Aleksander Sowa Zla milość.pdf

Aleksander Sowa

ZŁA MIŁOŚĆ

Projekt okładki: Aleksander Sowa

Fot. www.sxc.hu

ISBN 978-83-62480-88-3

Wydawca: Wydawnictwo internetowe e -bookowo

www.e-bookowo.pl

Kontakt: wydawnictwo@e-bookowo.pl

Wszelkie prawa zastrzeżone.

Kopiowanie, rozpowszechnianie części lub całości

bez zgody wydawcy zabronione

Wydanie I 2010

A l e k s a n d e r S o w a : Zła miłość

Dzień dobry. Jestem Ania. Mam już prawie sześć lat i nie

różnię się niczym od innych dziewczynek z mojego przedszko-

la. Prawie, bo opowiem dzisiaj pewną historię. O miłości.

Wiem, możesz pomyśleć, że przecież jestem tylko małą

dziewczynką, która nie może nic o tym wiedzieć. Tym bardziej

o pięknie, przeznaczeniu, grzechach czy samotności.

Tak, prawdopodobnie masz rację. Sześciolatki z warkoczy-

kiem jasnych włosów spiętych w mysi ogonek zwykle wiedzą

znacznie więcej o ubrankach dla lalek niż o takich sprawach.

Zgoda. Ale to nie znaczy, że tak jest i tym razem. Zresztą, my-

ślę, że ty też niewiele o tym wiesz, chociaż jesteś dorosłym.

I wątpię, abym się myliła. A już pewno nie wiesz nic o tym, co

tu za chwilę przeczytasz.

Tym bardziej, że jest to prawdziwa historia, o złej miłości.

~ 4 ~

A l e k s a n d e r S o w a : Zła miłość

II.

Ach, tatku, kiedy dorosnę zostanę pisarką. Tak postanowi-

łam. Ludzie przecież zostają rożnymi ludźmi. To znaczy, ludź-

mi są takimi samymi, tylko to, co robią jest różne.

– Ale czasem jest to inne zajęcie od tego, co chcieli robić –

odparł.

– Wiem. Ale bywa i tak, że jest to dokładnie to samo, co so-

bie wymarzyli – prawda, tatusiu?

– Uhm.

– Mamusia mówi, że chciała zostać maszynistką. W pociągu

oczywiście. Zamierzała prowadzić wielkie lokomotywy. Pewnie

takie jak tamta.

– Która?

– Tamta – wyjaśniłam. – O której czytała nam kiedyś pani

w przedszkolu.

– I?

– Mama nie została kolejarką. Wiesz, nie jest nawet konduk-

torką – dodałam. – Pisze za to na maszynie. Szyje też czasem

ubranka dla moich lalek.

– Widziałem, że uszyła spodenki w kratę na szelkach – od-

parł.

– To dla mojej Malwinki – wyjaśniłam szybko. Bardzo lubię,

kiedy mama szyje. Możemy wtedy rozmawiać. Szyjąc, mamusia

powiedziała kiedyś:

– Choć nie jeżdżę w lokomotywach i tak jestem szczęśliwa.

– Jak to – zapytałam. – Przecież, nie jesteś maszynistką?

~ 5 ~

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: