Określanie siły uciągu koniecznej do zerwania dłużycy.docx

(27 KB) Pobierz

 

Transport drewna

 

 

 

Grupa tematyczna:

Obliczenia trakcyjne taboru zrywkowego

 

 

 

 

 

Katedra Techniki Leśnej

 

 

 

 

Grupa 6

Anna Sarzyńska

Zestaw 16

 

 

 

 

 

Uniwersytet Przyrodniczy im. Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu


1.1 Określanie siły uciągu koniecznej do zerwania dłużycy.

Dane:

Q = 13,0 ciężar dłużycy

fz = 0,7 współczynnik oporów zrywki

α = 15° kąt pochylenia stoku

sinα=0,2588

cosα=0,9659

 

Siła uciągu konieczna do zerwania dłużycy w górę stoku.

Pu=Qfz cosα+ sinα

Pu=12,15 kN

Siła uciągu konieczna do zerwania dłużycy w dół stoku.

Pu=Qfzsinα-cosα

Pu=5,31 kN

Siła uciągu potrzebna do ruszenia.

Pu,=Q1,5fzcosα+sinα

Pu,=16,54kN

 

Pu-12,15 kN-100%

Pu,-16,54 kN-x         

x=136,13%

WNIOSKI

Chwilowa siła uciągu potrzebna do ruszenia dłużycy z miejsca jest o 36,13% większa od chwilowej siły uciągu potrzebnej do utrzymania dłużycy w ruchu przy zrywce w górę stoku.

Bardziej korzystny jest kierunek zrywki w dół stoku.

 


1.2. Określenie siły uciągu przy zrywce drewna na urządzeniach pomocniczych.

Dane:

f=0,22 współczynnik oporów toczenia dwukółki

Gp=1,5 ciężar urządzenia pomocniczego

α = 15° kąt pochylenia stoku

ft= 0,6 współczynnik oporów tarcia dłużycy o podłoże

Q=13,0 ciężar dłużycy

k=0,6              przy zrywce półpodwieszonej za odziomek

k=0,4              przy zrywce półpodwieszonej za wierzchołek

k=1,0              przy zrywce podwieszonej

Pu=fGp+kQ+ft1-kQcosα+Gp+Qsinα

Zrywka półpodwieszona za odziomka

Pu=8,74 kN

Zrywka półpodwieszona za wierzchołek

Pu=9,70 kN

Zrywka podwieszona

Pu=6,83 kN

 

WNIOSKI

Najbardziej korzystna jest zrywka podwieszona.

W ten sposób unika się oporów wynikających z tarcia bądź odziomka, bądź wierzchołka o podłoże.

 

 

 

 


1.3. Wyznaczanie wielkości jednorazowego ładunku zrywanego przez sprzężaj konny.

Dane:

Gk= 6,0 ciężar konia (koń lekki)

Gp= 1,6 ciężar urządzenia pomocniczego

fz= 0,5 współczynnik oporów zrywki

f= 0,14 współczynnik oporów urządzenia pomiarowego

ft= 0,40 współczynnik oporów tarcia dłużycy

α = 15° kąt pochylenia stoku

φ= 1,96 współczynnik nierówności pracy koni

tg α=0,2679

Siła uciągu pary koni przeciętnie w ciągu dnia.

Pu2=Puγ

Pu2=1,47 kN

 

 

Siła uciągu pary koni na krótkich odległościach (do 200m).

Pu2=2,94 kN

 

Siła uciągu pary koni  - krótki zryw (do 10 sek.).

Pu2=14,70 kN

 

Wielkość jednorazowego ładunku przy zrywce przez wleczenie parą koni w dół stoku.

Q=Pu2+2Gktgfz-tg

Przeciętnie w ciągu dnia              Q=20,18 kN

Na krótkich odległościach              Q=26,52 kN

Krótki zryw                                          Q=77,19 kN

 

Wielkość jednorazowego ładunku dla pary koni przy zrywce w dół stoku za pomocą dwukółki.

Q= Pu2+2Gk+Gptg-fGpkf+1-fft-tg

Przeciętnie w ciągu dnia              Q=22,63kN

Na krótkich odległościach              Q=29,43 kN

Krótki zryw                                          Q=83,85 kN

 

WNIOSKI

Jednorazowy ładunek zrywany przez sprzężaj konny jest większy przy zrywce dwukółką, związane jest to z uniknięciem oporów tarcia związanych z wleczeniem wierzchołka po podłożu.

 


1.4. Zależność między siłą uciągu wciągarki a prędkością ruchu liny.

Dane:

Ns=8 moc silnika napędzającego wciągarkę

V= 0,25 – 2,0 ms

φ= 0,7 współczynnik sprawności silnika

 

Siła uciągu wciągarki Pu w kN.

Pu= Nsφv kN

V

0,25

0,50

0,75

1,00

1,25

1,50

1,75

2,00

Pu

22,40

11,20

7,47

5,60

4,48

3,73

3,20

2,80

 

 

 

WNIOSKI

W miarę jak zwiększa się prędkość wciągania zmniejsza się siła uciągu. Początkowo zmiany te przebiegają gwałtownie (co widać na wykresie), natomiast po początkowym skoku nastepne zmiany są zrównoważone.

Można zwiększyć siłę uciągu wciągarki przy większych prędkościach jeżeli za każdym razem lina wciagrki będzie rozciągnięta na pełną długość.

 


1.5. Określ moc silnika wciągarki linowej.

Dane:

V = 0,95 ms prędkość ruchu wciągarki

Q = 13,00 ciężar ładunku

fz= 0,7 współczynnik oporów zrywki

α = 15° kąt pochylenia stoku

 

Moc silnika napędzajacego wciągarkę Ns w kW

Ns=QV(fzcosα+sinα)

Ns=11,55 kW

 

Obliczona moc silnika jest wystarczająca do zerwania ładunku w podanych warunkach, ale byłoby to wykorzystanie mocy silnika w 1005, dlatego aby silnik pracował z pewnym zapasem mocy obliczoną moc silnika należy zwiększyć o 12,5%.

11,55 kW – 100%

      x        -   112,5%

x = 12,99 kW


1.6. Określenie wielkości jednorazowego ładunku wywożonego przez ciągnik rolniczy.

Dane:

hz= 0,58 odległośc punktu zaczepienia ładunku od podłoża

c = 0,5 odległość punkyu zaczepienia ładunku od osi tylnych kół

Ns = 32 moc silnika

G = 29 ciężar ciągnika

h = 0,65 odległość środka cięzkości ciągnika od podłoża

rk = 0,815 promień tylnych kół

VIb = 1,0 najmniejsza prędkośc jazdy

φ =0,7 współczynnik przyczepności kół do podłoża

f = 0,1 współczynnik przyczepności kół do podłoża

α = 15° kąt pochylenia stoku

a = 1,7

L = 2,6 odległość środka ciężkości

fz = 0,7 współczynnik oporów zrywki

ft = 0,4 współczynnik tarcia dłużycy o podłoże

η= 0,7 sprawność układu napędowego

k= 0,5 współczynnik rozkładu ciężaru dłużycy

 

Wielkość jednorazowego ładunku przy pełnym wykorzystaniu mocy silnika dla zrywki przez wleczenie oblicza się ze wzoru:

Qwm= 3,6NsηVIb-Gfcos+sinfzcos+sin kN

Qwm=75,23 kN

 

W przypadku zrywki półpodwieszonej bezpośrednio na ciągniku stosujemy wzór:

Qpm= 3,6NsηVIb-Gfcos+sinkf+1-kftcos+sin kN

Qpm=140,59 kN

 

Wielkość jednorazowego ładunku, jaki może być zerwany przy pełnym wykorzystaniu siły przyczepności tylnych kół napedzających  ciągnik oblicza się:

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin