Deveraux Jude - Dama (inny tytuł - Zuchwały nieznajomy) (Taggert 01).pdf - Deveraux Jude - kasiunia25301

Jude Deveraux

DAMA

(ZUCHWAŁY

NIEZNAJOMY)

Prolog

Starsza, gruba kobieta w przyklapni ħ tym kapeluszu, spod którego wychodziły str Ģ ki

siwych włosów, zdumiewaj Ģ co sprawnie wdrapała si ħ na siedzenie du Ň ego wozu. Le Ň ały na nim

Ļ wie Ň e warzywa, przykryte wilgotnymi szmatami.

- Sadie.

Kobieta odwróciła si ħ i spojrzała na wielebnego Thomasa, wysokiego, przystojnego

m ħŇ czyzn ħ z zatroskaniem marszcz Ģ cego brwi.

- B ħ dziesz ostro Ň na? Nie zrobisz Ň adnego głupstwa? Nie b ħ dziesz zwracała na siebie

uwagi?

- Obiecuj ħ - przyrzekła Sadie łagodnym, młodzie ı czym głosem. - Wróc ħ najpr ħ dzej, jak

si ħ da. - ĺ ci Ģ gn ħ ła lejce i wóz, turkoc Ģ c, ruszył powoli.

Droga, prowadz Ģ ca z miasteczka Chandler w Colorado do kopalni, była długa i wyboista.

Sadie musiała czeka ę , a Ň przejedzie poci Ģ g na jednej z bocznych linii kolejowych. Ka Ň de z

siedemnastu osiedli kopalnianych w pobli Ň u Chandler miało sw Ģ własn Ģ bocznic ħ . Przed

rozjazdem, sk Ģ d prowadziła droga do kopalni Tentona, Sadie spotkała podobny wóz, na którym

równie Ň siedziała stara kobieta. Zatrzymała swe cztery konie i rozejrzała si ħ wokół.

- Jakie Ļ problemy? - cicho spytała Sadie.

- Nie, ale zwi Ģ zkowcy s Ģ coraz bardziej zdeterminowani. A u ciebie?

Sadie skin ħ ła głow Ģ .

- W zeszłym tygodniu był zawał w tunelu numer sze Ļę . Ludziom szkoda czasu na

umacnianie wykopów. Masz mi ħ tówki?

- Wszystkie rozdałam - odpowiedziała kobieta, nachylaj Ģ c si ħ bli Ň ej. - Uwa Ň aj, Sadie.

Najgorzej jest w Małej Pameli. Przera Ň a mnie Rafe Taggert.

- Wiele osób si ħ go boi. Jedzie nast ħ pny wóz. - ĺ ciszyła głos ruszaj Ģ c. - Do zobaczenia za

tydzie ı , Aggie.

Sadie min ħ ła nadje Ň d Ň aj Ģ cy wóz i pomachała jad Ģ cym na nim ludziom. Za chwil ħ

skr ħ cała ju Ň w dług Ģ drog ħ prowadz Ģ c Ģ do osiedla kopalni Mała Pamela. Droga była stroma i

posterunek stra Ň y Sadie zauwa Ň yła dopiero w ostatniej chwili. Próbowała si ħ opanowa ę , ale serce

jej waliło.

- Dzie ı dobry, Sadie. Masz rzep ħ ?

- Pi ħ kn Ģ , du ŇĢ . - U Ļ miechn ħ ła si ħ , ukazuj Ģ c sczerniałe z ħ by.

- Zostaw dla mnie worek, co? - powiedział stra Ň nik, otwieraj Ģ c bram ħ . Nie wspomniał o

zapłacie. Wpuszczenie obcej osoby na teren osiedla było wystarczaj Ģ cym wynagrodzeniem.

Stra Ň nicy zostali postawieni po to, aby nie wpuszcza ę do osiedla organizatorów ruchu

zwi Ģ zkowego. Ka Ň dego podejrzanego o pod Ň eganie górników stra Ň nicy mogli najpierw

zastrzeli ę , a dopiero potem zadawa ę pytania. Ka Ň dego, kogo zastrzelili, mogli potem oskar Ň y ę o

działalno Ļę zwi Ģ zkow Ģ , a s Ģ d, zarówno lokalny, jak i stanowy, uniewinniłby ich. Wła Ļ ciciele

kopal ı mieli prawo do ochrony swojej własno Ļ ci.

Sadie musiała si ħ sporo napracowa ę , Ň eby manewrowa ę du Ň ym wozem po w Ģ skich,

zasypanych w ħ glem uliczkach. Po obu stronach ulicy znajdowały si ħ pudełka, zwane przez

wła Ļ cicieli kopal ı domami. W ka Ň dym mie Ļ ciły si ħ przewa Ň nie cztery male ı kie pokoiki, a

komórka na w ħ giel i ubikacje stały w podwórku. Wod ħ przynoszono w wiadrach ze wspólnej,

zanieczyszczonej w ħ glem studni.

Sadie przejechała obok sklepu nale ŇĢ cego do spółki i chłodno powitała wła Ļ ciciela. Byli

naturalnymi wrogami. Górnikom płacono nielegalnie kuponami, za które rodziny mogły robi ę

zakupy tylko w sklepach spółki. Ludzie mówili, Ň e wła Ļ ciciele kopal ı wi ħ cej zarabiaj Ģ na

sklepach ni Ň na w ħ glu.

Po prawej stronie, mi ħ dzy lini Ģ kolejow Ģ a stromym zboczem, Sadie min ħ ła rz Ģ d

podwójnych domków, pomalowanych na obrzydliwy, Ň ółty kolor. Nie było ogródków, a domki

dzieliło od ubikacji zaledwie kilka metrów. Sadie znała doskonale mieszanin ħ dymu z poci Ģ gów

z innymi woniami. Tu mieszkali nowi górnicy.

Zatrzymała konie przed jednym z wi ħ kszych domów.

- Sadie! My Ļ lałam, Ň e ju Ň nie przyjedziesz - powiedziała ładna, młoda kobieta wychodz Ģ c

z domu i wycieraj Ģ c r ħ ce w Ļ ciereczk ħ .

- Znasz mnie - odpowiedziała Sadie, z trudem schodz Ģ c z siedzenia. - Długo dzi Ļ spałam,

a pokojówka zapomniała mnie obudzi ę . Jak si ħ miewasz, Jean?

Jean Teggert u Ļ miechn ħ ła si ħ do staruszki. Sadie była jedn Ģ z niewielu osób, które

wpuszczano do osady. Co tydzie ı Jean umierała ze strachu, Ň e policja kopalni przeszuka wóz

Sadie.

- Co przywiozła Ļ ? - spytała Jean szeptem.

- Lekarstwo na kaszel, smarowidło, troch ħ morfiny dla pani Carson, dwana Ļ cie par butów.

Niewiele mo Ň na ukry ę w główkach kapusty. I firanki dla narzeczonej Ezry.

- Firanki! - zdumiała si ħ Jean i a Ň si ħ roze Ļ miała. - Pewnie masz racj ħ . Bardziej si ħ

ucieszy z koronek ni Ň z czego Ļ innego. No chod Ņ , zabierajmy si ħ do roboty.

Rozdawanie warzyw zaj ħ ło im trzy godziny. Ludzie płacili kuponami, które pó Ņ niej Sadie

w tajemnicy im oddawała. Wła Ļ ciciele kopalni, policja osiedlowa ani nawet sami górnicy nie

mieli poj ħ cia, Ň e warzywa Sadie i inne sekretne dobra s Ģ za darmo. Górnicy byli bardzo dumni i

nie przyj ħ liby jałmu Ň ny, ale kobiety gotowe były wzi Ģę wszystko dla swych dzieci i zm ħ czonych

m ħŇ ów.

Było ju Ň pó Ņ no, gdy Sadie i Jean wróciły pustym wozem do domu Jean.

- Jak tam Rafe? - spytała Sadie.

- Bardzo ci ħŇ ko pracuje, tak samo jak mój ojciec. A wujek Rafe lubi robi ę zamieszanie,

wi ħ c lepiej ju Ň jed Ņ . Nie mo Ň emy ryzykowa ę , Ň e b ħ dziesz miała kłopoty - powiedziała Jean

ujmuj Ģ c r ħ k ħ Sadie. - Masz takie młode r ħ ce.

- Kłopoty? - spytała zmieszana Sadie.

Jean roze Ļ miała si ħ .

- Wi ħ c do przyszłego tygodnia. I nie obawiaj si ħ mnie, Sadie. Ju Ň od dawna wiem.

Sadie zaniemówiła. Wdrapała si ħ na wóz i cmokn ħ ła na konie.

Godzin ħ pó Ņ niej zatrzymała si ħ przed probostwem w Chandler. Pod osłon Ģ zmroku

przebiegła do budynku, weszła przez nie zamkni ħ te drzwi i wpadła do łazienki, gdzie na

wieszaku czekały czyste ubrania.

Szybko zdj ħ ła z głowy peruk ħ , zmyła z twarzy charakteryzacj ħ , zeskrobała nało Ň ony na

z ħ by brud. Zsun ħ ła z siebie grube, wywatowane ubranie, w którym była taka t ħ ga, i wci Ģ gn ħ ła

koronkowe pantalony i haleczk ħ . Zasznurowała z przodu biały, lniany gorset, na który wło Ň yła

seledynow Ģ , jedwabn Ģ bluzk ħ i Ň akiet z niebieskiej ser Ň y, wyko ı czony zielonym aksamitem.

Wci Ģ gn ħ ła spódnic ħ , tworz Ģ c Ģ komplet z Ň akietem. Kiedy zapinała ciemnoniebieski, skórzany

pasek, rozległo si ħ pukanie do drzwi.

- Prosz ħ .

Wielebny Thomas stan Ģ ł w drzwiach i przez moment przypatrywał si ħ stoj Ģ cej przed ni Ģ

kobiecie. Panna Houston Chandler była wysoka, szczupła i pi ħ kna; miała br Ģ zowe, połyskuj Ģ ce

rudawo włosy i bł ħ kitnozielone oczy, prosty, arystokratyczny nosek i małe, pi ħ knie wykrojone

usta.

- A wi ħ c Sadie znów znikła na tydzie ı . - Duchowny u Ļ miechn Ģ ł si ħ . - Musisz ju Ň i Ļę ,

Houston. Twój ojciec...

- Ojczym - poprawiła.

- Dobrze, b ħ dzie równie zły, jakkolwiek go nazwiesz.

- Czy Anna i Tia wróciły ju Ň ze swymi wozami?

- Dawno. Zbieraj si ħ st Ģ d.

- Tak jest. - U Ļ miechn ħ ła si ħ . - Do nast ħ pnej Ļ rody! - zawołała przez rami ħ , wychodz Ģ c z

plebanii i kieruj Ģ c si ħ szybko w stron ħ domu.

Deveraux Jude - Dama (inny tytuł - Zuchwały nieznajomy) (Taggert 01).pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: