Edukacja środowiskowa - ćwiczenia
dr Magdalena Kuleta-Hulboj
dyżur: poniedziałek godz. 16-17, pok. 325; ptpps@pedagog.uw.edu.pl
Zasady zaliczenia ćwiczeń:
- dopuszczalna jest 1 nieobecność, każdą następną należy zaliczyć podczas dyżuru;
- kolokwium na ostatnich zajęciach;
- 2-3 krótkie prace pisemne (2-3 strony, temat związany z aktualnym tematem zajęć i omawianą literaturą) – oceny cząstkowe (pisane z zajęć na zajęcia, „akademickie wprawki pisarskie”);
- ocena końcowa z ćwiczeń to średnia z oceny z kolokwium i z prac pisemnych.
Program zajęć:
1. Zajęcia organizacyjne. Wprowadzenie.
2. Edukacja środowiskowa jako przedmiot zainteresowania pedagogiki społecznej - w kontekście działania oraz przekształcania środowiska lokalnego. Środowisko lokalne. Główna teza: środowisko społeczne należy przekształcać siłami tkwiącymi w tym środowisku. Założenia i problematyka edukacji środowiskowej w społecznościach lokalnych. Edukacja i animacja środowiskowa.
Tekst:
W. Theiss, Edukacja środowiskowa - wprowadzenie. W: W. Theiss, B. Skrzypczak [red.], Edukacja i animacja społeczna w środowisku lokalnym, Warszawa 2006.
3. Potencjał społeczno-kulturowy a zmiana społeczna. Funkcje kapitału społecznego, aktywizacja społeczności lokalnej, rola wolontariatu w budowaniu potencjału środowiska lokalnego. Badania nad aktywizacją i zaangażowaniem społeczeństwa polskiego. Społeczeństwo obywatelskie – ku demokracji uczestniczącej w Polsce.
R. J. Chaskin, P. Brown, S. Venkatesh, A. Vidal, Budowanie potencjału społeczności lokalnej. W: T. Kaźmierczak [red.], Zmiana w społeczności lokalnej, Warszawa 2007 (on-line).
Dane dot. stanu społeczeństwa obywatelskiego w Polsce (np. Diagnoza społ., Indeks społeczeństwa obywatelskiego). Analiza podczas zajęć + prezentacja raportów?
4. Miejsce. Lokalność, regionalizm. Znaczenie i rola edukacji regionalnej. Edukacja regionalna a międzykulturowa. Przykłady działań lokalnych.
Teksty:
M. Mendel, Pedagogika miejsca i animacja na miejsce wrażliwa. W: M. Mendel [red.], Pedagogika miejsca, Wrocław 2006.
J. Nikitorowicz, Kreowanie tożsamości dziecka, Gdańsk 2001.
5. Pamięć. Edukacja środowiskowa i pamięć społeczna. Lokalne inicjatywy ochrony dziedzictwa. Projekt CEO „Ślady przeszłości”. Polityka historyczna.
B. Szacka, Pamięć społeczna. Hasło w: Encyklopedia Socjologii, t. III, Warszawa 2003.
R. Traba, Historia – przestrzeń dialogu, Warszawa 2006, rozdz. Tożsamość i pamięć społeczna. Refleksje na przykładzie społeczeństwa polskiego XX wieku.
6. Globalizacja, globalna sprawiedliwość a idea społeczeństwa obywatelskiego. Działanie w globalnym świecie.
N. Klein, No Logo, W-wa 2004 (wybrane fragmenty, m. in. rozdz. 14 i Zakończenie).
A. Domosławski, Świat nie na sprzedaż, W-wa 2002, rozdz. Porto Allegre 2002.
7. Rola jednostki w edukacji środowiskowej. Lider, animator, obserwator, kontestator, konsument…
P. Henzler, B. Skrzypczak, Kim jest animator społeczny?, Warszawa 2006.
8. Kolokwium.
animacja