4 - Twórcze techniki fotografowania.pdf - Poradniki - bobikkol

Twórcze techniki fotografowania: Tryb automatycznej ekspozycji do kontroli

nad ruchem

Automatyczna ekspozycja z preselekcj ą słu Ŝ y do zdj ęć ruchomych.

Automatyczna ekspozycja z preselekcj ą

migawki

Istotą prawidłowej ekspozycji jest dobranie

właściwej kombinacji czasu naświetlania i

otworu przysłony. Zmiana jednego z tych

parametrów wpływa na drugi. Jeśli czas

naświetlania wzrasta, to aby na film padła

jednakowa ilość światła, przysłona musi

być otwarta szerzej. Tryb automatycznej

ekspozycji z preselekcją migawki

wybierzemy, gdy tematem zdjęcia ma być

obiekt poruszający się. Gdy obiekt porusza

się szybko, naleŜy wybrać, rzecz jasna,

krótszy czas naświetlania, tak by uniknąć rozmycia.

Przy trybie z preselekcją migawki samodzielnie wybieramy czas naświetlania, a

aparat zajmuje się dobraniem otworu przysłony odpowiedniego do panujących

warunków. Tryb ten znakomicie sprawdza się przy fotografowaniu scen związanych

ze sportem: po pierwsze dlatego, Ŝe akcja rozwija się bardzo szybko, a po drugie, Ŝe

często uŜywa się w takich sytuacjach teleobiektywów, co zwiększa ryzyko poruszenia

aparatem. Zdjęcia przy krótkim czasie naświetlania umoŜliwiają "zamroŜenie" akcji.

Taki tryb fotografowania pozwala ujrzeć rzeczy nieuchwytne dla wzroku, gdyŜ na

zdjęciach utrlwalone zostaną momenty dziejące się zbyt szybko dla nieuzbrojonego

oka. Trybu z preselekcją migawki moŜna uŜyć takŜe do zdjęć z bardzo długim

czasem naświetlania, by celowo rozmyć obraz, na przykład płynącej wody lub

pędzącego samochodu.

Twórcze techniki fotografowania: Galeria zdj ęć wykonywanych w trybie

automatycznej ekspozycji z preselekcj ą migawki

Zatrzymywanie kadru w akcji wymaga fotografowania przy krótkim czasie

na ś wietlania. Tryb automatycznej ekspozycji z preselekcj ą migawki pozwala

wykonywa ć zdj ę cia czego ś , czego nie zobaczymy w inny sposób.

Dopinguj ą ce dziewcz ę ta

Tryb z preselekcją migawki uŜywany jest

wszędzie tam, gdzie mamy do czynienia z

ruchem. 1/500 s.

Gracze w polo

Przez uchwycenie jednego momentu w

wartkiej akcji pokazujemy coś, co dzieje się

zbyt szybko, by oko mogło to

zarejestrować. 1/500 s.

Ś wiatła przednie i tylne

Tryb z preselekcją migawki moŜna wykorzystywać takŜe do zdjęć z bardzo długim

czasem naświetlania. 10 s.

Twórcze techniki fotografowania: Tryb automatycznej ekspozycji z

kontrolowan ą gł ę bi ą ostro ś ci

Tryb automatycznej ekspozycji z preselekcj ą przysłony jest opcja, która daje

najlepsz ą kontrol ę gł ę bi ostro ś ci.

Tryb automatycznej ekspozycji z preselekcj ą przysłony

Jest to właściwy tryb, gdy naszym podstawowym celem jest uzyskanie określonej

głębi ostrości. Tryb automatycznej ekspozycji z preselekcją przysłony pozwala

wybrać przysłonę, do której aparat automatycznie dopstosowuje czas naświetlania.

Większe otwory przysłony powodują zmniejszenie obszaru, w którym obiekty

znajdują się w polu ostrości. Zmniejszanie otworu przysłony powoduje zwiększanie

głębi ostrości. Ogólnie moŜna stwierdzić, Ŝe przy największym rozwarciu przysłony -

na przykład przy ustawieniu f/1.8 - w polu ostrości będzie znajdował się wyłącznie

główny motyw zdjęcia, a wszystko za nim i wszystko przed nim będzie rozmyte. Jeśli

natomiast przysłona jest przymknięta aŜ do ustawienia f/22, prawie wszystko, od

kilku metrów od aparatu aŜ do

nieskończoności, będzie na zdjęciu ostre.

Musimy pamiętać, Ŝe zmniejszanie otworu

przysłony oznacza, Ŝe przez obiektyw

przechodzi mniej światła i konieczne jest

wybranie dłuŜszego czasu naświetlania.

JeŜeli zaleŜy nam na bardzo duŜej głębi

ostrości, moŜe się okazać, Ŝe wymagany

czas naświetlania jest zbyt długi dla

fotografowania z ręki. W takim przypadku

musimy skorzystać ze statywu lub zmienić

film na bardziej czuły. Warto wiedzieć, Ŝe

największa moŜliwa głębia ostrości nie

zawsze jest czymś, o co trzeba walczyć. Czasami celowe jest rozmycie elementów,

które nie mają znaczenia dla treści zdjęcia. Portrety lub fotografie szybkiej akcji

często wyglądają najlepiej przy nieostrym tle, poniewaŜ dzięki temu uwaga skupia się

na głównym temacie. Zdjęcie kaŜdego typu, w którym zaleŜy nam na izolowaniu

motywu głównego, powinno być wykonywane przy szeroko rozwartej przysłonie, co

daje moŜliwość najkrótszych czasów ekspozycji. System autofokusu przejmie na

siebie odpowiedzialność za prawidłową ostrość zdjęcia.

Twórcze techniki fotografowania: Wi ę cej kontroli nad gł ę bi ą ostro ś ci

Tryb automatycznej ekspozycji z priorytetem gł ę bi ostro ś ci jest specjaln ą

metod ą zapewnienia wyra ź nego odwzorowania kluczowych elementów.

Tryb automatycznej ekspozycji z priorytetem gł ę bi

ostro ś ci

Ten specjalny tryb pracy upraszcza utrzymywanie bardzo

precyzyjnej kontroli nad głębią ostrości. System

autofokusu słuŜy do określania obszaru ostrości.

Najpierw wybieramy najbliŜszy, a następnie najdalszy

punkt, który ma być ostry. Aparat automatycznie dobiera

optymalne połoŜenie punktu ustawienia ostrości i

ustawienie przysłony, które dadzą w efekcie wybrany

rozmiar głębi ostrości. Technika ta pozwala takŜe na

uzyskanie bardzo płytkiego obszaru głębi ostrości: jeśli

punkt początkowy końcowy znajdą się w tym samym

miejscu, ostra będzie jedynie odpowiadająca im

płaszczyzna.

Twórcze techniki fotografowania: Zaawansowane systemy pomiaru

intensywno ś ci ś wiatła

Zaawansowane systemy pomiaru intensywno ś ci o ś wietlenia eliminuj ą czynnik

przypadkowo ś ci przy wykonywaniu

zdj ęć .

Trudne warunki oświetleniowe zawsze

stanowiły problem dla fotografów. Na

zdjęciu wykonanym przy uŜyciu

tradycyjnych technik pomiaru światła,

męŜczyzna stojący między dwoma

skrzydłami jaskrawo Ŝółtych drzwi

stanowiłby niedoświetlony element obrazu.

Uzyskanie prawidłowej ekspozycji za

kaŜdym razem zawsze było trudnym

zadaniem. W normalnych sytacjach wbudowane w aparat światłomierze spisywały

się dobrze. Problemy pojawiały się jednak juŜ w przypadku scen zawierających

bardzo jasne lub bardzo ciemne elementy lub gdy światło padało w stronę obiektywu.

Fotograf musiał samodzielnie decydować o warunkach ekspozycji w oparciu o lata

doświadczeń. Teraz jednak nowe systemy pomiaru intensywności oświetlenia w

aparatach EOS pozwoliły w duŜym stopniu pozbyć się niepewności. Kontrola nad

oświetleniem nigdy jeszcze nie była łatwiejsza.

Pomiar ewaluacyjny

Ten zaawansowany system pomiaru oświetlenia umoŜliwia uzyskiwanie prawidłowo

naświetlonych zdjęć w bardzo róŜnorodnych warunkach. System dzieli całą

powierzchnię obrazu na obszary. Największą wagę ma obszar środkowy, gdzie

najczęściej usytuowany jest główny temat zdjęcia.

Aparat jest w stanie wykryć róŜnice między środkiem a obrzeŜami obrazu, co

pozwala precyzyjnie określić rozmiar głównego obiektu, jak równieŜ ocenić jego

jasność. To właśnie ta zdolność "ewaluacji' (oceniania) odpowiedzialna jest za

prawidłowe naświetlenie wszystkich wykonywanych zdjęć. Jaskrawe tło nie

spowoduje naświetlenia pierwszego planu, poniewaŜ ewaluacyjny system pomiarowy

potrafi odróŜnić tło od głównego obiektu. Dzięki temu o wiele łatwiej jest wykonywać

zdjęcia obiektów oświetlonych od tyłu oraz fotografować bardzo kontrastowe sceny,

uzyskując za kaŜdym razem wspaniałe rezultaty.

Ciekawski pudel

System ewaluacyjnego pomiaru intensywności oświetlenia potrafi rozpoznać

jaskrawe tło i ustawić warunki ekspozycji w taki sposób, by główny obiekt na zdjęciu

został naświetlony prawidłowo. ZauwaŜmy, jak doskonale widoczny jest pudel, mimo

Ŝe tło w górnej części zdjęcia jest bardzo jasne.

Twórcze techniki fotografowania: Wybór stosownej do warunków metody

pomiaru

Dost ę pne s ą inne systemy pomiaru o ś wietlenia, które mo Ŝ na dobra ć do

panuj ą cych warunków.

Udany pomiar punktowy. Pomiar punktowy najlepiej

sprawdza się w sytuacjach, w których model otoczony

jest bardzo jasnym lub bardzo ciemnym tłem. Pomiar

jasności sukienki dziewczyny pozwolił uzyskać zdjęcie

naświetlone prawidłowo.

Pomiar cz ęś ciowy

W niektórych sytuacjach celowe jest uŜycie systemu

częściowego pomiaru światła. Przy wykonywaniu zdjęć

zawierających duŜe obszary o jednolitym odcieniu pomiar

taki moŜe dać lepszą ekspozycję całości. Sprawdza się

on przy fotografowaniu zachmurzonego nieba, scen w

deszczu, krajobrazów jednorodnym oświetleniu, wnętrz

oświetlonych światłem słonecznym itp. Pomiar

intensywności światła wykonywany jest tylko w obszarze

środkowym kadru, moŜna więc wybrać temat główny, odczytać intensywność światła

tego obiektu, po czym uŜyć funkcji blokady ustawień ekspozycji do utrzymania

nastaw juŜ po zmianie kompozycji zdjęcia.

Pomiar punktowy

Korzystanie ze światłomierza punktowego wymaga dobrego wyczucia róŜnych

intensywności światła w obrębie sceny. JeŜeli jednak wiemy, w którym miejscu

naleŜy wykonać pomiar, moŜemy mieć pewność uzyskania bardzo dokładnych

ustawień ekspozycji. Pomiar punktowy jest bardzo precyzyjny, dobrze więc nadaje

się do fotografowania małych obiektów na bardo jasnym lub bardzo ciemnym tle.

Korzystanie ze światłomierza punktowego w połączeniu z funkcją blokady nastaw

ekspozycji daje swobodę zmiany kompozycji zdjęcia. Podczas samego pomiaru

naleŜy jednak pamiętać o precyzyjnym nakierowaniu celownika na fotografowany

obiekt, poniewaŜ margines tolerancji na błędy jest niezwykle wąski.

4 - Twórcze techniki fotografowania.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: