(Microsoft PowerPoint - usuwanie N i P - technologia [tryb zgodno_234ci]).pdf

(1202 KB) Pobierz
(Microsoft PowerPoint - usuwanie N i P - technologia [tryb zgodno\234ci])
20110513
Obieg fosforu
Usuwanie związków biogennych
ze ścieków
Źródła pochodzenia fosforu:
funkcje fizjologiczne człowieka 30 –50%
środki czystości, głównie detergenty 50 –70%
(kwas nitrylotrójoctowy –NTA lub zeolity –glinokrzemian sodowy)
przemysł 2 –20%
Przyjmuje się, że jednostkowa ilość fosforu wynosi ok. 2.5 g/Md .
W ściekach komunalnych surowych zawartość fosforu kształtuje
się od ok. 525 mg P/ dm 3 .
Fosfor występuje w ściekach w formie nieorganicznej,
rozpuszczonejoraz jako ortofosforany. Niewielka ilość fosforu
całkowitego to rozpuszczone i nierozpuszczone formy organiczne (np.
kwas nukleinowy), które ulegają częściowo mineralizacji już w
kanalizacji a następnie w procesie oczyszczania (hydroliza).
Wymaganiaw zakresie usuwania fosforu ze ścieków wzrosły
w ostatnim okresie nieomal na całym świecie, ponieważjest on
nutrientem, który może powodować poważne problemy
eutrofizacji w odbiorniku. Mimo, że głównie zwraca się uwagę na
ochronę odbiorników, możliwy staje się odzysk fosforu ze
ścieków.
Do oceny podatności ścieków na biologiczne usuwanie
fosforu przyjmuje się stosunek BZT 5 : P og ,.
Powinien wynosić co najmniej 20 : 1
Obecnie analizuje się raczej stosunek ChZT:P og .
Gdy jest on niski (poniżej 36) występują trudności pełnego,
biologicznego usuwania fosforu.
Metody usuwania fosforu
Usuwanie fosforu ze ścieków może odbywać się metodami:
• podwyższonej biologicznej defosfatacji w wyniku wzrostu stopnia
asymilacji fosforu przez biomasę biorącą udział w procesie
oczyszczania
• chemicznego strącania solami glinu lub żelaza
1
657922440.006.png 657922440.007.png
20110513
Biologiczne metody usuwania fosforu
Proces wzmożonego, biologicznego usuwania (uwalniania –
wiązania) fosforu (Bio –P) bazuje na zasadzie, że niektóre typy
bakterii są zdolne do magazynowania dużych ilości rozpuszczalnych
ortofosforanów w ich komórkach w formie nierozpuszczalnych
polifosforanów. Oznaczato, że skuteczność procesu jest wprost
proporcjonalna do stężenia frakcji tych bakterii w osadzie czynnym
lub zdolności ich wzrostu.
Metoda biologicznego usuwania fosforu polega na stwarzaniu
właściwych warunków wzrostu dla specyficznych bakterii (PAO)
podczas akumulowania przez nie fosforanów w ilości większej niż
wynikająca z ich zapotrzebowania metabolicznego.
Organizmy te wymagają poddania ich zmiennym warunkom
beztlenowotlenowym oraz potrzebują w pożywce obecności lotnych
kwasów tłuszczowych (LKT), które absorbują do komórek i
magazynują w postaci produktu pośredniego przy użyciu wcześniej
zmagazynowanych polifosforanów jako źródła energii.
Biologiczne usuwanie wynika ze stechiometrii związanej z
mikrobiologicznym wzrostem oraz może być osiągnięte przez
podwyższone (wzmożone) zmagazynowanie polifosforanów (poliP)
w biomasie mikroorganizmów. Ta ostatnia zdolność jest coraz
częściej wykorzystywana w procesach biologicznego oczyszczania
ścieków metodą osadu czynnego.
Za biologicznym usuwaniem fosforu przemawia również
możliwość jego odzysku ze ścieków.
W konwencjonalnym osadzie czynnym fosfor stanowi średnio
1.5% jego suchej masy.
W wyniku tego procesu fosforany uwalniają się do fazy wodnej
jako ortofosforany; ich stężenie w komorze anaerobowej rośnie.
Przechodząc do strefy napowietrzania PAO posiadają energię
zmagazynowaną do poboru większości dostępnego fosforu. W
warunkach aerobowych lub anoksycznych węgiel będący w zapasie
(zmagazynowany jako PHA) jest utleniany tlenem lub azotanami.
Uwolniona energia jest wykorzystywana przez PAO do pobrania o
fosforanów ze ścieków i magazynowania ich w komórkach jako
polifosforany jak również do wzrostu komórek.
Fosforany usuwane z układu to wzrost netto bakterii PAO.
p
Przebieg poboru i uwalniania ofosforanów.
Utrzymując stałą ilość osadu w systemie oczyszczania ścieków
metodą osadu czynnego przez usuwanie osadu nadmiernego
zmagazynowane fosforany są wraz z nim wydalane z układu. W ten
sposób uzyskujemy wysoką wydajność procesu biologicznego
usuwania fosforu ze ścieków.
Warunkiem powodzenia procesu biologicznego usuwania fosforu
jest aby z recyrkulowanym osadem czynnym do pierwszej strefy
nienapowietrzanej nie wprowadzać azotanów ani tlenu
rozpuszczonego (DO). W obecności azotanów kwasy tłuszczowe
mogą bowiem zostać wykorzystane przez dużą liczbę innych
organizmów.
2
657922440.008.png
20110513
Wpływ czynników środowiskowych na proces Bio – P
Odczyn pH
Temperatura
Na przebieg procesu BioP ma wpływ odczyn osadu czynnego.
Jest to decydujący czynnik dla fazy anaerobowej. Transport octanów
do komórki jest uzależniony od pH. Rezultatem niskiego odczynu jest
niska szybkość uwalniania fosforu i poboru octanów. Znaczy to, że
dla niskiego odczynu potrzeba więcej octanów w przeliczeniu na ilość
uwalnianych fosforanów.
Temperatura stanowi złożony parametr procesu Bio –P,
ponieważ ten czynnik wpływa na proces biologicznego oczyszczania
ścieków metodą osadu czynnego w różnych jego stadiach.
Zmiany temperatury wpływają na:
• kondycję organizmów, np. aktywność PAO,
• populację biomasy osadu czynnego, np. na frakcję PAO w
osadzie czynnym, nitryfikację lub zakwaszanie (obniżenie
odczynu), możliwe procesy fizyko –chemiczne np. strącanie
Skład ścieków
Skład dopływających ścieków poddawanych oczyszczaniu w
procesie BioP determinuje działanie i skuteczność tego procesu.
Uważa się, że do usunięcia 1 mg P drogą biologiczną potrzeba 20 mg
ChZT. Dotyczy to frakcji łatwo oraz wolno biodegradowalnego
ChZT.
Stosunki BZT 5 : P i BZT 5 :N w dopływie dostarczają informacji o
możliwościach ich stosowania w usuwaniu N i P metodami
biologicznymi. Wysokie wartości obu stosunków ułatwiają usuwanie
N i P metodami biologicznymi.
W systemach, gdzie znikoma ilość azotanów jest recyrkulowana
do strefy anaerobowej BZT 5 : P powinno wynosić co najmniej 15 –20
aby zagwarantować biologiczne usuwanie P.
Dla dobrego funkcjonowania procesu biologicznego usuwania
azotu i fosforu stosunek BZT 5 :N winien być co najmniej 4 –5.
Azotany/tlen
Oddziaływanie azotanów i tlenu na proces BioP jest dwojakie,
pozytywne i negatywne.
Z jednej strony są one potrzebne do zmagazynowania fosforanów
w strefie aerobowej lub anoksycznej przez osad czynny. Z drugiej
strony wprowadzenie azotanów i tlenu do strefy anaerobowej z
dopływu i/lub recyrkulatu powoduje zakłócenie procesu BioP.
Azotany i tlen są wykorzystywane w komorze anaerobowej. W obu
przypadkach do przekształceń aerobowych i anoksycznych zużywa się
ChZT.
Dla każdego mg tlenu i azotanów zużywa się odpowiednio 2 i 4 mgChZT
Wielkość obniżenia wydajności procesu przez azotany i/lub tlen
jest zdeterminowana nie tylko przez ich stężenie w dopływie i
recyrkulacie, ale także przez natężenie przepływu recyrkulatu do
komory anaerobowej
Obciążenie i wiek osadu
Wprowadzenie azotanów do komory anaerobowej skutkuje
dwoma negatywnymi oddziaływaniami:
– długotrwałe wprowadzanie azotanów do strefy anaerobowej może
prowadzić do wzrostu normalnych bakterii denitryfikacyjnych ale
nie denitryfikujących PAO. Wykorzystują one ChZT substratu
bardziej skutecznie co daje korzyść w przypadku jednoczesnej
obecności ChZT i azotanów w ściekach,
– w krótkim okresie, w komorze anaerobowej może mieć miejsce
spadek uwalniania fosforu. ChZT z octanu wykorzystuje się do
denitryfikacji i PAO są zdolne pobrać fosforany w obecności
azotanów
Obciążenie i wiek osadu (WO) są wyprowadzonymi
wielkościami wpływającymi na proces bioP.
Wzrost obciążenia osadu i odpowiednio skrócenie WO może
powodować:
• zwiększoną produkcję osadu.
• obniżoną nitryfikację
• pobór fosforanów
Bardzo długi WO w procesie osadu czynnego prowadzi do:
• niskiej lub bardzo niskiej produkcji osadu czynnego.
• zwiększonej możliwości nadmiernego napowietrzania.
• występowanie mineralizacji.
3
657922440.009.png
20110513
Modelowanie systemów BioP
Obieg
azotu
W obrębie metod statycznego wymiarowania wyróżnia się
4 bloki.
(1) obliczanie ilości dostępnego substratu,
(2) określenie ilości PAO i maksymalnej zawartości PO 4 3 w
bakteriach osadu czynnego,
(3) zdefiniowanie ilości fosforu, który ma być biologicznie
usunięty,
(4) obliczanie anaerobowego czasu kontaktu.
Podstawy usuwania azotu
Przemiany, jakim podlega azot w trakcie
procesów oczyszczania
• Główne formy występowania azotu w ściekach surowych
to:
– w połączeniach organicznych białka i produkty ich
rozkładu, mocznik,
– formy nieorganiczne –amoniak.
• Biologiczne przemiany związków azotowych są wynikiem
powiązania następujących procesów:
– amonifikacji,
– asymilacji,
– nitryfikacji,
– denitryfikacji.
21
22
Przemiany, jakim podlega azot w trakcie
procesów oczyszczania
Przemiany, jakim podlega azot w trakcie
procesów oczyszczania
23
24
4
657922440.001.png 657922440.002.png 657922440.003.png 657922440.004.png
20110513
AMONIFIKACJA
ASYMILACJA
• Proces ten polega na przeprowadzeniu azotu z formy
organicznej do postaci amoniaku (jonu amonowego).
Przebieg procesu obrazuje poniższa reakcja:
C 10 H 19 O 3 N + 12,5O 2 →10CO 2 + 8H 2 O + NH 3
• Szybkość amonifikacji jest duża w porównaniu z innymi
procesami, np. nitryfikacji, dzięki czemu w praktyce
stosując pełne biologiczne oczyszczanie można uzyskać
całkowitą amonifikację ścieków.
• W wyniku zachodzenia procesu amonifikacji, zasadowość
środowiska wzrasta na skutek tworzenia się kwaśnych
węglanów.
• Asymilowanie azotu niezbędne jest do budowy nowych
komórek bakteryjnych.
• Najłatwiej przyswajalną jego formą azotu jest amoniak.
• Proces ten może przebiegać zarówno w warunkach
tlenowych, jak i przy jego braku.
• Asymilacja azotanów i azotynów zachodzi przy
wcześniejszej ich redukcji do formy amonowej. Schemat tej
reakcji przedstawia reakcja:
NO 3 → NO 2 → NO → NOH → NH 2 OH → NH 4 +
• Przebieg asymilacji amoniaku wiąże się z powstaniem jonu
H + . Powoduje to obniżenie zasadowości na asymilację 1
grama azotu zużywane jest 3,57 g CaCO 3 .
25
26
NITRYFIKACJA
NITRYFIKACJA
• Proces ten polega na utlenieniu azotu amonowego do
azotynów, a w następnej kolejności do azotanów.
• Proces zachodzi dwustopniowo zgodnie z poniższymi
reakcjami:
– I etap: NH 4 + + 1,5O 2 → NO 2 → 2H + + H 2 O + E
– II etap: NO 2 + 0,5O 2 →NO 3 + E
E zysk energetyczny
• Szybkość reakcji II etapu jest znacznie większa niż etapu I,
więc w praktyce ilość azotu amonowego jest niewielka.
• Przebieg nitryfikacji powoduje zwiększanie się ilości
jonów wodorowych H + , co powoduje obniżanie odczynu i
zużycie zasadowości.
Proces nitryfikacji prowadzony jest przez bakterie:
• utleniające amoniak do azotynów: itrosomonas, itrosobulus,
itrosospira;
– przyrost tych mikroorganizmów przedstawia reakcja:
13NH 4 + +15CO 2 →NO 2 +C 5 H 7 NO 2 +23H + +4H 2 O
C 5 H 7 NO 2 skład biomasy
• utleniające azotyny do azotanów: itrobacter, itrococcus,
itrospira;
– przyrost wymienionych mikroorganizmów przedstawia reakcja:
NH 4 + +5CO 2 +10NO 2 +2H 2 O→NO 3 +C 5 H 7 NO2+H+
• Nitryfikatory syntetyzują ATP wykorzystując energię procesów
utleniania amoniaku i azotynów. Organizmy te są bezwzględnymi
tlenowcami.
27
28
Czynniki wpływające na przebieg
procesu nitryfikacji
• Szybkość wzrostu bakterii nitryfikacyjnych jest około
dziesięciokrotnie mniejsza niż szybkość wzrostu bakterii
heterotroficznych,degradujących związkiwęgla.
• Aby bakterie nitryfikacyjne miały szansę rozwoju, należy
ograniczyć rozwój bakterii heterotroficznych. Można to osiągnąć
limitując substancje biogenne i zmniejszając obciążenie osadu.
Obciążenie to powinno zawierać się w granicach 0,10,2 kg
O 2 /kg·d.
• Oddziaływanie substancji toksycznych, w tym metali ciężkich, na
bakterie nitryfikacyjne jest zwykle większe niż na bakterie
heterotroficzne.
Czynniki wpływające na przebieg
procesu nitryfikacji
Wiek osadu i przyrost biomasy:
– współczynnik wzrostu biomasy bakterii nitryfikacyjnych
wynosi 0,1 g.s.m.o. N/g NNH 4 ,
– teoretyczny, minimalny wiek osadu w temperaturze 20 o C,
wynosi 35 dni,
– skrócenie wieku osadu spowoduje efekt wypłukania bakterii
nitryfikacyjnych z układu wraz z usuwaniem osadu
nadmiernego,
Stosunek BZT 5 / ogKj :
– decyduje o udziale bakterii nitryfikacyjnych w osadzie
czynnym, może on wynosić 335%,
– BZT 5 /N ogKj >5 przeważa utlenianie związków węgla,
– BZT 5 /N ogKj <3 przeważa proces nitryfikacji.
29
30
5
Ս
657922440.005.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin