NAPĘD ELEKTRYCZNY
N. EL. – zespół połączonych ze sobą i oddziałujących ze sobą elementów wykorzystując energię elektryczną, służącą do nadawania ruchu maszynie roboczej. W najprostszych układach występuje jednokrotne przetwarzanie energii. W układach złożonych energia elektryczna nim zostanie przekazana maszynie, może być przetwarzana lub mogą być zmieniane jej parametry.
UKŁAD NAPĘDOWY ZASILANY ZE ŹRRÓDŁA ENERGII CHARAKTERYZUJE SIĘ:
· wartością mocy,
· napięciem stałym lub przemiennym,
· wartością napięcia (np. 380V, 220V),
· liczbą faz,
· wartością częstotliwości,
· wartością rezystancji,
· kształtem napięcia (np. sinusoidalny, prostokątny).
Napęd el. przeszedł wiele etapów rozwojowych, OBECNA KLASYFIKACJA:
· n. el. transmisyjny – w którym jeden silnik elektryczny napędza za pośrednictwem przekładni większość maszyn roboczych zainstalowanych w danym zakładzie,
· n. el. grupowy – w którym osobny silnik elektryczny napędza pewną grupę maszyn,
· n. el. jednostkowy – w którym każda maszyna ma swój osobny silnik napędowy,
· n. el. wielosilnikowy – gdzie poszczególne mechanizmy złożonej maszyny roboczej są napędzane przez osobne silniki elektryczne.
ZALETY NAPĘDÓW ELEKTRYCZNYCH:
· mały koszt uzyskiwania energii i proste doprowadzenie energii do silnika,
· niezmienność parametrów pracy,
· zwarta konstrukcja silników,
· małe wymiary urządzeń sterujących,
· cicha praca,
· brak zanieczyszczeń otoczenia,
· bezpieczeństwo pracy,
· eksploatacja bez nadzoru i obsługi w przypadku niewielkiej liczby zabiegów konstrukcyjnych.
NAPĘDY Z SILNIKAMI SKOKOWYMI
SILNIK SKOKOWY (KROKOWY) – przetwarza ciąg impulsów sterujących na ciąg obrotów kątowych. Kąt obrotu wirnika jest proporcjonalny do impulsów sterujących, a prędkość obrotowa do częstotliwości tych impulsów. Silniki skokowe wykorzystuje się głównie tam, gdzie są małe obciążenia.
PODZIAŁ SILNIKÓW SKOKOWYCH ZE WZGLĘDU NA KONSTRUKCJĘ I ZASADĘ DZIAŁANIA:
1) silniki o wirniku biernym z momentem reluktancyjnym,
2) silniki o wirniku czynnym, wykorzystujące moment synchroniczny wzbudzony (maszyny magnetyczne),
3) silniki hybrydowe, wykorzystujące moment synchroniczny i moment reluktancyjny.
ZALETY SILNIKÓW SKOKOWYCH:
· silniki pracuje z pełnym momentem w stanie spoczynku,
· precyzyjnie pozycjonuje i powtarza ruch,
· możliwość szybkiego rozbiegu i hamowania oraz zmiany kierunku ruchu,
· stosunkowo niezawodne ze względu na brak szczotek, zależne tylko od żywotności łożysk,
· łatwiejsze i tańsze w sterowaniu (w porównaniu do innych),
· osiągają małe prędkości z ciężarem umocowanym na osi,
· szeroki zakres prędkości obrotowych uzyskiwany dzięki temu, że prędkość jest proporcjonalna do ilości impulsów,
· możliwość dokładnego sterowania pętli otwartej (nie jest potrzebne sprzężenie zwrotne- informacji o położeniu).
WADY SILNIKÓW SKOKOWYCH:
· występowanie rezonansów mechanicznych,
· trudność pracy przy dużych prędkościach,
· małe maksymalne obroty,
· możliwość gubienia kroków,
· duże pobory prądu,
· stosunkowo duża emisja ciepła.
ZASTOSOWANIE
· bardzo szerokie zastosowanie w automatyce,
· w urządzeniach pomiarowych (np. w zegarkach),
· w robotach do sterowania ramion i innych części robota,
· w drukarkach do sterowania ruchem głowy, igły i do przesuwania papieru,
· w napędach CD i DVD do ruchu głowicy,
· w samochodach.
PRACA:
Silnik krokowy nie obraca się jednostajnie, lecz skokowo. Magnesy stałe (na wirniku) są przyciągane przez uzwojenia elektromagnesów (w stojanie), w których włączanie następuje w ustalonej kolejności. Położenie wirnika zależy od sił przyciągania jego dwóch magnesów stałych i elektromagnesów w stojanie. Każde przełączanie napięcia do innej pary uzwojenia w stojanie wywołuje jednej krok w wirniku. Następujące po sobie sekwencje włączania i wyłączania elektromagnesów powodują pełen obrót wirnika.
Silniki krokowe sterowane przez mikroprocesory stosuje się do dokładnego ustawiania ramion manipulacyjnych robotów i w stacjach dysków
NAPĘDY PRĄDU STAŁEGO Z SILNIKAMI KOMUTATOROWYMI
Napędy te stosowane są od dawna, a dojrzałe w swej konstrukcji silniki prądu stałego, z magnesami trwałymi w stojanie, z mechaniczną komutacją prądu w uzwojeniu wirnika, są dość szeroko rozpowszechnione np. w serwonapędach obrabiarek sterowanych numerycznie i robotach.
NAJCZĘŚCIEJ STOSOWANE RODZAJE SERWOMECHANIZMÓW SILNIKÓW PRĄDU STAŁEGO:
1) komutatorowe o stałym wzbudzeniu od magnesów trwałych,
2) szybkoobrotowe z płaskimi wirnikami i wzbudzeniem stałym,
3) wolnoobrotowe, wysokomomentowe, stosowane w napędach bezpośrednich.
WADY
· ograniczona trwałość szczotek w komutatorach silnika prądu stałego,
· ograniczone wykorzystanie w środowiskach zagrożonych wybuchem,
· występowanie dodatkowych przekładni między silnikiem elektrycznym i elementem wykonawczy.
ZALETY SILNIKÓW PRĄDU STAŁEGO Z BIEGUNAMI TRWAŁYMI NA PRZYKŁADZIE SILNIKA TARCZOWEGO:
· bardzo mały moment bezwładności wirnika,
· lepszy przebieg komutacji niż w silniku tradycyjnym,
· prostoliniowa charakterystyka mechaniczna,
· stały moment w całym zakresie prędkości,
· wysoki zakres prędkości obrotowej (1-3000 obr/min),
· możliwość uzyskania idealnie liniowej zależności SEM od prędkości,
· małe wymiary.
WADY SILNIKA TARCZOWEGO:
· duży koszt wytworzenia,
· mniejsza trwałość przy większych mocach.
Rys. Szybkoobrotowy z płaskim wirnikiem ze wzbudzeniem stałym
Sposób funkcjonowania silnika prądu stałego
Prosty silnik prądu stałego z trwałymi magnesami. W uzwojeniu wirnika płynie prąd, wokół wirnika powstaje pole magnetyczne. Lewa strona wirnika jest odpychana przez lewy biegun trwałego magnesu w prawo, powodując obrót wirnika
Wirnik kontynuuje obrót.
Gdy wirnik osiągnie położenie pionowe, komutator zmienia kierunek płynącego przez elektromagnesy wirnika prądu, zmieniając kierunek wytworzonego pola magnetycznego. Proces powtarza się.
ETI_sosnowiec