Gazowy olbrzym.pdf

Gazowy olbrzym

Gazowy olbrzym (planeta olbrzym) – typ

planety , która nie posiada stałej

powierzchni, a skały nie stanowią znacznej

części jej masy. Posiada ona gęstą

atmosferę, może być zbudowana głównie z

gazu lub lodu; ma także niewielkie

metaliczne, skalne lub skalno-lodowe jądro.

Cechą wszystkich takich obiektów

astronomicznych jest ich bardzo duży

rozmiar i stosunkowo mała gęstość ( w

porównaniu z planetami skalistymi) .

Cztery gazowe olbrzymy Układu Słonecznego, w jednakowej skali, porównane ze

Słońcem.

Budowa wewnętrzna

Wodór tworzący atmosfery Jowisza i

Saturna zwiększa gęstość w głąb

planety i w związku z tym, że jest on w

stanie nadkrytycznym, przechodzi

płynnie w ciecz bez wyraźnej granicy

faz. Głębiej istnieje granica, gdzie pod

wpływem ogromnego ciśni enia

pojawia się wodór metaliczny . Okrywa

on skaliste jądro, kilkadziesiąt razy

masywniejsze od Ziemi.

Zupełnie odmienną budowę mają tzw.

" lodowe olbrzymy " ( ang. ice giants ) -

Uran i Neptun . Gęsta atmosfera

okrywa w tym przypadku płaszcz

zbudowany z lodu wodnego , metan owego i amoniak alnego, który stanowi większą część ich masy. Planety posiadają

skaliste jądro o masie podobnej do masy Ziemi.

Budowa wewnętrzna planet-olbrzymów.

W Układzie Słonecznym

W Układzie Słonecznym gazowymi olbrzymami są: Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. Wspólną cechą tych planet jest

duża masa, duża liczba księżyców o raz posiadanie pierścieni. Ich gęste atmosfery odbijają dużą część padającego

światła, czego efektem jest wysokie albedo.

Pozasłoneczne gazowe olbrzymy

Wiele takich ciał niebieskich o dkryto także poza naszym układem planetarnym. Ze względu na duże masy (a

współczesne techniki poszukiwań są bardzo ograniczone) są one najczęściej wykrywanym typem planet

pozasłonecznych . Wiele spośród nich jest większych od Jowisza. Niektóre są na tyle masywne, że mogą w

rzeczywistości nie być planetami, a niewielkimi brązowymi karłami. Te dwa typy ciał niebieskich odróżnia to, że

Gazowy olbrzym

brązowe karły są zdolne do syntezy deuteru w jądrze. Według współczesnej wiedzy minimalna masa, przy której

obiekt jest do tego zdolny, to 13 mas Jowisza , przy metaliczności gwiazdy takiej jak dla Słońca [1] .

Innym problemem jest wyznaczenie dolnej granicy masy. Planeta o masie zbliżonej do Ziemi j est za mała by móc

być gazowym olbrzymem - niewielka grawitacja nie utrzymałaby wystarczająco grubej warstwy atmosfery, która

najprawdopodobniej rozproszyłaby się w przestrzeni kosmicznej. Problem stanowią planety takie jak GJ 436 b i 55

Cancri e, o masie zbliżonej do Neptuna. W przypadku pierwszej z nich znany jest promień i wiemy, że jest to ciało

podobne do Neptuna (choć na bardzo ciasnej orbicie); druga z nich przypuszczalnie jest wielką planetą skalistą - tzw.

superziemią .

Przypisy

[1] Working Group on Extrasolar Planets: Defintion of a "Planet" (http:/ / www. dtm. ciw. edu/ users/ boss/ definition. html)

Zobacz też

• Planety zewnętrzne i wewnętrzne Układu Słonecznego

• Gorący jowisz i gorący neptun

• Brązowy karzeł

Źródła i autorzy artykułu

Gazowy olbrzym Źródło : http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=22705260 Autorzy : 4C, AI, Abraham, Adi, Aradek, Ataleh, BaQu, Bambus-Klucha, CiaPan, Craven, Dodek, Erud,

Kamyczek012, Kokorik, Lord Ag.Ent, Margoz, Picus viridis, Rentier, Roo72, Smat, Szczureq, Tvmsi, Wipur, 12 anonimowych edycji

Źródła, licencje i autorzy grafik

Plik:Gas giants and the Sun (1 px = 1000 km).jpg Źródło : http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Gas_giants_and_the_Sun_(1_px_=_1000_km).jpg Licencja : nieznany Autorzy :

Urhixidur, successive modification by Jrockley

Plik:Gas Giant Interiors.jpg Źródło : http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Gas_Giant_Interiors.jpg Licencja : Public Domain Autorzy : HenkvD, Ingolfson, Jmabel, RHorning, Ruslik0,

1 anonimowych edycji

Licencja

Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported

http:/ / creativecommons. org/ licenses/ by-sa/ 3. 0/

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: