siostry

Bo nie ma nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani

tajnego, co by nie stało się wiadome.

(Ewangelia wg św. Łukasza: 12, 2)

Rozdział pierwszy

26 grudnia

Był mężczyzną, o jakim śni każda kobieta – w najgorszych koszmarach.

Gwałciciel grasował po mieście od pierwszych dni lata, atakował w toaletach

biurowców w centrum. Zjawiał się i znikał niczym duch, widziany jedynie przez

przerażone ofiary – jak na razie sześć.

W Miami trwało kolejne szalone lato. Śmierdziel – bandyta o szczególnie

nieprzyjemnym odorze ciała – rabował jeden bank dziennie i choć nie

odpoczywał nawet na tyle, by wziąć prysznic, policja i sfrustrowane FBI nie

były w stanie go wywęszyć. Wysoki urzędnik rady miejskiej, złapany na ulicy w

momencie gdy zaczepiał w jednoznacznym celu chłopca na godziny, który

okazał się tajnym agentem policji, próbował wyjaśnić przybyłym go aresztować

funkcjonariuszom, że bada problemy socjalne miasta. W basenie jednego z

hoteli przy plaży odkryto krążącą w oczekiwaniu na ofiarę olbrzymią piranię.

Spadł śnieg – w Miami pada nie z nieba, lecz z samolotów. Przez dach kościoła

baptystów przeleciało pół tony kokainy – wyrzuciła ją załoga cessny 310,

ścigana przez inspekcję celną. Kiedy załoga policyjnego śmigłowca podleciała

zbyt blisko skaczących na bungee młodzieńców, ci natychmiast złożyli skargę

do wydziału spraw wewnętrznych policji i Federalnego Zarządu Lotnictwa

Cywilnego.

Jest w parnym lecie Miami i jego szaleństwie coś, co dodaje mi energii. Nie

tylko miewam wtedy sny w technikolorze, ale też potrzebuję mniej snu i budzę

się bez budzika w samą porę, by zdążyć powitać niesamowity wschód słońca.

Lato przyspiesza jeszcze tempo obrotu spraw w moim zawodzie, w którym i tak

nigdy nie brakuje wydarzeń.

Prawie skończyłam artykuł o załodze śmigłowca, która dostała zakaz lotów,

kiedy nastawiona na pasmo policyjne redakcyjna radiostacja podała informację

o znalezieniu topielca na jednej z wysp między miastem a Miami Beach.

Złapałam notes i torbę, zachwycona, że mam okazję uciec z redakcji. Dyżur

tego dnia pełniła Gretchen Platt, z piekła rodem zastępczyni kierownika działu

miejskiego, która od dłuższego już czasu kręciła się wokół mojego biurka, co

nie zapowiadało nic dobrego.

– Najlepiej, jak pojadę i zobaczę, co się stało – stwierdziłam.

– Topielec, Britt? – zapytała, marszcząc swój klasyczny nosek.

Gretchen unika jak może publikowania „negatywnych” wiadomości, gdyż

ktoś mógłby poczuć się obrażony. Ktoś ważny, na przykład Izba Handlowa,

Stowarzyszenie Rozwoju Miasta albo Wydział Turystyki. Ze swą urodą, blond

włosami i strojom odpowiednim do pokazywania się w gabinetach dyrekcji

Gretchen może sprawiać – i sprawia – wrażenie kobiety sukcesu, dynamicznej

młodej kierowniczki, mającej bezpośredni kontakt z tymi, którzy rządzą

światem, prawda jest jednak taka, że nie zauważyłaby dobrego tematu, nawet

gdyby ugryzł ją w nogę. Ideałem dobrej informacji jest dla niej nadęty kawałek

promujący lokalne wydarzenie kulturalne albo jakąś miejscową organizację.

– To się wydarzyło w eleganckiej dzielnicy – zaryzykowałam. – Na wyspie

willowej. Może chodzi o kogoś ważnego, a przecież to tylko kilka minut stąd. A

nuż sprawa śmierdzi? Nie zaszkodzi sprawdzić.

– Niech będzie, ale proszę szybko wracać – odpowiedziała sceptycznie

Gretchen. – Może będę miała dla pani zlecenie.

Wcale mi się to nie podobało. Lubiłam sama przebijać się przez moje żyzne

poletka i znajdować sobie tematy na artykuły; uleganie fanaberiom i chorym

Buchanan Edna - Britt Montero 02 - Nie igra się z Miami.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: