A. Stumper - Czy systemy telematyczne spowoduja zmiejszenie liczby kradzieży samochodów.pdf

(94 KB) Pobierz
412763971 UNPDF
"Problemy Kryminalistyki"
Nr 229 (III z 2000 r.)
Wydawnictwo Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego KGP
00-583
Warszawa
Al.
Ujazdowskie
7
tel. : 601-55-48, 601-45-30
Alfred
Stumper
Czy systemy telematyczne spowodują zmniejszenie liczby kradzieży samochodów?
"Kriminalistik" 1999, nr 12, s. 811-813
Rozważanie skutków kradzieży samochodów nasuwa spostrzeżenie, że dla zawodowych
przestępców skradziony samochód najczęściej staje się narzędziem dokonywania kolejnych czynów
przestępczych. Autor artykułu rozpatruje cały kompleks zagadnień, związanych z kradzieżami
samochodów i spowodowanymi przez nie szkodami. Logiczną reakcją na to zjawisko byłoby
wprowadzenie do powszechnego użytku systemów śledzenia, korzystających z baz naziemnych lub
komponentów telematycznych w połączeniu z nawigacją satelitarną, umożliwiających
automatyczne rozpoznawanie i sygnalizowanie kradzieży pojazdów przy jednoczesnej ich
lokalizacji.
Jeżeli mówi się o kradzieżach pojazdów, niewątpliwie pocieszający jest fakt spadku liczby tych
kradzieży w ciągu ostatnich lat, szczególnie w zakresie tzw. całkowitej utraty. Przyczyną tego są
różne czynniki, poczynając od instalowania w samochodach blokad startu, poprzez zmianę
warunków ubezpieczenia, aż do usprawnienia policyjnych służb ścigania. Z pewnością przyczyniła
się do tego także sytuacja na przestępczym "rynku", a więc przede wszystkim pewnego rodzaju
nasycenie popytu na kradzione samochody w krajach za wschodnią granicą, które z docelowych
stały się tranzytowymi. Byłoby jednak dużym błędem poprzestanie na zadowoleniu z takiego
rozwoju wypadków i spoczęcie na laurach. Przeciwnie, zobowiązuje to w znacznie większym
stopniu do bardziej wnikliwego postrzegania całego problemu "skradzionego pojazdu". Chodzi tu
nie tylko o sumę szkód w następstwie kradzieży pojazdów, która w Republice Federalnej Niemiec
wynosi rocznie ok. 1,2 miliarda DM - przy czym niektórzy szeptem dodają, że pewne "skradzione"
wozy były po prostu sprzedane.
Przede wszystkim nie wolno przeoczyć faktu, że skradziony pojazd mechaniczny jest najczęściej
wykorzystywanym przez zawodowych przestępców środkiem dokonywania przestępstw. Napady na
banki, włamania, poważne kradzieże, uprowadzania zakładników, rabunek, przestępcze
412763971.001.png
wymuszenia itp. bardzo często realizowane są z wykorzystaniem ukradzionego kilka dni wcześniej
pojazdu mechanicznego. Poza tym złodzieje kradną zazwyczaj od razu kilka samochodów w celu
łatwiejszego zatarcia śladów i ukrycia łupów dzięki kilkakrotnej zmianie samochodu. Nie chodzi tu
więc wyłącznie o straty spowodowane zaginięciem ok. 38 000 pojazdów mechanicznych rocznie na
terenie Republiki Federalnej Niemiec ani o straty związane z kradzieżą później odnalezionych ok.
40 000 pojazdów. W znacznie większym stopniu jest to problem szkód, które można określić jako
pośrednie.
Jak dotąd nie prowadzi się w Republice Federalnej Niemiec badań, uprawniających do wyciągania
uzasadnionych wniosków dotyczących następstw kradzieży pojazdów na podstawie
zarejestrowanych danych rzeczywistych i opartych na nich obli czeniach. Autor artykułu podjął się
szczegółowego wyliczenia szkód powstałych w wyniku przestępstw, do których popełnienia
posłużono się skradzionym uprzednio samochodem. Podstawę obliczeń stanowiły dane z
policyjnych statystyk przestępczości za 1996 i 1997 r. (danych z 1998 r. jeszcze nie opublikowano).
Podczas wykonywania obliczeń należało określić przestępstwa, w których najczęściej wykorzystuje
się pojazdy mechaniczne, a następnym punktem odniesienia było ustalenie, że według wszelkiego
prawdopodobieństwa był to pojazd skradziony. Decydującą wskazówką były najczęściej stosowany
sposób dokonania czynu oraz wartość przestępczych łupów.
Profesjonalni przestępcy planują swoje przedsięwzięcia z reguły pod kątem zysków, starannie przy
tym rozważając wszelkie ryzyko i podejmując niezbędne przygotowania, do których należy
najczęściej kradzież samochodów na kilka dni przed planowanym czynem przestępczym. W
źródłach statystycznych, na podstawie praktyki kryminalistycznej, podaje się w dziewięciu
kategoriach szkód wskaźnik wykorzystania ukradzionych samochodów. Wynika z tego, że im
wyższa szkoda, tym bardziej prawdopodobne jest korzystanie ze skradzionego samochodu podczas
dokonywania
przestępstwa.
Podstawę dla tych rozważań stanowiła ocena poszczególnych szkód ujętych w statystyce.
Odpowiednie dane przedstawiono w tabeli.
Przestęstwo
Szkody 1996 Szkody 1997
1 Zabójstwa w celu rabunkowym
1.436.000 314.295
2 Napady na instytucje finansowe i urzędy pocztowe 37.360.000 40.674.520
3 Napad na kasy i przedsiębiorstwa
18.842.824 16.497.660
Napady na transporty pieniędzy i wartościowych
4
7.108.300 23.752.750
przedmiotów
5 Inne napady rabunkowe na ulicach, drogach i placach 2.540.900 1.838.300
6 Napady rabunkowe w mieszkaniach
12.715.000 14.485.720
412763971.002.png 412763971.003.png
7 Rabunek i wymuszenia od osób prywatnych
668.051 7.613.696
8 Uprowadzenie zakładników
353.320 7.948.688
9 Okradanie automatów 26.390.078 24.022.170
10 Kradzieże antyków, dzieł sztuki i przedmiotów sakralnych 26.608.180 23.994.850
Kradzieże w bankach, kasach oszczędności, urzędach
11
14.488.000 9.660.340
pocztowych itp.
Kradzieże w pomieszczeniach służbowych, biurowych,
12
491.202.760 502.403.500
wytwórniach, warsztatach i magazynach
Kradzieże w gospodach, kantynach, hotelach i
13
29.042.940 31.661.800
pensjonatach
14 Okradanie kiosków
4.156.050 3.819.030
15
Kradzieże w domach towarowych, halach targowych i
sklepach samoobsługowych (z wyłączeniem kradzieży
150.091.690 166.241.900
przez personel
16 Okradanie wystaw sklepowych, gablotek i witryn 12.849.940 12.100.510
17 Okradanie mieszkań
580.138.710 522.373.800
18 Okradanie piwnic i strychów
26.470.050 24.756.240
Kradzież z jeszcze nie zasiedlonych nowych domów i
19
119.189.350 106.430.000
placów budowy
20 Kradzieże bydła domowego
1.515.010 1.412.110
1 571 652
452
Ogólnie można stwierdzić, że określona w ten sposób całkowita suma strat może być uznana
1 563 167
153
jedynie za dolną wartość progową, ponieważ dane o stratach dotyczą w zasadzie tylko wartości
pieniężnych utraconych wskutek przestępstwa dóbr materialnych, natomiast tam, gdzie wartość ta
była trudna lub niemożliwa do określenia, przyjmowano symboliczną sumę 1 DM.
Do tego - jak wynika z policyjnych statystyk przestępczości i danych towarzystw
ubezpieczeniowych - straty w rzeczywistości są znacznie wyższe niż sumy z odszkodowań.
Rozbieżności, która w przypadku kradzieży samochodów sięga nawet powyżej 50%, nie da się
bezpośrednio przenieść na przedstawione tu wyniki badania. Ma to związek z następstwem szkód,
jeżeli skradziony samochód został użyty do popełnienia innego przestępstwa. Trzeba jednakże
przyznać, że ocena strat obliczona przez firmę ubezpieczeniową jest z reguły wyższa, niż dokonana
wcześniej ocena strat przez policję.
Przyczyną tego jest fakt, iż oględzin szkód dokonuje się w różnych warunkach, występują różnice
w czasie i dokładności wykonywanych zdjęć, ale także w pewnej tendencji do zawyżania szkód, a
nawet w następstwie oszukańczych (i nie rozpoznanych) doniesień o powstafych szkodach. Ponadto
Razem:
412763971.004.png
w policyjnej statystyce ujęte są jedynie przypadki całkowicie wyjaśnione, a nie takie, które znajdują
się w stadium wstępnym lub są w trakcie badania. Zdarza także się, że niektóre szkody mogą być
już spowodowane na przykład w wyniku przełamania siłą zabezpieczeń, ale samochód nie został
jeszcze odzyskany, ponieważ sprawca ukrywa w nim łupy lub ma zamiar jeszcze z niego
skorzystać.
Należałoby także wziąć pod uwagę, że powyższe oceny szkód odnoszą się jedynie do przestępstw,
których cechą specyficzną było wykorzystanie skradzionego pojazdu mechanicznego w celu ich
popełnienia. Jednak także w innych dziedzinach może się zdarzyć, że do dokonania czynu
przestępczego używa się skradzionego samochodu, jak np. w przy padku kradzieży broni palnej lub
bezgotówkowych środków płatniczych oraz urzędowych pieczęci, stempli, formularzy dowodów
osobistych i praw jazdy lub też kradzieży środków odurzających z aptek, gabinetów lekarskich i
szpitali, a szczególnie u producentów i w hurtowniach. Poza tym nie można pomijać całego obszaru
przestępczości, poczynając od oszustw i sprzeniewierzeń, przestępstw na tle seksualnym aż do
najróżniejszych czynów przestępczych w dziedzinie gospodarczej; także w tych zdarzeniach
kradzieże samochodów służą anonimizacji uczestników i punktów kontaktowych.
Podsumowując, przy uwzględnieniu wymienionych ciemnych pól, można bez ryzyka ocenić
wielkość szkód, powstałych pośrednio w związku z użyciem skradzionych samochodów na ponad 2
miliardy DM. Byłoby jednak błędem sądzić, że wyczerpuje to sprawę szkód w następstwie
kradzieży samochodów.
Z doświadczenia wiadomo, że po pewnym czasie każde, nawet najbardziej perfekcyjne
zabezpieczenie zostaje pokonane przez spryt i wynalazczość przestępców, przede wszystkim
dlatego, że przestępca napotykając na przeszkodę, uniemożliwiającą realizację jego zamiaru w
dotychczas praktykowany sposób bardzo szybko przestawia się na inny modus operandi. W
odniesieniu do kradzieży samochodów można wymienić m.in. bardzo niebezpieczną formą car-
jackingu, stosowaną na naszym terenie przez przestępców pochodzących najczęściej z Europy
Wschodniej, którzy nawet nie zadają sobie trudu przezwyciężania zabezpieczeń za pomocą
środków
technicznych.
Poza tym istota problemu zapobiegania lub utrudniania kradzieży samochodów polega na
wypracowaniu ogólnej, uniwersalnej metody prewencji. Chodzi przecież nie tylko o straty
finansowe, ale przede wszystkim o cierpienie, strach, kłopoty i problemy, dotykające wielu osób,
które pady ofiarą przestępstwa: od dolegliwości fizycznych, niejednokrotnie do końca życia, do
niemożliwych do przezwyciężenia obciążeń psychicznych, od inwalidztwa do degradacji
społecznej, od trwałego zaniku radości życia do stanu permanentnego strachu. Nie wolno też
przeoczyć niebezpieczeństwa znaczących szkód w dziedzinie polityki zwalczania przestępczości,
ponieważ narastający w społeczeństwie strach przed przestępczością może wywoływać odruchy
zemsty i podania w wątpliwość prób resocjalizacji przestępców.
Należałoby więc życzyć sobie, aby kradzieżom samochodów poświęcano w dalszym ciągu należytą
uwagę i abyśmy nie dali się uśpić sukcesami ostatnich lat. Z całą pewnością rozwojowi
przestępczości, a tym samym wykorzystywaniu kradzionych samochodów do celów profesjonalnej
i zorganizowanej przestępczości bynajmniej nie towarzyszy spadek wyspecjalizowanych
przestępstw kradzieży samochodów. Kradzieże samochodów będą zawsze przynosić przestępcze
profity - mimo najlepszych środków zabezpieczających. Nie oznacza to także, że nie należy
doceniać możliwości środków technicznych, które mogą znaleźć zastosowanie zarówno w obszarze
dochodzenia i ścigania, jak i zapobiegania przestępczości. Środki te umożliwiają szybkie
odnalezienie uszkodzonego pojazdu, a także ujęcie sprawcy.
Mowa tu o systemie, służącym do śledzenia ukradzionych pojazdów mechanicznych, dźwigów,
maszyn budowlanych itp., stosowanym już od 13 lat, obecnie w 17 krajach, pod nazwą "Lojack" w
USA i "Tracker" w Wielkiej Brytanii. Dotychczasowe doświadczenia tych krajów zasługują na
uwagę. Liczba odnalezionych dzięki systemowi pojazdów sięga 95%. W ok. 25% przypadków
sprawca został ujęty na gorącym uczynku i zatrzymany. Zadziwiająco krótki jest czas odnajdywania
pojazdów, wynoszący średnio dwie godziny.
Odnośnie do dochodzenia szczególnie cenne jest, że śledzenie pojazdu rozpoznanego jako
skradziony może doprowadzić do warsztatu, w którym skradzione samochody są poddawane
przestępczej obróbce, a więc przebijaniu numerów itp.; w ten sposób wyprzedza się przestępczą
profesjonalną
Omawiany system wykorzystuje bazy naziemne. W porównaniu z systemami wspomaganymi przez
satelitę ma on tę zaletę, że nawet pojazdy ukryte w głębokich podziemnych garażach, parkingach
czy nawet w kontenerach mogą być dzięki niemu zlokalizowane. Jego wadą jest, że wymaga
zbudowania bardzo rozgałęzionej sieci ścigania.
System ten zaoferowano także Republice Federalnej Niemiec do bezpłatnego wykorzystania przez
policję. W przeciwieństwie jednak do Stanów Zjednoczonych czy Wielkiej Brytanii Niemcy nie
wprowadziły go do użytku. Doświadczenia innych państw wskazują, że system ten nie utrudnia
pracy policji, a przeciwnie, czyni ją skuteczniejszą i przez to łatwiejszą. Skutek tej odmowy był
taki, że w Niemczech cała sieć ścigania musiała być zainstalowana i zarządzana prywatnie.
Związane z tym koszty oficjalnie nie mogą być wliczane do subwencji dla gospodarki prywatnej tak
długo, jak zapotrzebowanie na rynku na tego rodzaju urządzenia będzie ograniczone. Większość
posiadaczy samochodów zadowala się instalowaniem nowoczesnych urządzeń zabezpieczających
(szczególnie elektronicznej blokady startu). Zdaniem firmy Detektor GmbH z Friedrichsdorfu, która
próbowała wprowadzić ten system także u nas, problemy związane są głównie z kosztami.
Tak, jak w innych dziedzinach przestępczości, także w odniesieniu do kradzieży samochodów
logistykę.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin