Adams Richard - Szardik.pdf - Adams Richard(1) - gosiadabrowska

Richard Adams

SZARDIK

Mojej byłej podopiecznej ALICE PINTO którą darzę zawsze tą samą miłością

Zaiste, to, co zobaczyłem własnymi oczami, jest najbardziej pożałowania

godne ze wszystkiego, co wycierpiałem pośród burz morskich i w przygód

wszelakiego natłoku.

Odyseja, pieśń XII, 261-2

PODZIĘKOWANIA

Jestem głęboko wdzięczny za pomoc, jakiej mi udzielili moi przyjaciele, Reg.

Sones i John Apps, którzy przeczytali tę książkę przed jej wydaniem i podzielili się ze

mną wieloma krytycznymi uwagami i sugestiami.

Rękopis przepisały na maszynie panie Margaret Apps i Barbara Cheeseman,

którym należą się moje serdeczne podziękowania za ich cierpliwość i dokładność.

Mapy narysowała pani Marylin Hemmett, jej pomoc, jako

wykwalifikowanego kartografa, była dla mnie szczególnie cenna.

UWAGA Niech nikomu się nie wydaje, że okrucieństwa Genszeda są jedynie

wytworem mojej wyobraźni. Zaczerpnąłem je z życia, a niektórych - niestety - sam

doświadczyłem.

KSIĘGA I - ORTELGA

1. OGIEŃ

Nawet teraz, w suchym żarze dopalającego się lata, wielka puszcza nigdy nie

była cicha. Tuż nad jej dnem, pomiędzy bryłami pulchnej gleby, patykami, opadłymi

gałęziami i spopielałymi, zbutwiałymi liśćmi, nieustannie przetaczały się kaskady

dźwięków: jak ogień trawi drewno z głuchym pomrukiem płomieni, przerywanym

nagłymi wybuchami iskier i trzaskami osuwających się w żar kawałków węgla, tak w

leśnym runie godziny przyćmionego światła przemijały z poszumem, śpiewem,

westchnieniami i zamieraniem wiatru, z szelestem przemykających tu i ówdzie

gryzoni, węży, jaszczurek i - od czasu do czasu - z cichym odgłosem kroków jakiegoś

większego zwierzęcia, skradającego się w poszukiwaniu żeru. Wyżej był inny świat:

królestwo zielonego półmroku wśród pnączy i gałęzi, zamieszkane przez małpy i

leniwce, przez drapieżne pająki i niezliczone ptaki - stworzenia wiodące żywot

wysoko, ponad runem lasu. Tutaj dźwięki były głośniejsze i ostrzejsze: ćwierkanie,

nagłe gdakanie i piski, głuche stuki, przypominające sygnaturkę nawoływania,

chrobot gwałtownie poruszonych gałęzi i szum liści. Jeszcze wyżej, w koronie drzew,

gdzie światło słońca nasączało powłokę lasu niby wierzchołki ławicy zielonych

obłoków, swarliwy półmrok ustępował wyciszonej jasności. Było to królestwo

wielkich motyli, polatujących samotnie między najwyższymi gałązkami - tam, gdzie

żadne oko nie mogło ich podziwiać i żadne ucho nie mogło usłyszeć ledwo

uchwytnych szelestów ich cudownych skrzydeł.

Mieszkańcy leśnego runa - niby ślepe, groteskowe ryby w głębinach oceanu -

zamieszkiwali najniższą kondygnację tego świata, sięgającego od cienistego dna do

nie znających cienia, przesyconych jasnością szczytów. Pełzając lub umykając

ukradkiem po swoich tajemnych ścieżkach, rzadko opuszczali najbliższą okolicę i

niewiele wiedzieli o słońcu i księżycu. Cierniste zarośla, labirynt nor wydrążonych

między korzeniami drzew, pokryte skałami i kamieniami zbocze - takie miejsca

prawie całkowicie wypełniały ich wiedzę o ziemi, na której żyli i umierali. Tutaj się

rodzili, a podczas krótkiego życia, trwającego tyle, ile zdołali wydrzeć czyhającej

zewsząd śmierci, poznawali każdy cal wewnątrz ciasnych granic swojej mrocznej

ojczyzny. Tylko nieliczni przekraczali je od czasu do czasu w poszukiwaniu łupu lub

- jeszcze rzadziej - gdy zmuszała ich do tego jakaś niepojęta siła spoza ich

codziennego życia.

Adams Richard - Szardik.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: