00:00:01:My So-Called Life- 1x06- The Substitute 00:00:05:Moje tak zwane życie- 1x06- Zastępstwo 00:00:10:Tłumaczenie: Mangoon Dragon 00:01:10:<i>Może nauczyciele prowadzš drugie życie.</i> 00:01:13:<i>W którym naprawdę sš ludmi.</i> 00:01:17:<i>W którym majš,</i>|<i>nie wiem, godnoć.</i> 00:01:25:<i>Albo i nie.</i> 00:01:59:Przepraszam. Wykałaczkę? Komu też? 00:02:03:Wykałaczkę? 00:02:05:-Czekaj. Co on powiedział?|-Mów głoniej, bracie. 00:02:08:Powiedział wykałaczka. Prawda?|Powiedział pan to? 00:02:12:Wykałaczka. 00:02:16:To czemu pan tu jest?|Jest pan na zastępstwo? 00:02:19:Dlaczego tu jestem? Tak, to dobre pytanie.|Jestem tu na zastępstwo. 00:02:24:-Tak. Jestem tu tylko po to, żeby mi zapłacili. 00:02:30:Zakładajšc, że wszyscy|umiecie czytać i pisać 00:02:33:nie spodziewam się żadnych|nieoczekiwanych sytuacji. 00:02:39:To wszystko.|Wracajcie do marnowania życia. 00:02:44:To znaczy, że możemy ić do domu? 00:02:51:Chcecie ić do domu? 00:02:53:Nie, ale włanie pan powiedział,|że to wszystko, co ma pan do powiedzenia. 00:02:57:Będę tu przez najbliższe|czterdzieci siedem minut. 00:03:00:Czy wy również będziecie tu przez|ten czas to, szczerze mówišc, wasza decyzja. 00:03:06:-Gdzie ten haczyk?|-Nie ma haczyka. 00:03:08:Nie chcecie tu być. Idcie.|Nie będę was zatrzymywał. 00:03:14:Cóż, wiecie,|właciwie jest jeden haczyk. 00:03:19:Będziemy cię obgadywać|jak cię nie będzie. 00:03:22:Ale, wiesz,|jeli ci to nie przeszkadza... 00:03:25:-Tak, jasne.|-Nie żartuję. Nie mam zaplanowanej żadnej lekcji. 00:03:29:Mieszanie cię z błotem podczas|twojej nieobecnoci umili nam czas. 00:03:34:Dobrze? Wiesz, to przy okazji|może być pouczajšce. 00:03:44:To co będziemy robić? 00:03:46:Znam was od pięciu minut 00:03:48:i chcecie, żebym wam mówił|co będziecie robić? 00:03:51:wietnie, więc słuchajcie głosu serca|i trzymajcie się z daleka od heroiny. 00:03:56:To znaczy, pytałam o najbliższe|czterdzieci siedem minut. 00:03:58:Wiem o co pytała.|To był sarkazm. Co? 00:04:02:Jednš z rzeczy,|które mielimy robić w tym semestrze... 00:04:07:Był ten numer magazynu literackiego. 00:04:13:Każdy miał co napisać,|ale Mayhew, nasza nauczycielka, 00:04:18:nie zatwierdziła tego, co napisalimy|lub nie, ponieważ odeszła. 00:04:24:-Więc nigdy tego nie zrobilimy.|-Wzruszajšca opowieć. 00:04:32:Chodziło mi o to,|że wiem, gdzie one sš. 00:04:35:To znaczy, to co napisalimy.|Tam. 00:04:38:Więc, mógłby pan, może, przeczytać je,|żebymy w końcu mieli zaliczenie? 00:04:46:Czemu nie. 00:04:48:Czekaj, zacznijmy jeszcze|raz, od poczštku. 00:04:50:Słuchaj, nawet nie musisz tam być.|Chodzi o mnie. 00:04:54:wietnie. 00:04:57:Zabiorę go na kolację|i wyjanię mu zmianę w kosztach. 00:05:00:Jasne. Nieważne. 00:05:02:Castro mnie słucha. Ufa mi.|To znaczy, wiesz, nie że on... 00:05:06:Nie, nie, nie. Masz rację.|Powinna się tym zajšć. 00:05:09:Poza tym, potrzebuję, żeby zabrał Danielle|do budki z ciasteczkami 00:05:12:-i wrócił jutro wieczorem.|-Budki z ciasteczkami? 00:05:15:Skautki znowu sprzedajš ciasteczka.|Zapisałam jš. 00:05:19:Ty jš zapisujesz. Ja kończę w budce.|Tak, cóż. wietnie. 00:05:24:Zadzwonię do Neala|i odwołam bilard. 00:05:26:Miałe plany. Może mógłby|zadzwonić do innych mam i... 00:05:31:I co, opucić budkę z ciasteczkami? 00:05:34:Byłabym zapomniała. Jedno z nas|musi zadzwonić do nauczycielki angielskiego Angeli. . . 00:05:38:Zdaje mi się, że nazywa się Mayhew 00:05:40:i dowiedzieć się, czy tego roku|znowu chcš, żebymy wydrukowali magazyn literacki. 00:05:43:Zarezerwowałam termin.|Powinnimy zadzwonić. Ty powiniene. 00:05:48:Znowu zapomniała kupić żwirek dla kota. 00:05:50:Mylałam, że ty mówiłe, że kupisz.|Wiesz, czego potrzebujemy? 00:05:56:Żony. 00:06:09:Cóż... 00:06:13:Miałem przywilej czytania|waszych prac konkursowych do Wolnoci Słowa. 00:06:17:Jak powieniem je opisać?|Dobre pytanie. 00:06:22:Pomylmy. Nudne. 00:06:26:Na myl przychodzi mi słowo nudne. 00:06:29:Podrabiane. Udawane. 00:06:32:Syntetyczne. Fałszywe. 00:06:37:Co te słowa majš|ze sobš wspólnego? 00:06:42:Ty. 00:06:47:Ja? 00:06:48:Tak, co te słowa majš|ze sobš wspólnego? 00:06:50:Wiem, co chcesz powiedzieć.|Że sš synonimami słowa nieszczere. 00:06:54:Tak, to prawda,|to absolutna prawda. 00:06:57:Ale czym sš jeszcze? To znaczy,|jakby je sklasyfikował? 00:07:02:-Nie wiem.|-Ależ wiesz. 00:07:06:Mylisz, że jestem idiotš? 00:07:08:Jeli powiem ci, że wasze|prace były sztywne, banalne, 00:07:11:nieciekawe, beznadziejne, okropne,|co, nawiasem mówišc, jest prawdš. 00:07:18:Jakiej częci mowy używam?|No powiedz. 00:07:21:Nie patrz na mnie w ten sposób.|Nikogo nie ogłupisz. 00:07:25:Zgadzam się z tobš.|Wiesz to. Przecież to wiesz. 00:07:29:-Nie czasowników. Nie rzeczowników. Ale?|-Przymiotników. 00:07:32:Przymiotników! 00:07:36:Nie waż się znowu robić ze mnie idioty. 00:07:40:A teraz, jeli chodzi o resztę... 00:07:46:-Jak mam to sformułować?|-Nie wierzę mu. 00:07:49:To jest największy chłam|jaki czytałem w życiu. 00:08:06:Czeć. 00:08:07:-Czeć.|-Czeć. 00:08:08:Chcesz kupić|ciasteczka od skautek? 00:08:11:-Niespecjalnie.|-Możesz mi oddać pienišdze póniej. 00:08:13:Danielle, zostaw go w spokoju. 00:08:22:Co? Nigdy wczeniej nie widziałe|jak kto przyszywa sprawnoć? 00:08:26:To nie sprawnoć.|To stopień. 00:08:29:Czeć, Brian. Angela. Brian przyszedł. 00:08:33:Chociaż jedno pudełko.|Możesz je zamrozić i zjeć póniej. 00:08:37:-Danielle.|-Zapomnij. 00:08:42:Przepraszam za to.|Co tam masz? 00:08:44:Znalazłem to,|co pisała Angela. 00:08:48:Jej wiersz o dębie. Był wietny.|Czemu sš na nim lady butów? 00:08:52:A gdzie sš pozostałe?|Nie mielimy ich wydrukować? 00:08:55:Angela wam nie mówiła?|Wyrzucił je przez okno. 00:08:57:Kto? 00:08:58:Nowy nauczyciel na zastępstwo,|który jest chory psychicznie. Naprawdę. 00:09:03:-Nie, nie jest.|-Wyrzucił je przez okno? 00:09:07:-To chcesz? Czy...|-Uważam, że to okropne. 00:09:10:-Mamo.|-Mówię serio. 00:09:12:Pracowała tak ciężko nad tym wierszem. 00:09:14:-Włożyła w niego tyle.|-Prawda. Tak było. 00:09:16:Nie wiem.|Niespecjalnie mi się podoba. 00:09:19:-Kochanie, nie w tym rzecz.|-Dokładnie. 00:09:21:Nie obchodzi mnie, czy jest twoim nauczycielem,|ma cię traktować ze zwyczajnš uprzejmociš. 00:09:24:Nigdy cię nie uczylimy,|że masz bronić swoich praw? 00:09:27:Dzięki, Brian. 00:09:39:Jordan? Tak się nazywasz.|Posłuchaj, doceniam fakt, 00:09:45:że nie chcesz monopolizować|dyskusji, ale daj spokój. 00:09:49:Potrzebuję cię. Rozumiesz?|Potrzebuję, żeby się częciej włšczał. 00:09:52:-Okay. Jasne, okay.|-Dobrze. 00:09:57:-Nawiasem mówišc, zostawiłe to.|-Nie zostawiłem. 00:10:02:Tak, po prostu to we, jasne?|Porozmawiamy o tym jutro. 00:10:11:-Co?|-Ja... 00:10:15:No co? Wydu to z siebie. 00:10:21:Po prostu sšdzę, że to,|co zrobił pan wczoraj, nie było dobre. 00:10:24:To znaczy, w ramach zwyczajnej uprzejmoci. 00:10:29:Po prostu mylę, że pokazał|pan tym zupełny brak szacunku. 00:10:31:Chodzi ci o moment, w którym|wyrzuciłem wasze prace przez okno. 00:10:34:Tak. 00:10:35:To znaczy, ten wiersz o dębie?|Był mój. 00:10:39:-Mnóstwo w niego włożyłam.|-Naprawdę? 00:10:43:Tak. Chodzi mi o to,|dlaczego pan to zrobił? 00:10:48:Dlaczego to zrobiłem? Dobre pytanie.|Zrobiłem to, żeby wyczycić wasze konta. 00:10:54:Zrobiłem to, żeby was obudzić.|Zrobiłem to, żeby co zrobić. 00:10:58:Żeby was znaleć. A teraz,|no zgadnij, jeste tu. 00:11:01:Rozbudzona. Dokładnie przede mnš. 00:11:03:Nie było tego warte?|To znaczy, ten wiersz. 00:11:08:Ten wiersz o dębie. 00:11:14:To było wczoraj.|Co zamierzasz napisać dzisiaj? 00:11:23:Dobre pytanie. 00:11:29:Rayanne, nie jeste w tej klasie. 00:11:31:No i co, tak jak połowa tych dzieciaków.|Daj spokój. 00:11:33:Mówisz o nim bez przerwy od trzech dni.|Muszę go zobaczyć. 00:11:41:Wycišgnijcie zeszyty. 00:11:46:Mój tyłek potrzebuje zastępstwa.|Ale sztuka. 00:11:50:Chcę, żebycie zaczęli jeszcze raz.|Od poczštku. 00:11:53:-Zaczęli jeszcze raz co?|-Nie mam zeszytu. 00:11:56:Nie może pan pucić filmu? 00:11:58:Nie dawajcie mi niczego grzecznego. 00:12:01:Nie chcę widzieć żadnych|oswojonych zwierzštek ani rolinnoci. 00:12:07:Chcę gniewu. Chcę szczeroci. 00:12:13:-Chcę nagoci.|-Jestem tu, słonko. 00:12:16:-Przepraszam. Mogę co powiedzieć?|-Nie. Zapisz to. 00:12:22:Cokolwiek chciałby powiedzieć,|możesz to zapisać. 00:12:25:Czego nigdy nikomu nie mówiłe.|Czego nigdy nie mówiłe nawet sobie. 00:12:33:I nie bójcie się.|Nikt nie musi się podpisywać. 00:12:37:-To będzie zupełnie anonimowe.|-Jak to, że tak lubię seks. 00:12:41:A co z tobš? 00:12:44:-Nie jestem w tej klasie.|-Nie? 00:12:49:To gdzie jeste? 00:12:52:To znaczy, jak możesz|mówić, że cię tu nie ma? 00:12:55:Jeste tu. Widzę cię.|Wycišgnij zeszyt. 00:13:03:Nigdy nie pisałam|niczego dla magazynu. 00:13:06:Więc niesprawiedliwie|dostajesz takš szansę. 00:13:13:Powiedz mu o wykałaczkach.|Powiedz mu o skarpetkach. 00:13:16:Zawsze nosi jednš skarpetkę|biała i jednš czarnš. 00:13:21:Muszę zobaczyć te skarpetki. 00:13:24:Więc, przeczytałem to i... 00:13:28:Zaczynam dostrzegać jakie znaki życia. 00:13:33:Gdzie idziemy?|Dobre pytanie. 00:13:39:Idziemy naprzód. 00:15:06:Okay. Zaczniemy tutaj. 00:15:09:-Po prostu to przeczytać?|-Po prostu to przeczytaj. 00:15:12:-Nie mogę przeczytać tego, co kto napisał.|=Tak, ale to przeczytaj. 00:15:17:W przymierzalni,|metki łaskoczš mnie w ramię 00:15:21:kiedy wlizguję się w kolejnš sukienkę.|Wiem, że ta będzie pasować. 00:15:25:Ta doda mi skrzydeł. 00:15:29:Namalujcie obraz. Po prostu mówcie.|Pozwólcie, żeby brzmiało jak pisanie. Daryl. 00:15:33:Nikt nie wie, że przychodzę tu nocami.|Spoglšdam w górę, ale ciebie nigdy tam nie ma. 00:15...
aktorkiiaktorzy