Brin David - Akord.pdf - Brin David - Zabr7

Autor: David Brin

Tytul: Akord

Brin David - Akord

(Piece Work)

Z "NF" 5/91

Urodzenie czterokilowego cylindra ciasno uzwojonych

łożyskowych filtrów rozpuszczalnikowych średniej klasy

zdenerwowało najlepszą przyjaciółkę Io.

Przez pięć długich miesięcy Persef zachowywała dietę

pozbawioną cukru, prochu czy tytki - no, prawie pozbawioną.

Ostatnie dziesięć tygodni spędziła człapiąc bez celu,

spowita w draperie na modłę beduińską - tegoroczny nakaz

mody dla akordzistek. I wszystko to za może dwa tysiące

eurodolarów, w przemysłowych sitach, niewiele lepszych od

produkowanych przez zwykłe fabrykrowy.

Persef była naprawdę wkurzona.

Na zewnątrz Io okazywała współczucie, jak należało,

faktycznie jednak nie podzielała wściekłości przyjaciółki.

Persef sama zdecydowała się wynająć swą macicę niezależnemu

koderowi o niepewnym pochodzeniu, nawet bez sprawdzenia go

przez agenta.

- Oni wszyscy mają świra na punkcie spermy - ostrzegała

ją wiele miesięcy wcześniej. Siedziały wtedy obie na jej

wąskim balkonie, przyglądając się, jak spłaszczona kula

zachodzącego słońca sączy wiśniową barwę na poplamione

chmury horyzontu. Bliżej ciepła mgła unosiła się z

trzciniastych błot u ujścia Mersey. Hałaśliwe stada

morskiego ptactwa, zmierzające do domu, rozpraszały opary w

poszarpane wstęgi.

- Na robotach łożyskowych nie da się zarobić i nie ma w

nich szansy na awans - powiedziała Io tego wieczoru. -

Osobiście, zostaję przy jajeczkowych.

- Ale start w jajówce kosztuje - narzekała Persef. - A

jak nie wyjdzie, to kary za niedotrzymanie mogą cię

zrujnować. I gdzie masz w t e d y swoją inwestycję?

Jakby Persef wiedziała, co znaczy to słowo! Podobnie jak

większość akordzistek, ta wysoka brunetka nigdy nie

zaoszczędziła grosza ze swych porodowych honorariów,

przepuszczając wszystko na obwodzie wycieczkowym, póki nie

nadszedł czas powrotu do czeków z zasiłkiem i kolejnej

stuciąży. Nic dziwnego, że trzymała się prac łożyskowych.

Niektórzy ludzie naprawdę pozbawieni są ambicji.

Io dokładnie pamiętała ten wieczór kilka miesięcy temu,

kiedy to obie obserwowały ciche bagienne mgły przenikające

znad błotnistego brzegu rzeki do obór Ellesmere Port i

tłumiące zadowolony ryk bydła, nawet jeśli nie jego ostrą

woń.

Dwadzieścia cztery godziny na dobę ciężarówki wyjeżdżały

z dojarni i obór porodowych, unosząc ze sobą ładunki

genetycznie zaprojektowanych olejów, polimerów i błon

przemysłowych. Przy masowej produkcji otrzymywanej od

specjalnie hodowanych fabrykrów wyniki drobnych

kontrahentek, jak Io czy Persef, wydawały się być znikome.

Plotka głosiła, że ICI umieściło swe rozpieszczane zwierzęta

tu, na południowym brzegu, aby onieśmielić akordzistki

zamieszkujące opuszczone hangary i wielopiętrowe

spółdzielcze łodzie mieszkalne w pobliżu.

Jeśli nawet, to obecność obór wywierała na Io wpływ

odwrotny od zamierzonego. Podnosiła ją na duchu,

przypominając, że ciągle istnieją rzeczy, których żadne

zwierzę czy maszyna nie zrobi tak dobrze, jak ludzka

rzemieślniczka. Nie ma takiej fabrykrowy, która zdołałaby

Strona 1

dorównać jej wyrobom!

Tego wieczoru, parę miesięcy temu, przyjaciółka Io

zaczynała dopiero swoją najnowszą sztuciążę i nadal tęskniła

gwałtownie do chemicznych przyjemności, teraz zakazanych

przepisami cechu. Rzecz jasna, wkrótce Persef będzie już na

lekkim haju pod wpływem własnych hormonów. Na razie jednak

stanowiła ponure towarzystwo.

- Żadnej szansy, Io. Nie sądzę, abym wytrwała tyle, ile

wymaga robota jajowa. To tak długo trwa, oszalałabym bez

imprez.

- Ale Pers, zobacz, ile Technique Zaire płaci dzisiaj za

dobrego bazyliszka. Albo statkomózg...

- Statkomózg! Ha! W jaki sposób taka akordzistka, jak ja,

mogłaby zostać zapłodniona statkomózgiem? Gdybym kiedykolwiek

podpisała kontrakt, wrobiliby mnie chyba w... w glinę z

drogówki! - Persef zaśmiała się. Io odnosiła wrażenie, że w

tym dźwięku czuło się ostatnio coraz większą gorycz.

Potrząsnęła głową.

- Wszystko, co wiem, to to, że nie chcę ciągle oszczędzać

przez następnych dziesięć lat. Jeszcze dwa udane porody i

opłacę szkolenie i licencję, i jeszcze zostanie mi tyle, że

wystarczy na inkubacje. A poza tym, po jajówce potrzebuję

krótszej retrokonwersji.

- Hmmm - mruknęła z powątpiewaniem jej przyjaciółka. - A

na razie żyjesz niczym mniszka, oszczędzasz wszystkie

premie, zamieniasz na gotówkę asygnaty podróżne i zabawowe.

Przysięgam ci, Io, czasami niektórzy z nas myślą, że... -

Persef przygryzła wargę. - No, po prostu nie dość

imprezujesz.

- Nie mam czasu na wycieczki, Pers. Wiesz o tym. Jest

jeszcze college... - natychmiast zorientowała się, że

wspomnienie o tym było pomyłką. Słowo "college" brzmiało

tak szykownie, nawet jeśli chodziła tylko do wieczorowej

klasy.

- Eech - Persef odchyliła się zdegustowana, ruchem, który

sprawił, że wyraźnie zacisnęła zęby. Chrząknęła osłaniając

swój już wrażliwy brzuch. - Io, męczy mnie samo myślenie o

tym. Niektóre ambicje po prostu nie są warte włożonego w nie

wysiłku.

Rozmowa ta ostatecznie wykrystalizowała różnice w ich

poglądach, toteż odtąd zwyczajnie unikały tego tematu.

Teraz jednak, kiedy kroczyła obok wolno sunącego naprzód

łóżka dla rekonwalescentek, czesząc zwilgotniałe od potu

włosy przyjaciółki, podczas gdy poporodowe enzymy sączyły

się do żył Persef, stopniowo zabarwiając jej kredowobiałe

policzki zdrowym rumieńcem, trudnym do odróżnienia od

naturalnego Io przypomniała sobie to zdarzenie z

fotograficzną dokładnością. Umieszczony nad jedną poręczą

monitor mierzył tempo, w jakim Persef odzyskiwała siły,

dopasowując prędkość ruchu łóżka do stopnia wmocnienia jej

sygnałów życiowych. Akordzistki siedzące w biznesie

spermowym rzadko miewały odwiedzających w samym dniu porodu.

Bo i po co? Ruchome łóżka nie były zatem wyposażone w

przyczepki, a jedynie w niewielkie siedzenia na sprężynach.

Io wolała zostać na nogach, stale uważając na wózki obsługi

i oczyszczacze, śmigające dokoła po swych z góry ustalonych

trasach. Normalnie zadzwoniłaby po prostu do Persef po jej

powrocie do domu. Była jednak akurat w okolicy i postanowiła

wpaść, żeby zrobić przyjaciółce niespodziankę.

Lecz w tej chwili zaczynała tego żałować. Choć zdawała

sobie sprawę z tego, że jej reakcje są staroświeckie, te

hurtownie położnicze wywoływały u niej mdłości.

Szczotkowała teraz czarne loki Persef, podczas gdy dokoła

rzędy łóżek wysuwały się regularnie z rozładowni niczym nowe

Strona 2

Brin David - Akord

wozy z linii montażowych. Każde unosiło wyczerpaną,

bezwładną, świeżo opróżnioną akordzistkę. Od czasu do czasu

przez otwarte drzwi do ogromnej sali rekonwalescentek

przedostawały się krzyki - od panicznych zawodzeń kiepsko

wyszkolonych debiutantek aż do rytmicznych okrzyków rodem z

karate, typowych dla wprawnych weteranek - melodie

współczesnego przemysłu.

Nie, przysięgła sobie w duchu Io. Ja zostaję przy

jajeczkach.

Szczotka zaczepiła o splątany kosmyk. Persef zaklęła: -

Plemniki!

- Przepraszam, Pers, ja...

- Nie, do cholery, spójrz na to! Wiedziałam! - gwałtownym

ruchem kciuka wskazała przecinającą sklepiony sufit lśniącą

holowstęgę, która pokazywała najnowsze notowania BioBourse.

- Kur macica! Wiedziałam, że powinnam była skończyć trzy

dni temu. Popatrz, co od tego czasu stało się z cenami

filtrów rozpuszczalnikowych! Ale nie. Ja po prostu

m u s i a ł a m spróbować zyskać jeszcze te parę gramów!

Z obrzydzeniem uniosła się na łóżku. Spore wzniesienie

pod kołdrą, przypominające garbatego krasnoludka w namiocie,

rozpiętym między jej wzniesionymi nogami, skoczyło naprzód.

- Hej! Uważaj, co robisz, dobrze? - Persef klepnęła

kręcący się wzgórek.

Odpowiedziało jej jedynie stłumione pochrząkiwanie i

flegmatyczne pierdnięcie.

- Cholernie tanie oczyszczacze - wymamrotała Persef. -

Sama bym sobie lepiej poradziła.

Io z zakłopotaniem rozejrzała się wokół. Wyglądało

jednak na to, że żadna z odzyskujących siły robotnic na

sąsiednich łóżkach nie zwróciła na nie uwagi. Niektóre błogo

spały. Parę rozmawiało przez cichofony i tylko wyraz ich

twarzy mógł wskazać, czy dzwonią do agentów, czy też do

swych bliskich. Reszta oglądała seriale na małych

telewizorkach wbudowanych w poręcze, podczas gdy specjalne

enzymy spływały do ich ramion, skracając czas, w którym

Kompania musiała zapewnić im te usługi, wliczone w koszta

własne. Wyposażenie łóżek gwarantowane było w karcie pracy

akordowej. Tu przynajmniej cech zrobił coś dobrego.

Kilka kobiet w pobliżu było już na haju, najpewniej

dzięki przemyconym prochom. Korzystały z pierwszych chwil

wolności po dyscyplinie sztuciąży.

- Słuchaj, Pers, cieszę się, że zdołałam cię złapać przed

wyjściem. Ale kończy mi się przerwa obiadowa, a potrzebuję

jeszcze swej dawki protein przed powrotem do pracy.

- Pracy? - oczy zalśniły ciemnym blaskiem. - To masz już

teraz i p r a c ę?

Io natychmiast pożałowała swej niedyskrecji. - To tylko

ćwierć etatu, Pers. Jeden z moich nauczycieli zauważył, że

mój poziom czytania wzrósł do... no, wypełniam karty w

biurze psychera. To nic wielkiego.

- College i do tego praca. Same pipsztuły - Persef

wzruszyła ramionami. - Dobra, leć i strzel sobie obiad -

leniwie dźgnęła palcem w kierunku brzucha Io. - Nie można

przecież pozwolić czekać tosterkowi, no nie?

Persef nacisnęła guzik uruchamiający kanał serialowy na

jej telewizorku - bez wątpienia po to, by zrobić na złość

Io, która szybko odwróciła wzrok od kuszących, migotliwych

obrazów. Io unikała w s z y s t k i c h nałogów.

- Dobra, to, eee, wpadnę do ciebie, kiedy już będziesz z

powrotem na chodzie. - Persef jednak skupiła się już na

mydlanej akcji. - Mmhmm - odpowiedziała tylko.

Cofając się, Io musiała błyskawicznie odskoczyć, aby

uniknąć zbliżającego się wózka obsługi. Instynktownie jej

Strona 3

Brin David - Akord

ręce osłoniły sterczący brzuch. Poczuła wewnątrz ruch,

będący odpowiedzią na przyśpieszone bicie serca - zupełnie

jakby to coś w środku naprawdę żyło.

Pulsowanie w lewej, wrażliwszej piersi.

- Do jasnej sraczki! - tym razem głos Persef zabrzmiał na

całą salę, ściągając na nią liczne spojrzenia. - Tego już za

wiele!

Kołdra odleciała na bok. Ciemnowłosa akordzistka oburącz

odczepiła spomiędzy swych ud małe włochate stworzenie.

- Zjeżdżaj! Przez setki lat kobiety same zasklepiały

swoje naczynka włoskowate, bez pomocy takich małych szczyli

jak ty! Spadaj!

Żałosny jęk. Nie wypełnione zadanie. Nie ukończony

posiłek. Sztuczne zwierzątko uchyliło się przed kopniakiem

Persef i przycupnęło na brzegu kozetki, skąd skomleniem

przyzywało opiekuna, aby zabrał je od tej niewdzięcznej

kobiety.

Io odwróciła się szybko i pośpieszyła do wyjścia.

Przed wyjściem kręcił się zwyczajny tłumek, mierzący

wzrokiem każdą wyczerpaną akordzistkę, która mrugając oczami

wychodziła na słońce.

Taksiarze proponowali jazdę do domu w zamian za rządowe

kupony. Koderzy rozdawali karty wizytowe i ofiarowali się

pokazać swe wytatuowane licencje. Nieunikniona obszarpana

para protestujących katolików madryckich przemierzała na

pamięć znaną trasę z ponuro zwisającymi transparentami.

Najgorsi byli koderzy. Oczywiście do biznesu spermowego

koderzy są niezbędni. Producentki filtrów łożyskowych, takie

jak Persef, nigdy nie mogły sobie pozwolić na wykonanie

własnego programowania genetycznego. Nawet zestaw

platynowych sit wysokiej jakości przynosił zysk, zamykający

się pięcioma cyframi, a prawo ograniczało kobietę do

dwudziestu pięciu sztuciąży w życiu. To mężczyźni zatem

poddawali się kosztownej operacji modyfikacji komórek

rozrodczych, amortyzując jej koszt dzięki procentowi,

otrzymywanemu od każdej akordzistki, która urodziła ich

towar.

Koderzy nawiedzający wyjścia centrów porodowych to

najczęściej bardzo niska klasa - desperacko oczekujący w

miejscu na swój udział, zanim ich zmęczone klientki zdążą

wszystko przepuścić, albo ogarnięci taką chcicą, że

zachwalali swe modele kobietom wprost po połogu.

Sam pomysł wywołał u Io mdłości. Wyobraźcie sobie tylko:

myśleć o zajściu w dwie godziny po porodzie!

A przecież dostrzegła kilka znanych jej z widzenia

akordzistek, jak wyłaniają się z sali rekonwalescentek i

podchodzą wolniutko do puszących się mężczyzn - bez wyjątku

ubranych w jaskrawe, obcisłe bluzy i spodnie, których

wielobarwne nogawki zbiegały się na kodowniku, ukrytym w

przysznurowanym saczku. Koderzy traktowali swe ewentualne

klientki z przesadną uprzejmością, podsuwając składane

krzesełka, napoje i kwiatowe spraje każdej kobiecie, która

zgodziła się usiąść i posłuchać o ich podniecających

najnowszych modelach.

"A mówi się, że romanse umarły" - pomyślała ironicznie

Io.

- Cześć, Io, o pani. Nasza Io bez skazy.

Specjalnie przylizane włosy z przedziałkiem pośrodku

zgodnie z najnowszą modą. Nogawki żółta i jaskraworóżowa,

wypchany kodownik w grochy w tych dwóch kolorach. Sznurował

jeszcze jedną stronę, jakby właśnie skończył pokazywać

klientce swoją licencję.

- Eeem. Cześć, Colin - skinęła głową. Koder stanowił

Strona 4

Brin David - Akord

część imprezowego kręgu Persef i jako taki, zgodnie ze

zwyczajem, był również kolegą Io. Choć istnieją różne

rodzaje koleżeństwa.

- Wcześnie jesteś tu dzisiaj, co nie, Io? - zmierzył

wzrokiem jej sztuciążowy strój, ledwie wypełniony owocem jej

własnej produkcji.

- Wpadłam, żeby zobaczyć Persef - ruchem głowy wskazała

centrum. Oczy Colina rozszerzyły się.

- Świetnie, rybko! Dzięki, Io. Przykoczuję tu, aby

błysnąć naszej wielbionej pani swoją kartą, kiedy tylko znów

wkroczy w ten zwariowany świat.

- Tylko uważaj, żebyś błysnął jedynie swoją kartą, Colin.

Wiesz, są tu damy.

Colin prychnął rubasznym śmiechem. Zgodnie z intencją Io,

wziął jej uwagę za sarkastyczną, złośliwą drwinę -

podstawową monetę obiegową dziwnego protokołu szyderstwa.

Nie mógł wiedzieć, że na innym poziomie Io traktowała swą

wypowiedź całkiem dosłownie.

- Więc kiedy wreszcie złamiesz się i odpracujesz swoje po

naturce?

- Przyjmuję, że mówiąc "natura", masz na myśli pchanie i

sapanie? Mam oddać takiemu koderowi jak ty dziesięć procent

mojego zarobku i do tego całą zasługę? Piękne dzięki, Colin.

Może jajówa jest i cięższa, ale za to wszystko pozostaje

między mną a projektantami.

- Chciałaś powiedzieć, między tobą a zimnym szkłem i

gumą! - sztywny uśmiech Colina świadczył o tym, że wciąż

jeszcze należało to do repertuaru przycinków, lecz w jego

głosie zabrzmiał chłód. - Czy tobie naprawdę podoba się to w

taki sposób? Jesteś pewna, że rzeczywiście masz profil

hetero? Żaden z chłopaków tak nie uważa.

Io poczuła, że ogarnia ją fala wściekłości. Kto

powiedział temu kretynowi o jej profilu? Czyżby Persef? Czy

już n i k o m u nie można ufać?

Colin nachylił się nad nią szczerząc zęby. - Wiesz, Io,

czasem wydaje nam się, że uważasz się za lepszą od innych.

Tylko dlatego, że chodziłaś do szkółki-smółki i wolisz

wypuszczać tostery zamiast porządnych filtrów, jak twoje

przyjaciółki. Ale to jeszcze nie czyni cię klejnocikiem. Tu

się urodziłaś, kiciu. Pchanie i sapanie to także t w o j e

początki.

W Io coś zakipiało. Na zajęciach niedojrzałych stosunków

społecznych zaczynała się uczyć, jak dokonywać rozbioru

takich konwersacji - sposobu, w jaki Colin starał się ją

onieśmielić za pomocą słów, postawy ciała i

niesprecyzowanych aluzyjnych gróźb zerwania przyjaźni.

Zabawne, jak zawsze przyjmowało się takie zachowanie jak coś

oczywistego, dopóki ktoś wreszcie nie dostarczył modelu. Nie

pokazał, że jest to taki sam proces, jak każdy inny w

świecie. Wtedy nagle wszystko zdawało się nabierać ostrości

i wyglądało już tylko głupio i prymitywnie.

Ach, teoria to jedno. Ale praktyczne zastosowanie

należało do programu następnego semestru, toteż sama wiedza

nie mogła jej teraz pomóc. Nie wiedziała, jak rozładować

agresję faceta nie wywołując u niego złości.

Diabła tam. Io zdecydowała, że tak naprawdę ani trochę

nie obchodzi jej opinia takiego tkankopycha.

- Czytaj z moich warg, Colin. - Nachyliła się naprzód i

powoli wymówiła słowa slangu ulicznego:

- Plemniki... poziom zero; zamiast staka mamy flaka.

Colin gwałtownie odchylił się w tył, wyraźnie blednąc.

Jego dłonie zaczęły wykonywać zygzakowaty gest, mający

odczynić pecha. Zbyt późno opanował się.

- Cha, cha, cha, Io - wyszczerzył zęby, błyskawicznie

Strona 5

Brin David - Akord.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: