ĆWICZEŃ SŁUCHU AWERBALNEGO:
1. wykrywanie dźwięku (jest – nie ma)
2. lokalizacja źródła dźwięku np. z komórki, z budzikiem (wskazywanie kierunku)
3. poruszanie się w stronę źródła dźwięku (z zasłoniętymi oczami)
4. identyfikacja dźwięków z przedmiotem np. bębenek
5. natężenie dźwięków – siła głosu (głośno – cicho)
6. ilość dźwięków (dużo – mało) – najpierw dziecko nie wskazuje liczby, tylko ma wiedzieć czy jest dużo czy mało
7. tempo – ta sama ilość dźwięków, ale niektóre są szybciej a inne wolniej
8. rytm – ćwiczy się ze starszymi dziećmi, jest ta sama ilość i natężenie ale różne jest tempo; uczy się dziecko tego aby mu było łatwiej odbierać i rozumieć mowę
9. czas trwania dźwięku (długo – krótko) np. flet, trąbka, akordeon, gwizdek – bo ma być ciągły dźwięk – potrzebne do rozpoznawania długich i krótkich wyrazów
10. częstotliwość (wysoko – nisko)- potrzebny przy rozpoznawaniu kto mówi, płeć, jakie jest zabarwienie wypowiedzi czy to twierdzenie czy pytanie;
11. akcent – rozróżnianie dźwięków nadawanych głośniej lub ciszej np. uderzanie kluczem o ławkę 2 razy cicho, 1 głośno, 1 cicho
12. identyfikacja dźwięków przedmiotów domowych np. pralka, telefon, suszarka, dzwonek, garnki, talerze, czajnik, sztućce, telewizor, szklanka
13. zapoznanie z sygnałami akustycznymi atmosferycznymi np. grzmot, deszcz, szum drzew, wody, grad, wiatr, łamanie gałęzi, szelest liści
14. zapoznanie z odgłosami czynności gospodarskich: grabienie, zamiatanie, szorowanie szczotką
15. zapoznanie z dźwiękami związanymi z komunikacją np. klakson, tramwaj jadący po szynach, autobus, helikopter, sygnał pociągu, szyny, kasowniki w autobusach, samolot, motor, syrena statku
16. zapoznanie z dźwiękami związanymi ze sklepem np. pieniądze, wózki
17. identyfikacja dźwięku z instrumentem
18. rozpoznawanie głosów zwierząt, korzysta się z kaset i doświadczeń dzieci. są 2 rodzaje: naturalne głosy zwierząt i ich identyfikacja oraz imitacje głosów zwierząt
19. różnicowanie głosów ludzkich np. mowa, śpiew, szept, krzyk, płacz, kichanie
ĆWICZENIA SŁUCHU WERBALNEGO
(WSZYTSKIE WCZEŚNIEJ WYMIENIONY, TYLKO NA MATERIALNE WERBALNYM)
1. wyróżnianie głosek w wyrazach – najpierw samogłosek na początku, na końcu, w środku wyrazu, potem w tej samej kolejności spółgłosek;
2. zabawa w kończenie słów – podajemy pierwszą sylabę, np. ko- i eksponujemy obrazek „korale”, dziecko dopowiada brakującą część wyrazu;
3. synteza podanych głosek w wyraz z równoczesnym wyszukiwaniem obrazka o odpowiedniej nazwie, np. k-r-a-n (utrudnienie to synteza bez pomocy obrazka);
4. zabawa – „jedzie pociąg załadowany na literę …”, podajemy głoskę, na która powinny się zaczynać wyrazy. dziecko musi podać wyraz na daną głoskę;
5. domino obrazkowo-głoskowe (lub sylabowe), wyszukiwanie ciągu obrazków tak, aby ostatnia głoska (lub sylaba) wyrazu była początkową głoską (sylabą) następnego
6. tworzenie nowego wyrazu z pierwszych głosek przedmiotów przedstawionych na obrazkach,
7. segregowanie obrazków według par głosek, np. s-sz, c-cz, d-t, w-f
8. odróżnianie mowy prawidłowej od nieprawidłowej, np. wymawiamy szereg wyrazów zaczynających się na [sz] lub [s], dziecko klaszcze, gdy usłyszy błąd, np. „safa” zamiast „szafa”.
9. układanie rymów do podanych wyrazów np. lasek – pasek, kroki – loki itp.
10. wymawianie wyrazów z np. sylabą „ta” na końcu wyrazu np. tata, lata, mata itp.
11. wyklaskiwanie słów sylabami,
12. liczenie ilości sylab w wyrazach,
13. wypowiadanie sylab zakończonych samogłoską,
14. układanie usłyszanych słów z rozsypanek sylabowych,
15. układanie usłyszanych zdań z rozsypanek wyrazowych,
16. wyodrębnianie zdań w mowie, słów w zdaniach, zgłosek w słowach:
17. powtarzanie cyfr według podanej kolejności
18. wyklaskiwanie rytmu piosenki, wierszyka;
mamawojtusia2