Order Virtuti Militari.pdf
(
12479 KB
)
Pobierz
(anonymous)
Order Virtuti Militari
1
Order Virtuti Militari
Order Virtuti Militari
Awers Krzyża Wielkiego
Awers gwiazdy orderowej
Baretka
Ustanowiono
22 czerwca
1792
Wielkość
62 x 62 mm (krzyż I klasy)
30 x 36 mm (korona w I kl.)
54 x 54 mm (krzyż II klasy)
23 x 33 mm (korona w II
kl.)
44 x 44 mm (krzyż III
klasy)
39 x 39 mm (krzyż IV
klasy)
38 x 38 mm (krzyż V klasy)
100 x 100 mm (gwiazda)
Order Virtuti Militari
(
łac.
Cnocie wojskowej - (męstwu) dzielności żołnierskiej
)
–
najwyższe polskie
odznaczenie
wojskowe (
order)
, nadawane za wybitne zasługi bojowe. Jest najstarszym orderem wojskowym na świecie, spośród
nadawanych do chwili obecnej
[1]
. Ustanowiony przez króla
Stanisława Augusta Poniatowskiego
22 czerwca
1792
dla uczczenia zwycięstwa w
bitwie pod Zieleńcami,
po rozpoczęciu
wojny polsko-rosyjskiej
przeciwko
konfederacji
targowickiej,
w obronie
Konstytucji 3 Maja
.
Order był nadawany w okresie
Księstwa Warszawskiego.
Po utworzeniu
Królestwa Polskiego
order przy
zachowaniu statutu otrzymał nazwę
Order Wojskowy Polski
. Po odzyskaniu niepodległości w
1918
,
Sejm
Ustawodawczy n
a mocy ustawy z dnia
1 sierpnia
1919 r
. wskrzesił order nadając mu nazwę
Orderu Wojskowego
Virtuti Militari
. Obecnie Order Virtuti Militari może być nadawany, podczas wojny lub 5 lat po jej zakończeniu,
przez prezydenta Polski na wniosek
Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari
.
Order Virtuti Militari
2
Historia
Okres 1792-1794
Ostatni król Polski
Stanisław August Poniatowski u
stanowił order
Virtuti Militari w
1792 r
oku, po rozpoczęciu
wojny polsko-rosyjskiej
przeciwko
konfederacji targowickiej,
w obronie
Konstytucji 3 Maja
i
interwencji
wojsk rosyjskich
cesarzowej
Katarzyny II
. W raporcie
pisanym do króla po zwycięskiej
bitwie pod Zieleńcami
w dniu
18
czerwca 1
792, dowodzący nią książę
Józef Poniatowski
zażądał
szybkiego wprowadzenia nowego orderu wojennego. Król zareagował
natychmiast, ponieważ już od jakiegoś czasu nosił się z zamiarem
ustanowienia takiego odznaczenia. Pierwsze nadania miały miejsce
22
czerwca 1
792, a wręczenie medali nastąpiło
25 czerwca
1792
w
Ostrogu n
a
Wołyniu
, gdzie znajdował się obóz wojsk
Rzeczypospolitej.
Udekorowano nimi 15 oficerów i żołnierzy
biorących udział w bitwie pod Zieleńcami, którzy, po ustanowieniu
statutu, mieli stworzyć pierwszy skład
kapituły orderu
. Król Stanisław
August Poniatowski był Wielkim Mistrzem Orderu Virtuti Militari i z
mocy prawa kawalerem Krzyża Wielkiego
[2]
.
Medale Virtuti Militari z 1792
Miał on wtedy dwie klasy:
• złotą
–
dla generałów i oficerów;
• srebrną
–
dla podoficerów i szeregowych.
Prawdopodobnie na przełomie sierpnia i września 1792, gdy do
Warszawy powrócił ks.
Józef Poniatowski,
ustanowiono statut orderu,
jednocześnie zmieniono jego kształt na formę krzyża (forma ta z
pewnymi zmianami utrzymała się do dziś). Statut orderu został
opracowany na podstawie statutu austriackiego
Orderu Wojskowego
Marii Teresy.
Order miał dzielić się na pięć klas:
Krzyż Orderu Virtuti Militari 1792
• I klasa
–
Krzyż Wielki z Gwiazdą,
• II klasa
–
Krzyż Komandorski,
• III klasa
–
Krzyż Kawalerski,
• IV klasa
–
Medal Złoty,
• V klasa
–
Medal Srebrny.
Podział na klasy zachował się do dziś. W myśl statutu order miał być nadawany przez
kapitułę orderu,
w której skład
mieli wejść kawalerowie tego orderu w kolejności ich nadania. Pierwszy jej skład mieli stanowić odznaczeni po
bitwie pod Zieleńcami:
1.
gen
. lejtnant ks.
Józef Poniatowski
,
2. gen. lejtnant
Tadeusz Kościuszko
,
3. gen. mjr
Michał Wielhorski
,
4. gen. mjr
Stanisław Mokronowski,
5. brygadier ks.
Eustachy Sanguszko
,
6. płk
Józef Poniatowski
7. płk
Michał Chomentowski
,
8. gen. mjr
Józef Zajączek,
9. mjr
Mikołaj Oppeln-Bronikowski,
Order Virtuti Militari
3
10. mjr
Józef Szczutowski,
11. ppłk
Ludwik Kamieniecki
,
12. por.
Michał Cichocki,
13. por.
Ludwik Metzell,
14. szef
szwadron
u
Bartłomiej Giżycki.
W 1792 r. statut orderu nie został zastosowany w praktyce, gdyż po przystąpieniu króla do
konfederacji targowickiej
przestano go nadawać.
29 sierpnia 1
792 r., w
Lubomlu
, konfederacja targowicka ogłosiła
uniwersał
zakazujący
noszenia orderu pod groźbą surowych kar, włącznie z utratą rang wojskowych, oraz zażądała jego zwrotu.
23
listopada
1793 r
.
sejm grodzieński u
chylił uniwersał konfederacji i przywrócił order jako odznaczenie wojskowe,
lecz
7 stycznia
1794
r.
–
na skutek presji
car
ycy Rosji
Katarzyny II
Rada Nieustająca
unieważniła order i zakazała
jego noszenia.
Za kampanię 1792 r. zostało odznaczonych medalami złotymi 63 oficerów i generałów, a medalami srebrnymi
–
290
podoficerów i szeregowych. Łącznie za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego odznaczono 526 osób:
• Krzyżem Komandorskim
–
1,
• Krzyżem i Medalem Złotym
–
85,
• Krzyżem i Medalem Srebrnym
–
440.
Okres 1806-1815
W 1806 generał lejtnant ks.
Józef Poniatowski r
ozpoczął starania o
przywrócenie w oddziałach polskich walczących w
wojskac
h
napoleońskich p
olskiego orderu wojennego. Miano go rozpocząć
nadawać za udział w kampaniach włoskiej, francuskiej i polskiej w
latach
1806
-
1807,
lecz dopiero 26 grudnia 1806 dekret króla saskiego i
księcia warszawskiego
Fryderyka Augusta
otworzył drogę do jego
nadawania.
Wówczas to ostatecznie ustalił się obowiązujący do dziś podział
orderu:
• I klasa
–
Krzyż Wielki (z gwiazdą),
• II klasa
–
Krzyż Komandorski,
• III klasa
–
Krzyż Kawalerski,
• IV klasa
–
Krzyż Złoty,
• V klasa
–
Krzyż Srebrny.
W myśl statutu order otrzymał nazwę
„
Order Wojskowy Księstwa
Warszawskiego
”
. Statut początkowo określał, że ordery wyższych
klas otrzymywali automatycznie
oficerowie
w zależności od rangi.
Krzyż Komandorski (II klasa) otrzymywał generał dywizji, Krzyż
Kawalerski (III klasa)
–
generał brygady, pułkownik i major.
Patent Virtuti Militari
Franciszka Fornalskiego
z
1808
, podpisany przez ks.
Józefa Poniatowskiego
Poszczególni dowódcy mogli przyznawać określone ordery swoim oficerom i żołnierzom
–
były to krzyże III, IV i V
klasy. Dowódcy otrzymali: dowódcy Legii
–
6 Krzyży Kawalerskich, 3 Krzyże Złote, pułku piechoty
–
4 Krzyże
Kawalerskie, 4 Krzyże Złote, 6 Krzyży Srebrnych, dowódca batalionu artylerii
–
2 Krzyże Kawalerskie, 2 Krzyże
Złote, 3 Krzyże Srebrne. Ponadto minister wojny
Księstwa Warszawskiego
miał w dyspozycji 6 Krzyży
Kawalerskich i 6 Krzyży Złotych.
Order Virtuti Militari
4
Również Fryderyk August jako książę warszawski mógł nadawać
order bez żadnych ograniczeń. Po pierwszym okresie nadawania
orderu ten sposób nadawania orderów niejako automatycznie został
zmieniony i od rozkazu z 22 lutego 1808 ministra wojny Księstwa
Warszawskiego, ks. Józefa Poniatowskiego, zaczęto go nadawać za
konkretne jednostkowe czyny bohaterskie na polu walki.
1
0
października 1
812 został wydany w sprawie orderu ostatni dekret, w
myśl którego każdy podoficer i szeregowy odznaczony Krzyżem
Złotym lub Srebrnym miał prawo pobierać roczną pensję, do czasu
awansu na oficera, lub w przypadku zwolnienia ze służby wojskowej
–
dożywotnio.
W okresie Księstwa Warszawskiego wykształcił się również sposób
nadawania i wręczania orderu jako szczególnej uroczystości
odbywającej się przed frontem jednostki, w której służy odznaczony
żołnierz.
Krzyż Komandorski Orderu VM Jana Henryka
Dąbrowskiego z 1808
W sumie w okresie Księstwa Warszawskiego nadano łącznie 2569
orderów Virtuti Militari, w tym:
• I klasy
–
Krzyż Wielki
–
2,
• II klasy
–
Krzyż Komandorski
–
10,
• III klasy
–
Krzyż Kawalerski
–
504,
• IV klasy
–
Krzyż Złoty
–
23,
• V klasy
–
Krzyż Srebrny
–
1130.
Krzyżem Wielkim odznaczono:
1. gen. księcia
Józefa Antoniego Poniatowskiego
(
25 lutego
1809
),
2. marszałka Francji
Louisa Nicolasa Davouta (
22 marca
1809
).
Krzyżem Komandorskim odznaczono:
1. gen. dyw.
Józefa Zajączka (
1 lutego
1808)
,
2. gen. dyw.
Jana Henryka Dąbrowskiego (
6 marca
1808)
,
3. gen. bryg.
Stanisława Fiszera
(
22 sierpnia
1809
),
4. gen. bryg.
Michała Sokolnickiego (
22 sierpnia
1809)
,
5. gen. bryg.
Aleksandra Rożnieckiego (
22 sierpnia
1809
),
6. gen. bryg.
Józefa Grzegorza Chłopickiego (
26 listopada
1810)
,
7. gen. dyw.
Karola Kniaziewicza (
17 listopada
1812)
,
8. gen. bryg.
Amilkara Kosińskiego (
17 listopada
1812
),
9. gen. bryg.
Ludwika Michała Paca (
1 października
1813
),
10. gen. bryg.
Mikołaja Bronikowskiego
(data nieustalona).
Krzyż Złoty Orderu VM
Michała Pełczyńskiego
z
1813
Joanna Żubr,
sierż. piechoty z 4 kompanii 2 batalionu
2 Pułku Piechoty Legionów
, była pierwszą kobietą, która
została odznaczona orderem Virtuti Militari. Otrzymała ona odznaczenie V klasy
–
Medal Srebrny za udział w
szturmie
Zamościa
w dniach
19-
20 maja
1809.
Order Virtuti Militari
5
Okres 1815-1831
Po utworzeniu
Królestwa Polskiego
na mocy Konstytucji Królestwa
Polskiego order przy zachowaniu statutu otrzymał nazwę
Order
Wojskowy Polski
. W myśl jego statutu nadawano ten order
uczestnikom kampanii
1812
,
1813
i
1814.
Wnioski w sprawie orderów
rozpatrywała specjalna Komisja Rządowa Wojny. Na mocy dekretu z
5
czerwca
1817
utrzymano przywilej dożywotniej pensji dla
podoficerów i szeregowych a dodatkowo oficer odznaczony tym
medalem nabywał prawo do uzyskania
szlachectwa
. W sumie nadano
1213 orderów, a proces nadawania zakończono około roku
1820.
Po wybuchu
powstania listopadowego
wznowiono nadawanie orderu,
który otrzymał uchwałą
Sejmu
z
19 lutego
1831 n
azwę
Order Virtuti
Militari
. Pierwsze nadanie orderu nastąpiło
3 marca
1831, a ostatnie
najprawdopodobniej w październiku 1831, bo ostatni naczelny
dowódca powstania listopadowego gen. dyw.
Maciej Rybiński n
adawał
ordery na emigracji już po upadku powstania. Po klęsce powstania
car
Rosji
Mikołaj I
zniósł order, ustanawiając
31 grudnia
1831
Polski Znak
Honorowy
, którego odznaka była kopią Orderu Virtuti Militari, lecz
nie było to odznaczenie w rozumieniu orderu wojennego, a już na
pewno nie polskie
[3]
Krzyż Orderu VM z 1815
Rozkazem z
12 stycznia
1832
Mikołaj I zdegradował Order Virtuti
Militari do rangi rosyjskiej odznaki
Polska Odznaka Zaszczytna za
Zasługi Wojenne
, którą nadano w liczbie ponad 100 tysięcy
uczestnikom tłumienia powstania listopadowego
[4]
[5]
. Ustanowiony
przez Mikołaja I po upadku powstania listopadowego
Medal za
Wzięcie Szturmem Warszawy w 1831 roku
noszony był na wstędze
orderowej Polskiego Znaku Honorowego
[6]
.
W okresie powstania listopadowego uhonorowano ogółem 3863 osoby,
w tym:
• II klasy
–
Krzyżem Komandorskim
–
1
• III klasy
–
Krzyżem Kawalerskim
–
105
• IV klasy
–
Krzyżem Złotym
–
1794
• V klasy
–
Krzyżem Srebrnym
–
1963
Jedyny Krzyż Komandorski otrzymał gen. dyw.
Jan Skrzynecki
za
bitwę pod Wawrem i
Dębem Wielkim.
Uhonorowano także dwie
kobiety Krzyżami Srebrnymi (V klasy):
Józefę Kluczycką
–
st.
asystenta chirurga
10 Pułku Piechoty Liniowej
, (późniejszą secundo voto
Józefę Daniel z Mazurkiewiczów
Rostkowską)
oraz
Bronisławę Czarnowską
–
kadeta z
1 Pułku Jazdy Augustowskiej
[7]
. Order otrzymał także m.in.
syn
Napoleona I i
Walewskiej
–
Aleksander Colonna-Walewski
.
Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari gen.
Ambrożego Mikołaja Skarżyńskiego z
1831
Plik z chomika:
elleth
Inne pliki z tego folderu:
Bitwa pod Świecinem.pdf
(19095 KB)
Wojna Stuletnia.pdf
(107 KB)
Trankwillus Gajusz Swetoniusz - 1. Żywoty - Cezar.pdf
(729 KB)
Tadeusz Binek - Historia Polski w pigułce.pdf
(1399 KB)
ST-Askenazy Sz.-Książę Józef Poniatowski, wyd. 1913.pdf
(28874 KB)
Inne foldery tego chomika:
BIBLIOTEKA NAUKOWEGO ZAKŁADU IMIENIA OSSOLIŃSKICH
Dzieje Narodu i Państwa Polskiego
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin