Robert Charroux - Dziedzictwo bogów.pdf - Robert Charroux - morefaya2006

Robert Charroux

DZIEDZICTWO BOGÓW

Tytuł oryginału: Le livre des secrets trahis

Przekład na podstawie: Legacy ofthe gods , Berkley 1974

ISBN: 83-85884-06-8

Spis treści:

Rozdział 1: Apokryfy i historie fantastyczne

Raj leży na północnym zachodzie

Skarb Adama

Kim oni byli?

List od Jezusa

Skarb świątyni

Rozdział 2: Inny Świat Świętego Graala

Misja Hiperborejczyków

Legendarny Graal

Inny Świat Graala

Floryda czy Hiperborea

Zew Ameryki

Teoria wszechświatów równoległych

Próby

Rozdział 3: Zamek Władcy Świata

Najinteligentniejszy ze wszystkich królów

Fryderyk studiował kabałę, alchemię i proroctwa Merlina

Pactio Secreta

Skarbnik siedmiu plakiet

Pod znakiem nieskończoności

Ośmioboczny zamek

Michał Szkot, wytwórca złota

Zagadkowa inskrypcja

Złote Słońce i Czarne Słońce

Rozdział 4: Grupa Thule

Tajemnicza Hiperborea

Raj leży na zachodzie

Ogród Hesperyd

Zawsze Wenus

Zniekształcona tajemnica

Hanussen

Sto kochanek w trzy miesiące

Spotkanie z Hitlerem

Próba obalenia Hitlera

Ordensburgi

Rytuał krwi

Thule i Agartha

Rozdział 5: Widzenie Ezechiela

Niebiański pojazd ląduje

Cherubini i helikoptery

Latające koła

Luka w czasie

Promyk kabały

Tajemnica Księgi Enocha

Rozdział 6: Kabała

Niebiański rydwan

Twarzą w twarz z Bogiem

Władca Tajemnicy

Problemy z tłumaczeniem

Zaślubiny z nimfą

Rozdział 7: Magiczna Księga Szkota Czarodzieja

Wiedza tajemna

Biedny mnich Amon

Magiczna Księga Szkota Czarodzieja

Działanie we wszechświecie stworzonym/niestworzonym

Odkrywanie świata równoległego

To, Co Poza – demony i spirytualiści

Tajemnica feniksa

Czarna magia

Chodzenie po wodzie

Sporządzanie magicznej statuetki

Magiczne kurtyzany

Rozdział 8: Czarodzieje i matematycy

Wtajemniczone kobiety

Sabat biedaków

Szatan nadaje ton

Bose stopy i zdzierane sukienki

Piętnaście przewin karanych przez pogrzebanie żywcem

Duch Święty Francoise Bos

Wyimaginowane sabaty

Kult dżdżownicy

Honni soit qui mai y pense

Nierządnice Złotej Jutrzenki

Czarodziej i akt płciowy

Rozdział 9: Siódma Pieczęć Apokalipsy

Codzienna ofiara

Akt heroizmu

Czy Stany Zjednoczone powinny być zniszczone?

Tylko jedno życie

Pustynia rozszerza się

Niewidzialni żołnierze z fortecy Vanves

Rozdział 10: Tajemna Niewiadoma

Błąd okultystów

Skarb Templariuszy

Sethon – wytwórca złota

Tajemnica Różokrzyżowców

Czysta Woda – Śmierć

Magiczna godzina

Eleusis – Alezja

Legenda o świętej Enimii

Tworzenie za pośrednictwem myśli

Magiczne słowo

Wszystko posiada masę

Podróż w czasie

Bez dowodu empirycznego

Kosmiczne odosobnienie

Za i przeciw podróży międzygwiezdnych

Świetlisty pojazd

Kontakty z mieszkańcami innych planet

Wiadomość z Proximy Centauri?

Mówią Baavczycy

Obca nauka

Baavi

Tajemnica Yeti

Baza w Baalbe

Z Marsa na Ziemię

Tajemnica antygrawitacji

Yaidorgi

Rozdział 1

Apokryfy i historie fantastyczne

Istnieją pewne apokryfy i inne starożytne pisma, które dotyczą tytułowego zagadnienia. Zawie-

rają one szczegóły mogące dostarczyć w tym względzie cennych wskazówek, nawet jeśli same są

po części legendarne.

Raj leży na północnym zachodzie

W apokryficznym dziele „Walka Adama i Ewy” przetłumaczonym z języka etiopskiego, autor

stwierdza, że potomkowie Adama podzielili się na dwa szczepy: Kainitów i Setytów. Pierwsi z nich

– potomkowie Kaina, oddali się Szatanowi, uciechom cielesnym i rozpuście. Zamieszkiwali oni

żyzną ziemię daleko od Edenu. Setyci zaś, potomkowie Seta, pozostali wierni Prawu. Mieszkali w

górach nieopodal Edenu, wkrótce jednak zaczęli łączyć się z dziećmi Kaina, „plamili się

nieczystością tamtych i płodzili z nimi potomstwo, które nazywano garini, czyli giganci – bo nie

miało sobie równych ze względu na siłę i niewyobrażalną wielkość”.

Historia ta nie mówi nic o geograficznym położeniu Edenu, ale starożytne dzieła – „Hymn do

Prawdziwego Raju” Świętego Efrema [1] i „Topografia Chrześcijańska” Kosmasa Indikopleustesa [2]

umiejscawiają go u zachodniej krawędzi najwyższej góry świata.

Starożytni sądzili na ogół, że Ziemia jest płaska, niektórzy – iż jest kolista, jeszcze inni – że

prostokątna, otoczona wysokimi, łukowato wygiętymi ścianami, które tworzą sklepienie niebieskie.

W kosmografii Kosmasa, niedaleko bieguna północnego znajdowała się wysoka góra, wokół

której obracały się Słońce, Księżyc i gwiazdy. Zaćmienia i fazy księżyca następowały, gdy góra

znalazła się między danym ciałem niebieskim a Ziemią.

Według tradycji ta właśnie wysoka góra, do której Enoch posłany został ze swoją misją, jest

ziemskim rajem, czyli Edenem, a znajduje się ona w pobliżu bieguna północnego, „pomiędzy

północą i zachodem”, co zgadzałoby się z przypuszczalnym umiejscowieniem ziem Thule [3] i

Hiperborei [4] . (Nawet wśród Chińczyków biegun północny uważany jest za centrum wiedzy.

Pekiński Pałac Wielkiego Światła zbudowano pod znakiem gwiazd północnych i Wielkiej

Niedźwiedzicy.)

Powiada się także, że „Pan litościwy i miłosierny, który w swej nieskończonej mądrości rządzi

wszystkimi rzeczami, zechciał, by Adam – gdy został już wypędzony z Ogrodu – zamieszkał na

zachód od niego, gdyż ziemie tam są rozległe”.

_____________________________________________

1. Efrem Syryjczyk, 306-373, jeden z Ojców Kościoła, autor szeregu pism. [przyp. tłum.]

2. Kosmas Indikopleustes („podróżnik po Indiach”), był kupcem z Aleksandrii, który przemierzył Arabię i Afrykę

Wschodnią, a zostawszy mnichem napisał Topografię Chrześcijańską, w której próbował uzgodnić swoją wiedzę

geograficzną z Pismem Świętym. [przyp. tłum.]

3. Thule – niezidentyfikowana wyspa na północ od Brytanii, odkryta przez żeglarza i geografa greckiego z IV wieku

p.n.e., Pyteasza z Marsylii; nazwa zawiera prawdopodobnie germański rdzeń thul – „ kraj wysoki”, spotykany i dziś w

skandynawskim nazewnictwie geograficznym. Ultima Thule – łac, w Georgikach Wergiliusza kraniec świata, wyspa

położona na północnym krańcu świata. [przyp. red.]

4. Hiperboreje – Hiperborejowie, Hiperborejczycy (mit. gr.), mityczni mieszkańcy dalekiej Północy, gdzie słońce

wschodzi i zachodzi tylko raz na rok, czcigodny ród wyznawców Apollina (który odwiedza ich na ziemi), żyjący w

szczęściu i spokoju. Nazwa różnie wyjaśniana: „mieszkający poza Boreaszem (bogiem wiatru północnego)”, „poza

górami”. [przyp. red.]

Robert Charroux - Dziedzictwo bogów.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: