praca na wysokości - CIOP1.pdf - BHP NA WYSOKOŚCI - awangarda

BEZPIECZEŃSTWO PRACY 1/2004

mgr inż. ANDRZEJ DĄBROWSKI

Centralny Instytut Ochrony Pracy

– Państwowy Instytut Badawczy

Pr ace na wysokości – najczęstsze przyczyny wypadków

W artykule wskazano obszary działalności człowieka zagrożone upadkiem z wy-

sokości. Na podstawie danych statystycznych scharakteryzowano przyczyny tych

wypadków. Dodatkowo omówiono przyczyny upadków z wysokości, które miały

miejsce w gospodarstwach indywidualnych w Polsce. Zwrócono również uwagę na

obowiązki pracodawcy wynikające z faktu, że prace na wysokości należą do prac

szczególnie niebezpiecznych.

– z wykorzystaniem drabin

– przy dźwignicach (obsługa, remont

i konserwacja)

– na słupach oświetleniowych wyso-

kiego napięcia i masztach antenowych

(fot. 2.)

Work on a height – causes of accidents

The paper discusses areas of human activities where there are hazards of falls from a height.

On the basis of statistical data, causes of those accidents are presented. Additionally causes

of falls from a height on family farms in Poland are discussed. Employers’ duties – related to

the fact that work on a height is especially dangerous – are also highlighted.

Wstęp

Do prac na wysokości zaliczane są

prace wykonywane co najmniej 1 m

nad poziomem podłogi lub ziemi [1].

Według danych Głównego Urzędu

Statystycznego, w Polsce, w 2002 roku

zarejestrowano 3777 wypadków powo-

dowanych upadkami z wysokości [2],

co stanowiło 4,6% ogólnej liczby wy-

padków. Z analizy przeprowadzonej na

podstawie danych statystycznych doty-

czących wypadków głównie w Polsce,

USA i w Austrii [2–7] wynika, że takie

wypadki mają miejsce głównie w bu-

downictwie, ale dotyczą również: służb

oczyszczania, przemysłu stoczniowego,

handlu i usług, transportu (lądowego,

powietrznego i wodnego), przemysłów

– spożywczego i maszynowego, a tak-

że rolnictwa [8]. Upadki z wysokości

w gospodarstwach indywidualnych

stanowią w Polsce oddzielną grupę

ujętą w statystykach Kasy Rolniczego

Ubezpieczenia Społecznego. Liczba

wszystkich wypadków w rolnictwie

w latach 2000 – 2001, związanych

z przyznaniem odszkodowania przez

KRUS, wyniosła ok. 30 tys. rocznie [9,

10]. W rolnictwie upadki z wysokości

są związane z użytkowaniem: drabin

(około 13% ogólnej liczby wypad-

ków), przyczep i wozów (około 10%),

schodów (około 8%), rusztowań i da-

chów (około 7%), maszyn i ciągników

rolniczych (około 4%), pomieszczeń

do przechowywania pasz, np. strychów

i poddaszy (około 3%).

Rodzaje prac

wykonywanych na wysokości

Przebywanie na wysokości jest zwią-

zane z wykonywaniem wielu różnych

prac, np.:

– przy budowie lub rozbiórce bu-

dynków, hal produkcyjnych i innych

obiektów

– przy wykonywaniu izolacji ter-

micznych na ścianach budynków, łącz-

nie z czyszczeniem i zbijaniem tynków,

ocieplaniem, tynkowaniem i malowa-

niem (fot. 1.)

Fot. 2. Praca na maszcie antenowym

Fot. 3. Praca na zbiornikach i konstrukcjach wiel-

kogabarytowych

Fot. 1. Praca przy elewacji budynków

– na rurociągach, zbiornikach (fot. 3),

silosach i innych konstrukcjach wielko-

gabarytowych (budowa, czyszczenie

i malowanie)

– związanych z usuwaniem nawisów

śnieżno-lodowych, odśnieżaniem da-

chów, udrażnianiem z lodu rynien i rur

spustowych

– na dachach (budowa, rozbiórka,

prowadzenie napraw, sprzątanie)

– przy budowie, remontach i konser-

wacji mostów, kładek i estakad

– na kominach (demontaż, ekspertyzy

techniczne, prace konserwacyjne, remonty)

BEZPIECZEŃSTWO PRACY 1/2004

– związanych z czyszczeniem i myciem

okien, świetlików, dachów i rynien

– przy pielęgnacji i ścince drzew.

Mogą to być np.: wózki jezdniowe

podnośnikowe (widłowe), podajniki

taśmowe, żurawie, samochody cysterny,

duże zbiorniki oraz maszyny z napędem

hydraulicznym lub ze smarowaniem ole-

jowym (zagrożeniem mogą być śliskie

powierzchnie powstałe na skutek rozla-

nia oleju lub innych cieczy stosowanych

w układach hydraulicznych).

• Utrata równowagi i upadek podczas

pracy z wykorzystaniem maszyn i urzą-

dzeń użytkowanych przez pracownika

znajdującego się na wysokości.

Zdarzenia takie mają miejsce na

skutek niespodziewanych ruchów oraz

nieprzewidywalnego działania maszyn

i urządzeń. Mogą to być np.: narzędzia

ręczne z napędem, taczki, pilarki łańcu-

chowe, drabiny, rusztowania, pompy do

mieszanki betonowej, instalacje wodne.

• Utrata równowagi i upadek podczas

użytkowania maszyn do transportu. Są

nimi np.: wózki jezdniowe podnośniko-

we, samochody ciężarowe i ich przycze-

py, wciągarki linowe, ruchome podesty,

żurawie, windy, ciągniki, jednostki pły-

wające, samoloty.

Należy również zwrócić uwagę na

dużą liczbę wypadków związanych ze

stosowaniem niewłaściwego środka

ochrony zbiorowej (urządzenia zabezpie-

czającego) lub jego brakiem (oznaczenie

5 na rys. 1.).

W tym przypadku najczęstszymi zda-

rzeniami i działaniami prowadzącymi do

upadków z wysokości są:

• niewłaściwe odgradzanie stref nie-

bezpiecznych, np.:

– nieinstalowanie balustrad chronią-

cych przed upadkiem (np. na rampach

rozładunkowych, podestach roboczych,

na schodach)

– niewłaściwe balustrady ochronne

w strefach zagrożonych upadkiem

z wysokości (stosowane mocowanie lub

materiały, dobór wysokości)

– lokalizowanie balustrad ochron-

nych na dachach budynków oraz stro-

pach (gdzie prowadzone są prace na

wysokości) w zbyt małej odległości od

krawędzi

– prace na stropie budynku zabezpie-

czonego tylko balustradą z górną poręczą

ochronną (co może w wyniku potknięcia

się pracownika spowodować jego wypad-

nięcie pod poręczą)

– ogradzanie krawędzi dachów lub

stropów, na których prowadzone są

prace na wysokości tylko za pomocą

szarf prowadzonych bezpośrednio po

linii krawędzi (co nie stanowi żadnego

zabezpieczenia, lecz jedynie informację

o zagrożeniu)

• nieoznakowanie miejsc stwarzają-

cych zagrożenie upadkiem z wysokości

• niezainstalowanie dodatkowych

środków ochrony w postaci np. siatek

ochronnych

• niewyznaczanie stref niebezpiecz-

nych wokół otworów w dachach, w cza-

sie prowadzenia tam prac na wysokości

• brak zakotwień rusztowań rucho-

mych.

Przyczyny wypadków

Na podstawie danych GUS z lat 1999

– 2002 [2-6] przyczyny wypadków zda-

rzających się podczas prac na wysokości

można podzielić na kilka grup (stosując

klasyikację ze statystycznej karty wy-

padków Z-KW).

Wypadki związane z niewłaściwym sta-

nem maszyn, urządzeń i materiałów, które

określamy „czynnikiem materialnym”.

Najistotniejsze przyczyny wypadków

związanych z niewłaściwym stanem

czynnika materialnego przedstawiono

na rysunku 1.

Największa liczba upadków z wysokości,

związanych z niewłaściwym stanem czynni-

ka materialnego (w tym urządzeń zabezpie-

czających) powodowana jest niewłaściwą

statecznością, wytrzymałością, ukrytymi

wadami oraz niewłaściwym użytkowaniem

(zainstalowaniem, zamocowaniem, uchwy-

ceniem, trzymaniem, zabezpieczeniem).

A oto sekwencje zdarzeń prowadzą-

cych najczęściej do wypadków.

• Poślizgnięcie się, potknięcie lub

utrata równowagi podczas prowadzenia

napraw, przeglądów oraz konserwacji

maszyn i urządzeń.

Rys. 1. Liczba wypadków związanych z niewłaściwym stanem maszyn, urządzeń i materiałów, zwanych

czynnikiem materialnym. Przyczyny oznaczone numerami zgodnie z Z-KW należą do następujących grup:

A – wady konstrukcyjne lub niewłaściwe rozwiązania techniczne i ergonomiczne czynnika materialnego;

B – wady materiałowe czynnika materialnego; C – niewłaściwa eksploatacja czynnika materialnego;

D – brak lub niewłaściwe posługiwanie się czynnikiem materialnym przez pracownika

Wypadki związane z niewłaściwą orga-

nizacją pracy – ogólną oraz dotyczącą

poszczególnych stanowisk.

Najistotniejsze przyczyny wypadków

związane z niewłaściwą organizacją pra-

cy, przedstawiono na rysunku 2.

Największa ich liczba jest następ-

stwem tolerowania przez nadzór od-

stępstw od zasad bezpieczeństwa pracy

lub braku nadzoru oraz nieodpowiednich

przejść i dojść.

Do wypadków związanych z nie-

właściwą organizacją pracy dochodzi

najczęściej, gdy:

• stosowane są niewłaściwe technolo-

gie, metody i środki pracy, np.:

– kontynuowane są prace budowlane

bez zachowania wymaganej technolo-

gicznie przerwy w postępie robót (np.

ze względu na niezbędną wytrzymałość

betonu)

BEZPIECZEŃSTWO PRACY 1/2004

Rys. 2. Liczba wypadków związanych z niewłaściwą organizacją pracy. Przyczyny oznaczone numerami

zgodnie z Z-KW należą do następujących grup: A – niewłaściwa ogólna organizacja pracy; B – niewłaściwa

organizacja stanowiska pracy

słupy i inne konstrukcje

– utrata równowagi podczas montażu

blach na stalowej konstrukcji budynku

– poślizgnięcie się podczas prac

wykonywanych na dachu (np. podczas

mycia go wodą)

– poślizgnięcie się lub potknięcie

podczas czyszczenia kominów

– upadek z rusztowania zewnętrznego,

przystawnego w trakcie jego montażu lub

demontażu

– upadek w związku z wykonywaniem

(montażem) skrajnych (zewnętrznych)

elementów obiektu na skraju dachu

– utrata równowagi podczas patrzenia

do góry, np. śledzenia wzrokiem za ele-

mentem podnoszonym żurawiem

– potknięcie się lub poślizgnięcie na

parapecie przy montażu nowych okien

lub usuwaniu starych ram okiennych

– upadek z drzewa (spowodowany

np. złamaniem się gałęzi, na której stał

pracownik)

Przyczyną takich wypadków może

być także lekceważenie lub nieusunięcie

zagrożenia podczas wykonywania prac

na: rusztowaniach stałych i przestawnych

(np. niezablokowanie kół, przemieszcza-

nie rusztowania wraz z pracownikiem,

wychylanie się poza obrys podstawy

rusztowania), drabinach (np. przenosze-

nie w jednym ręku przedmiotów, stanie

na najwyższym szczeblu), wózkach

jezdniowych podnośnikowych (np.

podnoszenie ludzi na prowizorycznym

podeście umieszczonym na wózku wi-

dłowym), dachach (np. chodzenie tyłem

po dachu), konstrukcjach budowlanych

(np.: zrzucanie ciężkich przedmiotów,

wychylanie się poza obrys obiektu, pra-

ca na niestabilnych i wąskich elementach

konstrukcji budowlanej, ręczne przeno-

szenie dużych i ciężkich przedmiotów,

praca w niestabilnych pozycjach, sięganie

rękami do przedmiotów będących poza

normalnym zasięgiem, wykonywanie

gwałtownych ruchów, skakanie w dół

lub przeskakiwanie na inne elementy

konstrukcji, uderzenie pracownika przez

spadające lub zrzucane przedmioty), żu-

rawiach (np. przemieszczanie ludzi na

wyższe poziomy wznoszonego obiektu

na zawiesiu linowym podwieszonym

do żurawia wieżowego), składowanych

wyrobach (np. zawalenie się źle składo-

wanych towarów).

Przedstawione na rysunku 3. wypadki

występują również w następstwie prze-

bywania lub przechodzenia w miejscach

niedozwolonych, np.: na skraju dachu lub

podestu roboczego, na niezabezpieczo-

nych balustradami płytach balkonów

– układane są płyty, pomosty ruszto-

wań bez zachowania wymaganej kolej-

ności i ciągłości

– nie wykonuje się wymaganych

i zaplanowanych przeglądów oraz kon-

troli stanu drabin, rusztowań, podestów

roboczych oraz odstępuje się od wyko-

nywania czynności kontrolno-porządko-

wych w miejscach ich ustawiania (aby

uniknąć ich ustawiania na niestabilnym

podłożu)

– używa się drabin niezgodnie z prze-

znaczeniem (stosowanie drabiny roz-

stawnej jako przystawnej, wykonywanie

z drabiny prac niedozwolonych, np. robót

murarskich, tynkarskich)

– wykonuje się na wysokości czyn-

ności zbrojarskie bez rusztowań lub

pomostów

– ustawia się prowizoryczne pode-

sty lub rusztowania (np. na kozłach),

w celu wykonania doraźnych prac na

wysokości;

• stanowiska pracy są niewłaściwe

przygotowane (łącznie z wykonaniem

nieodpowiednich przejść i dojść); wy-

padki te są związane np. z:

– występowaniem innych urządzeń

w miejscu lub bezpośrednim sąsiedz-

twie ustawienia drabiny (ograniczających

swobodę poruszania się po niej)

– pozostawieniem na podłożu kabli,

węży malarskich lub wodnych oraz in-

nych elementów

– wspinaniem się na konstrukcje

i maszty, które ulegają złamaniu

– złym wykonaniem podestów robo-

czych (np. przemieszczeniem się desek)

– poślizgnięciem się na schodach na

skutek niewłaściwej warstwy antypośli-

zgowej lub jej braku

– pozostawieniem prowizorycznie za-

bezpieczonych lub niezabezpieczonych

otworów w stropie lub w podłodze

– poślizgnięciem się na niezaschniętej

farbie

– niezapewnieniem bezpieczeństwa na

stanowisku pracy podczas prowadzenia

prac rozbiórkowych (np.: niespodzie-

wanym złamaniem się lub ugięciem ele-

mentu pokrycia rozbieranego dachu, na

którym stanął pracownik, nastąpieniem

na część odciętego od podpory elemen-

tu stropu, nagłym przemieszczeniem się

elementu rozbieranego szalunku);

• niewłaściwym lub wykonywanym

przez niekompetentne osoby szkoleniem

w zakresie ochrony przed upadkami

z wysokości, co może także prowadzić do

nieprzestrzegania zasad i przepisów bhp

przy wykonywaniu prac na wysokości;

• wykonywaniem pracy na wysoko-

ści, mimo przeciwwskazań lekarskich.

Wypadki związane z nieprawidłowym lub

niewłaściwym zachowaniem pracownika

oraz jego niewłaściwym stanem psycho-

izycznym (spowodowanym np. zmęcze-

niem lub chorobą).

Najistotniejsze przyczyny takich wy-

padków przedstawiono na rysunku 3.

Zdecydowanie największa ich licz-

ba jest powodowana niedostateczną

koncentracją uwagi na wykonywanej

czynności.

Nieprawidłowe zachowania się czło-

wieka to np.:

– podnoszenie przez dwóch pracow-

ników niezamocowanej płyty chroniącej

przed upadkiem do otworu w stropie

(podczas podnoszenia płyty idący z tyłu

pracownik, który nie widzi otworu wpada

do niego)

– upadek podczas wspinania się na

BEZPIECZEŃSTWO PRACY 1/2004

Rys. 3. Liczba wypadków związanych z nieprawidłowym lub niewłaściwym zachowaniem pracownika

oraz jego złym stanem psychofizycznym. Przyczyny oznaczone numerami zgodnie z Z-KW należą do

następujących grup: A – niewłaściwe zachowanie się pracownika; B – zły stan psychofizyczny pracownika;

C – nieprawidłowe zachowanie się pracownika

Wpływ środowiska

na powstawanie wypadków

podczas prac na wysokości

Prace na wysokości są często wyko-

nywane na otwartym terenie, przez co

pracownik jest dodatkowo narażony na

działanie warunków środowiskowych

powodujących najczęściej:

• poślizgnięcie się na konstrukcji bu-

dowlanej (zwłaszcza stalowej) lub dachu

– oblodzonych, mokrych od deszczu albo

zaśnieżonych

• utratę równowagi na dachu, na skutek

podmuchu wiatru (także w wyniku ude-

rzenia arkuszem papy lub innym elemen-

tem pokrycia porwanym przez wiatr)

• potknięcie się i poślizgnięcie,

a w konsekwencji wypadnięcie przez

świetlik podczas odśnieżania dachu

• upadek z rusztowania zewnętrznego

lub konstrukcji budowlanych (również

w czasie montażu i demontażu), podczas

pracy w trudnych warunkach atmosfe-

rycznych (także na skutek podmuchów

wiatru) lub po zmroku

• ześlizgnięcie się z mokrego stogu

siana lub słomy

• poślizgnięcie się na oblodzonych lub

mokrych schodach.

i klatek schodowych, na konstrukcji

rusztowania poza pionami komunika-

cyjnymi, blisko niezabezpieczonych

krawędzi obiektów budowlanych,

w bezpośrednim sąsiedztwie otworów

w ścianach i w podłodze oraz przy kra-

wędzi dachu wznoszonych budynków, na

świeżo wykonanym murze (np. ściankach

działowych pomieszczeń).

– odpięciem podczas pracy linek od

uprzęży lub urządzenia kotwiczącego

linki bezpieczeństwa

– zmianą, w nieodpowiednim mo-

mencie, punktu zakotwiczenia linki

bezpieczeństwa

– brakiem środków ochrony indywi-

dualnej przed upadkiem z wysokości po

usunięciu balustrad ochronnych w trakcie

wykonywanych prac

– nienoszeniem odpowiedniego

obuwia chroniącego przed poślizgiem

i rękawic ochronnych.

Urazy powodowane upadkami

z wysokości

Umiejscowienia urazów związanych

z wypadkami spowodowanymi upadkami

z wysokości, wg statystyk GUS dotyczących

lat 1999 – 2002, przedstawiono na rysunku 4.

W wyniku upadków z wysokości po-

szkodowani doznają przede wszystkim

urazów: tułowia łącznie z szyją, stóp,

głowy, rąk, przedramion i podudzi.

Wypadki związane ze stosowaniem nie-

właściwych środków ochrony indywidu-

alnej lub ich brakiem.

Wypadki te są najczęściej powodo-

wane:

– brakiem lub stosowaniem niekom-

pletnych lub niewłaściwych (niepodda-

wanych przeglądom, uszkodzonych oraz

nieposiadających wymaganych certyi-

katów) środków ochrony indywidualnej

przed upadkiem z wysokości

– niewłaściwą instalacją lub niewła-

ściwym rozmieszczeniem (np. za nisko

w stosunku do poziomu stanowiska pra-

cy) oraz brakiem szyn do kotwiczenia

linek bezpieczeństwa

– niewłaściwym kotwiczeniem uprzę-

ży (np.: kotwiczenie linek bezpieczeń-

stwa do złamanych lub suchych gałęzi

drzew, prowizorycznie zamocowanych

elementów konstrukcyjnych, części

maszyn, które mogą być w sposób przy-

padkowy uruchomione)

Rys. 4. Umiejscowienie najczęstszych urazów w związku z wypadkami spowodowanymi upadkami

z wysokości

BEZPIECZEŃSTWO PRACY 1/2004

Podsumowanie

Zgodnie z rozporządzeniem mini-

stra pracy i polityki socjalnej z dnia 26

września 1997 r. w sprawie ogólnych

przepisów bezpieczeństwa i higieny

pracy [1] prace na wysokości, zaliczone

są do prac szczególnie niebezpiecznych,

bowiem skutkiem wypadków związa-

nych z tymi pracami jest często śmierć

pracownika lub ciężkie urazy. Dlatego

pracodawca, u którego wykonywane

są tego typu prace powinien zapewnić

realizację szczegółowych wymagań

bezpieczeństwa i higieny pracy podczas

tego rodzaju prac, a zwłaszcza:

– bezpośredni nadzór nad tymi praca-

mi przez wyznaczone w tym celu osoby

– odpowiednie środki zabezpieczające

– instruktaż pracowników obejmujący

w szczególności: imienny podział pracy,

kolejność wykonywania zadań oraz wy-

magania bezpieczeństwa i higieny pracy

przy poszczególnych czynnościach.

Wprowadzenie

Budowy są miejscami pracy o szcze-

gólnie wysokim poziomie ryzyka.

Przyczyną znacznej części wypadków

przy pracy podczas realizacji inwestycji

może być m.in. niewłaściwa koordy-

nacja różnych przedsięwzięć wykony-

wanych jednocześnie lub kolejno na

tej samej tymczasowej lub ruchomej

budowie.

Konieczność poprawy koordynacji

działań różnych zespołów, istnieje zarów-

no na etapie przygotowania inwestycji,

jak i podczas jej realizacji.

W tym zakresie Rada Wspólnot

Europejskich ustanowiła dyrektywę nr

92/57/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r.

w sprawie wdrożenia minimalnych wy-

magań bezpieczeństwa i ochrony zdrowia

na budowach. Jest to ósma szczegółowa

dyrektywa w rozumieniu art. 16 (1) dyrek-

tywy 89/391/EWG, tzw. ramowej.

Postanowienia tej dyrektywy zostały

wprowadzone do prawa polskiego głów-

nie przez:

– zmiany do ustawy – Prawo budow-

lane, zwłaszcza wprowadzone ustawami

z dnia 27 lipca 2001 r. i z dnia 27 marca

2003 r. [1]

– rozporządzenie ministra infrastruk-

tury z dnia 6 lutego 2003 r. w sprawie

bezpieczeństwa i higieny pracy podczas

wykonywania robót budowlanych [2]

– rozporządzenie ministra infrastruk-

tury z dnia 23 czerwca 2003 r. w sprawie

informacji dotyczącej bezpieczeństwa

i ochrony zdrowia oraz planu bezpie-

czeństwa i ochrony zdrowia [3].

W tym artykule zostaną przedstawione

tylko uregulowania dotyczące informa-

cji oraz planu bezpieczeństwa i ochrony

zdrowia, nazywanych w dalszej części

informacją BIOZ i planem BIOZ.

Zgodnie z §18 ustawy – Prawo bu-

dowlane [1] do obowiązków inwestora

należy zorganizowanie procesu budowy

z uwzględnieniem zawartych w prze-

pisach zasad bezpieczeństwa i ochrony

zdrowia, a w szczególności: opracowanie

PIŚMIENNICTWO

[1] Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki

Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie

ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pra-

cy. Tekst jedn. DzU z 2003 r. nr 169, poz. 1650

[2] Główny Urząd Statystyczny. Monitoring

rynku pracy. Wypadki przy pracy w 2002 r.

Warszawa, 2003

[3] Główny Urząd Statystyczny. Wypadki przy

pracy w 1999 r. Warszawa 2000

[4] Główny Urząd Statystyczny. Wypadki przy

pracy w 2000 r. Warszawa 2001

[5] Główny Urząd Statystyczny. Wypadki przy

pracy w 2001 r. Warszawa 2002

[6] Projekt celowy zamawiany PCZ 16-21 pt.

System analizy wydarzeń wypadkowych w śro-

dowisku pracy dla potrzeb proilaktyki. Etap III.

Opracowanie modeli typowych wypadków i zda-

rzeń wypadkowych powodowanych upadkami

z wysokości, na powierzchni i do zagłębień

[7] Sturz und Fall. Qualitative Analyse von Inter-

vievs mit Unfallopfern . Nummer 11. AUVA,

Austria, 1996

[8] Zagrożenia wypadkowe w gospodarstwach

rolnych. Materiały szkoleniowe. Skrobacki A.

(red). Wrocław, grudzień 1999

[9] Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Kwartalna informacja statystyczna. IV kwartał

2000 r. Warszawa 2000

[10] Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego.

Kwartalna informacja statystyczna. IV kwartał

2001 r. Warszawa 2001

Publikacja opracowana na podstawie

wyników zadań badawczych wyko-

nanych w ramach projektu celowego

zamawianego nr 16-21 pn. „Ochrona

przed upadkami z wysokości na po-

wierzchnię i do zgłębień”

Jerzy Skakun – Ogólnopolski konkurs na plakat bezpie-

czeństwa pracy „Budownictwo” 2001

praca na wysokości - CIOP1.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: