Analiza ofiar wypadków komunikacyjnych w świetle materiału.pdf

(100 KB) Pobierz
265307131 UNPDF
ARCH. MED. SĄD. KRYM., 2009, LIX, 172-176 PRACE ORYGINALNE
Michał Szeremeta, Anna Niemcunowicz-Janica, Adam Sackiewicz,
Iwona Ptaszyńska-Sarosiek
Analiza ofiar wypadków komunikacyjnych w świetle materiału
sekcyjnego Zakładu Medycyny Sądowej w białymstoku
w latach 2007-2008
Analysis of traffic accident fatalities in autopsy material collected
in the years 2007-2008 at the Department of Forensic Medicine,
Medical University of Białystok
Z Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w białymstoku
Kierownik: prof. dr hab. J. Janica
Celem pracy była analiza statystyczna ofiar wypadków
komunikacyjnych w świetle materiału sekcyjnego
Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycz-
nego w białymstoku w latach 2007-2008. Analizę
przeprowadzono w grupie 209 ofiar wypadków
komunikacyjnych w oparciu o dane zawarte w 876
protokołach sekcyjnych. Opracowane statystycznie
dane przedstawiono w formie opisowej oraz tabeli.
W latach 2007-2008 liczba ofiar wypadków komuni-
kacyjnych wyniosła 209, co stanowiło 24% ogólnej
liczby wykonanych w tym czasie sekcji. Mężczyźni
stanowili 76%, natomiast kobiety 24% ogólnej liczby
ofiar wypadków drogowych. Największą śmiertelność
stwierdzono wśród kierowców, którzy stanowili 38%
ogólnej liczby zgonów w następstwie wypadków ko-
munikacyjnych. W dalszej kolejności najwyższy odse-
tek zgonów odnotowano wśród pieszych, pasażerów
oraz motocyklistów i rowerzystów, wśród których
stwierdzono odpowiednio 29%, 26% i 7% ogólnej
liczby zgonów. Do wypadków komunikacyjnych
ze skutkiem śmiertelnym najczęściej doszło poza
terenem zabudowanym, gdzie stwierdzono 48,5%
zdarzeń. Wśród wszystkich badanych grup przyczy-
ną zgonów były przede wszystkim rozległe obraże-
nia wielonarządowe. średni wiek ofiar wypadków
komunikacyjnych wyniósł 41 lat, co spowodowane
jest wzrostem zgonów wśród młodych osób. W 45%
przypadków mężczyźni znajdowali się pod wpływem
alkoholu, a jego średnia zawartość we krwi wyniosła
2,1‰. Natomiast kobiety były pod wpływem alkoholu
w 12% przypadków, ze średnią zawartością alkoholu
we krwi wynoszącą 1,6‰.
The objective of the paper was an analysis of traffic
accident fatalities in autopsy material collected at the
Department of Forensic Medicine, Medical University
of białystok in the years 2007-2008. The analysis was
carried out in 209 traffic accident victims included in
the total number of 876 autopsies. based on autopsy
reports, the main criteria included gender, site of
death (urban area, rural area, non-built-up), mode of
movement (driver, passenger, pedestrian, biker and
cyclist), age, location of fatal injuries (head, thorax,
abdomen and pelvis, upper and lower limbs, multiorgan
injuries) and blood alcohol level. The collected data
were analyzed statistically according to the above listed
criteria and presented as a text and graphs. In the years
2007-2008, 209 individuals died in traffic accidents in
Podlasie Region, with the mortality rate of 24%. Male
victims accounted for 76% of fatalities, while females
constituted 24%. Drivers predominated among traffic
accident fatalities in Podlasie Region, with the mortality
rate of 38%. In the years 2007-2008, the mortality rates
for pedestrians, passengers, motorbike drivers and
Nr 3 173
OFIARY WYPADKóW KOMUNIKACYJNYCH
bikers were 29%, 26% and 7%, respectively. Regardless
of the time period, the fatalities were predominant in
non-built-up areas, with the percentage amounting
to 48.5%. The location of fatal injuries in respective
groups was similar, with a preponderance of multiorgan
injuries. The mean age of traffic accident fatalities was
41 years, predominantly due to an increasing number
of fatal cases among young individuals. In the years
2007-2008, the percentage of traffic accident victims
being under the influence of alcohol was 45% in males
and 12% in females. The mean blood alcohol level of
traffic accident victims was 2.1‰ in males and 1.6‰
in females.
wał analizę statystyczną wypadkowości drogowej
w Niemczech [9]. W Polsce jedna z pierwszych
ocen dotyczących wypadkowości drogowej
została przeprowadzona przez butryma w 1935
roku [10]. Pomimo upływu długiego okresu od
chwili opublikowania tych pionierskich prac przy-
czyny wypadków wydają się być stosunkowo
niezmienne. Nieprzerwanie do najczęstszych
zalicza się nadmierną prędkość, brawurową jaz-
dę, słabe umiejętności kierowców połączone ze
złą oceną sytuacji na drodze, nieprzestrzeganie
zasad obowiązujących w ruchu drogowym, zły
stan techniczny pojazdów, brak odpowiedniej
infrastruktury drogowej czy też nietrzeźwość
uczestników ruchu drogowego [11]. W ostatnich
latach do przyczyn wypadków komunikacyjnych
zaliczamy zażywanie narkotyków przez uczest-
ników ruchu drogowego [12], kierowanie pojaz-
dami mechanicznymi pomimo występowania
bezwzględnych przeciwwskazań zdrowotnych
[13] czy też zmęczenie, stres oraz coraz częściej
obserwowaną na drogach agresję [14].
Słowa kluczowe: ofiary śmiertelne wypadków
drogowych, analiza
Key words: traffic accident fatalities, analysis
WPROWADZENIE
Obserwowany w ostatnich dziesięcioleciach
rozkwit motoryzacji doprowadził do powstania
jednego z największych problemów obecnych
czasów, wypadkowości drogowej [1]. Według
danych WHO od roku 1886, kiedy to zanoto-
wano pierwszy wypadek z ofiarą śmiertelną
w Londynie, do dnia dzisiejszego na drogach
śmierć poniosło 25 milionów ludzi. Obecnie na
świecie w następstwie wypadków komunikacyj-
nych ginie rocznie 1,2 miliona ludzi, czyli ponad
3000 osób dziennie, a 30-50 milionów odnosi
obrażenia [2]. Według danych szacunkowych,
liczba zgonów w 2020 roku może osiągnąć 2
miliony, a wypadki drogowe staną się trzecią
przyczyną zgonów, tuż za chorobami układu
krążenia i chorobami na tle nerwowym [3, 4].
W Polsce w 2007 roku wydarzyło się 49 536
wypadków drogowych, w których 5583 osoby
poniosły śmierć, a 63 224 osoby zostały ranne.
W 2008 roku w 49 054 wypadkach drogowych zgi-
nęło 5437 osób, zaś rannych zostało 62 097 osób.
Natomiast w najbardziej tragicznym, w ostatnich
latach, roku 1997 odnotowano 66 586 wypadków,
z 7311 ofiarami śmiertelnymi oraz 83 162 osobami
rannymi. W przeliczeniu na 100 000 mieszkańców
na polskich drogach ginie rocznie 15 osób, co sta-
nowi blisko trzykrotnie wyższe narażenie na utratę
życia, w stosunku do krajów wysoko rozwiniętych
[5, 6].
Przyczyny wypadków drogowych mają różno-
rodne i często złożone podłoże [7]. Problem ten
był wielokrotnie analizowany od wczesnego okre-
su rozwoju motoryzacji. Już w 1903 roku Dittrich
przedstawił pierwszą pracę dotyczącą wypadków
drogowych [8]. Pięć lat później Zimmer opraco-
CEL PRACY
W związku z bardzo wysoką śmiertelnością
w następstwie wypadków komunikacyjnych
na terenie województwa podlaskiego, obecna
praca stanowi naturalną kontynuację badań
i analiz prowadzonych w naszym Zakładzie
w latach 1955-2006 [15, 16] oraz ocenę ewen-
tualnego wpływu całorocznego użycia świateł
mijania w samochodach na liczbę wypadków
i śmiertelność.
MATERIAł I METODY
Obecną analizę przeprowadzono w grupie
209 osób, które poniosły śmierć w wypadkach
komunikacyjnych w województwie podlaskim
w latach 2007-2008 i zostały poddane sądowo-
lekarskiej sekcji zwłok w Zakładzie Medycyny Są-
dowej Uniwersytetu Medycznego w białymstoku.
Jako kryteria podziału przyjęto płeć ofiary, miej-
sce zgonu (miasto, wieś, teren niezabudowany),
sposób poruszania się ofiary w ruchu (kierowca,
pasażer, pieszy, motocyklista i rowerzysta),
lokalizację obrażeń śmiertelnych ofiar (głowa,
klatka piersiowa, brzuch i miednica, kończyny
górne i dolne, urazy wielonarządowe), wiek oraz
zawartość alkoholu we krwi denatów.
Zebrane dane opracowano statystycznie pod
kątem przyjętych kryteriów podziału i przedsta-
wiono w formie opisowej oraz tabeli.
174 Nr 3
Michał Szeremeta
WYNIKI
kolejności na wsi – 58 (28%) oraz w mieście – 50
(23,5%). średni wiek ofiar wypadków komunika-
cyjnych w analizowanym okresie wyniósł 41 lat.
Wśród wszystkich badanych grup do zgonów
doszło przede wszystkim w następstwie rozle-
głych obrażeń wielonarządowych, które wystąpiły
w przypadku 43 (54%) kierowców, 36 (59%) pie-
szych, 35 (65%) pasażerów oraz 12 (86%) mo-
tocyklistów i rowerzystów. Mężczyźni znajdowali
się pod wpływem alkoholu w 72 (45%), a kobiety
w 6 (12%) przypadkach. średni poziom alkoholu
we krwi w grupie mężczyzn wyniósł 2,1‰, nato-
miast w grupie kobiet 1,6‰.
W latach 2007-2008 wykonano 876 sądowo-le-
karskich sekcji zwłok, z czego 209 (24%) stanowiły
zgony w następstwie wypadków komunikacyj-
nych. Większy odsetek ofiar stanowili mężczyźni
– 159 (76%), w porównaniu do liczby kobiet – 50
(24%). Najwięcej ofiar śmiertelnych odnotowano
wśród kierowców – 80 (38%), następnie wśród
pieszych – 61 (29%), pasażerów – 54 (26%) oraz
motocyklistów i rowerzystów – 14 (7%). Najczęś-
ciej do wypadków śmiertelnych doszło poza
terenem zabudowanym – 101 (48,5%), w dalszej
Tabela I. Analiza ofiar wypadków komunikacyjnych.
Table I. Analysis of traffic accident fatalities.
KRYTERIA PODZIAłU / CRITERIA
2007-2008
Ogólna liczba sekcji zwłok / Number of autopsies
876
Liczba ofiar wypadków drogowych / Number of traffic accident fatalities
209 (24 %)
Liczba ofiar płci męskiej / Number of victim men’s sex
159 (76 %)
Liczba ofiar płci żeńskiej / Number of victim feminine sex
50 (24 %)
Miasto / Urban area
50 (23,5 %)
Miejsce zgonu / Site of death
Wieś / Rural area
58 (28 %)
Teren niezabudowany / Non built – up
101 (48,5%)
Kierowca / Driver
80 (38 %)
Sposób poruszania się ofiary w ruchu /
Mode of movement
Pasażer / Passenger
54 (26 %)
Pieszy / Pedestrian
61 (29 %)
Motocyklista i rowerzysta / Cyclist and biker 14 (7 %)
Wiek średni ofiar / Age
41
Pieszy: urazy wielonarządowe / Pedestrian:
multiorgan injuries
36 (59 %)
Ilościowa ocena najczęściej występują-
cych okolic obrażeń śmiertelnych /
Localisation of fatal injuries
Kierowca: urazy wielonarządowe / Driver: multiorgan
injuries
43 (54 %)
Pasażer: urazy wielonarządowe / Passenger:
multiorgan injuries
35 (65 %)
Motocyklista i rowerzysta: urazy wielonarządowe /
Cyclist and biker: multiorgan injuries
12 (86 %)
Odsetek mężczyzn będących pod wpływem alkoholu / Percentage of man being influenced
by alcohol
72 (45 %)
Odsetek kobiet będących pod wpływem alkoholu / Percentage of women being influenced
by alcohol
6 (12 %)
średnia zawartość alkoholu we krwi w przypadku mężczyzn / Mean blood alcohol level of
victim men’s sex
2,1 ‰
średnia zawartość alkoholu we krwi w przypadku kobiet / Mean blood alcohol level of victim
feminine sex
1,6 ‰
265307131.001.png 265307131.002.png 265307131.003.png
Nr 3 175
OFIARY WYPADKóW KOMUNIKACYJNYCH
DYSKUSJA
Nadal bardzo niekorzystnie przedstawiają się
wyniki dotyczące wieku oraz zawartości alkoho-
lu we krwi ofiar śmiertelnych. średni wiek jest
najniższy z dotychczas odnotowanych badań
i wyniósł 41 lat, co wynika ze wzrostu śmiertel-
ności młodych uczestników ruchu drogowego.
Podobnie wysoka śmiertelność w młodym wieku
była obserwowana w badaniach prowadzonych
w Hangzhou w Chinach przez Xiao-gang Zhao
i wsp. [30]. Natomiast średni odsetek mężczyzn
będących pod wpływem alkoholu zbliżył się do
poziomu z lat 1970-1986 i był niższy niż w latach
1987-2006 (45% vs. 43% i 54%). Obserwowano
wzrost wartości średniej zawartości alkoholu
we krwi do 2,1‰. Wśród kobiet stwierdzono
dwukrotnie niższą śmiertelność ofiar będących
pod wpływem alkoholu względem lat poprzed-
nich (12% vs. 22% i 24%), przy czym średni
poziom alkoholu wyniósł aż 1,6 ‰. Tak wysoki
wynik można tłumaczyć stosunkowo małą liczbą
ofiar będących pod działaniem alkoholu wśród
kobiet.
Od lat problematyka wypadkowości dro-
gowej jest celem badań na świecie [17, 18]
oraz Zakładów Medycyny Sądowej na terenie
całego kraju [19, 20, 21, 22]. W województwie
podlaskim aspekty wypadków drogowych ze
skutkiem śmiertelnym były badane przez Janicę
i wsp. oraz w ostatnim czasie przez Szeremetę
i wsp. [15, 16].
Obecna analiza, będąca kontynuacją prze-
prowadzonych wcześniej badań, uwidoczniła
istotny wzrost odsetka (24%) ofiar śmiertel-
nych wypadków komunikacyjnych w stosunku
do badań z lat 1970-1986 i 1987-2006, gdzie
stwierdzono odpowiednio 13% i 17% zgonów
w stosunku do wszystkich wykonanych sekcji
zwłok. Tak dużą liczbę ofiar śmiertelnych można
tłumaczyć znacznym wzrostem natężenia ruchu
oraz bardzo wysokim odsetkiem uczestników
wypadków będących pod działaniem alkoholu.
Spożycie alkoholu przez uczestników ruchu
drogowego stanowi jeden z najpoważniejszych
czynników ryzyka wypadków ze skutkiem śmier-
telnym i był szeroko opisywany we wcześniej
prowadzonych badaniach, w poszczególnych
województwach, na terenie kraju [23, 24, 25,
26, 27]. W świetle przytoczonych powyżej liczb
wydaje się, że całodzienne używanie świateł mi-
jania nie przyniosło spodziewanego efektu i nie
zmniejszyło w sposób istotny liczby wypadków
drogowych, w tym zdarzeń ze skutkiem śmier-
telnym. W ostatnich dwóch latach na podlaskich
drogach najczęściej ginęli kierowcy (38%), co
w porównaniu do lat poprzednich stanowi znacz-
ny wzrost (33% i 34%), kiedy to obserwowano
największy odsetek zgonów wśród pieszych
(29% vs. 47% i 42%). W ocenie autorów zmia-
nę tę można tłumaczyć stopniowym wzrostem
zamożności społeczeństwa i przesiadaniem się
pieszych do relatywnie tanich i często słabej
jakości samochodów. Nie zmieniły się natomiast
okoliczności związane z wypadkami śmiertelny-
mi. Zarówno w analizowanym okresie, jak i we
wcześniejszych latach do zdarzeń ze skutkiem
śmiertelnym dochodziło najczęściej poza tere-
nem zabudowanym (48,5 % vs. 48,5% i 62,5%).
Podobne wyniki w okolicy Udine we Włoszech
uzyskał Valent i wsp. [28]. We wszystkich bada-
nych grupach do zgonów doszło przede wszyst-
kim w następstwie urazów wielonarządowych,
które jako przyczyna zgonu zastąpiły obserwo-
wane wcześniej w województwie podlaskim, jak
i we wcześniejszych badaniach w kraju urazy
czaszkowo-mózgowe [29].
PIśMIENNICTWO
1. Teresiński G.: Historia badań w dziedzinie
wypadkowości drogowej, Arch. Med. Sąd. Krym.
2001, LI, 249-257.
2. Peden M., McGee K., Krug E., Injury: a le-
ading cause of global burden of disease, 2000,
WHO, Geneva.
3. www.who.int/en
4. www.un.org
5. www.nadrogach.pap.pl
6. www.edroga.pl
7. Di Maio V. J., Di Maio D.: Medycyna Są-
dowa, Wydanie I Polskie pod red. świątek b.
i Przybylskiego Z., Wyd. Urban & Partner, Wroc-
ław 2001, 257-274.
8. Dittrich, Uber Verletzungen und Tod durch
Uberfahrenwerden vom gerichtsarztlichen
Standpunkt, Arch. Kriminal. Anthrop. Krim. 1903,
13, 1.
9. Zimmer, Uber Automobilverletzungen,
Dtsch. Z. Chir. 1908, 95, 157-169.
10. butrym A.: Wypadki samochodowe w Kra-
kowie w ciągu dziesięciolecia 1924 do 1934,
Czas. Sąd.– Lek. 1935, 8, 147-189.
11. brismar b., bergman b.: The Significance
of Alcohol for Violence and Accidents, Alcoho-
lism: Clinical and Experimental Research 2006,
22, 7, 299-306.
12. Kerr J. S., Hindmarch I.: The effects of
alcohol alone or in combination with other drugs
176 Nr 3
on information processing, task performance
and subjective responses, Human Psychophar-
macology: Clinical and Experimental 1998, 13,
1, 1-9.
13. Gislason T., Tomasson K., Reynisdottir H.,
bjornsson J. K., Kristbjarnarson H.: Medical risk
factors amongst drivers in single-car accidents,
J. Inter. Med. 2003, 241, 3, 217-223.
14. Hennessy D. A., Wiesenthal D. L.: Traffic
congestion, driver stress, and driver aggression,
Aggressive behavior 1999, 25, 6, 409-423.
15. Janica J., Antoniuk Z., Dopierała T.: Wy-
padki komunikacyjne w świetle materiału Zakła-
du Medycyny Sądowej w białymstoku w okresie
15-lecia (1955-1969), Arch. Med. Sąd. Krym.
1971, 1, 179-180.
16. Szeremeta M., Dopierała T., Janica J.,
Niemcunowicz-Janica A., Załuski J., Ptaszyńska-
Sarosiek I., Okłota M., Stępniewski W.: Analiza
porównawcza ofiar wypadków komunikacyj-
nych w świetle materiału sekcyjnego Zakładu
Medycyny Sądowej w białymstoku w latach
1970-1986 oraz 1987-2006, Rocz. Pom. Akad.
Med. w Szczecinie 2007, 53, 2, 76-79.
17. bedard M., Guyatt G. H., Stones M. J., Hir-
des J. P.: The independent contribution of driver
crash and vehicle characteristic driver fatalities,
Accid. Anal. and Prev. 2002, 34, 717-727.
18. Yau K. K. W.: Risk factors affecting the
severity of single vehicle traffic accidents in
Hong Kong, Accid. Anal. and Prev. 2004, 36,
333-340.
19. baran E., Jaegermann K.: Wypadki dro-
gowe w materiale sekcyjnym Zakładu Medycyny
Sądowej AM w Krakowie. Rozległość i rozmiesz-
czenie obrażeń ciała. Przyczyny śmierci, Arch.
Med. Sąd. Krym. 1971, 27.
20. Jaegermann K., łapa M.: Wypadki drogo-
we w materiale sekcyjnym Zakładu Medycyny
Sądowej AM w Krakowie. I. Wiek i pleć, Arch.
Med. Sąd. Krym., 1971, 21, 8-11.
21. Marek Z., Konopka T.: Wypadkowość
drogowa w Krakowie w świetle obserwacji są-
dowo-lekarskich, Arch. Med. Sąd. Krym., 1991,
41, 122-129.
22. Mądro R., Staśkiewicz J.: Zgony w na-
stępstwie wypadków drogowych na podstawie
materiału sekcyjnego ZMS AM w Lublinie, Arch.
Med. Sąd. Krym., 1970, 20, 183.
23. Kłys M., Grzeszczuk S., Majchrzak T.:
Wypadki komunikacyjne ze skutkiem śmiertel-
nym a alkohol na obszarze Małopolski w latach
2000– 2003 na podstawie materiału archiwalne-
go Zakładu Medycyny Sądowej CM UJ w Krako-
wie, Arch. Med. Sąd. Krym., 2006, LVI, 80-85.
24. Engelgardt P., śliwka K.: Metody wstępnej
oceny sprawności psychofizycznej kierowców,
Arch. Med. Sąd. Krym., 2006, LVI, 31-38.
25. Mądro R., Teresiński G.: Uwagi odnośnie
do możliwości rekonstrukcji wypadku drogowe-
go na podstawie ustaleń sekcyjnych i wykorzy-
stania tego sposobu postępowania dowodowe-
go, Arch. Med. Sąd. Krym., 1995, XLV, 1.
26. Grochowska Z., Jaegermann K.: Wypadki
drogowe w materiale sekcyjnym Zakładu Medy-
cyny Sądowej AM w Krakowie. III. Nietrzeźwość,
Arch. Med. Sąd. Krym. 1971, 21, 19-22.
27. Gubała W.: Toksykologia Alkoholu, biblio-
teka Prawa Dowodowego 1997, 7-8.
28. Valent F., Schiava F., Savonitto C., Callo
T., brusaferro S., barbone F.: Risk factor for fatal
road traffic accidents in Udine, Italy, Accid. Anal.
and Prev. 2002, 34, 71-84.
29. Chróścielewski E., Marcinkowski T.:
Zagadnienia związane z sądowo-lekarskimi
oględzinami zwłok ofiar wypadków drogowych
(ze szczególnym uwzględnieniem urazów móz-
gowych), Wiad. Lek. 1970, 2, 27.
30. Xiao-gang Zhao, Xiao-di He, Jun-song
Wu, Guang-feng Zhao, Yue-feng Ma, Mao
Zhang, Jian-xin Gan, Shao-wen Xu, Guan-yu
Jiang: Risk factors for urban road traffic injuries
in Hangzhou, China, Arch. Orthop. Trauma Surg.
2009, 129, 507-513.
Adres do korespondencji:
Michał Szeremeta
Zakład Medycyny Sądowej
Uniwersytetu Medycznego w białymstoku
ul. Kilińskiego 1
15-089 białystok
Michał Szeremeta
Zgłoś jeśli naruszono regulamin