NAPĘD ELEKTRYCZNY.doc

(116 KB) Pobierz

NAPĘD ELEKTRYCZNY

N. EL. zespół połączonych ze sobą i oddziałujących ze sobą elementów wykorzystując energię elektryczną, służącą do nadawania ruchu maszynie roboczej. W najprostszych układach występuje jednokrotne przetwarzanie energii. W układach złożonych energia elektryczna nim zostanie przekazana maszynie, może być przetwarzana lub mogą być zmieniane jej parametry.

 

 

 

 

                           

UKŁAD NAPĘDOWY ZASILANY ZE ŹRRÓDŁA ENERGII CHARAKTERYZUJE SIĘ:

·         wartością mocy,

·         napięciem stałym lub przemiennym,

·         wartością napięcia (np. 380V, 220V),

·         liczbą faz,

·         wartością częstotliwości,

·         wartością rezystancji,

·         kształtem napięcia (np. sinusoidalny, prostokątny).

Napęd el. przeszedł wiele etapów rozwojowych, OBECNA KLASYFIKACJA:

·         n. el. transmisyjny – w którym jeden silnik elektryczny napędza za pośrednictwem przekładni większość maszyn roboczych zainstalowanych w danym zakładzie,

·         n. el. grupowy – w którym osobny silnik elektryczny napędza pewną grupę maszyn,

·         n. el. jednostkowy – w którym każda maszyna ma swój osobny silnik napędowy,

·         n. el. wielosilnikowy – gdzie poszczególne mechanizmy złożonej maszyny roboczej są napędzane przez osobne silniki elektryczne.

ZALETY NAPĘDÓW ELEKTRYCZNYCH:             

·         mały koszt uzyskiwania energii i proste doprowadzenie energii do silnika,

·         niezmienność parametrów pracy,

·         zwarta konstrukcja silników,

·         małe wymiary urządzeń sterujących,

·         cicha praca,

·         brak zanieczyszczeń otoczenia,

·         bezpieczeństwo pracy,

·         eksploatacja bez nadzoru i obsługi w przypadku niewielkiej liczby zabiegów konstrukcyjnych.

NAPĘDY Z SILNIKAMI SKOKOWYMI

SILNIK SKOKOWY (KROKOWY)przetwarza ciąg impulsów sterujących na ciąg obrotów kątowych. Kąt obrotu wirnika jest proporcjonalny do impulsów sterujących, a prędkość obrotowa do częstotliwości tych impulsów. Silniki skokowe wykorzystuje się głównie tam, gdzie są małe obciążenia.

PODZIAŁ SILNIKÓW SKOKOWYCH ZE WZGLĘDU NA KONSTRUKCJĘ I ZASADĘ DZIAŁANIA:

1)       silniki o wirniku biernym z momentem reluktancyjnym,

2)       silniki o wirniku czynnym, wykorzystujące moment synchroniczny wzbudzony (maszyny magnetyczne),

3)       silniki hybrydowe, wykorzystujące moment synchroniczny i moment reluktancyjny.

ZALETY SILNIKÓW SKOKOWYCH:

·         silniki pracuje z pełnym momentem w stanie spoczynku,

·         precyzyjnie pozycjonuje i powtarza ruch,

·         możliwość szybkiego rozbiegu i hamowania oraz zmiany kierunku ruchu,

·         stosunkowo niezawodne ze względu na brak szczotek, zależne tylko od żywotności łożysk,

·         łatwiejsze i tańsze w sterowaniu (w porównaniu do innych),

·         osiągają małe prędkości z ciężarem umocowanym na osi,

·         szeroki zakres prędkości obrotowych uzyskiwany dzięki temu, że prędkość jest proporcjonalna do ilości impulsów,

·         możliwość dokładnego sterowania pętli otwartej (nie jest potrzebne sprzężenie zwrotne- informacji o położeniu).

WADY SILNIKÓW SKOKOWYCH:

·         występowanie rezonansów mechanicznych,

·         trudność pracy przy dużych prędkościach,

·         małe maksymalne obroty,

·         możliwość gubienia kroków,

·         duże pobory prądu,

·         stosunkowo duża emisja ciepła.

ZASTOSOWANIE

·         bardzo szerokie zastosowanie w automatyce,

·         w urządzeniach pomiarowych (np. w zegarkach),

·         w robotach do sterowania ramion i innych części robota,

·         w drukarkach do sterowania ruchem głowy, igły i do przesuwania papieru,

·         w napędach CD i DVD do ruchu głowicy,

·         w samochodach.

PRACA:

 

Silnik krokowy nie obraca się jednostajnie, lecz skokowo. Magnesy stałe (na wirniku) są przyciągane przez uzwojenia elektromagnesów
(w stojanie), w których włączanie następuje w ustalonej kolejności. Położenie wirnika zależy od sił przyciągania jego dwóch magnesów stałych
i elektromagnesów w stojanie. Każde przełączanie napięcia do innej pary uzwojenia w stojanie wywołuje jednej krok w wirniku. Następujące po sobie sekwencje włączania i wyłączania elektromagnesów powodują pełen obrót wirnika.

Silniki krokowe sterowane przez mikroprocesory stosuje się do dokładnego ustawiania ramion manipulacyjnych robotów i w stacjach dysków

 

 

 

 

             

 

 

 

NAPĘDY PRĄDU STAŁEGO Z SILNIKAMI KOMUTATOROWYMI

Napędy te stosowane są od dawna, a dojrzałe w swej konstrukcji silniki prądu stałego, z magnesami trwałymi w stojanie, z mechaniczną komutacją prądu w uzwojeniu wirnika, są dość szeroko rozpowszechnione np. w  serwonapędach obrabiarek sterowanych numerycznie i robotach.

NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE RODZAJE SERWOMECHANIZMÓW SILNIKÓW PRĄDU STAŁEGO:

1)       komutatorowe o stałym wzbudzeniu od magnesów trwałych,

2)       szybkoobrotowe z płaskimi wirnikami i wzbudzeniem stałym,

3)       wolnoobrotowe, wysokomomentowe, stosowane w napędach bezpośrednich.

WADY

·         ograniczona trwałość szczotek w komutatorach silnika prądu stałego,

·         ograniczone wykorzystanie w środowiskach zagrożonych wybuchem,

·         występowanie dodatkowych przekładni między silnikiem elektrycznym i elementem wykonawczy.

ZALETY SILNIKÓW PRĄDU STAŁEGO  Z  BIEGUNAMI TRWAŁYMI NA PRZYKŁADZIE SILNIKA TARCZOWEGO:

·         bardzo mały moment bezwładności wirnika,

·         lepszy przebieg komutacji niż w silniku tradycyjnym,

·         prostoliniowa charakterystyka mechaniczna,

·         stały moment w całym zakresie prędkości,

·         wysoki zakres prędkości obrotowej (1-3000 obr/min),

·         możliwość uzyskania idealnie liniowej zależności SEM od prędkości,

·         małe wymiary.

WADY SILNIKA TARCZOWEGO:

·         duży koszt wytworzenia,

·         mniejsza trwałość przy większych mocach.

 

Rys. Szybkoobrotowy z płaskim wirnikiem ze wzbudzeniem stałym

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sposób funkcjonowania silnika prądu stałego

Prosty silnik prądu stałego z trwałymi magnesami. W uzwojeniu wirnika płynie prąd, wokół wirnika powstaje pole magnetyczne. Lewa strona wirnika jest odpychana przez lewy biegun trwałego magnesu w prawo, powodując obrót wirnika

Wirnik kontynuuje obrót.

Gdy wirnik osiągnie położenie pionowe, komutator zmienia kierunek płynącego przez elektromagnesy wirnika prądu, zmieniając kierunek wytworzonego pola magnetycznego. Proces powtarza się.

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin