lekcjonarz1.pdf

(1085 KB) Pobierz
LEKCJONARZ MSZALNY
TOM I
OKRES ADWENTU
OKRES NARODZENIA PAŃSKIEGO
PALLOTTINUM 1972
POZNAŃ-WARSZAWA
816691861.001.png
PRYMAS POLSKI
PRZEWODNICZĄCY KONFERENCJI
EPISKOPATU POLSKI
Nr 3298/72/P.
DEKRET
Mając na uwadze postanowienie świętej Kongregacji Pro
Culto Divino z dnia 8. VI. 1972 r. (Prot. N. 767/72), Konferen-
cja Episkopatu Polski zezwala na drukowanie księgi liturgicznej
pt. Lekcjonarz Mszalny, tom I. Okres adwentu, Okres Narodzenia Pań-
skiego Wydawnictwu P ALLOTTINUM w Poznaniu-Warszawie.
Wszelkie prawa przedruku zastrzeżone są Konferencji Epi-
skopatu Polski.
Warszawa, dnia 23 października 1972 roku.
† S TEFAN Kard. W YSZYŃSKI
Przewodniczący Konferencji
Episkopatu Polski
Prymas Polski
816691861.002.png
ŚWIĘTA KONGREGACJA KULTU BOŻEGO
Prot. N. 1758/70
DEKRET
Po zatwierdzeniu porządku czytań mszalnych przez Papieża
Pawła VI w konstytucji Apostolskiej Missale Romanum , wydanej
dnia 3 kwietnia 1969, Święta Kongregacja Kultu Bożego, która
poprzednio dnia 25 maja 1969 ogłosiła wykaz czytań biblijnych,
poleciła przygotować Lekcjonarz, zawierający pełny tekst wszyst-
kich czytań w języku łacińskim.
Obecne wydanie łacińskie Lekcjonarza Mszału Rzymskiego
ta Święta Kongregacja ogłasza i uznaje za wzorcowe.
Bez względu na wszelkie przeciwne zarządzenia.
W siedzibie Świętej Kongregacji Kultu Bożego, dnia 30
września 1970, w święto św. Hieronima.
Benno Kard. G UT
Prefekt
A. Bugnini
Sekretarz
816691861.003.png
LEKCJONASZ MSZALNY
WPROWADZIENIE
Rozdział I
OGÓLNY UKŁAD LEKCJONARZA MASZALNEGO
1. ZASADY OGÓLNE
Powszechny Sobór Watykański II niejednokrotnie wskazywał umi-
łowanie Pisma świętego, z jakim Kościół stara się czerpać z świętych tek-
stów głębsze poznanie prawdy i obfitszy pokarm dla swego życia, jako
źródło wewnętrznego odnowienia ludu Bożego. Dlatego też postanowił,
aby przy rewizji tekstów liturgicznych przywrócić dłuższe, bardziej
urozmaicone i lepiej dobrane czytania Pisma świętego1. Co do Mszy
świętej zaś nakazał dobitniej: Aby obficiej zastawić dla wiernych stół
słowa Bożego, należy szerzej otworzyć skarbiec biblijny, tak aby w ustalo-
nym przeciągu lat odczytać ważniejszą część Pisma świętego2.
Nic dziwnego, że Sobór Powszechny określił tego rodzaju zasady.
Albowiem w czytaniach z Pisma świętego, które podaje się w liturgii sło-
wa i wyjaśnia przy pomocy homilii, Bóg przemawia do swego ludu, ob-
jawia mu tajemnicę odkupienia i zbawienia, i podaje mu pokarm duchowy,
a sam Chrystus przez swoje słowo jest obecny pośród wiernych3. Dlatego
też we Mszy świętej Kościół nie przestaje brać i podawać wiernym chleba
żywota tak ze stołu słowa Bożego, jak i Ciała Chrystusowego4.
1. Powyższe zalecenia Soboru obecnie wchodzą w życie dzięki ni-
niejszemu Lekcjonarzowi, przygotowanemu przez Radę do Wykonania
Konstytucji o świętej Liturgii. Zawiera on teksty przeznaczone na nie-
dziele i święta, na dni powszednie całego roku, a także na obchody ku czci
Świętych oraz na inne szczególne okoliczności.
2. Podstawą takiego układu tekstów było dążenie, aby w niedziele i
święta, w które lud chrześcijański powinien uczestniczyć w sprawowaniu
Eucharystii, czytać urywki o większym znaczeniu, dzięki czemu wierni
1 Konstytucja o Liturgii, Sacrosanctum Concilium , nr 35.
2 Tamże, nr 51.
3 Ogólne wprowadzenie do Mszału Rzymskiego, nr 33.
4 Konstytucja o Objawieniu Bożym, Dei verbum , nr 21.
będą mogli usłyszeć w odpowiednim przeciągu czasu ważniejsze części
objawionego słowa Bożego. Drugi zestaw tekstów Pisma świętego, stano-
wiący jakby dopełnienie poprzedniego, przeznaczony jest na dni powsze-
dnie. Jednakże te części lekcjonarza są od siebie niezależne; dlatego cykl
lekcjonarza niedzielno-świątecznego biegnie niezależnie od lekcjonarza na
dni powszednie.
Cykl zaś czytań na obchody Świętych oraz na Msze obrzędowe lub
na Msze w różnych okolicznościach kieruje się własnymi prawami.
2. UKŁAD LEKCJONARZA NA NIEDZIELE I ŚWIĘTA
3. Cechy charakterystyczne lekcjonarza na niedziele i święta są
następujące:
a) Każda Msza zawiera 3 czytania : pierwsze ze Starego Testa-
mentu, drugie z Apostoła (tj. albo z Listów, albo z Apokalipsy, zależnie od
okresu roku), trzecia z Ewangelii. Dzięki temu uwidocznia się najlepiej
jedność obydwu Testamentów i dziejów zbawienia, których ośrodkiem jest
Chrystus wspominany w Jego milterium paschalnym. Powinno to stanowić
jeden z głównych przedmiotów katechezy. Zresztą układ ten odpowiada
dawnej tradycji, zachowywanej długo także na Zachodzie.
b) Różnorodność i obfitość czytań z Pisma świętego w niedziele
i święta osiąga się także przez to, że na te dni podaje się cykl trzyletni tak,
żeby te same teksty czytać raz na 3 lata.
Poszczególne lata oznacza się literami A, B, C. Ustalenia zaś, który
rok ma być A, B lub C, dokonuje się następująco. Literą C oznacza się rok,
którego liczba jest podzielna przez 3, przyjmując za początek cyklu rok
pierwszy ery chrześcijańskiej. Tak rok 1 byłby rokiem A, rok 2 rokiem
B, rok 3 rokiem C, r lata 6. 9, 12 itd. znów rokiem C. I tak np. rok 1968
jest rokiem C, rok zaś następny, tzn. 1969 rokiem A, rok 1970 jest ro-
kiem B, a rok 1971 znów rokiem C, itd.
Jest jednak rzeczą oczywistą, że poszczególne cykle biegną według
układu roku liturgicznego, mianowicie od pierwszej niedzieli adwentu,
która przypada w poprzedzającym roku cywilnym.
c) Układ czytań na niedziele i święta kieruje się dwiema zasada-
mi: zgodności tematycznej oraz czytania półciągłego . Jedną lub drugą za-
sadę stosuje się zależnie od różnych okresów roku i cech szczególnych
danego okresu liturgicznego.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin