Watykańskie Archiwum X.pdf

(128 KB) Pobierz
Watykańskie Archiwum X
WATYKAŃSKIE
ARCHIWUM X
Pod Watykanem rozciągają się kilometry lochów,
w których ukryta jest skarbnica ludzkiej wiedzy -
biblioteka zawierająca najtajniejsze z tajnych
dokumenty, rękopisy, księgi. Treść wielu z nich
mogłaby wstrząsnąć światem.
W Kaplicy Sykstyńskiej, w Rzymie, w maleńkiej
zakrystii, do której dostać się można przez niewielkie
drzwi umieszczone pod obrazem Sądu Ostatecznego,
oficjalnie przechowuje się szaty liturgiczne Ojca
Świętego, jego tiary i pastorały. Drzwi te strzeżone
są dzień i noc przez członków gwardii papieskiej -
mimo że zaopatrzone są w solidne, niezwykle skomplikowane zamki.
Powodem tych zabezpieczeń nie jest wartość papieskich szat, ale to, że na tyłach zakrystii
znajduje się jeszcze jedno wejście, a za nim ciągnący się kilometrami korytarz prowadzący do
labiryntów watykańskich lochów. Lochów skrywających tysiące skarbów kultury, z których
większa część może nigdy nie ujrzeć światła dziennego. Tylko niekiedy, na wniosek rządów
państw z całego świata, urzędnicy Watykanu rozpoczynają tam poszukiwania i czasami udaje
im się znaleźć dawno poszukiwany skarb jakiejś narodowej kultury.
Poszukiwacze zaginionych manuskryptów
Trudność polega na tym, że labirynty podziemnych lochów ciągną się pod całym
watykańskim państwem i na dobrą sprawę nie ma nikogo, kto znałby je w całości.
Na regałach o łącznej długości ponad czterdziestu kilometrów zebrano ponad półtora miliona
woluminów, około stu tysięcy map i rycin oraz sto dwadzieścia tysięcy rękopisów. A jest to
jedynie ten zbiór, który został choć pobieżnie tylko skatalogowany. Prócz niego znajdują się
liczne szafy i całe pokoje wypełnione po brzegi powiązanymi w paczki dokumentami, które
nawet nie zostały policzone. Na dobrą sprawę nikt nie wie, co można by w nich znaleźć.
Dopiero w 1964 roku odnaleziono pełny indeks ksiąg zakazanych, który dwa lata później
został oficjalnie skasowany. Ostatnie wydanie indeksu pochodzi z 1948 roku i znaleźć można
w nim nazwiska Moravii, Sartre'a, Kanta, Schopenhauera czy Spinozy. Co ciekawe, nie ma na
indeksie Hegla, Boccaccio czy Marksa.
Przez całe wieki archiwum watykańskie było ściśle tajne. Dopiero na mocy dekretu papieża
Leona XIII zostało w 1882 roku otwarte dla publiczności. Mimo to nie jest łatwo się tam
17851596.001.png 17851596.002.png
dostać. Po pierwsze dlatego, że korzystanie z archiwum nie jest prawem, ale przywilejem.
Aby mógł z niego korzystać człowiek świecki, Włoch, musi mieć list polecający od jakiejś
poważnej organizacji kulturalnej lub dyrekcji naprawdę dużej i znaczącej biblioteki. Ksiądz
musi mieć list od biskupa. Świecki obcokrajowiec musi mieć list polecający od dyplomaty
wysokiego szczebla lub konsula swojego kraju.
Po przedstawieniu takiego dokumentu chętny do zgłębiania
archiwum odbywa z prefektem długą rozmowę, w której
musi dokładnie określić swoje zamiary, cele i temat
poszukiwań. Jeśli prefekt wyrazi zgodę, potencjalny
poszukiwacz wypełnia formularz zaadresowany do papieża i
musi cierpliwie czekać - kilka tygodni, miesięcy lub lat.
Zezwoleń udziela się po bardzo starannym odsiewie.
Papierowa bomba dyplomatyczna
Dlaczego tak trudno dorwać się do watykańskiego
archiwum? Teoretycznie dlatego, by chronić bardzo stare i
cenne dokumenty przed zniszczeniem. Jednak sam prefekt
przyznaje, że istnieje obawa, iż autorzy żądni sensacji
nadużyją treści dokumentów. Zawierają one bowiem tak
pikantne sprawy z życia Kościoła, że nawet bardzo zaufani
badacze bardzo często nie mogą się powstrzymać od
publikacji wszelkiego rodzaju smaczków. Trzeba jednak
przyznać, że jeśli już ktoś dostanie zgodę na korzystanie z
archiwów, pracownicy Watykanu nigdy nie posuwają się do
prób cenzurowania udostępnianych dokumentów. Inna sprawa, że każdy, kto wyciągnie na
światło dzienne jakąś "nienaukową" sensację musi się liczyć z tym, że choć nie dostanie
oficjalnego zakazu, nigdy już nie przekroczy progów archiwum.
Tak właśnie stało się z dziennikarzem Pietro Welunim, który ujawnił, iż w archiwach
Watykanu znajduje się chyba jeden z największych zbiorów rycin, ksiąg i wydawnictw
pornograficznych. Pierwsze okazy pochodzą z XVI wieku! Stanowią one oddzielny
"zakazany" zbiór. Pikanterii całej sprawie dodaje fakt, że nim dane wydawnictwo trafi do
zbiorów zakazanych, musi je dokładnie przeczytać i przestudiować odpowiednia kapituła
księży. Te zaś pozycje, które wpisywane były do indeksu, przeczytać musiał papież.
Samo dostanie się do archiwum nie oznacza oczywiście dostępu do wszystkich dokumentów.
Po pierwsze, do użytku wewnętrznego pozostają wszelkie noty dyplomatyczne oraz blisko
półtora miliona (!) listów stanowiących korespondencje papieży z władcami i bardzo znanymi
postaciami historycznymi oraz listy wykradzione w ciągu wieków z buduarów władców.
Część dokumentów, jak te złożone w tak zwanej wieży wiatrów sprawozdania księży z kurii
na całym świecie, powiązane są w paczki i nikt nie wie, jaka bomba dyplomatyczna w nich
tyka. Gdyby tylko chciano opisać je tematycznie, trzeba by na to - tak obliczono - grona
wytrawnych archiwistów pracujących po dziesięć godzin dziennie przez 180 lat. A chodzi o
dokumenty zgromadzone w jednej tylko komnacie wieży!
Mekka parapsychologów
Najbardziej jednak sekretnym działem, założonym na początku XVI wieku, jest dział
sprawozdań z całego świata dotyczący dziwnych, absolutnie niewytłumaczalnych zjawisk z
pogranicza nauki i parapsychologii. O wo swoiste archiwum X liczy setki tysięcy stron
W Kaplicy Sykstyńskiej pod
freskiem Michała Anioła "Sąd
Ostateczny" znajdują się drzwi do
archiwu m.
17851596.003.png
raportów, których nawet nie wolno opisywać archiwalnie. Czyta je podobno jedynie kilku
mnichów, którzy przygotowują comiesięczny raport dla kolegium watykańskiego. Raport po
odczytaniu zostaje komisyjnie zniszczony. Strony dokumentów są numerowane i... znikają w
czeluściach archiwum.
Być może istnieją tam udokumentowane opisy zjawisk i wydarzeń, o których nie śniło się
żadnemu z parapsychologów. Czy kiedykolwiek o nich usłyszymy? Tak. Jak stwierdził
założyciel tego działu, zwolennik wszelkiego rodzaju magii, papież Leon X (1513-1521)
"trzeba to ogłosić już za tysiąc lat".
Tymczasem szok czekający ludzkość około 2515 roku skrywa kurz watykańskiego archiwum
X.
****************************************
Zgłoś jeśli naruszono regulamin