tk_nr003.pdf

(717 KB) Pobierz
85524830 UNPDF
ISSN 1689-4642
CZASOPISMO INTERNETOWE
www.t u r ys t yk a k u l t u r o w a . o r g
nr 1/200 9 (styczeń 2009)
par t n e r zy:
85524830.003.png 85524830.004.png 85524830.005.png 85524830.006.png 85524830.001.png 85524830.002.png
Turystyka Kulturowa, www.turystykakulturowa.org
Nr 1/2009 (Styczeń 2009)
Spis treści
Recenzje:.............................................................................................................31
Itinerarium...........................................................................................................41
Miejsca i szlaki....................................................................................................47
Szkolenia zawodowe i branżowe........................................................................72
Konferencje naukowe..........................................................................................76
Podsumowania: konferencje, warsztaty, wydarzenia..........................................77
2
Turystyka Kulturowa, www.turystykakulturowa.org
Nr 1/2009 (Styczeń 2009)
Artykuły
Karolina Buczkowska
Akademia Wychowania Fizycznego w Poznaniu
Wydział Turystyki i Rekreacji
Zakład Kulturowych Podstaw Turystyki
Literatura podróżnicza faktu niedocenianą niszą turystyki literackiej
Słowa kluczowe: turystyka kulturowa, literatura podróżnicza, turystyka literacka, turystyka
biograficzna, podróżopisarstwo, nisza.
Streszczenie
Autorka artykułu zwraca uwagę na konieczność dostrzeżenia literatury faktu z zakresu
podróżopisarstwa przez polskich turystów oraz organizatorów i propagatorów turystyki –
mowa tu w szczególności o opisach podróżniczych zwanych gatunkowo „podróżą”, jak
również o: diariuszach/dziennikach podróży, itinerariach/itinerariuszach, listach z podróży,
pamiętnikach, reportażach podróżniczych, a także kronikach, relacjach i wspomnieniach
(gatunki te są w artykule scharakteryzowane) – ze względu na fakt, iż obecnie ta forma
turystyki literackiej jest całkowicie nieobecna na rodzimym rynku turystycznym, a stanowi
niezwykle ciekawe źródło wiadomości dla osób lubiących podróżować po świecie w
niebanalny sposób bądź będących turystami kulturowymi.
Ponadto w artykule zamieszcza propozycje tras turystycznych oparte o literaturę
podróżniczą faktu autorstwa polskich podróżników bądź dostępną w języku polskim. Trasy
podzielone są na dwie grupy:
a) trasy prowadzące do wybranych miejsc na świecie i obejmujące określoną tematykę,
opracowane na podstawie wybranych utworów podróżniczych;
b) trasy biograficzne śladami znanych pisarzy-podróżników w oparciu o książki będące
zapisem ich kolejnych podróży.
Wprowadzenie
Dzięki zamiłowaniu do literatury niezmierzone rzesze turystów nieustannie odbywają
podróże w poszukiwaniu magicznych miejsc znanych z kart książek, podążają śladami
ulubionych twórców, spełniają swe marzenia o literackich przygodach. Dzięki takim osobom
nieustannie rozwija się turystyka literacka (i związana z nią turystyka biograficzna), będącą
jedną z form turystyki kulturowej.
Popularność tego rodzaju turystyki i związane z nią stąpanie po miejscach utrwalonych
w literaturze wynika m.in. z faktu, iż (mówiąc językiem poetyckim) są na świecie miejsca
„ukryte dla lotu ptaka i magiczne jak ich opisy na stronach arcydzieł literackich” [Czapińska
2002, s. 9], Miejsca te turyści chcą poznawać, konfrontując jednocześnie znane im literackie
mity z zastaną na miejscu rzeczywistością. Ponadto, podróżują także zgodnie ze słowami
Johanna Wolfganga von Goethe, który powiedział: „Kto poetę chce zrozumieć, musi pojechać
do jego kraju”.
Przygoda czytelników z podróżami zaczyna się jednak bardzo często od lektury książek
podróżniczych, gdyż z nich zazwyczaj „...czerpiemy natchnienie, pomysły do pieszych
wędrówek. I nieważne, czy są to książki Arkadego Fiedlera, przygody Tomka
Wilmowskiego, czy pamiętnik Marco Polo. Każdy ma tę jedną swoją książkę, dzięki której
3
Turystyka Kulturowa, www.turystykakulturowa.org
Nr 1/2009 (Styczeń 2009)
zatęsknił za dalekim oceanem lub bliskim lasem. Każdy ma swój kanon książki podróżniczej”
[ Podróże z... ].
Turystyka literacka i biograficzna
Turystyka literacka zwana jest też literacką turystyką kulturową [Buczkowska 2008, s.
58-59, częściowo za: Butlerem 2000 i Zmyślonym 2001] i stanowi formę turystyki
kulturowej, której główną motywacją jest docieranie do określonych miejsc związanych w
różnorodny sposób z literaturą (literaturą piękną i literaturą faktu), umożliwiającą szeroki
kontakt z kulturą i która realizowana jest poprzez:
zwiedzanie i poznawanie rzeczywistych miejsc związanych z dziełami literackimi i ich
bohaterami, podążanie śladami tych bohaterów (tak fikcyjnych, jak i prawdziwych);
poszukiwanie nieistniejących miejsc, opisywanych na kartach książek i konfrontowanie
mitów literackich z rzeczywistością;
zwiedzanie domów pisarzy i poetów, muzeów biograficznych, miejsc ich twórczości
oraz czasowych pobytów;
docieranie do miejsc nawiązujących do osób pisarzy, poetów, postaci i wydarzeń
literackich, takich jak: muzea literackie, pomniki, tablice pamiątkowe, nagrobki, epitafia,
popiersia, centra literackie itp.;
wyjazdy w celu udziału w różnorodnych imprezach literackich, takich jak: Dni Książki,
Biennale Książki, wręczenia nagród literackich, targi książki, wystawy literackie, rajdy
literackie, spotkania z pisarzami, poetami oraz pisarzami-podróżnikami;
zwiedzanie muzeów i pracowni związanych z procesem wytwarzania książek (muzea
papiernictwa, muzea drukarstwa, introligatornie, drukarnie).
Z turystyką literacką ściśle wiąże się także turystyka biograficzna definiowana jako
[Buczkowska 2008, s. 57-58] odwiedzanie miejsc związanych z życiem i działalnością ludzi –
jednostek wybitnych, znaczących czy bliskich szerszemu gronu odbiorców, a także znanych
tylko wybranym kręgom kulturowym, wśród których obecni są w dużej mierze m.in. pisarze i
poeci (także pisarze-podróżnicy). Zainteresowaniem turystów cieszą się zarówno miejsca
odnoszące się do postaci żyjących, jak i nieżyjących. Przedmiotem uwagi stają się domy
rodzinne, miejsca zatrzymań, letnie czy zimowe rezydencje, pracownie, miejsca pracy,
ulubione lokale, miejsca narodzin, ślubów, śmierci oraz trasy odbytych podróży.
Typologia literackich wyjazdów turystycznych przedstawia się następująco:
a) wycieczki śladami bohaterów książek oraz wyjazdy do związanych z nimi miast lub
krajów (często miejsca te są równorzędnymi bohaterami); inspiracją do organizowania takich
wycieczek są: powieści podróżnicze i szkice podróżnicze (książki z zakresu tzw. „podróży
literackiej”); wybrane powieści obyczajowe, historyczne, kryminalne, thrillery, książki
przygodowe (zwłaszcza młodzieżowe) itd. oraz utwory poetyckie;
b) wyjazdy do miejsc związanych z życiem i twórczością pisarzy: ich domy – byłe i
obecne, miejsca zatrzymań, muzea biograficzne, miejsca pamięci oraz wycieczki śladami
podróżujących poetów i pisarzy;
c) wizyty w literackich placówkach muzealnych, parkach i centrach literackich oraz
muzeach i pracowniach powiązanych z literaturą od strony technicznej (muzea papiernictwa,
drukarstwa, drukarnie);
d) udział w literackich imprezach turystycznych: Dniach Książki, wręczeniach nagród
literackich, targach książki, wystawach literackich, rajdach literackich, imprezach
organizowanych w muzeach tematycznych, spotkaniach z pisarzami i poetami itp.
Specyfika literackiej turystyki kulturowej sprawia, iż forma ta wymaga od
uczestniczącego w niej turysty znajomości wybranych dzieł literatury oraz określonej wiedzy,
postawy, umiejętności percepcyjnych, czy zainteresowań – jest wśród nich czytanie książek,
4
Turystyka Kulturowa, www.turystykakulturowa.org
Nr 1/2009 (Styczeń 2009)
śledzenie biografii poetów i pisarzy, znajomość geografii, zamiłowanie do wartościowych
podróży.
Według P. Zmyślonego [2001, s. 23] turysta uprawiający turystykę związaną z
motywacjami literackimi to osoba wrażliwa, świadoma, zainteresowana odwiedzanymi
miejscami i obiektami, nastawiona na wzbogacenie swojej wiedzy i świadomości kulturowej.
Jednocześnie jest to klient i turysta wymagający, tak więc, by zaspokoić jego potrzeby
intelektualne, niezbędna jest wysoka jakość usług oraz zakres i poziom przekazywanych mu
informacji o obiektach, postaciach, utworach, ekspozycjach.
Literatura podróżnicza a turystyka
Literacka turystyka kulturowa jest obecna bardzo silnie we współczesnym świecie (w
tym w Polsce). Istniejące jednak literackie szlaki i trasy turystyczne, oferty biur podróży i
innych organizatorów turystyki w tym zakresie, jak również wszelkie pozostałe
przedsięwzięcia literacko-turystyczne, odnoszą się w głównej mierze do tzw. „podróży
literackiej”, czyli utworów fikcyjnych, wymyślonych całkowicie przez pisarza. Także turyści
indywidualni rzadko sięgają po literaturę faktu związaną z podróżami autentycznymi,
odbytymi przez znanych i mniej znanych podróżników. A tak przecież być nie musi i wręcz
nie powinno. W chwili obecnej bowiem, gdy przed turystami nie stoją praktycznie żadne
trudności związane z organizacją wyjazdów – nawet tych najbardziej egzotycznych –
wystarczy sięgnąć po jedną z książek podróżniczych faktu i wyruszyć śladami jej bohaterów
– najczęściej narratorów – w świat. Turyści korzystać mogą nie tylko z typowych opisów
podróżniczych, ale także z publikowanych diariuszy/dzienników podróży,
itinerariów/itinerariuszy, listów z podróży, pamiętników, reportaży podróżniczych, a także
kronik, relacji i wspomnień (wspomniane gatunki literackie omówione są w dalszej części
artykułu). Skorzystać można zarówno z najnowszych pozycji, jak również próbować
podróżować w oparciu o opisy wypraw sprzed kilkudziesięciu, a nawet kilkuset lat.
Tworzenie wypraw i szlaków w oparciu o literaturę faktu przez wybrane biura podróży czy
touroperatorów mogłoby stać się konkurencyjną ofertą na rynku turystycznym. W chwili
obecnej obserwuje się bowiem wśród turystów tendencję do poszukiwania egzotycznych
przygód, turystyki na wysokim poziomie, niebanalności, wiecznie nowych form. Wyprawy
śladami wielu opisanych na łamach licznych książek przygód znanych pisarzy-podróżników
lub podróżników, których przygody ktoś opisał, mogłyby zainteresować tych wszystkich, dla
których zwykłe wycieczki objazdowe w ramach literackiej turystyki kulturowej to za mało.
Ta znana tradycyjna forma turystyki mogłaby więc rozszerzać się, pozyskiwać nowych
zwolenników i zyskiwać miano turystyki przygodowej. Od obecnie dominującej formy
turystyki literackiej różniłoby ją także to, że zamiast konfrontacji mitu literackiego z
rzeczywistością, turyści mieliby możliwość konfrontowania rzeczywistości zastanej z zastaną
przez podróżnika pewien czas wcześniej. Wyprawy, o których mówię mogłyby rozwijać się w
dwóch kierunkach:
1. kierowałyby się do wybranych miejsc na świecie w obrębie określonej tematyki –
proponowane tu szlaki opracowywane byłyby na podstawie wybranych utworów różnych
autorów (podróżników i pisarzy-podróżników)
2. prowadziłyby śladami znanych pisarzy-podróżników w oparciu o książki będące
zapisem ich kolejnych podróży – dodatkową atrakcją dla turystów mogłoby być
organizowanie wypraw we współudziale z żyjącymi i nadal podróżującymi autorami tych
książek.
W związku z tym, że literatura faktu w zakresie podróży jest bardzo bogata, propozycje
organizatorów turystyki literackiej w tym zakresie są także nieograniczone – zarówno pod
względem miejsca docelowego wyprawy, czy samej trasy, jak również czasu i długości jej
trwania, rodzaju używanego transportu, wielkości grupy, stopnia trudności, sposobu doboru
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin