plasawica Sydenhama.doc

(85 KB) Pobierz
plasawica Sydenhama

                   PLĄSAWICA SYDENHAMA

      PLĄSAWICA OSTRA,  CHOREA ACUTA SEU MINOR

 

 

 

 

  1. R. Mazur i wsp.  „Podstawy kliniczne neurologii“
  2. W. Jakimowicz  „Neurologia kliniczna“

 

 

 

 

EPIDEMIOLOGIA:

 

· częstość ¯ w związku z wprowadzeniem antybiotyków

· choroba dotyczy prawie wyłącznie dzieci w wieku 5 – 15 lat, choć opisywano pojedyncze przypadki u dorosłych

· częściej dziewczęta

 

 

ETIOLOGIA:

 

· infekcja streptokokowa (choroba jest jedną z postaci choroby reumatycznej)

 

 

 

PATOGENEZA:

 

· prawdopodobnie związana z podrażnieniem zapalnym (neuroinfekcja), lub odczynem

   autoimmunologicznym

 

 

OBRAZ  KLINICZNY:

 

· przebieg :

 

-          choroba trwa przeważnie 2 – 3 miesięce

-          w lżejszych postaciach objawy ustępują szybciej po upływie 3 – 6 tygodni

-          objawy ustępują zazwyczaj niezależnie od leczenia

-          zdarzają się jednak przypadki utrzymywania się pląsawicy przez całe życie

 

 

· ruchy mimowolne (pląsawicze) :

 

-          początkowo niezbyt nasilone :

®    dziecko bywa karcone, że nie może usiedzieć w miejscu, upuszcza przedmioty trzymane w ręce, robi grymasy, nieporządnie pisze, niezdarnie się porusza

-          nierzadko ruchy mimowolne stają się tak silne że uniemożliwiają chodzenie, stanie i wykonywanie najprostszych czynności (czasem jednak mają małe nasilenie)

-          w pełni rozwinięte ruchy mimowolne :

®    są szybkie, krótkotrwałe, zmienne, nieregularne i niesymetryczne

®    powstają jakby z dziwacznego połaczenia fragmentów ruchów dowolnych

®    najsilniej wyrażone w mięśniach mimicznych twarzy i odsiebnych częściach kończyn zwł. rękach

®    emocje nasilają ruchy

®    w czasie snu ruchy znikają

-          w ciężkich postaciach występują zaburzenia mowy (dyzartria i anartria), żucia i połykania

-          niekiedy oddech bywa przerywany i nieregularny

 

                                             

 

· obniżenie napięcia mięśni :

 

-          w przebiegu choroby ruchy mimowlne ustępują częściowo, lub całkowicie, natomiast pojawia się wybitne ¯ napięcia mięśni

-          chory wówczas nie porusza kończynami jakby miał je porażone (chorea mollis)

-          częsty jest objaw pronacyjny :

®    jeśli chory uniesie do przodu wyprostowane kończyny górne i utrzymuje je w tym położeniu nastepuje wówczas pronacja przedramion

-          odruchy mogą być osłabione, a czasem (w razie dużego ¯ napięcia mięśni) przejściowo zniesione

®    odruchy kolanowe czasem są wahadłowe

®    czasem po uderzeniu w rzepkę obserwuje się pozostawanie konczyny dolnej w pozycji wyprostnej (skurcz prostowników podudzia) (objaw Gordona)

                                       

 

· zespół obsesyjno – kompulsywny :

 

-          rozdrażnienie

-          chwiejność emocjonalna

-          nadpobudliwość

-          łatwa męczliwość

-          rzadziej cięższe zaburzenia psychiczne (splątanie, podniecenie, halucynacje)

 

 

 

BADANIA DODATKOWE :

 

· EEG :

 

              -    uogólnione zwolnienie czynności podstwowej

 

 

 

ROZPOZNANIE:

 

·

 

 

RÓŻNICOWANIE:

 

·

 

LECZENIE:

 

 

-          choremu należy zapewnić spokój

 

 

· antybiotyki :

 

-          ukierunkowane na patogennego paciorkowca

 

· benzodiazepiny :

 

-          poprawa zaburzeń emocjonalnych i ruchów mimowolnych

 

· glikokortykosteridy :

 

              zalecane przez niektórych

 

 

POWIKŁANIA:

 

·

 

 

ROKOWANIE:

 

· pomyślne

· nawroty zdarzają się u 1/3 chorych

· rzadko zgon, najczęściej spowodowany towarzyszącą chorobą serca

 

 

PROFILAKTYKA:

 

·

 

 

PATRZ TEŻ:

 

· pląsawice

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                    

 

 

2

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin