1_11.pdf

(259 KB) Pobierz
1
1.11 Krótkie komentarze i question tags
1.11.1 Krótkie komentarze do zdań oznajmujących
W codziennych rozmowach zwykle reagujemy na czyjeś wypowiedzi krótkimi
komentarzami . Jeśli na przykład ktoś mówi nam:
I like rock music. Lubię muzykę rockową , a my mamy podobne upodobania, możemy
powiedzieć:
I like rock music too . Ja też lubię muzykę rockową , lub krócej:
Me too, lub: Me also , lub: So do I Ja też .
Jeśli zaś nasze upodobania są odmienne , możemy powiedzieć:
But I don’t . A ja nie , lub: Well, I don’t.
Czasami komentarz ma formę dłuższego zdania, na przykład:
John would like to go there and I would too ( lub: and so would I ). Janek chciałby
tam pójść i ja też.
Wyrazy too , also i trzywyrazowy komentarz zaczynający się od so znaczą ’ też i
odnoszą się do zdań oznajmujących .
Przyjrzyjmy się, jak budujemy komentarz z so , który chociaż wygląda jak początek zdania
pytającego , nie jest wcale pytaniem .
Wróćmy do naszego pierwszego zdania: I like rock music . W tym zdaniu użyliśmy
zwykłego czasownika like w czasie Present Simple . Aby ułożyć do tego zdania pytanie ,
posługujemy się czasownikiem do ( Do I like rock music?), stąd nasz komentarz:
So do I .
Jeśli do tego samego zdania chcemy ułożyć komentarz: Maria też , po so zamiast do
użyjemy does (bo zapytamy: Does Maria like rock music?):
So does Maria. Maria też.
Jeśli zdanie, do którego układamy komentarz jest zdaniem w czasie Present Simple
i użyliśmy w nim zwykłego czasownika , w komentarzu zaczynającym się od so
używamy do lub does (dla he , she , it ).
Aby wyrazić opinię odmienną (jak w komentarzu: But I don’t ), użyjemy don’t lub doesn’t
(dla he , she , it ), na przykład:
Wanda plays bridge but Linda doesn’t . Wanda gra w brydża, ale Linda nie.
Ułóżmy teraz komentarz z so do zdania ze zwykłym czasownikiem w czasie Past Simple :
Eva saw a UFO and so did I. Ewa widziała UFO i ja też .
Tu po so użyliśmy did , bo did buduje pytania w czasie Past Simple (pytamy: Did I see a
UFO?).
Wyraźmy teraz opinię przeciwną:
Eva saw a UFO but Joe didn’t . Ewa widziała UFO, ale Joasia nie .
Jeśli zdanie , do którego układamy komentarz jest zdaniem w czasie Past Simple
i użyliśmy w nim zwykłego czasownika, w komentarzach zaczynających się od so
używamy did , a w komentarzach wyrażających odmienną opinię (na przykład z but ),
używamy didn’t .
Popatrzmy teraz na przykłady komentarzy do innych zdań, zdań , w których nie użyliśmy
zwykłych czasowników w czasach Present Simple lub Past Simple :
Alex is tired and so am I . Olek jest zmęczony i ja też .(jestem zmęczona)
Alex is tired but I am not . Olek jest zmęczony, ale ja nie jestem . (zmęczony)
Jack can swim well and so can I . Jacek dobrze pływa i ja też . (dobrze pływam)
Jack can swim well but I can’t . Jacek dobrze pływa, ale ja nie .
Peter will stay and so will Kate . Piotr zostanie i Kasia też .
Peter will stay but Kate won’t . Piotr zostanie, ale Kasia nie .
Tom has got a car and so have they . Tomek ma samochód i oni też .
Tom has got a car but they haven’t . Tomek ma samochód, ale oni nie mają .
W tych zdaniach, aby ułożyć komentarze z so i but nie potrzebowaliśmy dodatkowych
czasowników . Gdy układamy pytanie, zmieniamy w tych zdaniach tylko kolejność wyrazów
(na przykład: Can I swim?). Gdy zaś układamy zdanie przeczące, do czasownika dodajemy
not (na przykład: I can’t swim).
Popatrzmy teraz na tabelkę z różnymi krótkimi komentarzami do zdań oznajmujących :
zdanie
komentarz
potwierdzający
typu:
‘tak’
komentarz
typu:
‘czyżby?’
‘naprawdę?’
komentarz
typy:
‘nie’
‘myślę, że nie’
komentarz typu: ‘ja też’,
‘on też’
zastępuje zwroty typu:
‘me too’ , ‘he too’
I am tired.
Yes, you are.
Are you?
No, you aren’t.
So am I.
So is Oscar.
We should go.
Yes, you should.
Yes, we should.
Should you?
Should we?
No, you shouldn’t.
No, we shouldn’t.
So should I. So should he.
Maria must do it. Yes, she must.
Must she?
No, she needn’t . So must I.
So must Lily.
There is enough
time.
Yes, there is.
Is there ?
No, there isn’t.
There may be
rain.
Yes, there may. May there ? No, there may
not.
Eva is relaxing.
Yes, she is.
Is she?
No, she isn’t.
So am I.
So are they.
Everyone likes
it.
Yes, they do.
Do they ?
No, they don’t.
So do I.
So does Leo.
Mark knows it.
Yes, he does.
Does he?
No, he doesn’t.
So do I.
So does she.
Tim has it.
Yes, he has.
Yes, he does.
Has he?
Does he?
No, he hasn’t.
No, he doesn’t.
So have I.
So do I.
So has Nina.
So does Nina.
I’ve got work to
do.
Yes, you have.
Have you?
No, you haven’t.
So have I.
So has Max.
I love it.
Yes, you do.
Do you?
No, you don’t.
So do I.
So does Nick.
We’ve been there. Yes, you have.
Yes, we have.
Have you?
Have we?
No, you haven’t.
No, we haven’t.
So have I.
So has Mat.
Meg has been
working.
Yes, she has.
Has she?
No, she hasn’t.
So have I.
So has Owen.
Someone saw it. Yes, they did.
Did they ?
No, they didn’t.
So did I.
So did Nat.
You made it.
Yes, I did.
Did I?
No, I didn’t.
So did they. So did Mark.
Everyone was
there.
Yes, they were. Were they ? No, they weren’t. So was I.
So were we.
There was chaos. Yes, there was. Was there? No, there wasn’t.
He’ll be angry. Yes, he will. Will he? No, he won’t. So will I. So will Joy.
Tim had failed. Yes, he had. Had he? No, he hadn’t. So had I. So had Ann.
I’ d rather rest. Yes, you would . Would you? No, you wouldn’t. So would I. So would Jill.
tab 18
668310424.002.png 668310424.003.png
1.11.2 Krótkie komentarze do zdań przeczących
Inaczej reagujemy na wypowiedzi , które są zdaniami przeczącymi . Jeśli ktoś powie:
I don’t like rock music . Nie lubię muzyki rockowej , i nasze odczucia są pod tym
względem podobne , powiemy:
I don’t like rock music either , lub:
Me either , lub: Neither ( nor ) do I . Ja też (nie).
Jeśli zaś nasza opinia jest przeciwna , powiemy na przykład:
But I do . A ja tak (lubię rock), lub: Well , I do .
Komentarz będący zdaniem przeczącym może też być dłuższą wypowiedzią:
John wouldn’t like to go there and I wouldn’t either ( lub: neither would I )
Janek nie chciałby tam iść i ja też nie .
Wyrazy either i trzywyrazowy komentarz z neither lub nor znaczą też nie ‘.
Przyjrzyjmy się, jak budujemy komentarze z neither ( nor ), które chociaż wyglądają jak
początki zdań pytających , wcale nie są pytaniami .
Wyrazy neither i nor – żaden, przeczeniami (tak jak zdania, które komentują), dlatego
czasownik w komentarzach ma formę oznajmującą (patrz też rozdział 1.10 ). Formę
oznajmującą ma również czasownik w komentarzu wyrażającym opinię przeciwną (na
przykład z but ):
Tom hasn’t got time and neither have I. Tomek nie ma czasu i ja też nie.
Tom hasn’t got time but I have . Tomek nie ma czasu, ale ja mam.
Mick doesn’t speak Italian and neither do we. Michał nie mówi po włosku i my też
nie.
Mick doesn’t speak Italian but we do . Michał nie mówi po włosku , ale my tak.
Popatrzmy na tabelkę z różnymi krótkimi komentarzami do zdań przeczących :
zdanie
komentarz
potwierdzający
typu:
‘rzeczywiście nie’
komentarz
typu:
‘czyżby?’
‘naprawdę?’
komentarz
typu:
‘ależ tak’
‘to nie prawda’
komentarz typu: ‘ja też nie’,
‘on też nie’
zastępuje zwroty typu:
‘me either’, ‘he either’
zamiast nor można użyć neither
I’m not ready.
No, you aren’t.
Aren’t you?
Yes, you are.
Nor am I.
Nor is she.
There isn’t
enough time.
No, there isn’t.
Isn’t there?
Yes, there is.
Peg can’t stay.
No, she can’t.
Can’t she?
Yes, she can.
Nor can I.
Nor can Betty.
I shouldn’t lie.
No, you shouldn’t. Shouldn’t you? Yes, you should. Nor should I. Nor should he.
Teo needn’t do
it.
No, he needn’t.
Needn’t he?
Yes, he must.
Nor must I. Nor must
he.
Pearl has no
friends.
No, she hasn’t.
No, she doesn’t.
Hasn’t she?
Doesn’t she?
Yes, she has.
Yes, she does.
Nor have I.
Nor do I.
Nor has Liz.
Nor does Liz.
Eva hasn’t got
time.
No, she hasn’t.
Hasn’t she?
Yes, she has.
Nor have I. Nor has Neil.
Tim doesn’t like
it.
No, he doesn’t.
Doesn’t he?
Yes, he does.
Nor do I.
Nor does she.
I don’t know.
No, you don’t.
Don’t you?
Yes, you do.
Nor do I.
Nor does he.
No one would
like it.
No, they
wouldn’t.
Wouldn’t
they ?
Yes, they would. Nor would I. Nor would
Peg and Meg.
Nobody saw me. No, they didn’t. Didn’t they ? Yes, they did.
Nor did I.
Nor did
Mark.
I didn’t say it.
No, you didn’t.
Didn’t you?
Yes, you did.
Nor did I.
Nor did they.
There were no
problems.
No, there
weren’t.
Weren’t there? Yes, there were.
Leo hasn’t been
working.
No, he hasn’t.
Hasn’t he?
Yes, he has.
Nor have I. Nor has Paul.
They haven’t
meant it.
No, they haven’t. Haven’t they? Yes, they have.
Nor have I. Nor has Eva.
I won’t have done
it by then.
No, you won’t.
Won’t you?
Yes, you will.
Nor will I.
Nor will they.
I wasn’t listening. No, you weren’t. Weren’t you? Yes, you were.
Nor was I.
Nor were we.
There were no
mistakes.
No, there
weren’t.
Weren’t there? Yes, there were.
Vera hadn’t been
sleeping.
No, she hadn’t.
Hadn’t she?
Yes, she had.
Nor had I.
Nor had Tim.
Nobody had
heard about it.
No, they hadn’t. Hadn’t they? Yes, they had.
Nor had I.
Nor had we.
tab 19
1.11.3 Question tags
Aren’t you ?, isn’t she ?, don’t they ?, does he ?, will you ?, were you ?
Takimi krótkimi pytaniami czasami kończymy zdania oznajmujące lub przeczące .
Nazywamy je question tags i są one odpowiednikami polskich zwrotów: ‘ czyż nie?
prawda? ’ ‘ tak? ’.
Do zdania dodamy question tag , gdy jesteśmy przekonani , że to, co mówimy jest
prawdziwe i oczekujemy , że nasz rozmówca to potwierdzi , na przykład:
You like pizza, don’t you . Lubisz pizzę, prawda ?
W tej końcowej części zdania użyjemy intonacji opadającej (zaakcentujemy don’t , a nie
you ).
668310424.004.png 668310424.005.png 668310424.001.png
Do zdania dodajemy question tag także wtedy, gdy nie jesteśmy pewni , czy to, co mówimy
jest prawdziwe i oczekujemy , że nasz rozmówca rozwieje nasze wątpliwości . W takim
przypadku w question tag użyjemy intonacji wznoszącej (w naszym przykładzie
zaakcentujemy you , a nie don’t ). Nasz rozmówca zrozumie, że mamy wątpliwości i wyjaśni
je.
Question tag jest upewnianiem się . Jeśli nasze zdanie jest zdaniem oznajmującym ,
zakończymy je przeczeniem (You like pizza, don’t you?).
Jeśli nasze zdanie jest zdaniem przeczącym , zakończymy je pytaniem oznajmującym
(You don’t like pizza, do you?).
Jak układamy question tags ?
W naszym zdaniu w czasie Present Simple : ‘ You like pizza ‘, użyliśmy zwykłego
czasownika like , i w question tag użyliśmy don’t , ponieważ czasownik posiłkowy do buduje
pytania w czasie Present Simple : ‘ Don’t you like pizza? Czy nie lubisz pizzy?
Popatrzmy na inny przykład:
Jill knows Maria, doesn’t she? Jill zna Marię, prawda?
W tym zdaniu w czasie Present Simple też użyliśmy zwykłego czasownika: know . W
question tag użyliśmy doesn’t , ponieważ podmiotem question tag jest Jill ( she ), w
pytaniach zamiast do używamy wówczas does : ‘Doesn’t Jill know Maria? Czy Jill nie zna
Marii?’
Jeśli nasze zdanie jest zdaniem w czasie Present Simple i użyliśmy w nim zwykłego
czasownika , w question tag użyjemy do (dla I , we , you , they ) lub does (dla he , she , it) .
Jeśli nasze zdanie jest zdaniem oznajmującym użyjemy don’t lub doesn’t .
Jeśli nasze zdanie jest zdaniem przeczącym , użyjemy do lub does .
Ułóżmy teraz zdanie ze zwykłym czasownikiem w czasie Past Simple :
Paul went to school, didn’t he? Paweł poszedł do szkoły, prawda?
W question tag użyliśmy did , bo za pomocą did układamy pytania w czasie Past Simple .
Jeśli nasze zdanie jest zdaniem w czasie Past Simple i użyliśmy w nim zwykłego
czasownika , w question tag używamy did .
Jeśli nasze zdanie jest zdaniem oznajmującym , użyjemy didn’t .
Jeśli nasze zdanie jest zdaniem przeczącym , użyjemy did .
A jak budujemy question tags , gdy nasze zdanie nie jest zdaniem w czasie Present Simple
lub Past Simple , w którym użyliśmy zwykłego czasownika ?
Mark was busy, wasn’t he? Marek był zajęty, prawda?
Maria has known about it for some time, hasn’t she? Maria wie o tym już od
jakiegoś czasu, prawda?
Barbara must work, mustn’t she? Barbara musi pracować, czyż nie?
Sue will come, won’t she? Zuzanna przyjdzie, prawda?
Peter and Bert weren’t fighting, were they? Piotr i Bartek nie bili się, prawda?
We aren’t late, are we? Nie spóźniliśmy się, prawda?
Zgłoś jeśli naruszono regulamin