M-Audio Firewire Solo - test.pdf - Interfejsy audio - witwil61

test

M-Audio

Firewire Solo

Interfejs audio

t est

Przemysław Ślużyński

Firma M-Audio produkuje coraz więcej nowych modeli interfejsów audio. Jeden z nich, Firewire

Solo, właśnie otrzymaliśmy do testów. Jak wskazuje nazwa, jest to zewnętrzny interfejs podłącza-

ny do komputera przez – na szczęście coraz bardziej popularne – złącze firewire. Druga część

nazwy sugeruje wykorzystanie interfejsu do pracy solowej – cokolwiek miałoby to oznaczać.

Pełny „zestaw” wejść i wyjść umożliwia pracę w bardzo minimalnej konfiguracji – komputer,

interfejs, słuchawki, mikrofon lub instrument, idealna rzecz dla podróżujących muzyków. Nie

trzeba dodawać, że urządzenie pracuje w jakże pożądanym standardzie 24/96, co w połącze-

niu z zastosowanym interfejsem firewire oznacza, że szybko się nie zestarzeje.

6 /2005

test

Rys. 1

WYGLĄD

M-Audio Firewire Solo zamknięte jest w so-

lidną i niezbyt dużą metalową obudowę, iden-

tyczną jak w modelu Firewire Audiophile.

Całość jest dość ciężka i solidnie wykonana,

widać, że to pudełko sporo zniesie – może

gałki się troszeczkę „ukruszą”, ale działać

będzie. Zasadniczo jest to interfejs stereofo-

niczny, ale wejść jest sporo. Na przednim

panelu mamy symetryczne wejście mikrofo-

nowe XLR z włączanym zasilaniem Phantom

oraz wejście instrumentalne typu duży jack .

Oba te wejścia mają płynną regulację czuło-

ści. Trzecie pokrętło reguluje poziom wyjścio-

wy na wyjściu słuchawkowym typu duży jack

(oraz, jak się później okazało, także na wyj-

ściu głównym). Oba wejścia mają oddzielne

diody CLIP wskazujące przesterowanie prze-

twornika. Przełącznikiem możemy wybrać

parę wejść na przednim panelu lub parę wejść

na tylnej ściance. Z tyłu urządzenia mamy

bowiem niesymetryczne wejście i symetrycz-

ne wyjście stereo oraz wejście i wyjście cyfro-

we koaksjalne S / PDIF . Obok dwóch gniazd

firewire jest też gniazdo zewnętrznego zasi-

lacza, ale nawet go nie rozpakowałem, bo

potrzebny jest tylko podczas podłączania in-

terfejsu do „małego” gniazda firewire, „duże”

ma zasilanie w gniazdku. Trochę dziwnie

umieszczone są przełączniki wejść i włącza-

nia zasilania Phantom – logika nakazywała-

by zamienić je miejscami, ale rozumiem, że

przeważyły względy konstrukcyjne.

coś robić, ale komunikat mimo klikania w róż-

ne miejsca nie chce zniknąć. Na szczęście na

stronie producenta są nowsze drivery , więc

po ściągnięciu ich i zainstalowaniu wszystko

zaczyna się układać. Uwaga – instalujemy

oprogramowanie zanim podłączymy interfejs.

Po przejęciu M-Audio przez „wielkiego bra-

ta”, firmę Avid/Digidesign niektóre interfejsy

M-Audio mogą pracować ze specjalną wer-

TESTUJEMY

Instalacja oprogramowania z dołączonej płyty

nie przebiegła bezboleśnie – po włożeniu pły-

ty pojawił się ciekawy komunikat (rys. 1) i

wprawdzie ignorując to ostrzeżenie można

6 /2005

test

Rys. 2

aplikacja nie obsługuje trybu DI-

RECT MONITORING . Interfejs może

pracować z częstotliwościami

próbkowania od 44.1 do 96 kHz.

Oprogramowanie dostarcza-

ne wraz z interfejsem to oprócz

płyty z driverami program Able-

ton Live Lite 4.0 (rys. 5), który tra-

dycyjnie dodawany jest do prze-

nośnych interfejsów. Po raz kolej-

ny muszę stwierdzić, że mimo cie-

kawej koncepcji i sporych możli-

wości trochę inaczej wyobrażam

sobie „żywą” muzykę i trudno mi

ocenić przydatność takich rozwią-

zań. Podstawowym wykorzysta-

niem Firewire Solo będzie zapew-

ne praca w wybranym środowi-

sku wielośladowym – w moim

przypadku jest to Cubase (rys. 6).

Wszystko działa bardzo dobrze i

może to złudzenie, ale Firewire

Solo umożliwiał większe obciąże-

nie komputera wtyczkami niż in-

terfejs digi001, ale wydajność i

stabilność driverów ASIO tego

ostatniego pozostawia sporo do

życzenia. Ogólnie sprzęt jest nie-

zwykle stabilny, przypomina Fire-

wire Audiophile i jest na szczęście zupełnie inny

niż rozwiązania wykorzystujące USB – może

Czytelnicy mają pozytywne doświadczenia z

tym standardem, ja jakoś nie bardzo.

Najważniejszą częścią testu był sprawdze-

nie, jak Firewire Solo zachowuje się w sytuacji,

do jakich został najprawdopodobniej stworzo-

ny – podczas nagrań wokalnych i instrumen-

talnych z wykorzystaniem wbudowanych przed-

Rys. 3

sją oprogramowania Pro-Tools LE – niestety,

Firewire Solo do nich jak na razie nie należy.

W panelu kontrolnym interfejsu możemy

ustawiać bufor w zakresie od 64 do 2,048 pró-

bek (rys. 2 i 3) a w prostym mikserze (rys. 4)

ustawiać poziomy i – przede wszystkim – prze-

kierowanie sygnałów z monitorowaniem sprzę-

towym włącznie (bez denerwującego opóźnie-

nia podczas pracy z dużym buforem), jeżeli

6 /2005

test

wzmacniaczy. Po pierwsze – wzmacniacz słu-

chawkowy. Przy podłączeniu wysokoimpedan-

cyjnych słuchawek AKG K240 (600 Ohm)

głośność nie była rewelacyjna, ale już „nor-

malne”, trzydziestodwuomowe słuchawki

umożliwiają komfortową pracę. Przy okazji

warto zauważyć, że regulacja głośności na

wyjściu słuchawkowym zmienia też poziom

wyjściowy na głównym wyjściu analogowym,

trzeba o tym pamiętać, aby nie szukać nie-

potrzebnie uszkodzeń tam, gdzie ich nie ma.

Drugim ważnym parametrem jest napięcie

zasilania Phantom – często jest ono dalekie

od katalogowych 48 V i mikrofony wpraw-

dzie działają, ale zdecydowanie gorzej. Fire-

wire Solo ma „więcej niż pełne” zasilanie, bo

bez obciążenia napięcie wynosi troszkę po-

nad 49 V i mikrofon Neumann TLM 103

brzmi tak, jak powinien. Wiele kart i inter-

fejsów wyposażonych w przedwzmacniacze

mikrofonowe ma zbyt dużą czułość, unie-

możliwiającą normalne nagrania z wykorzy-

staniem czułych mikrofonów pojemnościo-

wych – i tu też czeka nas miła niespodzian-

ka, bo maksymalny poziom wejściowy na

wejściu mikrofonowym może wynosić aż -2

dBu. Maksymalne wzmocnienie nie jest zbyt

duże – i dobrze, raczej mikrofonów wstęgo-

wych nikt nie będzie do tego interfejsu podłą-

czał. Oczywiście trzeba trochę pomarudzić

– przydałby się filtr dolnozaporowy, zwłasz-

cza przy nagraniach z TLM 103. Brzmienie

przedwzmacniacza… Nie jest to być może

wyrób „z najwyższej półki”, ale w zastoso-

waniach, do jakich został przeznaczony (a

nawet i bardziej wymagających nagraniach)

sprawdzi się znakomicie – dużo większy

wpływ na brzmienie będzie miał i tak mi-

krofon i oczywiście warunki akustyczne.

Wejście instrumentalne ma regulację

czułości w bardzo dużym zakresie oraz „so-

lidną” impedancję wejściową 270 kOhm, co

całkowicie „zadowala” pasywne gitary i basy.

Regulacja czułości jest wystarczająca, filtr

dolnozaporowy nie jest tu potrzebny.

Przetworniki analogowo-cyfrowe i cy-

frowo-analogowe są całkowicie „przezro-

czyste” i w żaden sposób nie utrudniają

Rys. 5

6 /2005

test

pracy, szumy są na „niemierzalnym ludzkim uchem” poziomie –

czego innego mogliśmy się spodziewać?

Uważny Czytelnik zauważył z pewnością, czego nie ma – tak,

Firewire Solo nie ma interfejsu MIDI. Trochę szkoda, bo nie jest to

chyba wielka filozofia, a takie dwa gniazda mogłyby rozszerzyć krąg

potencjalnych klientów – a tak pozostaje zakup klawiatury sterującej

z możliwością komunikacji z komputerem za pomocą łącza USB.

PODSUMOWANIE

Interfejs M-Audio Firewire Solo jest ciekawą i niedrogą propozycją

dla muzyków lubiących pracę „w drodze” lub do niej zmuszonych.

Wejście mikrofonowe i instrumentalne w połączeniu ze wzmacnia-

czem słuchawkowym umożliwia nagrywanie nawet w pokoju hotelo-

wym śladów, które mogą znaleźć się na oficjalnej płycie. Nawet na-

grania mikrofonowe mogą brzmieć bardzo dobrze – odpowiednio

dobrany zakres regulacji wzmocnienia i pełne zasilanie Phantom to

spore plusy. Do produkcji materiałów demo czy sprawdzania i „noto-

Rys. 4

REKLAMA

6 /2005

M-Audio Firewire Solo - test.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: