M.Newton - Wędrówka dusz.pdf - Dusza,wędrówka,reinkarnacja - katarzyna2258

dr Michael Newton

w ħ drówka dusz

Spójrz oczyma nie Ļ miertelnej duszy

Dlaczego znaleŅliĻmy siħ na Ziemi? DokĢd udamy siħ po Ļmierci? Co siħ z nami stanie, kiedy tam

dotrzemy? Napisano wiele ksiĢŇek na temat poprzednich wcieleı, ale bardzo niewiele o nieprzerwanej

egzystencji naszych dusz podczas oczekiwania na powtórne narodziny – do czasu ukazania siħ tej

wstrzĢsajĢcej i prowokujĢcej ksiĢŇki.

Kiedy dr Michael Newton, dyplomowany hipnoterapeuta, zaczĢł cofaę swoich pacjentów w czasie,

aby wywołaę w nich wspomnienia poprzednich wcieleı, przypadkowo dokonał odkrycia o ogromnym

znaczeniu – mianowicie, Ňe moŇliwe jest „wejrzenie" w Ļwiat ducha okiem umysłu osoby bħdĢcej w

stanie hipnozy lub nadĻwiadomoĻci oraz Ňe badani znajdujĢcy siħ w tym odmienionym stanie potrafili

powiedzieę mu, co robiła ich dusza miħdzy wcieleniami na Ziemi.

To, o czym przeczytacie w tej ksiĢŇce, zachwieje waszymi dotychczasowymi wyobraŇeniami na

temat Ļmierci. Autor w ciĢgu wielu lat zabrał do Ļwiata duchowego setki osób. Przedstawiony tutaj

szczegółowy opis 29 przykładów zawiera relacje zarówno ludzi bardzo religijnych, jak i duchowo nie

zaangaŇowanych oraz tych niezdecydowanych – wszystkich, którzy wykazali godnĢ uwagi

konsekwencjħ w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania dotyczĢce Ļwiata duchowego.

Dr Newton zdał sobie sprawħ, Ňe uzdrawiajĢcy proces odnalezienia swego miejsca w Ļwiecie

duchowym miał dla jego pacjentów o wiele wiħksze znaczenie niŇ opis ich poprzednich Ňywotów na

Ziemi. „Wħdrówka dusz" opisuje dziesiħę lat jego badaı i daje wglĢd w to, co pomaga nam zrozumieę

cel leŇĢcy ponad naszymi Ňyciowymi wyborami oraz to, jak i dlaczego nasze dusze – i dusze tych,

których kochamy – ŇyjĢ wiecznie.

„Ta znakomita, głħboko poruszajĢca ksiĢŇka odkrywa niektóre z tajemnic Ňycia w Ļwiecie

duchowym."

NAPRA Trade Journal

„Wħdrówka dusz" jest pierwszĢ prawdziwie nowĢ, metafizycznĢ pracĢ, jaka ukazała siħ na

przestrzeni ostatnich lat. KsiĢŇka ta jest podstawowĢ lekturĢ dla kaŇdego, kto pragnie dowiedzieę siħ,

co czeka go po drugiej stronie."

Dick Sutphen

„Mamy tu znakomite i trafne podejĻcie do naszego przyszłego celu, którym jest próba zrozumienia

natury egzystencji."

„Gazeta Towarzystwa Terapii i Badaı Przeszłego ņycia"

dr Winafred B. Lucas i Carole Clark, MSW

WPROWADZENIE

Czy obawiamy siħ Ļmierci? Czy zastanawiamy siħ nad tym, co siħ stanie po naszej Ļmierci? Czy

jest moŇliwe, Ňe posiadamy duszħ pochodzĢcĢ z innego wymiaru, która wróci tam po Ļmierci ciała,

czy sĢ to tylko poboŇne Ňyczenia, wywołane naszym lħkiem?

To paradoks, Ňe ludzie, w odróŇnieniu od wszystkich innych stworzeı na Ziemi, muszĢ

przezwyciħŇyę swój lħk przed ĻmierciĢ, aby prowadzię normalne Ňycie. Mimo to, nasz biologiczny

instynkt nigdy nie pozwoli nam zapomnieę o tym ostatecznym zagroŇeniu naszego istnienia. W miarħ

starzenia siħ, w naszej ĻwiadomoĻci rodzi siħ widmo Ļmierci. Nawet ludzie religijni obawiajĢ siħ

Ļmierci jako koıca osobowej egzystencji. NajwyŇsze stadium lħku przed ĻmierciĢ przywodzi na myĻl

nicoĻę, która połoŇy kres wszelkim zwiĢzkom z rodzinĢ i przyjaciółmi. Umieranie sprawia, Ňe wszystkie

nasze ziemskie cele wydajĢ siħ błahe i bez znaczenia.

Gdyby Ļmierę była koıcem wszystkiego, wówczas rzeczywiĻcie Ňycie nie miałoby sensu.

JednakŇe, jakaĻ wewnħtrzna moc pozwala ludzkim istotom wyobrazię sobie przyszłe Ňycie i poczuę

zwiĢzek z wyŇszĢ potħgĢ, a nawet z wiecznĢ duszĢ. JeĻli w istocie posiadamy duszħ, to gdzie udaje

siħ ona po Ļmierci? Czy naprawdħ poza naszym fizycznym wszechĻwiatem istnieje jakiĻ rodzaj nieba,

zamieszkanego przez inteligentne dusze? Jak ono wyglĢda? Co bħdziemy robię, gdy siħ tam udamy?

Czy istnieje najwyŇsza istota sprawujĢca pieczħ nad tym rajem? Te pytania sĢ tak stare, jak sama

ludzkoĻę, a wciĢŇ dla wiħkszoĻci z nas stanowiĢ tajemnicħ.

Prawdziwe rozwiĢzanie zagadki Ňycia po Ļmierci dla wiħkszoĻci ludzi pozostaje zamkniħte za

duchowymi drzwiami. Dzieje siħ tak dlatego, Ňe ulegliĻmy amnezji, jeĻli chodzi o toŇsamoĻę naszej

duszy, która to toŇsamoĻę, na poziomie ĻwiadomoĻci, wspomaga połĢczenie duszy i ludzkiego

umysłu. W ciĢgu ostatnich kilku lat opinia publiczna słyszała o ludziach, którzy przeŇyli stan Ļmierci

klinicznej, a wróciwszy do Ňycia, opowiadali o tym, Ňe widzieli długi tunel, jasne Ļwiatła, a nawet

doĻwiadczyli krótkich spotkaı z przyjaznymi duchami. JednakŇe Ňadna z tych relacji, opisanych w

wielu ksiĢŇkach o reinkarnacji, nigdy nie dała nam nic, prócz zaledwie wzmianki o rzeczywistej

problematyce Ňycia po Ļmierci.

KsiĢŇka ta jest dziennikiem opisujĢcym precyzyjnie Ļwiat duchowy. Przedstawia wiele

autentycznych przykładów, które ujawniajĢ dokładne szczegóły dotyczĢce tego, co dzieje siħ z nami,

kiedy koıczy siħ nasze Ňycie m Ziemi. Zabierze nas ona poza duchowy tunel do samego Ļwiata

duchowego, gdzie dowiemy siħ, co dzieje siħ z duszami, zanim ostatecznie wrócĢ na Ziemiħ w innym

wcieleniu.

Jestem z natury sceptykiem, choę pozornie ksiĢŇka ta moŇe Ļwiadczyę o czymĻ przeciwnym. Jako

psycholog i hipnoterapeuta specjalizujħ siħ w modyfikacji behawioralnej, słuŇĢcej leczeniu zaburzeı

psychicznych. Znaczna czħĻę mojej pracy zwiĢzana jest z krótkoterminowĢ terapiĢ poznawczĢ

stosowanĢ wobec moich pacjentów, która pomaga im połĢczyę myĻli z emocjami tak; aby wywołaę

zdrowe zachowanie. Wspólnie ujawniamy znaczenie, funkcjħ i konsekwencje ich przekonaı, poniewaŇ

wychodzħ z załoŇenia, Ňe Ňaden problem mentalny nie jest urojony.

W poczĢtkach mojej praktyki powstrzymywałem ludzi przed zadawaniem pytaı dotyczĢcych

poprzedniego Ňycia, poniewaŇ bytem zwolennikiem terapii tradycyjnej. Kiedy wykorzystywałem

hipnozħ oraz techniki rebirthingu (age-re-gression), aby ustalię przyczyny niepokojĢcych wspomnieı i

urazów z dzieciıstwa, uwaŇałem wszelkie próby dotarcia do poprzedniego Ňycia za niezgodne z

powszechnie przyjħtymi zasadami i praktykĢ klinicznĢ. Moje zainteresowanie reinkarnacjĢ i metafizykĢ

miało jedynie charakter czysto teoretyczny do momentu, gdy rozpoczĢłem leczenie stanów bólowych

u pewnego młodego człowieka.

Pacjent ten uskarŇał siħ na chroniczny ból prawej strony ciała, nħkajĢcy go przez całe Ňycie. JednĢ

z metod hipnoterapii, słuŇĢcĢ uĻmierzaniu bólu, jest nakierowanie pacjenta na zwiħkszenie bólu tak,

by nauczył siħ go zmniejszaę i w ten sposób osiĢgaę nad nim kontrolħ. Podczas jednej z naszych sesji

zwiĢzanych z intensyfikacjĢ bólu, człowiek ten, aby odtworzyę swoje cierpienie, wyobraził sobie, Ňe

został pchniħty noŇem. SzukajĢc Ņródeł tego obrazu, ostatecznie odkryłem, Ňe podczas I wojny

Ļwiatowej był on Ňołnierzem i zginał pchniħty bagnetem we Francji. Dziħki temu byliĻmy w stanie

całkowicie wyeliminowaę ból.

Zachħcony przez pacjentów zaczĢłem eksperymentowaę, cofajĢc niektórych z nich w czasie przed

ich ostatnie Ňycie na Ziemi. PoczĢtkowo zaleŇało mi, aby integracja obecnych potrzeb, przekonaı i

obaw stworzyła wyobraŇenie wspomnieı. Wkrótce jednak zdałem sobie sprawħ, Ňe nasze głħboko

zakorzenione wspomnienia zawierajĢ zespół przeszłych doĻwiadczeı, zbyt prawdziwych i po-

łĢczonych z sobĢ, aby moŇna je było zignorowaę. UĻwiadomiłem sobie, jak waŇny z punktu widzenia

terapii jest zwiĢzek pomiħdzy ciałem a wydarzeniami z naszych poprzednich wcieleı oraz tym, kim

jesteĻmy dzisiaj.

Nastħpnie dokonałem odkrycia o niezwykłym znaczeniu. Zorientowałem siħ, Ňe istnieje moŇliwoĻę

wejrzenia w Ļwiat dusz przy pomocy oczu umysłu hipnotyzowanej osoby, która moŇe zdawaę relacjħ z

Ňycia pomiħdzy kolejnymi wcieleniami na Ziemi.

Tym, co otworzyło mi drzwi do Ļwiata dusz, był przypadek kobiety w Ļrednim wieku, bħdĢcej

niezwykle wraŇliwym medium hipnotycznym. Opowiadała mi o poczuciu samotnoĻci i odosobnienia

bħdĢc na tym delikatnym etapie, kiedy pacjent koıczy opisywanie swojego ostatniego Ň^cia. Ta

niezwykła indywidualnoĻę prawie samodzielnie wkroczyła na najwyŇszy poziom ĻwiadomoĻci. Nie

zdajĢc sobie sprawy z tego, Ňe w istocie podałem nadzwyczaj krótkĢ komendħ do tego działania,

zasugerowałem jej, aby znalazła przyczynħ swej obecnej samotnoĻci. W tym momencie mimowolnie

uŇyłem jednego ze słów inicjujĢcych duchowe przywołanie. Zapytałem równieŇ, czy miała szczególnie

bliskĢ grupħ przyjaciół, za którymi tħskni.

Wówczas moja pacjentka zaczħła nagle płakaę. Kiedy poprosiłem jĢ, Ňeby powiedziała, co siħ

stało, wyrzuciła z siebie: „Tħskniħ za niektórymi przyjaciółmi z mojej grupy i dlatego jestem tak

samotna na Ziemi." Byłem zakłopotany i zapytałem, gdzie dokładnie znajdowała siħ ta grupa

przyjaciół. „Tutaj, w moim wiecznym domu", odpowiedziała po prostu, ,4 w tej chwili patrzħ na nich

wszystkich!"

Zakoıczyłem sesjħ z tĢ pacjentkĢ i przesłuchujĢc jej nagranie zauwaŇyłem, Ňe znalezienie Ļwiata

duchowego wymagało poszerzenia regresji z poprzedniego Ňycia. Istnieje wiele ksiĢŇek dotyczĢcych

poprzednich Ňywotów, ale Ňadna, z którĢ siħ zetknĢłem, nie mówi o naszym Ňyciu w postaci dusz lub

teŇ o tym, jak właĻciwie podejĻę do duchowych wspomnieı ludzi. Postanowiłem sam przeprowadzię

badania i dziħki praktyce rozwinĢłem umiejħtnoĻę wkraczania do Ļwiata duchowego poprzez moich

pacjentów. Zrozumiałem równieŇ, Ňe odnalezienie swojego miejsca w Ļwiecie duchowym było dla nich

znacznie waŇniejsze niŇ opis ich poprzednich ziemskich wcieleı.

W jaki sposób dotrzeę do duszy poprzez hipnozħ? Przedstawmy obrazowo umysł jako trzy

koncentryczne okrħgi, z których kaŇdy jest mniejszy niŇ poprzedni i zawiera siħ w nim, a wszystkie

oddzielone sĢ od siebie jedynie warstwĢ połĢczonej ĻwiadomoĻci umysłu. PierwszĢ, zewnħtrznĢ

powłokĢ jest Ļwiadomy umysł, bħdĢcy Ņródłem naszego krytycznego, analitycznego rozumowania.

DrugĢ stanowi podĻwiadomoĻę, gdzie pierwotnie podlegamy hipnozie, aby wniknĢę w obszar

wspomnieı tego wszystkiego, co zdarzyło siħ nam w tym Ňyciu i w poprzednich. Trzecia, stanowiĢca

jĢdro duszy, jest tym, co nazywamy obecnie nadĻwiadomym umysłem. Ten poziom przedstawia naj-

wyŇsze centrum jaŅni, gdzie jesteĻmy wyrazem wyŇszej mocy.

NadĻwiadomoĻę przechowuje naszĢ prawdziwĢ toŇsamoĻę, zasilanĢ podĻwiadomoĻciĢ, która

zawiera wspomnienia wielu przemienionych ego, nabytych przez nas w naszych poprzednich ludzkich

ciałach. NadĻwiadomoĻę moŇe nie byę w istocie poziomem, lecz samĢ duszĢ. NadĻwiadomy umysł

reprezentuje nasz wyŇszy oĻrodek mĢdroĻci i umiejħtnoĻci widzenia rzeczy we właĻciwej

perspektywie, a wszelkie informacje o Ňyciu po Ļmierci pochodzĢ z tego Ņródła inteligentnej energii.

Na ile uzasadnione jest wykorzystywanie hipnozy do odkrywania prawdy? Ludzie poddani hipnozie

nie ĻniĢ ani nie majĢ halucynacji. Nie Ļnimy w porzĢdku chronologicznym ani teŇ nie ulegamy

halucynacji bħdĢc w stanie kontrolowanego transu. Kiedy pacjenci sĢ w transie, ich fale mózgowe

zaczynajĢ działaę wolniej niŇ w stanie pobudzenia Beta i w dalszym ciĢgu Tmienia-jĢ wibracje,

przechodzĢc przez stan medytacyjny Alfa aŇ do róŇnych poziomów w obszarze Theta. Theta to

hipnoza, a nie sen. Kiedy Ļpimy, dochodzimy do ostatniego stanu Delta, w którym sygnały z mózgu

przechodzĢ da podĻwiadomoĻci i znajdujĢ ujĻcie poprzez nasze sny. Natomiast w stanie Theta umysł

nie jest nieĻwiadomy, a zatem moŇemy otrzymywaę, jak równieŇ wysyłaę, sygnały, a wszystkie kanały

pamiħci sĢ otwarte.

Swego czasu ludzie bħdĢcy pod wpływem hipnozy opisywali obrazy, które widzĢ oraz rozmowy,

które słyszĢ w swoich nieĻwiadomych umysłach, jako obserwacje w znaczeniu dosłownym.

OdpowiadajĢc na pytania, pacjenci nie mogĢ kłamaę, ale mogĢ błħdnie interpretowaę coĻ, co widzĢ w

swoim nieĻwiadomym umyĻle, tak, jak to czynimy, bħdĢc w stanie ĻwiadomoĻci. Pod wpływem

hipnozy ludzie majĢ trudnoĻci z ustosunkowaniem siħ do czegokolwiek, co według nich nie jest

prawdĢ.

Niektóre z osób krytykujĢcych hipnozħ sĢdzĢ, iŇ osoba bħdĢca w transie jest w stanie stworzyę

wspomnienia i przejawię nieobiektywne reakcje po to, aby potwierdzię jakĢĻ teoretycznĢ tezħ,

zasugerowanĢ przez hipnotyzera. UwaŇam tħ generalizacjħ za fałszywĢ danĢ. W mojej pracy traktujħ

kaŇdy przypadek w taki sposób, jakbym słyszał informacje po raz pierwszy. JeĻli którejĻ z badanych

osób udałoby siħ pokonaę działanie hipnozy i stworzyę rozmyĻlnie wyobraŇony albo luŅno zwiĢzany z

ustalonymi koncepcjami na temat Ňycia po Ļmierci obraz Ļwiata duchowego, wówczas szybko takie

opisy ujawniłyby swĢ sprzecznoĻę z relacjami innych badanych przeze mnie osób. Podczas mojej

pracy wkrótce poznałem wartoĻę precyzyjnych krzyŇowych pytaı i nie znalazłem Ňadnego dowodu na

to, by ktokolwiek zmyĻlił swoje duchowe doĻwiadczenia, aby mnie zadowolię. Przeciwnie, osoby

poddane przeze mnie hipnozie nie wahały siħ korygowaę mojej błħdnej interpretacji ich stwierdzeı.

Wraz z powiħkszaniem siħ mojej dokumentacji pacjentów, metodĢ prób i błħdów odkryłem, Ňe

pytania dotyczĢce Ļwiata duchowego naleŇy zadawaę w odpowiedniej kolejnoĻci. Osoby w stanie

nadĻwiadomoĻci nie majĢ szczególnych motywacji do udzielania informacji na temat wszystkich

aspektów Ňycia duszy w Ļwiecie duchowym. Trzeba posiĢĻę odpowiedni komplet kluczy do okre-

Ļlonych drzwi. Ostatecznie udało mi siħ wypracowaę niezawodnĢ metodħ dotarcia w pamiħci do

róŇnych czħĻci Ļwiata duchowego, w czym pomogła mi wiedza o tym, które drzwi otworzyę w

odpowiednim momencie trwania seansu.

W miarħ, jak nabierałem pewnoĻci po kaŇdej sesji, coraz wiħcej osób wyczuwało, Ňe nie trzeba siħ

mnie obawiaę, jeĻli chodzi o kwestie zwiĢzane z przyszłym Ňyciem, i Ňe moŇna ze mnĢ o tym

rozmawiaę. Niektórzy z moich pacjentów, zarówno kobiety, jak i mħŇczyŅni, byli bardzo religijni,

podczas gdy inni w ogóle nie wierzyli w Ňadne duchowe aspekty. WiħkszoĻę zaĻ znajdowała siħ

gdzieĻ poĻrodku, prezentujĢc mieszaninħ osobistych poglĢdów na temat Ňycia. ZadziwiajĢcĢ rzeczĢ,

jakĢ odkryłem wraz z rozwojem moich badaı, był fakt, Ňe jeĻli dana osoba przeniosła siħ raz z

powrotem do stanu duchowego, przejawiała niezwykłĢ zgodnoĻę z innymi pacjentami w zakresie

udzielania odpowiedzi na temat Ļwiata duchowego. KaŇda z tych osób mówiĢc o swoim Ňyciu jako

duszy uŇywała nawet tych samych słów oraz opisów wizualnych wziħtych z jħzyka potocznego.

Mimo to, owa zgodnoĻę doĻwiadczeı tak wielu osób nie powstrzymała mnie przed dalszymi

próbami weryfikacji stwierdzeı moich pacjentów oraz potwierdzania szczególnych czynnoĻciowych

aktów duszy. Miħdzy relacjami w poszczególnych przypadkach istniały pewne róŇnice Jednak były

one spowodowane bardziej poziomem rozwoju duszy niŇ rozbieŇnoĻciami w sposobie widzenia Ļwiata

duchowego przez poszczególne osoby.

Badania posuwały siħ niezwykle powoli, ale w miarħ, jak rosła iloĻę rozpatrzonych przeze mnie

przypadków, uzyskałem w koıcu dostatecznie dokładny obraz Ļwiata wiecznego, w którym ŇyjĢ nasze

dusze. Odkryłem, Ňe myĻli o Ļwiecie duchowym dotyczĢ prawd uniwersalnych wĻród dusz ludzi

ŇyjĢcych na Ziemi. To właĻnie spostrzeŇenia tak wielu rozmaitych ludzi przekonały mnie, Ňe ich

twierdzenia sĢ wiarygodne. Nie jestem osobĢ religijnĢ, ale odkryłem, Ňe w miejscu, gdzie udajemy siħ

po Ļmierci, panuje ład i porzĢdek i uĻwiadomiłem sobie, Ňe istnieje wspaniale skonstruowany plan

Ňycia oraz Ňycia po Ļmierci.

ZastanawiajĢc siħ, jak najlepiej zaprezentowaę wyniki moich badaı, zdecydowałem, Ňe metoda

analizowania przykładu w najbardziej opisowy sposób pozwoli czytelnikowi ocenię odwołania siħ

pacjentów do Ňycia po Ļmierci. KaŇdy z przykładów, które wybrałem, jest bezpoĻrednim dialogiem

miħdzy mnĢ a pacjentem. Dowody potwierdzajĢce kaŇdy przykład zaczerpnĢłem z nagraı

magnetofonowych, dokonywanych podczas sesji. KsiĢŇka nie jest pracĢ o przeszłych Ňyciach moich

pacjentów, lecz raczej dokumentalnym zapisem ich doĻwiadczeı zwiĢzanych z owymi Ňyciami.

Czytelnikom, którzy mogĢ mieę trudnoĻci z postrzeganiem dusz jako obiektów niematerialnych,

historie przykładów zamieszczone w pierwszych rozdziałach wyjaĻniĢ, jak pojawiajĢ siħ dusze oraz w

jaki sposób działajĢ. Opis kaŇdego przykładu jest do pewnego stopnia skrótowy, z uwagi na ogra-

niczonĢ iloĻę miejsca oraz po to, by daę czytelnikowi uporzĢdkowany plan czynnoĻci duszy. Rozdziały

sĢ skomponowane tak, aby ukazaę prawidłowy rozwój dusz wewnĢtrz i na zewnĢtrz Ļwiata

duchowego, w połĢczeniu z innymi duchowymi informacjami.

Obraz wħdrówek dusz od momentu Ļmierci do ich nastħpnego wcielenia wyłonił siħ dla mnie z

gromadzonego od dziesiħciu lat rejestru pacjentów. PoczĢtkowo zaskoczył mnie fakt, Ňe były wĻród

nich osoby pamiħtajĢce fragmenty swego Ňycia duchowego dokładniej niŇ ostatnie wcielenia, mimo Ňe

dzieliło ich od tego wiele Ňywotów. Lecz z jakiejĻ przyczyny Ňadna z badanych przeze mnie osób nie

była w stanie przypomnieę sobie pełnej chronologii czynnoĻci duszy tak, jak przedstawiłem to w mej

ksiĢŇce. Moi pacjenci pamiħtajĢ pewne aspekty swego duchowego Ňycia doĻę dokładnie, podczas gdy

inne jedynie mgliĻcie.

W rezultacie uĻwiadomiłem sobie, Ňe nawet wykorzystujĢc te dwadzieĻcia dziewiħę przykładów,

opisanych przez mnie, nie bħdħ mógł przekazaę czytelnikowi pełnego zakresu informacji, jakie

zgromadziłem na temat Ļwiata duchowego. Dlatego teŇ moja ksiĢŇka zawiera szczegóły pochodzĢce

z wiħkszej iloĻci przypadków.

Czytelnik moŇe odnieĻę wraŇenie, Ňe w niektórych momentach moje pytania sĢ doĻę natarczywe.

Jednak w praktyce hipnozy istotne jest nakłanianie badanej osoby, by trzymała siħ tematu. JeĻli zaĻ

chodzi o sferħ duchowĢ, wymagania hipnotyzera sĢ jeszcze wyŇsze niŇ w przypadku wspomnieı z po-

przedniego Ňycia. WiħkszoĻę osób pod wpływem transu jest skłonna do dywagacji duchowego

umysłu, kiedy pojawiajĢ siħ interesujĢce sceny. Moi badani czħsto chcĢ, abym przestał mówię i

pozwolił im oderwaę siħ od relacjonowania tego, co widzĢ i po prostu cieszyę siħ swoimi przeszłymi

doĻwiadczeniami jako dusz. Staram siħ byę delikatny i nie nazbyt zasadniczy, ale moje sesje sĢ

zazwyczaj pojedyncze i trwajĢ tylko trzy godziny, a jest przecieŇ wiele kwestii, które naleŇy poruszyę.

WielkĢ nagrodħ stanowi dla mnie widok zdumienia na czyjejĻ twarzy po skoıczonej sesji. Dla tych

z nas, którzy mieli moŇliwoĻę ujrzenia swojej nieĻmiertelnoĻci, odsłania siħ nowy wymiar zrozumienia

siebie. Zanim obudzħ pacjenta, czħsto, poza sugestiĢ, wszczepiani mu odpowiednie wspomnienia.

Posiadanie Ļwiadomej wiedzy o Ňyciu duszy w Ļwiecie duchowym oraz o historii fizycznego istnienia

na planetach daje silniejsze poczucie celu oraz energiħ do Ňycia.

KoıczĢc chciałbym dodaę, Ňe to, co przeczytacie, moŇe byę szokiem w kontekĻcie

dotychczasowych wyobraŇeı na temat Ļmierci. Przedstawiony tutaj materiał moŇe byę sprzeczny z

waszymi filozoficznymi lub religijnymi koncepcjami. Niektórzy czytelnicy znajdĢ tu zapewne

potwierdzenie swoich własnych opinii. Dla innych zaĻ informacje zawarte w tej ksiĢŇce bħdĢ jawię siħ

jako subiektywne opowieĻci z gatunku science fiction. NiezaleŇnie od wszystkiego mam nadziejħ, Ňe

zastanowicie siħ czy – jeĻli to, co moi badani rnajĢ do powiedzenia o Ňyciu po Ļmierci jest prawdziwe

– ta ksiĢŇka ma jakieĻ znaczenie dla ludzkoĻci.

ĺ MIER Ę I ODEJ ĺ CIE

ROZDZIAŁ l

Przykład l

P. (pacjent) – O, mój BoŇe! Nie jestem naprawdħ martwy! To znaczy, moje ciało jest martwe –

widzħ je pod sobĢ – ale ja unoszħ siħ w powietrzu... SpoglĢdam w dół i widzħ moje ciało rozciĢgniħte

na szpitalnym łóŇku. Wszyscy wokół mnie myĻlĢ, Ňe nie Ňyjħ, ale to nieprawda. Chcħ krzyczeę: „Hej,

nie umarłem naprawdħ!" To niewiarygodne... pielħgniarki przykrywajĢ mi głowħ przeĻcieradłem...

ludzie, których znam, płaczĢ. Powinienem byę martwy, aleja wciĢŇ Ňyjħ! To dziwne, moje ciało jest

całkowicie martwe, aleja unoszħ siħ nad nim. Ja Ňyjħ!

SĢ to słowa człowieka pogrĢŇonego w głħbokiej hipnozie, opisujĢcego doĻwiadczenie Ļmierci.

Mówi krótkimi, nerwowymi zdaniami, pełnymi lħku, jako Ňe widzi on i czuje, co to znaczy byę duszĢ

dopiero co oddzielonĢ od fizycznego ciała. Ten człowiek jest moim pacjentem, leŇĢcym teraz na

wygodnym fotelu z oparciem; przed chwilĢ towarzyszyłem mu w odtwarzaniu sceny Ļmierci z

poprzedniego Ňycia. Nieco wczeĻniej, stosujĢc siħ do moich instrukcji podczas wprowadzania w trans,

cofnĢł siħ do wspomnieı z dzieciıstwa. Jego podĻwiadoma percepcja stopniowo jednoczyła siħ, w

miarħ, jak razem pracowaliĻmy nad powrotem do łona jego matki.

Nastħpnie przygotowałem go do wejĻcia w mgłħ czasu, wykorzystujĢc wizualizacjħ tarczy

ochronnej. Kiedy wykonaliĻmy ten waŇny dla stanu umysłu krok, przeniosłem mojego pacjenta przez

wyobraŇony tunel czasu do jego ostatniego Ňycia na Ziemi. Było ono krótkie, gdyŇ umarł nagle

podczas epidemii grypy w 1918 roku.

Kiedy poczĢtkowy szok wywołany wizjĢ jego samego oraz tego, jak jego dusza krĢŇyła nad ciałem,

zaczĢł powoli mijaę, mój pacjent chħtniej zaakceptował obrazy, które widział w swoim umyĻle.

PoniewaŇ niewielka Ļwiadoma, krytyczna czħĻę jego umysłu nadal funkcjonowała, zdał sobie sprawħ,

Ňe odtwarzał poprzednie doĻwiadczenie. Trwało to nieco dłuŇej niŇ u innych pacjentów, gdyŇ jest on

młodszĢ duszĢ i nie jest przyzwyczajony do cyklu narodzin, Ļmierci i ponownych narodzin w takim

stopniu, jak inne badane przeze mnie osoby.

Jednak po chwili przystosował siħ i zaczĢł odpowiadaę na moje pytania z wiħkszĢ pewnoĻciĢ.

Wkrótce zwiħkszyłem jego podĻwiadomy poziom hipnotyczny do stanu nadĻwiadomoĻci. Pacjent jest

teraz gotowy do rozmowy ze mnĢ o Ļwiecie duchowym, a ja pytam, co siħ z nim dzieje.

M.Newton - Wędrówka dusz.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: