Wigilia Zeslania Ducha Swietego - Czuwanie z piosenkami.doc

Wigilia Zesłania Ducha Świętego – Czuwanie

(11. 06. 2011 – Sędziszów Młp. Kościół Miłosierdzia Bożego)

Śpiew: Duchu Ogniu, Duchu Żarze

J 14,15-27 Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie. Nie zostawię was sierotami: Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie oglądał. Ale wy Mnie widzicie, ponieważ Ja żyję i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie. To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka.

Śpiew: Jest jedno ciało

Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? - mówili pełni zdumienia i podziwu. Jakżeż, więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? Słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże. Zdumiewali się wszyscy i nie wiedzieli, co myśleć: Co to ma znaczyć

Śpiew: Niech Twój Święty Duch

Kościół wyszedł z wieczernika w dniu Pięćdziesiątnicy, równocześnie można powiedzieć, że nigdy Go nie opuścił, czyli został przy Eucharystii. W sensie duchowym wydarzenia Zielonych Świąt nie można zaliczyć tylko do przeszłości. Kościół jest zawsze obecny w Wieczerniku i nosi go w sercu. Trwa na modlitwie, podobnie jak trwali na modlitwie apostołowie wraz z Maryją, Matką Chrystusa, oraz tymi, którzy stanowili w Jerozolimie pierwszy zalążek wspólnoty chrześcijańskiej i modląc się oczekiwali przyjścia Ducha Świętego.

Śpiew: Otwieram dla Ciebie serce swe

„Odnówcie waszą modlitwę osobistą”, mówi Maryja, Oblubienica Ducha Świętego. Nie zwraca się do tłumów, lecz do konkretnych osób, które mają imię i nazwisko. Chodzi tu o mnie i o ciebie. Ona dobrze wie, że świat może się zmienić tylko wówczas, gdy przemiana zacznie się od poszczególnych osób. Nic się nie zmieni, jeżeli będziemy czkali, aż inni się zmienią, będą lepsi, zaczną się modlić i nawracać. Jest o wiele łatwiej zmieniać i zwyciężać innych, niż samych siebie. Nasza Matka Maryja chce, by każdy osobiście zaczął się modlić, jeśli nie może zgromadzić innych i zachęcić ich do modlitwy. Modlitwa jest środkiem, który pomaga nam zmieniać samych siebie. Modlitwa dla samej modlitwy nie ma sensu, jeśli nic nie zmienia, nie pogłębia i jeśli nie zbliża nas do Boga. Dlatego Matka Boża mówi: „Módlcie się do Ducha Świętego”. Również święty Paweł w liście do Rzymian pisze: ”Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami.”

Duch modlitwy
W Tobie, Duchu Święty, miłość jest modlitwą; przyjdź i wyrażaj Twoją miłość w naszym sercu porywem modlitwy.
Przekonaj nas o konieczności modlitwy według polecenia Jezusowego danego uczniom w Ogrójcu: „Czuwajcie i módlcie się”.
Wzbudź w nas upodobanie w modlitwie i jej pragnienie tak jak wzbudzasz w nas upodobanie w miłości i jej pragnienie.
Daj nam odwagę do przerywania naszego działania i do porzucania naszych trosk, abyśmy się oddawali Temu, który jest jedynie konieczny, i w modlitwie do Niego.
Naucz nas modlić się, rozmawiać z Bogiem albo trwać blisko Niego w milczeniu.
Podtrzymuj w naszej modlitwie poryw ducha i serca, wyzwalając je od każdej innej troski i pociągając je ku Bogu.
Gdy nie możemy się modlić, pomagaj nam trwać w naszej ofierze, aby stała się ofiarą jeszcze bardziej szczerą naszej biedy, naszego ubóstwa.
Ponieważ nasza modlitwa powinna być wyrazem naszej miłości, nie pozwalaj nam zbytnio myśleć o nas samych i spraw, abyśmy modlili się za cały Kościół i świat cały.
Uczyń z naszej modlitwy zapomnienie o nas samych przez spojrzenie, którym zanurzamy się w Panu.
Przyjdź i módl się w nas, Duchu Święty, i Twoją Boską modlitwą nadaj wartość naszej nędznej modlitwie ludzkiej.

1. Przybądź Duchu Święty, spuść z niebiosów wzięty,
światła Twego strumień.
Przyjdź Ojcze ubogich, dawco darów mnogich,
przyjdź Światłości sumień
2. O najmilszy z Gości, słodka serc radości,
słodkie orzeźwienie,
W pracy tyś ochłodą, w skwarze żywą wodą,
w płaczu utulenie.
3. Światłości najświętsza, serc wierzących wnętrza,
poddaj Swej potędze!
Bez Twojego tchnienia, cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze.
4. Obmyj co nieświęte, oschłym wlej zachętę,
ulecz serca ranę!
Nagnij co jest harde, rozgrzej serca twarde,
prowadź zabłąkane.
5. Daj twoim wierzącym, w Tobie ufającym,
siedmiorakie dary!
Daj zasługę męstwa, daj wieniec zwycięstwa,
daj szczęście bez miary.

Śpiew: Duchu Święty Stworzycielu

Iz 43,1-4: Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim! Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień. Albowiem Ja jestem Pan, twój Bóg, Święty Izraela, twój Zbawca. Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję.

Jezus przyszedł nam powiedzieć, został posłany na Ziemie, aby przynieść nam dar Boga, aby dać nam swego Ducha Świętego, który nadaje naszej miłości wymiar nadprzyrodzony w tym, co w niej najgłębsze i najbardziej pierwotne. I najmniejszy akt miłości nadprzyrodzonej pozwala nam już tu, na ziemi, rozpocząć życie wieczne. Duch Święty jest Skarbem nad skarbami. Posiąść Go, to znaczy mieć już wszystko, czego człowiekowi potrzeba do szczęścia.

Już Chrystus wstąpił do nieba
I tam, skąd przyszedł, powrócił
A jako dar obiecany
Od Ojca Ducha posyła.
    I dziś o trzeciej godzinie
    Szum wichru ziemię napełnia
    Nadejście Boga zwiastując
    Modlącym się Apostołom
We wspólnej z Ojcem światłości
Zabłysnął płomień wszechmocny
By dusze uczniów Chrystusa
Napełnić słowem ognistym
    Przyjdź już Duchu Najświętszy
    I przemień serca w ołtarze.
    Niech będą Twoim mieszkaniem
    Przyozdobionym cnotami
Niech w Tobie Ojca poznamy
I Syna Jemu równego
Umocnij wiarę w nas wszystkich
Że jesteś tchnieniem Obydwóch.

Śpiew: Duchu Miłości

Człowiek ten jest bytem konkretnym, istniejącym, zarazem różnorakim i jedynym. Jest przeznaczony do tego, by być podobnym do swego Boga w sposób świadomy i dobrowolny. Jest przeznaczony nie do tego, by być przede wszystkim istotą moralną, lecz żeby być istotą religijną, i to w religii miłości. Najbardziej ze wszystkiego potrzebna jest mu jedność, ale zwłaszcza jedność miłości, osobistego zjednoczenia z Bogiem. Ta nowa osoba znajduje swe źródło i swój wewnętrzny cel bezpośrednio w łonie Trójcy Świętej, w łonie samego Ojca, przez swe osobiste więzi z Duchem Świętym i z Synem.

Zapal w nas, Panie, Ogień Twej miłości
Aby w nas trwała ponad wszelką wiedzę
Ponad języki ludzi i aniołów
Płonąc dla Ciebie.
    Miłość łagodną, czystą i cierpliwą
    Która o sobie nigdy nie pamięta
    Zło zapomina, dobrem się raduje
    Wlej w nasze serca.
Wszystko przeminie, gdy nadejdzie wieczność
Wiara się skończy, a nadzieja spełni
Miłość zostanie, by się cieszyć Tobą
W Twoim Królestwie.
    Ojcu, Synowi i Duchowi Prawdy
    Który miłości darem jest i dawcą,
    Chwała niech będzie, cześć i uwielbienie
    Teraz i zawsze. Amen.

Śpiew: Niechaj płomień Twej miłości

Jezus przez swe Wcielenie, objawiając nam i dając swe ludzkie i Boskie Serce, staje się tryskającym źródłem i wewnętrznym celem świata. Przez Niego i w Nim osoba ludzka, z powodu słabości swej natury, ma w sercu niemal nieograniczone zdolności zjednoczenia z Jego Sercem. Serce może jednak zostać rozbudzone, a nawet ukształtowane jedynie przez dar Boży, przez trojaki dar - Bożej wiary, nadziei i miłości. W ten sposób osoba ludzka zostaje bezpośrednio wprowadzona na łono Ojca przez Ducha Świętego i Jezusa.

Duch miłości
Ty w całej swej Osobie jesteś miłością, Miłością jedyną i czystą; przyjdź i przemień całe nasze życie w miłość.
Spraw, byśmy kochali na podobieństwo Boga, który nie stawia żadnych granic otwartości swego serca. Spraw to Ty, który cały jesteś jego darem.
Spraw, byśmy kochali na wzór Chrystusa, który okazał ludzkości zdumiewającą dobroć i złożył za nią ofiarę swojego życia.
Spraw, byśmy miłowali całym porywem naszej istoty, a także duchową energią, która od Ciebie pochodzi.
Spraw, byśmy kochali w sposób najbardziej szczery i bezinteresowny odrywając się całkowicie od naszych własnych ambicji.
Spraw, byśmy kochali poświęcając się darmo i chętnie zapominając o tym, co dajemy, i o tym, co cierpimy.
Spraw, byśmy kochali pomimo wszystkich zawodów i wszystkich odtrąceń, byśmy kochali aż do końca, nawet kiedy nic w zamian za to nie otrzymujemy.
Spraw, byśmy kochali z nieustającą cierpliwością, nie oburzając się na błędy i uchybienia bliźnich.
Spraw, byśmy kochali i wzrastali w miłości; ukazuj nam stopniowo to wszystko, czego żąda miłość doskonała, którą Ty w nas budzisz i utwierdzasz.
Spraw, byśmy znajdowali naszą radość w miłości a naszego szczęścia szukali w uszczęśliwianiu innych.

O Tajemniczy Płomieniu
Źródło miłości i prawdy
Pocieszycielu strapionych
Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy.
    Ożywcza roso w znużeniu,
    Ogniu wśród chłodu zwątpienia
    I jasne światło nadziei
    Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy
Niech Twoja łaska przeniknie
Umysł i serce człowiecze
Gdy z całą mocą wołamy:
Przyjdź do nas Duchu Najświętszy
    Niech będzie chwała na wieki,
    Ojcu, Synowi i Tobie
    A Ty odpowiedz wezwaniu:
    Przyjdź do nas, Duchu Najświętszy.
    Amen.

Śpiew: Przybądź Płomieniu

„Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i Duch Boży w was mieszka” (1 Kor 3,16). Wzorem zupełnego poddania się Duchowi Świętemu jest dla nas Matka Boża. Jej postawę duchową cechuje całkowita uległość i gotowość do spełniania wszystkiego czegokolwiek zażąda Bóg. „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego” (Łk 1,38). Potrzeba i nam tej gotowości na wszystko, choćby wydawało się nam, że Bóg wymaga od nas rzeczy niemożliwych „dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego” (Łk 1,37).

Duchu Święty, przez zasługi Jezusa Chrystusa prosimy, napełniaj nas swoimi cennymi darami i owocami, abyśmy dzięki nim coraz bardziej byli dziećmi Bożymi, prawdziwymi sługami Jezusa i Twoimi świątyniami w świecie spragnionym Twojej miłości i Twego działania.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Przyjdź, Duchu mądrości, zwróć wszystkie nasze dążenia ku Bogu, naszemu ostatecznemu i uszczęśliwiającemu celowi, abyśmy nigdy nie przeceniali dóbr tego świata, a zawsze pragnąc Ciebie toczyli z Twoją pomocą walkę o prawdę, sprawiedliwość i wolność dzieci Bożych.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Przyjdź, Duchu rozumu, naucz nas pojmować tajemnice wiary i zbawienia, ożywiaj naszą wiarę, nadzieję i miłość i prowadź nas darem mądrości serca do oglądania Boga w Trójcy Świętej jedynego.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Przyjdź, Duchu rady, oświeć nas swoim światłem, abyśmy odróżniali prawdę od fałszu, dobro od zła i pewnym krokiem, omijając zasadzki złego ducha, prostą drogą zmierzali do życia wiecznego w domu naszego Ojca.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Przyjdź, Duchu męstwa, wzmocnij nas, abyśmy Bogu i ludziom dochowywali wierności zawsze - w radości i smutku, w pokusie i niebezpieczeństwie, w boju i trudzie - i nigdy nie dali się oderwać od Ciebie, Dobro nasze najwyższe.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Przyjdź, Duchu umiejętności, przenikaj naszą naukę i wiedzę Twoją prawdą odwieczną, którą Syn Boży przyniósł na świat od Ojca, a której Ty nas uczysz i nam ją przypominasz, abyśmy poznawszy znikomość rzeczy doczesnych używali ich na Twoją chwałę i dla zbawienia dusz naszych i bliźnich naszych.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Przyjdź, Duchu pobożności, ogniem swej miłości rozpal w naszych duszach prawdziwą pobożność - szukanie i znajdowanie Boga i jego woli we wszystkim. Naucz nas polegać na Tobie, chętnie i uważnie słuchać Twoich natchnień i służyć Ci zawsze czystym ciałem i nieskalanym sercem w prawości umysłu naszego.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Przyjdź, Duchu bojaźni Bożej, przenikaj nas zbawienną i świętą bojaźnią, abyśmy czcząc Boży Majestat i Bożą sprawiedliwość i ufając Boskiemu miłosierdziu lękali się grzechu jako utraty Boga i całym sercem pokornie błagali o łaskę wytrwania w woli Bożej aż do końca naszego życia.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Przyjdź, Duchu Święty, przyjdź teraz, przychodź zawsze i napełniaj nas swoimi darami.
- Prosimy Cię, Duchu Święty.

Prosimy Cię, miłosierny Boże, niech oświeci umysły i serca nasze Pocieszycie!, Duch Święty, który od Ciebie pochodzi, i niechaj doprowadza nas do wszelkiej prawdy, jak to obiecał nam Syn Twój Jezus Chrystus, któryż Tobą żyje i króluje, Bóg po wszystkie wieki wieków. Amen

Śpiew: Przyjdź Duchu Święty napełnij serca swych wiernych

Duch świętości
Duchu Święty, Ty czynisz z naszej duszy i z naszego ciała swoją świątynię, mieszkanie, które Ty sam konsekrujesz i uświęcasz swoją obecnością.
Ty przemieniasz cały nasz byt w święta dziedzinę, w dziedzinę Bożą.
Uczyń nasze myśli bardziej świętymi myślami, głębiej przenikniętymi Bożą mądrością.
Uczyń nasze pragnienia bardziej świętymi; niech będą w sposób bardziej żywy zwrócone ku spotkaniu z Panem.
Uświęć nasze słowa uzgadniając je bardziej ze Słowem Boga.
Uświęć nasze gesty i czyny ożywiając je miłością, która je przemienia.
Uświęć nasze ręce i wszystkie członki naszego ciała wpajając nam szacunek dla ciała, które uczyniłeś twoim mieszkaniem na zawsze.
Uświęć nasze serce, ażeby było pochwycone przez miłość Bożą i aby wszystkie jego uczucia wznosiły się ku Tobie.
Uczyń z naszej woli siłę prowadzoną jedynie przez Boga i skierowaną ku pełnieniu jego zamiarów.
Uczyń z naszej wolności dar ofiarny, w którym cała nasza osoba oddaje się w radosnym hołdzie Panu.
Niech wszystko w nas stanie się świątynią, w której Tobie spodoba się żyć i działać.

Śpiew: Oczyść serce me / Dotknij Panie moich oczu / Przyjdź Duchu Świętości

Modlitwa końcowa. Duchu Święty, zakończ w nas dzieło rozpoczęte przez Jezusa; daj siłę i wytrwałość w modlitwie, którą czynimy w imieniu całego świata; przybliż każdemu z nas chwilę, w której dostąpimy w pełni życia wewnętrznego; udziel Swojej wielkości naszemu apostołowaniu, które pragnie objąć wszystkich ludzi i wszystkie narody, wszystkich tych, którzy są odkupieni przez krew Chrystusa i wszystkich jego spadkobierców.
Skrusz w nas nasze naturalne mniemanie o sobie i wywyższaj nas do świętej skromności, prawdziwej bojaźni Bożej, szlachetnej odwagi.
Niech jakiekolwiek przywiązanie do ziemskich spraw nie przeszkadza nam w wypełnianiu naszego powołania; niech jakakolwiek korzyść, przez tchórzostwo z naszej strony, nie niszczy sprawiedliwości; niech jakiekolwiek wyrachowanie nie ogranicza wielkości miłości do naszego małego egoizmu.
Niech wszystko będzie wielkie w nas, niech będzie zgodne z ostatnią modlitwą Syna do swego niebieskiego Ojca i temu rozlaniu łask, które Ojciec i Syn chcieli przez Ciebie, Duchu Miłości, wylać na Kościół i na jego instytucje, na każdą duszę i na każdy naród. Amen.

10 różańca (Zesłanie Ducha Świętego)

Apel Jasnogórski

Śpiew: Idźmy i głośmy