Matka Boska Częstochowska.pdf

Matka Boska Cz stochowska

ę ł

Ca a w zlocie i brylantach, modli si za nami.

ł ę

Anio owie podtrzymuj Jej ci k koron

ł ę ężą ę

I Jej szaty, co jak noc s gwiazdami znaczone.

Ona kl czy i swe lice, gdzie s rany krwawe,

ę ą

Obracaj c, gdzie my wszyscy, patrzy na Warszaw .

ą ę

O Ty, której obraz wida w ka dej polskiej chacie

ć ż

I w ko ciele i w sklepiku i w pysznej komnacie,

W r ku tego, co umiera, nad ko ysk dzieci,

ę ł ą

I przed któr dniem i noc wci si wiat o wieci.

ą ąążęś łś

Która per y masz od królów, z oto od rycerzy,

ł ł

W któr wierzy nawet taki, który w nic nie wierzy,

Która widzisz z nas ka dego cudnymi oczami,

Matko Boska Cz stochowska, zmi uj si nad nami!

ę ł ę

Daj o nierzom, którzy id , piewaj c w szeregu,

żł ąś ą

Ch ód i deszcze na pustyni, a ogie na niegu,

ł ńś

Niechaj b d niewidzialni p yn cy w przestworzu

ęą łą

I do kraju niech dop yn , którzy s na morzu.

łą ą

Ka dy ranny niechaj znajdzie opatrunek czysty

I od wszystkich zagubionych niechaj przyjd listy.

I we wszystkich, którzy cierpi c patrz w Twoj stron ,

ź ą ą ą ę

Matko Boska Cz stochowska, pod Twoj obron .

ę ą ę

Niechaj druty si rozlu ni , niechaj mury p kn ,

ę źą ęą

Ponad Polsk , b ogos awi c, podnie r k pi kn ,

ął ł ą śęęęą

I od Twego ez pe nego, Królowo, spojrzenia

ł ł

Niech ostatnia ka si wstrzyma, otworz wi zienia.

źńę ąę

Niech si znajd ci, co z dala rozdzieleni gin ,

ę ą ą

Matko Boska Cz stochowska, za Twoj przyczyn .

ę ą ą

Nieraz potop nas zalewa , krew si rzek la a,

ł ę ął

A wci klasztor w Cz stochowie stoi jako ska a.

ąż ę ł

I Ty by a te mieczami poga skimi rann

ś ł ż ń ą

A wci wiecisz ponad nami. Przenaj wi tsza Panno.

ążś śę

I wstajemy wci s popio ów, z po arów, co p on ,

ąż ł ż łą

I Ty wszystkich nas powrócisz na Ojczyzny ono.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Podniesiemy to co leg o w wojennej kurzawie,

Zbudujemy Zamek wi kszy, pi kniejszy w Warszawie.

ę ę

I jak w z otych dniach dzieci stwa b dziemy s uchali

ł ń ę ł

Tego dzwonka sygnaturki, co Ci wiecznie chwali.

Jan Lecho ń

Inwokacja

em Ciebie wspomnia dzi , Naj wi tsza Panno,

B dzie mi wszelka darowana wina

Matka Boska Cz stochowska, ubrana per ami,

Ż ł ś śę

I spokój gwiazd mi rozb y nie rann

ą łś ą

Po nocy, która p acze i przeklina.

Mo e si ask Tw na chleb zamieni

Me s owo, e nim nakarmi potrafi ,

Albowiem cisi s b ogos awieni...

ął ł

Wszak tak, Naj wi tsza Panno na ryngrafie?

śę

Naucz modlitwy serce moje m ode

Na g ód wskazuj c pragnie , wspomnie ch ost ,

O jednym bowiem marzy w snów pogod :

Oto chce szczere by i chce by proste.

ć ć

Albowiem cz owiek, co na swym zegarze

Ujrza , e m odo ginie mu zdradziecko,

Zaczyna marzy , o czym ja dzi marz :

ć ś ę

Aby si znowu dobry sta , jak dziecko.

Spojrzyj w me serce, Najja niejsza Pani,

I cho przez chwil us ysz, co w nim piewa,

A ujrzysz wielk mi o w tej otch ani,

ąłść ł

Co kocha ludzi, kamienie i drzewa.

O, jak e bardzo kocha chc , jak bardzo,

Nie to, co w bisior stroi si . i z oto,

ę ł

Lecz to, czym nawet najn dzniejsi gardz ,

ę ą

żęł ąą

ł ż ć ę

ł ą ń ńłę

łż ł ść

ę ł

ć ęł ś

ż ćę

Co g odem ywi , poi si t sknot .

ł żę ęę ą

Chc serce moje jako bochen chleba

Pokraja dla tych, których g ód u mierca,

ć ł ś

Ty zasi spraw to, o Panienko z nieba,

Aby dla wszystkich mi starczy o serca.

Przeto je ozdrów, po o ywszy r ce

łż ę

I pob ogos aw jak zoran niw ,

ł ł ąę

A ja s ów k osy w asn krwi po wi c

I pójd dzieli mi dzy nieszcz liwe.

ę ćę ęś

Bo chocia lichy-m jest i n dzny cz owiek,

ż ę ł

Co nico kryje blaskiem pióropusza,

ść

Lecz gdy cho jedna padnie za spod powiek

ć ł

Szczera i czysta — o yje ma dusza.

B ogos awi a , Panno wi ta, przecie

Wielkim eposom, co rozb ys y cudem:

ł ł

B ogos aw dzisiaj lichemu poecie,

Co biedne s owa w rym zwo uje z trudem.

ł ł

Ja Ci za za to ju za dni niema o,

ś ż ł

Zmieszany mi dzy pasterze i grajki,

Przynios ksi k jako go b bia ,

ęążę łą łą

Aby Synowi z niej czyta a bajki.

ś ł

ł ł ł ą ąśęę

ł ł łś śę

ł ł

Kornel Makuszy ski

Modlitwa do Bogarodzicy

ś ł

ducha ziemi tej skutego w zbroi szereg,

prowad nocne drogi jego wnuków,

ś ą ć

Która by a muzyki deszczem,

ś ł

a przejrzysta jak wit i p omie ,

ś ł ń

daj nam usta jak ob oki niebieskie,

które czyste - pod tocz cym si gromem.

ą ę

Która ziemi si uczy a przy Bogu,

ę łś

w której ziemia jak niebo si sta a,

ę ł

daj nam z ognia twego pas i ostrogi,

ale w ó je na cz owiecze cia a.

łż ł ł

Która serce jak morze rozdar a

ś ł

w synu ziemi i synu nieba,

o, naucz matki nasze,

jak cierpie trzeba.

Która jeste jak nad czarnym lasem

blask - pogody s onecznej ko ció ,

ąń ą

gdy zaczniemy walczy mi o ci .

ć łśą

K.K.Baczy ski - 21 III 44 r.

Litania

Pani nasza,

Marzenie nasze wniebowstąpione.

Matko poetów i dziadów przydrożnych,

Którzy bywali na naszych szlakach

I których łzy nie potrafiły rzeźbić naszej duszy,

Bośmy odporni na dłuto wielkości,

A zapominamy się w smakach, zapachach i gestach

I zabawnościach naszych.

Wyproś nam wreszcie przejrzenie.

Matko naszych kiełkujących pragnień,

Którym tak bardzo dokuczyła zima,

Pani naszych szeptanych pacierzy ,

Co jak skrzek żabi wędrują w niepewność...

Która wiod a jak bór pomruków

by my milcz c umieli umiera .

ł ś ł

nagnij pochmurn bro nasz ,

Od wielkości naszej zachowaj nas Pani.

Za nieskromności nasze,

Za zaprzedania nasze,

Za zapomnienia nasze,

Za zaplątania nasze...

Wymódl nam odpuszczenie.

Matko opuszczonych sadów,

Pani łąk , które będą kosić,

Pani pól ,pełnych bławatów

Które kochamy ,chociaż przeszkadzają zbożu,

Matko zbędnych nam istnień,

Które w kwiecie i w kłosie żyją,

Pani perlistego śmiechu rosy

I oczekiwania dmuchawców.

Naucz nas widzieć to, po czym stąpamy.

Orędowniczko nasza,

Słów naszych mierzwy racz wysłuchać,

W kołysce wartości swoich nas ukołysz

Bośmy dzieciństwa spragnieni i Słowa.

Daj właściwy żagiel i natchnienie

Naszym tułaczym snom,

Bo się rozbijamy o siebie samych

W mrokach naszego rozumu

I błogosław niepewnym gołębiom

Naszych uśmiechów,

Które uwalniamy, by powróciły

Chociaż z gałązką serca.

Matko Światła zza horyzontów

Naszych wyobrażeń,

Płaszczem swoim od trwogi wszelkiej

Nas osłoń.

Słowa nasze z czynami naszymi pojednaj,

Synowi swojemu nas poleć,

A w rozpaczy naszej przewodź nam

Gwiazdą Jego krzyża.

Ciebie prosimy ,wysłuchaj nas Pani.

Ryszard Sziler

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: