Metale ciężkie.pdf

(315 KB) Pobierz
BIOREMEDIACJA METALI CIĘŻKICH I INNYCH ZANIECZYSZCZEŃ Z GLEBY
BIOREMEDIACJA METALI CIĘŻKICH I
INNYCH ZANIECZYSZCZEŃ Z GLEBY
Bioremediacja – bioodzysk jest określana jako użycie biologicznych układów
w celu redukcji wielkości zanieczyszczenia powietrza, wody i gleby lub transformacji
różnego rodzaju zanieczyszczeń w formy mniej szkodliwe.
Stosowane są różne układy biologiczne: rośliny (fitoremediacja),
drobnoustroje (biohydrometalurgia). Potencjalne możliwości mikroorganizmów są
olbrzymie i dotychczas nie w pełni poznane.
Bioremediacja wybranych metali ciężkich
Metale ciężkie są bardzo ważnym elementem skorupy ziemskiej. Uważane są
za nieodnawialne bogactwa naturalne. Problem środowiskowy, jaki one stwarzają,
jest złożony. Z jednej strony mamy do czynienia ze znacznym ubytkiem rud, w skład
których one wchodzą, z drugiej zaś, występują one w coraz wyższych stężeniach w
żywych organizmach (rośliny, zwierzęta, ludzie) i środowisku, w którym bytują te
organizmy. Przyczyną rozproszenia i wzrostu toksycznego wpływu wielu metali na
organizmy żywe są głównie procesy antropogeniczne.
Ekspansywna gospodarka realizowana przez człowieka doprowadziła do
znacznego ubytku głównych zasobów naturalnych. Gdy względy technologiczne, a
przede wszystkim ekonomiczne, nie pozwalają na eksploatację ubogich rud,
wówczas niezbędne okazują się metody biotechnologiczne . Wykorzystują one
swoiste właściwości drobnoustrojów .
W wyniku wydobycia rud i dalszych procesów związanych z wykorzystaniem
wydobytego surowca powstają odpady. Zawierają one metale ciężkie. Często są one
kierowane do wód, gleb i atmosfery, a stamtąd do roślin. Rośliny są głównym odbior-
cą składników mineralnych, w tym metali ciężkich i jednocześnie głównym źródłem
tych pierwiastków w pożywieniu ludzi i zwierząt.
Istnieje pilna potrzeba stosowania takich procesów, które pozwolą na odzysk
metali ciężkich z odpadów i z ubogich rud, aby jednocześnie ograniczyć do minimum
ich negatywny wpływ na organizmy żywe.
Najczęściej stosowane są metody fizykochemiczne np.: ekstrakcja, strącanie,
wymiana jonowa, procesy membranowe i in. W niewielkim stopniu wykorzystywane
są procesy biologiczne, które wykorzystywałyby naturalne procesy warunkujące
obieg metali w przyrodzie. W przyszłości stanowić one będą tzw. “ekologicznie
czyste” technologie.
Bioodzysk (bioremediacja) jest zespołem zabiegów stymulujących
charakterystyczne, dla określonego środowiska, mikroorganizmy do usuwania
chemicznych zanieczyszczeń (w tym metali ciężkich) głównie z gleby i wód
gruntowych. W ciągu ostatnich kilkunastu lat najpopularniejsza stała się metoda
remediacji bakteryjnej.
Metoda wykorzystująca zdolność niektórych gatunków roślinnych do
akumulowania m.in. metali ciężkich w ilościach przekraczających potrzeby
pokarmowe roślin to fitoodzysk (fitoremediacja) .
Nauka o technologiach i technicznych sposobach wykorzystania
mikroorganizmów w procesach wydobycia, przetwórstwa metali oraz biologicznych
metodach ekstrakcji z roztworów i odpadów nosi nazwę biohydrometalurgii .
METALE NIEZBĘDNE I TOKSYCZNE
Spośród ponad stu pierwiastków układu okresowego występujących w
biosferze, znaczną ich część stanowią metale. Większość metali nie występuje w
stanie czystym a jedynie w rudach razem z innymi składnikami. Metale dzieli się na:
niezbędne i toksyczne, żeliwne i nieżeliwne, lekkie i ciężkie oraz wyróżnia się grupę
metali szlachetnych.
Metale ciężkie to te metale, których gęstość jest większa od 4,5 [g/cm³].
Należą one często do grupy pierwiastków śladowych. Dzieli się na cztery grupy:
- pierwiastki o bardzo wysokim stopniu potencjalnego zagrożenia dla
środowiska, do których zalicza się m.in.: Cd, Hg, Cr, Ag, Zn, Au, Sb, Sn, Tl,
- pierwiastki o wysokim stopniu potencjalnego zagrożenia dla środowiska:
Mo, Mn, Fe, Se i in.,
- pierwiastki o średnim stopniu potencjalnego zagrożenia dla środowiska: V,
Ni, Co, W i in.,
- pierwiastki o niskim stopniu potencjalnego zagrożenia dla środowiska: Zr,
Ta, La, Nb i in.
Metale, w tym metale ciężkie, w środowisku mają w przeważającej większości
naturalne pochodzenie. Wskutek naturalnych i antropogenicznych procesów
następuje ich ciągłe przemieszczanie z pierwotnego źródła do innego elementu
środowiska a tym samym ich rozproszenie. Towarzyszy temu zmiana formy, stopnia
utlenienia oraz stężenia danego pierwiastka.
Do naturalnych procesów, warunkujących zmianę miejsca występowania metali
ciężkich w środowisku, należą następujące procesy:
- magmowe i pomagmowe,
- metamorficzne (przemiany skał osadowych lub magmowych pod wpływem
wzrostu temperatury, ciśnienia i in.),
- hipergeniczne (zachodzące pod wpływem czynników hydro-, atmo- i biosfery,
np. wietrzenie skał, transport, sedymentacja itp.).
W wyniku wyżej wymienionych procesów pierwotne miejsce występowania
metali ciężkich ulega zmianie. Przemieszczają się one do atmo-, hydro-, biosfery i
gleb, a stamtąd do organizmów żywych. Najczęściej ich stężenie nie przekracza
kilkunastu [mg/kg] (ppm).
Obecność metali ciężkich w wodach warunkowana jest głównie ich
rozpuszczalnością, zależną od: domieszek i zanieczyszczeń w wodzie, pH,
potencjału utleniająco–redukującego, możliwości tworzenia rozpuszczalnych
kompleksów.
Stężenie metali ciężkich w glebach zależy od wielkości adsorpcji, na którą ma
wpływ: obecność związków humusowych i innych składników gleby, pH, potencjał
utleniająco–redukcyjny i in.
Występowanie metali w organizmach żywych jest konsekwencją występowania
ich w środowisku, w którym żyją.
Na intensywność migracji metali ciężkich w biosferze ma wpływ wiele
czynników, m.in.: geochemiczne, fizyczno-chemiczne, klimatyczne i biologiczne.
Do antropogenicznych procesów, będących źródłem metali ciężkich należą:
- wydobywanie rud metali,
- transport rudy do punktu przeróbki,
- przetwarzanie,
- eksploatacja,
- końcowe zagospodarowanie bądź utylizacja zużytych produktów.
Rozproszenie metali ciężkich i związane z tym zagrożenia dla organizmów
żywych i środowiska jest w głównej mierze efektem procesów antropogenicznych.
Powstałe odpady stałe, płynne bądź gazowe kierowane są do: wody, gleby,
atmosfery.
Główne zanieczyszczenie wód stanowią ścieki przemysłowe. Pochodzą one z:
hut, przemysłu galwanizerskiego, garbarskiego, produkcji nawozów sztucznych,
środków ochrony roślin, z zakładów farbiarskich, włókienniczych,
elektrochemicznych, motoryzacyjnych, energetycznych oraz z zakładów
produkujących baterie, akumulatory, katalizatory itp..
Obecność metali ciężkich w ściekach może być też skutkiem korozji
rurociągów, obecnością w detergentach, odprowadzanymi ściekami z myjni i garaży
samochodowych.
Tabela 1. Wybrane metale ciężkie i gałęzie przemysłu będące źródłem ich emisji do
środowiska
Metale
Gałęzie przemysłu
Cd
Galwanizernie, produkcja barwników, baterii, akumulatorów,
farb i tworzyw sztucznych, stabilizatorów polimerów, przem.
chemiczny, ochrony roślin, zakłady graficzne i drukarskie
Pb
Produkcja barwników, akumulatorów, baterii, nawozów,
motoryzacja, przem. energetyczny, ochrony roślin,
elektrochemiczny
Cr
Przemysł galwanizerski, garbarski, impregnacji drewna,
włókienniczy, produkcji barwników i tworzyw sztucznych,
zakłady drukarskie i graficzne
Cu
Przemysł metalurgiczny, farbiarski, tekstylny, produkcja
środków ochrony roślin i nawozów
103473232.001.png
Hg
Produkcja baterii, kwasu fosforowego, sody kaustycznej,
celulozowni, produkcja środków ochrony roślin i wytwarzania
rtęci metalicznej
Ni
Przemysł galwanizerski, papierniczy, rafinerie, stalownie,
fabryki nawozów sztucznych
Zn
Produkcja baterii, farb, przem. tekstylny, tworzyw sztucznych,
stabilizatorów polimerów, zakłady drukarskie i graficzne
Produktem oczyszczania ścieków są osady ściekowe, w których stężenie metali
ciężkich jest wielokrotnie wyższe niż w ściekach.
Zanieczyszczenie gleb jest wynikiem emisji pyłów pochodzących z: operacji
przemysłowych, energetyki, motoryzacji. Mogą je powodować odpady: przemysłowe,
komunalne i osady ściekowe, stosowane do nawożenia oraz środki ochrony roślin.
Metale ciężkie wchodzić mogą w reakcje chemiczne ze składnikami gleby, tworząc
jako formy słabo rozpuszczalne. Część z nich może być pobierana jest przez rośliny,
podstawowe ogniwo łańcucha pokarmowego.
W atmosferze obecność metali ciężkich warunkowana jest przede wszystkim
emisją pyłów pochodzących z przemysłu, motoryzacji i energetyki. Obecność metali
w atmosferze ulega szybkiej migracji i zmianom. Pyły opadają i kumulują się w glebie
i wodzie, wchodzą w reakcje ze składnikami gleb, wód.
Niektóre metale ciężkie należące do grupy pierwiastków śladowych, występując
w środowisku w swym naturalnym stężeniu , spełniają pozytywne działanie. Określa
się je mianem mikroelementu. Katalizują one wiele reakcji biochemicznych,
zachodzących w organizmach.
Wpływ metali na procesy biochemiczne organizmów jest różnorodny i
specyficzny. Uczestniczą w tworzeniu: krwinek czerwonych, hormonów, witamin,
procesów oddychania, utleniania i redukcji, fotosyntezy czy tworzenia pigmentów.
W zależności od własności chemicznych oraz miejsca w układzie okresowym,
niektóre metale ciężkie spełniają ważną rolę w przemianie materii, wchodzą w skład
układu kostnego i tkanek organizmów żywych, biorą udział podczas funkcjonowania
systemów nerwowych.
103473232.002.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin