Izdebska Jadwiga - Rodzina, Dziecko, Telewizja.pdf

(1064 KB) Pobierz
Rodzina, dziecko, telewizja
KRAINA LOGOS www.logos.astral-life.pl
Jadwiga Izdebska
Rodzina dziecko telewizja
Szanse wychowawcze i zagrożenia telewizji
Trans Humana
Wydawnictwo Uniwersyteckie
Białystok 1996
Recenzja naukowa:
prof. dr hab. Anna Przecławska prof. dr hab. Edmund Trempała
Projekt graficzny okładki: Wojciech Siwak
Skład komputerowy programem TEX Alicja Jaroszewicz
Redakcja techniczna: Wojciech Siwak
D Copyright by
Jadwiga Izdebska
Copyriglri by
Trans Humana
Wydawnictwo Uniwersyteckie
przy Stowarzyszeniu Absolwentów i Pracowników
Wydziału Pedagogiki i Psychologii
Filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku
IS-328 Białystok, ul Świerkowa 20.
tel. (085) 42-24-87 w.132, tel./fax.: 42-23-IO
Białystok 1995
Wszystkie prawa zastrzeżone All rights rcscrved
No part of this publication covcrcd by the copyright hereon
may bc reproduccd in any form without the penmssion of the publishcr
ISBN 83-86696-13-3
Książka finansowana przez Wydział Pedagogiki i Psychologii
I filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku
SPIS TREŚCI
Wstęp ...........................................................5
I. Środowisko rozwojowe dziecka - jako poszerzająca się poprzez mass media przestrzeń
życiowa
1. Edukacja równoległa (nieszkolna), jej miejsce i rola w życiu dzieci
................................................... 7
2. Dziecko w świecie wielu mediów .. .. .. ........................ 13
3. Dzieciństwo telewizyjne współczesnych dzieci ................17
II. Telewizja - jako droga pośredniego oddziaływania na dziecko w rodzinie
1. Telewizja w życiu dziecka - przegląd badań ... . . .. .. ... . . . . .. 21
2. Poznawanie i przyswajanie kultury przez dziecko ............40
3. Telewizja w rodzinie ........ .. ... .. ......... ...................45
III. Teoretyczne i metodologiczne podstawy badań
1
KRAINA LOGOS www.logos.astral-life.pl
1. Uzasadnienie przedmiotu badań ..............................52
2. Rodzina - podstawowe środowisko wychowawcze kulturowe, swoista wspólnota ludzi . ....
.. ..... .. .. ..... ...... 55
3. Wychowanie rodzinne ......................................... 65
4. Rodzinny odbiór telewizji .....................................69
5. Problematyka badawcza . .... ..................................75
6. Procedura badań: metody, techniki, dobór próby badawczej
......................................................80
IV. Rodzinno - domowy odbiór programów telewizyjnych
1. Zakres i charakter rodzinno - domowych kontaktów telewizyjnych
...................................................89
2. Udział rodziców w organizowaniu rodzinno - domowego odbioru telewizji
.............................................12a
I h nk 1 tlt'I'I1I)ItIJK, Sp. z o.o., Białystok, ul. Składowa 9
V. Telewizja - jako czynnik wspomagający proces wychowania dziecka w rodzinie
1. Miejsce i funkcje wychowawcze telewizji w życiu dziecka
........................................................ 145
2. Inicjująca i inspirująca rola telewizji w wychowaniu rodzinnym
.................................................... 170
3. Telewizja integrująca rodzinę . ........... ......... .... ..... ..181
4. Kompensacyjna rola telewizji w rodzinie . .... .. ..... .. .. ... 200
VI. Telewizja zagrażająca i utrudniająca proces wychowania dziecka w rodzinie
1. Telewizja dezorganizująca i zakłócająca organizację dnia dziecka i rodziców ..... .. ... ..
........... ......... .. .....212
2. Przejawy ujemnego oddziaływania telewizji na dziecko .... 216
3. Telewizja dezintegrująca rodzinę ............................ 231
4. Telewizja wyręczająca rodziców w procesie wychowania dziecka . .. . . . . . . . .. .. .. .. . . . . .
. . . . . . . . . . . .. ... .. . 237
VII. Pedagogiczne aspekty funkcjonowania telewizji w rodzinie - podsumowanie i
propozycje
1. Podsumowanie wyników badań ..............................247
2. Postulaty i propozycje dotyczące roli telewizji w wychowaniu rodzinnym dziecka
.......................... . 272
Udział rodziców w organizowaniu rodzinno - domowego
odbioru telewizji ........................................... 272
Pedagogiczne zasady funkcjonowania telewizji . . . . . . . . . . . l7f)
Rola szkoły w przygotowywaniu dzieci do aktywneł;<r
i selektywnego korzystania z telewizji i innych
mass mediów ................................ .... ... . . . . . . . 2tś:3
:3. Problemy do dalszych badań . .. ....... .. .. . . . . . . . . . . . . . . . . 286
Bibliografia ...................................................289
Summary ..................................................... .301
WSTĘP
Dziecko od najmłodszych lat rozwija się pod wpływem oddziaływania różnych grup
społecznych, instytucji, czynników tworzących pozaszkolne środowisko jego życia. W tym
2
KRAINA LOGOS www.logos.astral-life.pl
środowisku odbywa się edukacja dziecka, nieszkolna, zwana równoległą, obejmująca
oddziaływania zamierzone, planowe jak też samorzutne, okazjonalne. Dzięki oddziaływaniom
środowiskowym dziecko ma możliwość poznawania nieznanych mu faktów, zjawisk
dotyczących różnych dziedzin życia społecznego, nauki, techniki, kultury.
Istotne miejsce w tym procesie zajmuje telewizja. W ostatnich latach Htaje się ona środkiem
przekazu stale zmieniającym się z powodu nowej technologii, nowych systemów produkcji i
dystrybucji. Również w życiu dziecka i rodziny miejsce telewizji ulega dzisiaj wyraźnym
przemianom, przestaje być ona podstawowym źródłem informacji i rozrywki, a staje się
jednym z wielu elektronicznych środków przekazu. Coraz więcej rodzin ma możliwość
oglądania programów emitowanych przez telewizję krajową, publiczna ale również prywatna
lokalna telewizję satelitarna kasety video.
Telewizja zawładnęła życiem bardzo wielu dzieci i ich rodziców, podporządkowała sobie
rozkład ich zajęć w ciągu dnia, burząc niejednokrotnie jego strukturę, przyciągając i
zatrzymując codziennie na wiele godzin członków rodziny przed telewizorem.
Coraz częściej dzieciństwo współcześnie żyjących dzieci określane bywa mianem dzieciństwa
telewizyjnego, ponieważ wyznaczane i kształtowane jest ono przez codzienne, wielogodzinne
ogl~danie przez nich telewizji, a także przez funkcje, jakie pełni w ich życiu. Daje ona
dzieciom szansę Iroznawania świata ukazywanego na szklanym ekranie, przyswajania
wieełzy o nim, ale także, co wydaje się istotne dla kształtu tego dzieciństwa, unzc·yt,niczenia
w olbrzymim, światowym procesie socjokulturowym.
f)dbiór telewizji przez dziecko rozpoczyna się w domu rodzinnym i t,rwn przez cały okres
jego dzieciństwa i młodości. Telewizja, jako intey,n"Inr,. część życia rodzinnego, towarzyszy
stale rodzicom i ich dzieciom w c~liwilawch odpoczynku, relaksu i podczas zajęć domowych,
co nie może p>z«Hl;vwać bez określonych skutków dla jej odbiorców.
Inl,cresujące więc i ważne z punktu wid2enia pedagogicznego staje się pc>zn,rnie na drodze
badań empirycznych zagadnień związanych z funkrjonow:ł.nie telewizji w rodzinie.
Wskazanie na możliwości pozyskanin..jej w wychow:r.niu rodzinnym staje się niezbędne,
szczególnie dzisiaj, kiedy
rodzina nękana jest różnymi zagrożeniami natury ekonomicznej, społecznej, wychowawczej,
ale także wobec słabnącej, na skutek m.in. rozwoju środków masowego przekazu, pozycji
szkoły jako podstawowego źródła informacji dla dzieci.
Dotychczasowe badania, prowadzone w ramach pedagogiki społecznej, nie odpowiedziały
jednak na wiele pytań dotyczących telewizji w rodzinie i w życiu dzieci w młodszym wieku
szkolnym, podejmowane były bowiem sporadycznie. Brak jest przede wszystkim badań, które
by kompleksowo ujmowały funkcjonowanie telewizji w rodzinach, pokazywały miejsce i
rolę, jaki spełnia ona w wychowaniu rodzinnym.
Celem tej pracy jest uchwycenie relacji zachodzących między rodzicami i dziećmi podczas
wspólnego, rodzinno - domowego odbioru telewizji i na tym tle pokazanie roli, jaką pełni ona
w rodzinie.
Praca jest próbą poszukiwania odpowiedzi na pytania: jak funkcjonuje telewizja w rodzinach
zróżnicowanych społecznie i kulturowo, czy i w jakim zakresie wspomaga ona wychowanie
rodzinne oraz jakie stwarza zagrożenia dla rodziny. Odpowiedzi na postawione pytania
poszukuję w dotychczasowym dorobku empirycznym i refleksji teoretycznej oraz w
badaniach własnych. Oba te podejścia dopełniają się nawzajem i umożliwiają mi weryfikację
przyjętych w pracy założeń.
Konstrukcję logiczno - merytoryczną pracy tworzy siedem rozdziałów. Dwa pierwsze
wskazuje kierunki i zakres zainteresowań teoretycznych i empirycznych badaczy zajmujących
się problematyką telewizji w życiu dzieci i rodziny. Rozdział trzeci zawiera teoretyczne i
metodologiczne przesłanki podjętych przeze mnie badań. Wyjaśniam tu w oparciu o
3
KRAINA LOGOS www.logos.astral-life.pl
piśmiennictwo naukowe podstawowe kategorie analizy, następnie omawiam problematykę i
procedurę podjętych badań. Rozdział czwarty dotyczy rodzinno - domowego odbioru
telewizji oraz udziału rodzicciw w c~rganizowaniu tego procesu. W następnym rozdziale
(pi~tyrn) prr,c·dstawiam wyniki badań na temat możliwości pozyskania telewii,ji w ~>rocesie
wychowania rodzinnego poprzez analizę funkcji, jakie spe·łni;r ona w życiu dziecka oraz jej
roli w rodzinie. Rozdział szósty pracy wakazuje na zagroźenia, jakie telewizja stwarza
rodzinie. Ornawiarrmickture przejawy ujemnego oddziaływania telewizji na dziecko i na
funkcjonowanie wychowawcze rodziny, wskazując na dezorganizację rycia rodzinnego,
dezintegrację rociziny, "zastępowanie" przez telewizję rodziców w wypełnianiu przez nich
wielu funkcji opiekuńczo - wychowawczych. W zakończeniu pracy formułuję wnioski
wynikające z analizy wyników badań. Ta część pracy zawiera nnwrrieź zasady
funkcjonowania telewizji w rodzinie, a także pewne sugestie i propozycje dotyczące roli, jaką
rodzina i szkoła spełniać powinny yr'l,y~(u~<)WIIjąc dzieci do selektywnego, aktywnego
odbioru telewizji.
I. Środowisko rozwojowe dziecka - jako poszerzająca się poprzez mass media przestrzeń
życiowa
1. Edukacja równoległa (nieszkolna), jej miejsce i rola w życiu dziecka
Współczesne wychowanie dzieci na całym niemal świecie staje się problemem bardzo
złożonym, wykraczającym poza tradycyjny (r)ystem oddziaływań instytucji szkolnych i
pozaszkolnych, a jego przebieg i skuteczność zależy od wielu, zróżnicowanych i
zmieniających się uwarunkowań społecznych, politycznych, kulturalnych, ekonomicznych
zachodzących zarówno w mikro jak też w makro(r)trukturach społecznychl.
Dziecko od najmłodszych lat znajduje się w kręgu różnego rodzaju oddziaływań, które
podejmowane s~ przez najbliższe mu asoby, również grupy, wspólnoty społeczne, instytucje.
Cała bowiem przestrzeń życiowa, która otacza dziecko, jest bezo zróżni~owana w swej
strukturze i sile oddziaływania, tworząc, jak pisze ~:. Trempała, swoiste środowisko
edukacyjne2. Obejmuje ono trzy
r Na ten temat w pracach: Z. Kwieciński (red.): Forum Oświatowe 1/94. Poznań-Toruń 1994;
Z. Kwieciński: Socjopatologia edukacji. Warszawa 1992; F. Adamski: Pluralizm w kulturze
polskiej. Kraków 1988; Z. Kwieciński: Nieobecne dyskursy. 'Toruń 1993; J. Brzez'W ski i L.
Witkowski: Edukacja wobec zmiany społecznej. Toruń 1994; T. Lewowicki: Przemiany
oświaty. Warszawa 1994; St. Kawula: Rozdroże I ~xnnse wychowania. Olsztyn 1986; Z.
Kwieciński: Pedagogika i edukacja wobec wyxwnnia kryzysu i gwałtownej zmiany
społecznej. (w:) Ku pedagogice pogranicza: Red. 1. Kwieciński i L. Witkowski. Toruń 1990;
B. Suchodolski (red.) Alternatywna pedar gupika humanistyczna. Wrocław 1990; J. W.
Botkin, M. Elmandjra, M. Malitza: Uczyć eis bez granic. Warszawa 1982; H. To~er (red.):
Lesrning for Tomorrow. The Role of thc FLture in Education. New York 1974; J.
Szczepański: Społeczne uwarunkowania rozwoju oświaty. Warszawa 1989.
~ l;. 'I~empała: Szkoła a edukacja równoległa (nieszkolna). Poglądy, doświadcxenin,
propor.ycje. Flydgoszcz 1993; także R. Wroczyński: Edukacja permanentna. Warszawa 19t;3.
mlrrrznr.y anul<>wiskowe życia dziecka: 1) rodzinę i inne grupy nieform~rlnr·
(r~swi~·snicre, s~siedzkie) stanowiące sferę bezpośrednich odrl~.j,rlywu.ri; l) instytucje
lokalne (np. kino, dom kultury, świetlica) im~piryj;~.cąc oddziaływania również
4
KRAINA LOGOS www.logos.astral-life.pl
bezpośrednie, ale o charakterxw (mrma.lnyrn, instytucjonalnym oraz 3) instytucje
ponadlokalne
Przede wszystkim środki masowego przekazu, tworzące układ oddziaływań pośrednich3.
W miarę dorastania dziecka rozszerza się kryg oddziaływań wychowawczych. Najpierw jest
to rodzina, która rozpoczyna długi proces przygotowania dzieci do życia poprzez
kształtowanie określonych ról społecznych, systemu wartości, norm postępowania i
niezależnie od swoich możliwości i warunków materialnych, kulturalnych, statusu
społecznego, zaspokaja przede wszystkim potrzeby emocjonalne dziecka, potrzeby
bezpieczeństwa i przynależności do określonych osób czy określonych wspólnot społecznych.
Stopniowo, wraz z rozwojem dziecka, środowisko jego życia ulega rozszerzeniu4, stale
powiększa się ilość i zakres oddziałujących bezpośrednio lub w sposób pośredni grup i
instytucji pozarodzinnych (grupa rówieśnicza, s~siedzka oraz liczne instytucje wychowania
pozaszkolnego)5. Wywieraj one określone zmiany w osobowości dziecka poprzez działania o
bardzo różnym charakterze: nieformalnym, nieinstytucjonalnym, niezamierzonym, jak też
formalnym, obligatoryjnym, instytucjonalnym, zamierzonym.
Słusznie podkreśla się, że badając wpływy wychowawcze na jednostkę należy poszukiwać ich
nie tylko w instytucjach szkolnych, kulturalno - oświatowych, opiekuńczych, ale także w tych
działaniach środowiskowych, których efekty wychowawcze s~ ubocznym, niezamierzonym,
przypadkowym rezultatem tych cJzia.łaris.
3A. Kłoskowska wyodrębnia trzy podstawowe układy kultury, w rnmac;h których ma miejsce
wychowanie dzieci i młodzieży. Szeroko na tc·n f.crnnt. w prnonclr: A. Kłoskowska:
Społeczne ramy kultury. Warszawa 1992; Socjologii kull.ur;y. Wnrszawa 1981.
4Szeroko na ten temat w pracach: St. Kowalski, S. Wnwryniuk: Doskonalenie
funkcjonowania systemu wychowawczego w środowisku. Sl.mliu Pedagogiczne. T. XLVII,
Wrocław 1984; R. Miller; Socjalizacja - wyohownnic - pychoterapia. Warszawa 1981; A.
Gurycka: Struktura i dynamika procesu wychowania. Warszawa 1979.
SKlasyfikacja środowisk i instytucji wychowawczych w pracach: E. Trempała: Wyc~lwwanie
równoległe w polskim systemie edukacyjnym. Bydgoszcz 1984; E. Trempała: I~;cłukacja
nieszkołna (równoległa w warunkach przemian w Polsce. Bydgoszcz 1984; K. ł'rrecławski:
Instytucje wychowawcze w wielkim mieście. Warszawa 1971; R. Wronzyopki: Pedagogika
społeczna. Warszawa 1974; A. Kamiński: Funkcje pedagogiki spoIc~~v.urj. Warszawa 1972.
''Np. I~i. Zuaniecki, E. Trempała, St. Kowalski.
Wpływów tych nie można nie doceniać, ze względu na szeroki zn, kreci i skuteczność ich
oddziaływania na dziecko'.
Wpływy wielu środowiskowych grup i instytucji są często m wiele bardziej znaczące w życiu
dziecka niż systematyczne, wielolat,nie, sformalizowane oddziaływania szkolne. Dlatego też
istotni tc~lę - pisze A. Przecławska "(...) powinny odgrywać kontakty wychowawcze mniej
sformalizowane, nie ograniczone ścisłymi prograth~.mi edukacyjnymi, zostawiające więcej
miejsca na spontanicztłt~~ć zarówno wychowawcy, jak i wychowanka"8. Takie możliwoąci,
jak się wydaje, tkwij w oddziaływaniach głównie społeczności I~kalnej. Posiada ona bowiem
- zdaniem E. Trempały - "wielki potencjał wychowawczy dzięki swym instytucjom, swej
strukturze społecznej i administracyjnej, swym kręgom kulturowym, a brzy sprzyjających
warunkach może być szkoły postaw obywatelskich i ogólnoludzkich, zbiorowym edukatorem
jednostek i grup ludzkich"9.
W tej pozaszkolnej przestrzeni życia dziecka, cugle poszerzającej i wzbogacającej się o nowe
formy oddziaływań, tkwij więc możliwości kształtowania jego pogl~dów i postaw, rozwijania
zainteresowań i gromadzenia doświadczeń.
Oddziaływania różnych środowisk pozaszkolnych na dzieci, ich charakter, zakres, treść, s~
jednak bardzo zróżnicowane. To zróżnieowanie wynika ze specyfiki funkcjonowania
poszczególnych grup społecznych, instytucji i placówek wychowawczych, ich struktury
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin