Dummett – Realność przeszłości.pdf

(51 KB) Pobierz
653577141 UNPDF
Eliasz Robakiewicz
Michael Dummett – Realność przeszłości
1 Według realisty istnieją zdania których prawdziwość zależy od tego co musi zajść aby stały
się prawdziwe(fałszywe w każdym innym przypadku), ale możemy nie wiedzieć jakie są
warunki zajścia tego ani nie mieć nawet procedury sprawdzania. Z tego powodu uważamy,
że wartość logiczna zdania jest niezależna od wiedzy osoby wypowiadającej zdanie (jest
obiektywna, ale nieznana), ponieważ warunek zdaje się zachodzić od niej niezależnie.
2 Antyrealizm – znacznie zdania jest dane w kategorii warunków które uznajemy za ustalające
prawdziwość zdań (takie które jesteśmy w stanie rozpoznać) albo uznajemy za pomocą
jakiejś innej klasy zdań (redukcjonizm - prawdziwość pierwszego zdania redukuje się do
prawdziwości innego, nie ma warunków materialnych prawdziwości).
2.1 Redukcjonizm może być realistyczny gdy klasa zdań spornych ma wartość
logiczną(obowiązuje prawo dwuwartościowości), jest prawdziwe na mocy związku z
odpowiednikiem w klasie zdań redukcyjnych, a antyrealistyczny gdy nie ma.
3 Antyrealizm (nieredukcyjny) – nie jesteśmy w stanie określić warunków prawdziwości zdań
klasy spornej, gdy zachodzą nie możemy ich określić inaczej niż posługując się zdaniami
klasy spornej.
3.1 Spór platonicy/konstruktywiści – według platoników warunki prawdziwości zdań
matematyki są obiektywne, a według konstruktywistów prawdziwość zdań matematyki
zależy od zdolności przeprowadzenia dowodu(„faktu matematycznego”) i tylko zależnie
od niego (jest to ujęcie antyrealistyczne nieredukcyjne).
4 Argumentacja antyrealisty – proces asercji zdań danej klasy spornej zachodzi w taki sposób,
że nie da się wyróżnić żadnego pojęcia określającego ich prawdziwość niezależnie od
sposobu zgodnie z którym nauczyliśmy się rozumieć ich sens oraz określać warunki
prawdziwości dla zdań klasy spornej lub prawdziwości pewnych zdań klasy redukcyjnej w
sposób konkluzywny (z sukcesem).
4.1 Dlatego jesteśmy skłonni traktować te zdania jako obiektywnie prawdziwe, a nie
powinniśmy ponieważ taki obraz tworzy niepoprawne oceny zdań (np. realistyczna
interpretacja kontrfaktycznych okresów warunkowych / dotyczących tego co możliwe
lub nierzeczywiste/).
5 Zdania o przeszłości – można do nich zastosować 3 i 3.1 z tym, że pojawia się problem
wartości logicznej zdań w różnych czasach. Realista musi wykazać istnienie związku
prawdziwościowego niezależnego od sposobów rozpoznawania zdań jako prawdziwych.
Związek ten jest gwarantuje aczasową prawdziwość zdań o przeszłości np. dla prawdziwego
zdania wygłoszonego w w chwili t 1 (A) zdanie B w chwili t 2 (takiej że t 1 jest wcześniejsze)
stwierdzające, że A jest prawdziwe B też jest prawdziwe.
5.1 Jednak procedura taka jest właśnie taką procedurą jak w 5. Uzasadnialność asercji
zdań o przeszłości jest dokładnie tym samym sposobem zgodnie z którym nauczyliśmy
się rozpoznać prawdziwość zdań o przeszłości (to jest pamięci o sytuacjach
uzasadniających taką asercję).
5.2 Nie jesteśmy upoważnieni do wygłaszania sądów o obiektywnej wartości logicznej
zdań o przeszłości, ale nie jesteśmy też upoważnieni do wygłaszania sądów, że jej w
ogóle nie mają (gdyż może tak być, że teraz jest nam ona nie znana a niewykluczone, że
kiedyś będzie). Nie istnieje, żaden trening który pozwoliłby nam na używanie
obiektywnego kryterium prawdziwości.
6 Realiści mylnie uznają, że zdolność rozpoznawania co jest świadectwem prawdziwości jest
następstwem znajomości kryterium prawdziwości (a jest odwrotnie).
7 Antyrealizm względem zdań o przeszłości: 1) zdania o teraźniejszości są obiektywnie
prawdziwe, a zdania o przeszłości nie są ani prawdziwe ani fałszywe 2)
8 Realność czasu:
8.1 antyrealizm – przeszłość istnieje tylko w śladach teraźniejszości
8.2 realista – przeszłość istnieje tak jak istniała gdy była teraźniejszością (eternalizm) to
samo dotyczy przyszłości
Zgłoś jeśli naruszono regulamin