s-Uwaga.pdf

UWAGA

I. Podstawowe informacje

Uwaga – jest mechanizmem redukcji nadmiaru informacji. Jest to zjawisko, dzięki któremu aktywnie przetwarzamy

ograniczoną liczbę informacji z ogromnej ilości, jaka jest nam dostępna za pośrednictwem zmysłów, pamięci i innych

procesów poznawczych.

1. Uwaga a świadomość

Pole uwagi jest szersze od pola świadomości, zatem możliwe jest „zwracanie uwagi” na bodźce, z których istnienia nie

zdajemy sobie sprawy. Odróżniamy:

 Świadomość introspekcyjna – zdawanie sobie sprawy z własnych procesów psychicznych, np., że coś wiemy

 Świadomość percepcyjna – zdawanie sobie sprawy z tego, co dzieje się w otoczeniu

Procesy przeduwagowe – polegają na świadomej obróbce bodźców, zwykle prezentowanych w bardzo krótkim czasie lub w

sposób zdegradowany (np. eksperyment Zajonca). W bardzo wielu badaniach nad zjawiskiem prymowania (priming ) okazało

się, że krótka ekspozycja bodźców uprzedzających modyfikuje przetwarzanie danych następujących po prymie, np. wpływa na

tempo podejmowania decyzji. Procesy przeduwagowe polegają zatem na odbiorze, selekcji i obróbce bodźców, z których

działania nie zdajemy sobie sprawy.

Świadoma uwaga służy:

1) Kontrolowaniu interakcji ze środowiskiem, utrzymywaniu świadomości tego, w jakim stopniu przystosowujemy się

do sytuacji, w której jesteśmy

2) Wiązaniu naszej przeszłości (pamięci) i teraźniejszości (wrażeń), aby dać nam poczucie ciągłości doświadczenia, co

może nawet stanowić podstawę poczucia tożsamości

3) Kontrolowaniu i planowaniu przyszłych działań, na podstawie informacji pochodzących z wiązania wspomnień z

aktualnymi wrażeniami.

Informacje przedświadome to przechowywane w pamięci wspomnienia, których nie używamy w danej chwili, ale które

moglibyśmy przywołać, gdyby były potrzebne.

Percepcja podprogowa -> dana osoba przetwarza dany bodziec nie wiedząc, że to robi.

Torowanie – określony bodziec aktywizuje ścieżki umysłowe, co wzmacnia umiejętność przetwarzania bodźca, w jakiś sposób

powiązanego z bodźcem torującym.

Anthony Marcel -> w serii badań, zaobserwował nieświadome przetwarzanie bodźców, które były prezentowane zbyt krótko,

aby mogły zostać świadomie zauważone. W tych badaniach słowa były prezentowane badanym przez bardzo krótki czas (20-

110 milisekund), po czym każde słowo było zastępowane przez wzrokowy bodziec maskujący, co zapobiegało pozostawaniu

obrazu słowa na siatkówce.

 W jednym z badań Marcel prezentował badanym serie słów, które mieli zaliczyć do różnych kategorii. Bodziec

torujący stanowiły słowa mające kilka znaczeń. Jedna grupa badanych wiedziała, że widzi słowo mające dwa

znaczenia. U tych badanych aktywizacji ulegała ścieżka umysłowa tylko do jednego z dwóch znaczeń słowa. Inaczej

mówiąc, jedno z dwóch znaczeń wykazywało efekt torowania, przyspieszając klasyfikowanie prezentowanego w

dalszej kolejności słowa. Natomiast drugie znaczenie wywoływało rodzaj negatywnego efektu torowania, hamując

klasyfikację prezentowanego w dalszej kolejności słowa.

Badanie „test intuicji” – również prezentuje przykład efektów torowania i przedświadomego przetwarzania. Badanym

prezentowano pary (diady) grup trzywyrazowych (triady). Jedna z triad w każdej diadzie stanowiła potencjalnie spójną grupę,

druga natomiast zawierała dobrane przypadkowo i nie powiązane słowa. Po prezentacji par diad badanym pokazywano różne

możliwości dotyczące czwartego słowa, powiązanego z jedną z dwóch triad. Następnie pytano badanych, która z dwóch triad

była koherentna i powiązana z czwartym słowem, oraz które czwarte słowo wiąże koherentną diadę. Okazało się, że nawet

jeśli badani nie potrafili wybrać łączącego słowa, mogli wskazać koherentną triadę na poziomie znacznie powyżej losowego.

Zdaje się, że posiadali jakieś przedświadome informacje, które sprawiły, że wybierali akurat tę triadę, chociaż nie mieli

świadomości, jakie słowo łączy wyrazy w niej zawarte. (Bowers, 1990)

Zjawisko końca języka – zachodzi, gdy próbujemy przypomnieć sobie coś, co wiemy, ale czego nie potrafimy szybko

przywołać. Nie możemy przenieść przedświadomych informacji do świadomości.

Badanie Brwn, McNeill -> badanym czytano wiele definicji encyklopedycznych, a następnie proszono o wskazanie słów

mających dane znaczenie. Badanym, którzy nie potrafili podać właściwego słowa, ale byli przekonani, że je znają, stawiano

różne pytania dotyczące tego słowa. Często odpowiedzi na te pytania były prawidłowe. Dane te wskazują, że chociaż niektóre

informacje przedświadome nie są w pełni osiągalne dla świadomego myślenia, mogą być dostępne procesom uwagi.

Wydaje się, że niektóre funkcje poznawcze mogą przebiegać poza świadomością. Przykładem jest widzenie mimo ślepoty –

przetwarzanie wzrokowe, gdy pacjenci nie mają świadomości doznań wzrokowych.

II. Czynności automatyczne i kontrolowane

1. Podział na czynności automatyczne i kontrolowane nie jest dychotomiczny ani ostry. Można mówić raczej o kontinuum,

którego krańcami są z jednej strony czynności całkowicie automatyczne, nieobciążające uwagi, szybkie, doskonale wyuczone,

a z drugiej strony – czynności całkowicie poddane świadomej kontroli, obciążające uwagę, wolne i niewyuczone.

Rozróżnienie na procesy automatyczne i kontrolowane zostało wprowadzone przez Posnera i Snydera (1975) oraz

Schneidera i Shiffrina (1977).

Do procesów automatycznych należą między innymi procesy przetwarzania przeduwagwego. Dobrą ilustracją tych procesów

jest eksperyment przeprowadzony przez Corteena i Wooda (1972):

 Wytwarzano najpierw odruch warunkowy związany z przeżywaniem emocji ujemnej. Badanym w fazie treningu

eksponowano różne bodźce słowne, a wśród nich nazwy pewnych miast. Nazwy te wzmacniano, stosując lekkie

uderzenie prądem. Po pewnym czasie u badanych pojawiła się wyraźna reakcja emocjonalna na nazwy tych miast. Jej

wskaźnikiem był wzrost elektrycznego przewodnictwa skóry (reakcja skórno-galwaniczna GSR).

 W następnej fazie badani wykonywali zadanie typu słuchania dwuusznego. Do jednego ucha eksponowano im za

pośrednictwem słuchawek tekst, który mieli powtarzać słowo w słowo w takcie jego słuchania, do drugiego ucha zaś

różne, niepowiązane ze sobą słowa, wśród których znajdowały się nazwy miast.

 Badani całkiem poprawnie wykonywali czynność nakazaną instrukcją, to jest powtarzali tekst, lecz jednocześnie

pojawiły się silne GSR na nazwy miast eksponowane do drugiego ucha

 Jest rzeczą interesującą, że nazwy te nie docierały do świadomości badanych, mimo że reagowali na nie wzrostem

napięcia.

 Wystąpił jeszcze jeden efekt: GSR pojawiła się także na nazwy miast, które badanym eksponowano po raz pierwszy.

Były to nazwy, których nie eksponowano w fazie treningowej.

 Wynikałoby stąd, że w wypadku tych komunikatów, na 4które jednostka nie zwraca uwagi, występuje nie tylko

zdegradowana analiza, sprowadzająca się do sprawdzenia ich oznakowania emocjonalnego, lecz także analiza ich

znaczenia.

 Jest to generalizacja semantyczna -> polega na wystąpieniu reakcji warunkowej nie tylko na właściwy bodziec

warunkowy, lecz także na bodźce do niego podobne

Michael Posner i Charles Snyder -> procesy automatyczne mają trzy charakterystyczne cechy. Z definicji procesy

automatyczne nie mieszczą się w świadomości, są nieintencjonalne i angażują niewielkie zasoby uwagi.

Cechy

Procesy kontrolowane

Procesy automatyczne

Ilość intencjonalnego wysiłku

Wymagają intencjonalnego wysiłku Wymagają niewiele lub wcale zamiaru

czy wysiłku

Stopień świadomości

Wymagają pełnej świadomości

Na ogół zachodzą poza świadomością,

chociaż niektóre procesy automatyczne

mogą być dostępne świadomości

Wykorzystanie zasobów uwagi

Pochłaniają dużą ilość zasobów uwagi Pochłaniają niewielkie zasoby uwagi

Rodzaj przetwarzania

Wykonywanie seryjne (krok po kroku) Wykonywane za pomocą przetwarzania

równoległego, (tzn. liczne operacje

zachodzą symultanicznie lub,

przynajmniej, nie w kreślonej

kolejności)

Prędkość przetwarzania

Wykonywanie zabiera stosunkowo

dużo czasu, w porównaniu nowość

procesami automatycznymi

Stosunkowo szybko

Względna nowość zadań

Nowe i nie wyćwiczone zadania lub

zadania o licznych zmiennych cechach

Znajome i silnie wyćwiczone zadania, o

dużej ilości stałych cech

Poziom przetwarzania

Względnie wysokie poziomy

przetwarzania poznawczego

(wymagające analizy lub syntezy).

Przebiegają w sposób sekwencyjny: do

wykonania można przystąpić wówczas,

kiedy zakończona zostanie czynność

poprzednia.

Względnie niskie poziomy

przetwarzania poznawczego (minimalne

analizy lub syntezy)

Przebiegają w sposób równoległy,

wskutek czego można wykonywać

różne czynności równocześnie.

Trudność zadania

Zwykle trudne zadania

Zwykle względnie łatwe zadania, ale

nawet względnie złożone zadania mogą

zostać zautomatyzowane, przy

wystarczającym zakresie ćwiczenia.

Proces nabywania

Przy wystarczającym zakresie ćwiczenia liczne rutynowe i względnie stałe

procedury mogą zostać zautomatyzowane, tak że silnie kontrolowane procesy

mogą stać się częściowo lub nawet całkowicie zautomatyzowane; oczywiście ilość

koniecznego ćwiczenia potrzebnego do zautomatyzowania działania znacznie

wzrasta w przypadku bardzo złożonych zadań.

Automatyzacja/ proceduralizacja – proces, dzięki któremu procedura zmienia się z bardzo świadomej na względnie

automatyczną.

Logan -> występuje kontinuum procesów od w pełni zautomatyzowanych do w pełni kontrolowanych

2.Poglądy na automatyzację:

1) Koncepcja integrowania procedur - LaBerge, Anderson i in. -> w trakcie ćwiczenia wprowadzanie w życie

poszczególnych kroków staje się skuteczniejsze. Ludzie łączą i konsolidują różne pojedyncze kroki w jedną operację,

która wymaga niewiele lub prawie wcale nie wymaga zasobów poznawczych, takich jak uwaga czy pamięć

operacyjna. Ten pogląd popierają dane pochodzące z wczesnych badań nad tym zagadnieniem (Bryan i Harter, 1899),

w których sprawdzano, jak u operatorów telegrafu stopniowo dochodzi do automatyzacji wysyłania i przyjmowania

przekazów. U początkujących operatorów najpierw następowała automatyzacja przekazywania pojedynczych liter.

Jednak gdy dochodziło w tym zakresie do pełnej automatyzacji, stopniowo ulegało automatyzacji także

przekazywanie słów, następnie zdań i innych grup wyrazów. Z koncepcji tej wynika, że procesy zautomatyzowane są

sztywne.

2) Koncepcja egzemplarzy - Gordon Logan; teoria przypadków -> automatyzacja następuje dlatego, że stopniowo

gromadzimy wiedzę na temat specyficznych reakcji na specyficzne bodźce. Niektóre dane empiryczne zdają się

wskazywać, że teoria Logana może lepiej wyjaśniać specyficzne reakcje na specyficzne bodźce (np. wykonywanie

obliczeń arytmetycznych), a wcześniejsza koncepcja zdaje się lepiej wyjaśniać ogólniejsze reakcje o charakterze

zautomatyzowanym. Koncepcja Logana pokazuje zatem, że zachowania zautomatyzowane w pewnych wypadkach

mogą być zachowaniami elastycznymi.

Wpływ ćwiczenia na automatyzację jest przedstawiony przez krzywą o przyspieszeniu ujemnym, na której efekty

początkowego ćwiczenia są silne, a dalsze ćwiczenie daje malejące różnice w poziomie automatyzacji.

Donald Norman (1976) podkreśla znaczenie zautomatyzowania różnych praktyk dotyczących bezpieczeństwa, zwłaszcza w

przypadku osób wykonujących niebezpieczne prace, np. nurkowie.

James Reasn (1990) przeprowadził wyczerpującą analizę ludzkich błędów i stwierdził, że mogą być one podzielone na

pomyłki i omyłki:

 Pomyłki – błędy w wyborze celu lub w określeniu sposobu dochodzenia do celu;

 Omyłki – błędy w przeprowadzaniu działania, zaplanowanego do osiągnięcia danego celu

Myśli intruzywne:

Efekt rykoszetu -> tłumienie myśli – kiedy staramy się nie dopuścić jakiejś myśli do świadomości; proces powiązany z

hamowaniem. Daniel Wagner następująco wyjaśnił dlaczego tłumienie myśli może być trudne: gdy świadomie

koncentrujemy uwagę na poszukiwaniu pożądanych myśli, automatycznie (i bez udziału świadomości) poszukujemy

niepożądanych myśli, aby nie pozwolić im na pojawienie się w polu świadomości. Według Wagnera, gdy nasz świadomy

wysiłek skupia się na tłumieniu, procesy automatyczne nadal poszukują niepożądanych myśli, i bez świadomego dążenia do

ich zniesienia, wchodzą do świadomości (myślimy, o czym nie chcemy myśleć).

Tallin (1999) rozpatruje myśli intruzyjne w perspektywie ewolucjonistycznej, która jako schemat wyjaśniania okazuje się nad

wyraz pojemna:

 Myśli intruzyjne sprzyjają adaptacji, ponieważ poszerzają repertuar czynności psychicznych oraz zachowań

organizmu

 Zjawiska takie pozwalają wyjść poza istniejące schematy, tryby rozumowania i postępowania, mogą być więc

czynnikiem sprzyjającym twórczości.

 Jednakże ceną płaconą za plastyczność psychiczną jest nagłe pojawienie się w świadomości niepożądanych obrazów.

Barlow (1988) uznaje zjawiska intruzyjne za prymitywny system alarmowy, który ma za zadanie przygotować jednostkę do

specyficznego działania zaradczego. System ten musi działać w sposób niespecyficzny i niezawodny, ponieważ pominięcie

jakiegokolwiek sygnału może powodować poważne i nieodwracalne konsekwencje. Kiedy konsekwencje pominięcia sygnału

są wysokie, jednostka może decydować się na reakcje typu fałszywy alarm.

3.Habituacja i adaptacja sensoryczna

W habituacji w miarę jak przyzwyczajamy się do danego bodźca, zaczynamy stopniowo coraz mniej zwracać na niego uwagę.

Przeciwieństwem habituacji jest dyshabituacja , w której zmiana (czasami nawet bardzo niewielka) w znanym bodźcu sprawia,

że znowu zaczynamy go zauważać. Obydwa procesy zachodzą automatycznie.

Adaptacja sensoryczna – nie podlega świadomej kontroli i zachodzi bezpośrednio w narządach zmysłów, a nie w mózgu.

ADAPTACJA

HABITUACJA

Niedostępna świadomej kontroli

Dostępna świadomej kontroli

Przykład: nie możesz zdecydować, jak szybko dokonasz

adaptacji do określonego zapachu czy zmiany w

intensywności światła

Przykład: Możesz zdecydować, że zaczniesz słuchać

podkładu muzycznego, wobec którego doszło u ciebie do

habituacji

Ściśle związana z intensywnością bodźca

Przykład: im bardziej wzrasta intensywność jasnego światła,

tym silniej twoje zmysły przystosowują się do tego światła

Niezbyt mocno związana z intensywnością bodźca

Przykład: poziom habituacji nie będzie nadmiernie różnił się

w reakcji na krzyki głośnego fana i cichy dźwięk

klimatyzatora

Niepowiązana z liczbą, długością i czasem wcześniejszych

ekspozycji

Przykład: receptory umieszczone w skórze będą reagować na

zmiany temperatury zasadniczo tak samo, niezależnie od

tego, ile razy byłeś wystawiony na takie zmiany i kiedy

ostatnio doświadczyłeś takich zmian.

Ściśle związana z liczbą, długością i czasem wcześniejszych

ekspozycji

Przykład: szybciej dojdzie do habituacji na dzwoniący zegar,

jeżeli częstsze były ekspozycje na ten dźwięk, przez dłuższy

czas i w niedalekiej przeszłości.

III. Funkcje uwagi

1. Selektywność

Selektywność – zdolność do wyboru jednego bodźca, źródła stymulacji lub ciągu myśli, kosztem innych.

Efekt cocktail party -> Colin Cherry – doświadczenie dotyczące uwagi selektywnej, [por. teorie uwagi selektywnej]

Efekt Stroopa -> John Ridley Stroop (1935) – (…) trudność wynika z selektywnego zwracania uwagi na kolor druku i próbie

ignorowania słowa, które zostało wydrukowane tym kolorem. Jedno z wyjaśnień trudności testu Stroopa wykazuje, że u

większości dorosłych czytanie stanowi proces automatyczny, niełatwo poddający się świadomej kontroli. Z tego powodu

trudno jest w sposób zamierzony powstrzymać się od czytania i zamiast tego koncentrować się na identyfikowaniu koloru

druku, nie zważając na słowo napisane tym kolorem.

2. Czujność

Czujność jest to zdolność do długotrwałego oczekiwania na pojawienie się ściśle określonego bodźca, zwanego sygnałem, a

ignorowania pozostałych bodźców, zwanych szumem.

· Teoria detekcji sygnałów

Teoria detekcji sygnałów została sformułowana przez Petersona, Birdsalla i Foksa (1954)

Zgodnie z tą teorią istnieją cztery możliwe skutki próby detekcji sygnału:

- trafienia (prawidłowe pozytywne)

- fałszywe alarmy (fałszywe pozytywne)

- chybienia (fałszywe negatywne)

- prawidłowe odrzucenia (prawidłowe negatywne)

Przedmiotem zainteresowania teorii detekcji sygnałów jest związek między częstością występowania poprawnych detekcji i

fałszywych alarmów. Krzywa obrazująca stosunek częstości poprawnych detekcji do fałszywych alarmów nosi nazwę krzywej

charakterystyki funkcjonowania obserwatora . Nie zawsze wzrostowi częstości poprawnych detekcji towarzyszy spadek

częstości fałszywych alarmów.

-> im jest on większy, tym łatwiej odróżnić sygnał występujący na tle szumu d

samego szumu. Chodzi tu o większą łatwość różnicowania; poza tym silne sygnały łatwiej przyciągają uwagę

obserwatora.

b) Macierz wypłat

– motywacyjne konsekwencje podjęcia określonych decyzji. Nasza uwaga uzależniona jest od

motywacji – inaczej wykrywamy bodźce krytyczne w sytuacjach, kiedy bodźce te są „bardzo krytyczne”, to jest

decydują o rzeczach, które są bardzo ważne, inaczej zaś wtedy, kiedy bodźce krytyczne dotyczą spraw mniej

istotnych.

c) Procesy uwagi kierujące detekcją sygnału wydają się silnie zlokalizowane i pozostawać pod znaczącym wpływem

oczekiwań. Badania neurologiczne wykazały, że detekcja sygnału wzrokowego jest największa wtedy, gdy oczekuje

się jego pojawienia, a dokładność detekcji gwałtownie spada, gdy pojawia się on w większej odległości od

umiejscowienia uwagi. W zadaniach dotyczących czujności oczekiwania dotyczące umiejscowienia silnie wpływają

na efektywność reagowania (tzn. prędkość i dokładność detekcji danego bodźca). Natomiast oczekiwania dotyczące

postaci bodźca (np. jaki kształt czy litera pojawią się w polu wzrokowym) nie mają takiego wpływu. Przykładem

znaczenia oczekiwań i czujności jest następująca sytuacja: kiedy przechodząc na zielonym świetle nie spodziewasz

się samochodu twoja uwaga spada.

Norman Mackworth (1948) – pokazywał badanym obraz wyglądający jak tarcza zegara. Zadanie badanych polegało na

naciśnięciu przycisku tak szybko, jak tylko możliwe, po dostrzeżeniu podwójnego przesunięcia wskazówki. Po kwadransie

czujność zaczęła się znacznie pogarszać. Jak się wydaje, obniżenie czujności nie wynika głównie z obniżenia wrażliwości, ale

ze wzrostu powątpiewania we własne obserwacje.

Na związek między proporcjami poprawnych detekcji i fałszywych alarmów wpływają 3 grupy czynników:

a) Stosunek siły sygnału do siły szumu

Powiązanie tych stwierdzeń z teorią detekcji sygnału wskazuje, że badani stają się mniej chętni do ryzykowania fałszywych

alarmów. Częściej zaś mylą się, pomijając wskazanie obecności bodźca, gdy nie są pewni, że pojawił się, tym samym

wykazując podwyższoną częstość chybień.

3. Przeszukiwanie

Przeszukiwanie jest procesem aktywnym. Polega na systematycznym badaniu pola percepcyjnego, w celu wykrycia obiektów

spełniających założone kryterium. Podstawowym czynnikiem utrudniającym przeszukiwanie jest obecność bodźców

zakłócających, czyli dystraktorów.

· Dystraktory

Dystraktory – bodźce inne niż właściwe, które odwracają naszą uwagę od właściwych

Pojęcie wielkości zestawu odnosi się do liczby elementów w danej matrycy wzrokowej. Efekt wielkości zestawu to stopień, w

jakim liczba elementów w zestawie utrudnia (spowalnia) proces poszukiwania.

Teoria integracji cech Treisman: (Treisman – patrz: modele integracji cech) – jak umysł prowadzi poszukiwania wzrokowe.

Teoria podobieństwa – John Duncan i Glyn Humphreys - konkurencyjna dla Treisman

4. Kontrola czynności jednoczesnych

Czynności wykonywane w tym samym czasie, nawet jeśli nie wykazują objawów obniżenia poprawności wykonania, zwykle

spowalniają się wzajemnie. Zjawisko to zwane psychologicznym czasem refrakcji, sugeruje, że kontrola czynności

jednoczesnych polega w istocie na przetwarzaniu szeregowym, a nie równoległym.

Obsługa czynności jednoczesnych jest dość dobrze tłumaczona przez teorię zasobów. Każda czynność wymaga pewnej porcji

ogólnej energii mentalnej, zwanej zasobami uwagi, których ilość jest ograniczona. Dlatego nadzorowanie czynności

jednocześnie musi doprowadzić do pogorszenia wskaźników wykonania przynajmniej jednej z nich, chyba że obie są tak

proste, że ich łączne zapotrzebowanie na zasoby nie przekracza ogólnych możliwości systemu. Jeśli przekracza, jedna z

czynności może być uprzywilejowana i wtedy poziom jej wykonania się nie obniża – kosztem drugiej.

IV. Teorie uwagi selektywnej

1. Teorie wczesnej selekcji

· Badania Cherry’ego (1953)

Cherry wprowadził technikę cienia ( shadowing ). Technika cienia polega na jednoczesnym prezentowaniu dwóch różnych

komunikatów do obojga uszu osoby badanej, której uwaga „podąża jak cień” za jednym z nich. Sens tej techniki polega na

tym, że jeśli uwaga podąża jak cień za jednym komunikatem, drugi powinien być ignorowany. Pojawia się pytanie, czy

docierają do nas jakieś treści zawarte w przekazie ignorowanym, a jeśli tak, to jakie, kiedy i od czego to zależy.

Pierwotnie Cherry (1953) sądził, że do kanału ignorowanego nie dociera nic lub prawie nic. Dociera na przykład to, czy głos w

kanale ignorowanym jest męski, czy żeński, ale nie dociera, czy przekaz jest w języku ojczystym, czy obcym. Sugerowało to,

że mechanizm uwagi jest w stanie całkowicie wyłączyć przekaz, którego natężenie i inne parametry fizyczne niczym się nie

różniły od przekazu „ważnego”. Wyniki wczesnych eksperymentów Cherry’ego i Broadbenta pokazywały zatem niezwykłą

siłę i skuteczność psychologicznego mechanizmu uwagi selektywnej.

Późniejsze badania wykazały jednak, że uwaga „przepuszcza” pewne informacje z kanału ignorowanego, np. imię badanego

( Moray , 1959). Wynik ten zgadzał się z pierwotną intuicją Cherry’ego, że idealnym modelem działania uwagi selektywnej jest

przyjęcie towarzyskie, podczas którego nie słyszymy prawie nic, co nie dotyczy właśnie prowadzonej rozmowy, ale

bezbłędnie reagujemy na dźwięk własnego imienia. Z kanału ignorowanego dociera również informacja o zmianie tonu głosu,

płci nadawcy i nadzwyczajnym natężeniu intensywności przekazu.

Neville Moray (1959) – odkrył, że badani na ogół słyszą jeden określony bodziec w uchu, na które nie zwracają uwagi,

niezależnie od tego, kiedy on się pojawia: dźwięk własnego imienia.

· Model Broadbenta

Broadbent przyjął, że z kanału ignorowanego przedostaje się niewiele informacji, a to, co się przedostaje, nie ma wymiaru

semantycznego, lecz fizykalny. O przepuszczeniu przez „bramkę” jakiejś informacji nie decyduje jej znaczenie, lecz cechy

fizyczne. Imię osoby badanej działa jak specyficzny układ dźwięków, a nie jak jednostka semantyczna.

Broadbent stworzył teorię filtra uwagi .

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: