Heine Henryk - ADAM PIERWSZY.pdf - Heine Henryk - Zabr7

Henryk Heine

ADAM PIERWSZY

Ognisty dałeś do garści miecz

Żandarmom niebiańskiej mości

I z raju mnie wyganiasz precz

Bez prawa i litości.

Zabieram żonę i ruszam w świat,

I będę się tułał po świecie.

Żem owoc wiadomości zjadł,

Tego nie zmienisz przecie.

Ni tego, że pojąłem w lot,

Jakiś mizerny i nagi,

Choć umiesz nieźle przez śmierć i grzmot

Dodawać sobie powagi.

Mój Boże! Nie imponujesz mi swym

Consilium abeundi .

Z małego ognia duży dym.

A to mi Lumen Mundi !

Że będzie mi w świecie raju brak,

Niech się mój pan nie spodziewa.

Bo taki raj człowiekowi nie w smak,

Co zakazane ma drzewa.

Chcesz wolność dawać, to całą daj!

Bo gdzie ograniczenie,

Choćby najmniejsze, tam już nie raj,

Tam piekło i więzienie.

Heine Henryk - ADAM PIERWSZY.pdf