Log hydromechaniczny
Logi hydromechaniczne są naj starszymi (spośród ~ych) miernikami prędkości okrę.tu wzgJętłf'm urntły stosowanymi od początku naszego wieku. Jeśli są spotykane obecnie to jedynie jako wyposażenit\rezerwowe]Omawiane logi
składają się ze śruby, logliny, koła zamachowego i licznika przebytej drogi.
-- -..
Działają na zasad7d.e_ _?Jiczamą o~rotów śruby w wodzię sPowQ4Q1Yanych
- -
działaniem ciśnienia na pióra śruby. W najstarszych tego typu logach ruch
wirowy śruby jest przekazywany przez loglinę do licznika odległości.
Rys. 2.3. Log hydromechaniczny l-licznik logu; 2-koło zamachowe; 3-loglina; 4-śruba
""i>AU'''A VU}lVVHCUUJ.CgV WY!;1ęl,;Uł WllV;t.UWUłJą n::gwacJę oDrOtO\1
w wodzie. Liczba obrotów przypadających na jedną milę morską jest w zależności od typu logu - przeciętnie wynosi od 850 do 880.
przeważnie wykonana jest z bawełny i posiada specjalny splot zapobieg, skręcaniu podczas pracy. Jej długość przeważnie waha się w granicach ~ ~metrów i zależy od prędkości okrętu, kształtu kadłuba, w: umocowania licznika nad powierzchnią wody oraz miejsca jego zamonl Koło zamachowe służy do stabilizacji obrotów logliny. Licznik przebyt mocowany jest w rufowej części jednostki pływającej na pl umożliwiającym ustawianie się osi obrotowej licznika w przedłużeniu log
Zasadniczą wadą tego typu logów jest stosunkowo długa loglina hl
,~ .
za okrętem ograniczająca swobodę manewrowania okrętu. Ponadto mI
stosowane tylko przy ograniczonym zakresie prędkości - zwykle powy~
' I
i nie większym niż 20 w. ?e względu na długą linę holowaną za okrętem
~
może być stosowany tylko na otwartych akwenach.
.
Logi hydromechanicme bywały stosowane jeszcze w
sześćdziesiątych, jednak obecnie zaprzestano ich używania.
Współczesną modyfikacją logu hydromechanicznego jest urn którego śruba nie jest holowana za okrętem, lecz umocowana w met! trzonie i wysunięta poza kadłub przez specjalny otwór z zaworem I (dławicą). Nazywane jest ono często również dennym logiem mechani
lObroty śruby logu nie_są ~rze~~ane w tym przypadku mechanic:
wskaźnika logu, lecz powodują okresowe przerwy w przepływie
elektrycznego lub czasowe zamykanie obwodu. Licznik przebytej dro~
tylko ilo~ przerw lub impulsów. )
Początkowo budowano logi, których śruba powodowała (przez prze mechaniczną) rozwarcie styków i przerwę w obwodzie elektrycznym. Z~ wadą tego typu logów był fakt, iż mechanizm podwodny (śruba, prze mechanicma, styki elektrycme), który stanowił najczęstszą przyczynę
musiał pracować w wodzie pod kadłubem okrętu.
22
Później je zmodyfikowano - zamiast przekładni mechanicznej zastosowano metodę uruchamiania stYków ma~esem obracanym -erzez śrubę. Styki znajdowały się w szczelnej obudowie z materiału diamagnetycznego. Od nazwy firmowej popularnej odmiany tych logów nazywane są one często logami Czernikiejewa. Schemat takiego urządzenia przedstawiony jest na rysunku 2.4.
Rys 2.4. Zasada działania logu mechanicznego
z magnetycznym uruchamianiem styków
M - magnes; E - elektromagnes licznika przebytej drogi; O - stycznik w hermetycznej obudo~e
Obracająca się w wodzie śruba napędza magnes M przez prostą przekładnię mecha,niczną. W niektórych konstrukcjach magnes jest wręcz umieszczony na osi śruby. Obracający się obok obudowy stycznika magnes przyciąga sprężynę z jednym stykiem powodując rozwarcie obwodu elektrycznego zasilanego prądem stałym. Elektromagnes E przyciąga kotwicę i wymusza obrót o jedną pozycję wskaźnika w liczniku przebytej drogi.
Zaletą logów hydromechanicznych jest ich rosła budowa, eweg1ID!,lnę~
Qieskomplikow~e uster~ łatwą ~gnserwacja L,obsługa. D~ wad należy za!i~
~ innymi: małą ~0.!dadność wskaz~ tI:u~ości regulacji, częst~.!'Y!ri...;
-~ }' w pracy ~owodowane blokowaniem śruby IOł@..p,!"zez ~anieczyszczen.!a".
~ .. odorosty a także brak wskazań na płytkich wodach, bowiem 1!l,9Żliwość
--- ~
ł~ego uszkodzenia wymaga_~odniesienia crzujnika. W0tną wadą tego logu jest
fakt. że nie wykazuje on prędkości, a tylko przebytą drogę. Ponadto zazwyczaj
-"-- -
zaczyna funkcjonować powyżej pewnej minimalnej prędkości rzędu 2-3 w. Log
-
ten nie może również służyć do pomiarów w trakcie ruchu okrętu wstecz.
Logi hydromechaniczne nie są obecnie stosowane na okrętach, natomiast
często spotkać je można na kutrach rybackich oraz jednostkach sportowych
, ~ ~
i pomocniczych.
W przypadku instalowania na jednostce logu zaburtowego należy
uwzględnić poniższe zalecenia.
· Licznik logu powinien być zamontowany na burcie rufy statku, na
specjalnym wysięgniku lub wsporniku, tak aby śruba logu nie
znajdowała się w strumieniu wody zaburzonym przez ruch jednostki.
· Elementy do mocowania logu powinny znajdować się w takim miejscu,
aby elementy ruchome logu - lina i koło zamachowe - nie miały
kontaktu z kadłubem, zwłaszcza podczas zwrotów.
· Gniazdo wtykowe zasilania powinno znajdować się w pobliżu miejsca mocowania logu, by przewód zasilający nie utrudniał ruchów elementów logu; winno być umocowane w taki sposób, aby przewód ten nie stwarzał zagrożenia dla ruchu załogi, a w szczególności zostało wyeliminowane ryzyko potknięcia się o niego.
W przypadku logów Czernikiejewa zaleca się zastosowanie poniższych wskazówek.
· Najkorzystniejszym miejscem instalowania elementów podwodnych
logu (śruby) jest obszar śródokręcia, nie bliżej niż 1/3 długości okrętu od dziobu. Nie można dopuścić, aby element ten ulegał w jakichkolwiek sytuacjach eksploatacyjnych (przechyłach, falowaniu, niewłaściwym załadowaniu statku) wynurzeniu.
· Właściwym miejscem instalacji elementów podwodnych logu jest płaszczyzna diametralnej - dla uniknięcia wpływu nieliniowego przepływu strug wody na funkcjonowanie logu.
Na dwóch przeciwległych piórach śruby logu znajdują się wycięcia, które wskutek odpowiedniego wygięcia umożliwiają regulacje obrotów śruby w wodzie. Liczba obrotów przypadających na jedną milę morską jest w zależności od typu logu - przeciętnie wynosi od 850 do 880. Loglina przeważnie wykonana jest z bawełny i posiada specjalny splot zapobiegający skręcaniu podczas pracy. Jej długość przeważnie waha się w granicach od 70 do 150 metrów i zależy od prędkości okrętu, kształtu kadłuba, wysokości umocowania licznika nad powierzchnią wody oraz miejsca jego zamontowania. Koło zamachowe służy do stabilizacji obrotów logliny. Licznik przebytej drogi mocowany jest w rufowej części jednostki pływającej na przegubie umożliwiającym ustawianie się osi obrotowej licznika w przedłużeniu logliny.
Linka_87